קאווע שטיבל

פשוט-קאמפליצירט האט געשריבן:

יידל האט געשריבן:און פארוואס האלטסטו אז דאס וועט גיבן פאר יענעם א ברייטערן פערספעקטיוו צו בארואיגן און מחזק זיין זיינע צעבראכענע קינדער?

ווייל איך האב געלייענט זיינס א בוך. (ווילסט טאקע די גאנצע תורה אויף איין פוס?

יידל האט געשריבן:איז זיין בוך אויך געבויעט אויף דעם יסוד אז מיר זענען בלויז איין גלגול אין דערמיט פון א לאנגן לעבן (אדער אפאר לעבנס)?

gehlungen האט געשריבן:

לעיקוואד האט געשריבן:איך בין ב"ה נישט בקי אין די ענינים, רעד איך נאר מבחוץ לכאורה.
מזעהט דאך אז סאיז דא א מצווה פון אבלות און בכייה על המת, טראץ דעם וואס מיר גלייבן אין השארת הנפש, זעהט מען אפילו מגבלייבט אין דעם איז דאס א פארלוסט און מברויך און ממעג וויינען [אדרבה סדא דאכצימיר א תשובה אין רדב"ז אז איינער וואס ויינט נישט און סגייט עם נישט אן איז א אכזר] .
די טעם פאר דעם איז טאקע לכאורה דאס וואס דער גוי האט געטעהנט. דער קינד וויל זיין בשר ודם'דיגער מאמר, נישט איר נשמה. און אויף דעם ויינט ער.
און די נחמה וואס מאיז מנחם די אבלים, איז אויך לאו דווקא כלול די נקודה אז "דיין מאמע לעבט וייטער", הגם מהערט צומאל די סראט נוסחאות ביי לויות און שבעות, וייס איך נישט צו ממיינט דאס ערנסט אדער סנאר אזא נוסח וואס מזאגט. אזויווי בלע המוות לנצח. די עיקר זאך וואס אנדערע מענטשן קענען טוהן איז מיטפילן מיט דער אבל און וייזן אז מהאלט מיט מיט עם ער איז נישט אליין. איך מיין אז רוב שכלדיגע הסברים העלפן גארנישט [א שטייגער ווי איוב האט געזאגט פאר זיינע חברים והסכים ה' עמו.]
תחיית המתים איז אפשר יא מער א נחמה וייל מוועט זיך טרעפן צוריק מיטן גוף.

It seems that you are forgetting that we are talking about a "G O Y " no neshomeh its only a gif. VD"L !

יידל האט געשריבן:איינשטיין האט געהאלטן אז אית דיין (אויך מיר א דיין, די נאטור) אבער לית דין. בעסער?

יאנקל האט געשריבן:

פרומאק האט געשריבן:ר' איד
אנטשולדיגט
אבער רעדען מיט א גוי וועגען הייקילע ענינים ווי השארת הנפש איז נישט אויסגעהאלטען. ווי נעמט איר די אחריות דאס צו טוהן?
ווער רעדט נאך א גוי וואס זיין שיקסע פגר'ט טאר מען נישט ארויסווייזען קיין שום רחמנות נישט. האבען זיי דען רחמנות געהאט אויף אונזערע זעקס מיליאן?

פאו׳ס געזעץ?

פרומאק האט געשריבן:ר' איד
אנטשולדיגט
אבער רעדען מיט א גוי וועגען הייקילע ענינים ווי השארת הנפש איז נישט אויסגעהאלטען. ווי נעמט איר די אחריות דאס צו טוהן?
ווער רעדט נאך א גוי וואס זיין שיקסע פגר'ט טאר מען נישט ארויסווייזען קיין שום רחמנות נישט. האבען זיי דען רחמנות געהאט אויף אונזערע זעקס מיליאן?

קאווע טרינקער האט געשריבן:

נולד מאוחר האט געשריבן: זי איז און א גוט פלאץ, זי קען וואטשען אויף אונדז פון אויבען וכ' וכ'.

עפעס א נייע משוגעת.
כ'פארשטיי עס נישט. - לויט ווי מ'זאגט:
1) אלעס וואס קומט אויפן מענטש איז לטובתו.
2) אויף יענע וועלט זעהט מען אלעס.
אויב אזוי, אפילו די מאמע זעהט עפעס שלעכט (נניח אז זי איז שוין אפגעקומען אין גיהנום פאר אלע יסורים און צער וואס האט גורם געווען פאר איר מאן) זעהט זי דאך אז אלץ איז לטובה.
וואס כ'מיין צו זאגן איז, אז מ'זאל נישט ערווארטען א בעסערע לעבן נאך וואס א באליבטע ווערט באגראבן אין דער ערד לנצח.

פשוט-קאמפליצירט האט געשריבן:

נולד מאוחר האט געשריבן:וואס האלט דער עולם איז השארת נשמה א טרייסט וואס פארגריגערט די צער אדער נישט.
ווער איז גערעכט ער אדער איך?

כל הכבוד צו דיר פאר דיין גוטוויליגקייט אין העלפן לינדערן די שמערצן פון א צווייטן מענטש. שיק אים צו דעם וועבסייט. יענעמס ביכער קענען יענעם העלפן זען זאכן פון א ברייטערן פערספעקטיוו.

פרומאק האט געשריבן:ער האט דאך גלייקענט אין בריאת העולם, נא און טאמער האט ער שוין געזאגט אז עס מוז זיין עפעס א כח פנימי אין אלעס מיינט אז ער איז שוין א איד?
און לאמיר נישט פארגעסען אז א דאנק אים האבען די דייטשען באקומען א שנאה צו אידען ווייל ער האט זיי פארלאזט.
די אלע אידען וואס שטודירען זענען נישט א טובה פאר אונז.