קאווע שטיבל

[דו באבובער, ר' פישל האט מתקן געווען עירובין אדער שלמה המלך? וואס איז דיין פראבלעם פונקטליך?

ווען איינער האט א חשש, גייט מען פרעגן א מורה הוראה. ר' פישעלע איז א מורה הוראה, און ער האלט אז מען מעג טראגן מיט די עירוב.
קען זיין אז די ביסט צוגעוואוינט צו א דיין וואס ענטפערט קיינמאל נישט צום זאך... וד'ל

דאס איז צו פארדאנקען מהר"י מסאטמאר אז די ארעלעך האבן אזוי ליעב דעם עירוב

וואלט מהר''א געווען פירער אין ווילי וואלט שוין געווען עטליכע צום טויט געשלאגענע עירוב טרעגער.

צורת הפתח.

ט"ז אמות.

שבת דף יד ע''ב
בשעה שתיקן שלמה עירובין
רש''י ד''ה עירובין. אזנים להוצאת שבת שאסור להוציא מרשותו לרשות חבירו ואע"פ ששניהם רה"י:

עירובין דף מט ע''א אמר רב יהודה אמר שמואל המקפיד על עירובו אין עירובו עירוב מה שמו עירוב שמו רש''י ד''ה עירוב שמו. שיהו כולן מעורבין ומרוצין בו שלא ימחה זה בחברו אלא שותפות נוחה ועריבה:

וועלעכע עירוב איז דאס? עס איז די זעלבע עירוב וואס דיין זיידעס האבן געהאט אינדערהיים אין זיין שטאט/דארף.

ווי ווייסטו אז ביי ר' פישל איז עס ביהרג ואל יעבור?

עירובי חצירות.

משא''כ שיתופי מבואות האט ווער מתקן געווען?

א נייע דערהער אין אידישקייט, אז א רב פסקענט נישט ווי מיר געפעלט, מעג יעדער מויל מאכער (וועלן מיר אים שיין באטיטלען, תלמיד שלא שימש כל צרכו) עפענען זיין . . . ?

דעם פרישן היתר, פון ווי לערנט איר עס ארויס ?

אין זיין הסכמה.

ווען א רב פסק'נט לקולא, ועושה מעשה כדי להורות הוראה לתלמידים, הייסט דאס "אשר קרך"? *

* איך פירסאנלי האלט אז דער עירוב איז פסול, וכפסק מרן הגרמ"פ ז"ל.

רמב''ם הל' עירובין פרק א' הלכה ב.

ב אבל מדברי סופרים, אסור לשכנים לטלטל ברשות היחיד שיש בה חלוקה בדיורין, עד שיערבו כל השכנים כולן מערב שבת--אחד חצר, ואחד המבוי, ואחד המדינה; ודבר זה, תקנת שלמה ובית דינו הוא.

דאס מיינט עירובי חצירות.

ניין.

אבער וואו שטייט אז עס איז דא סיי וועלכער ענין אנצוהאלטן דעם באבל? בפרט ווען דער באבל האט זיך געשאפן אויך דורך אנדערע סיבות, ווי למשל, צניעות און מי בראש. ובפרט ווען דער באבל איז געווען א שב-ואל-תעשה.
באבלס זאלן בוסטן און רבנים זאלן פסק'ן על פי תורה!!

אדרבה לערן מיך אויס, לא הביישן למד.
וואס מיינט די רמב''ם צו צולייגן מיט "ואחד מבוי"?
____
ער איז נישט געווען די ערשטע פאפא רב זצ''ל האט געמאכט שוין א עירוב.

גם לי גם לך.

דער תנא רבי עקיבא איז געווען דער אשר קרך אז א פרוי בימי נידתה מעג לייגן make-up. האט ר' עקיבא אפגעקילט דעם ענין. אלס רב און פוסק האט ער מעגלעך רעכט דערצו, ס'דאך דא א גאנצע פרשה אין די תורה ונשיא אשר יחטא בשגגה, א רב מוז פסק'ענען כאטש ס'קען זיין ער איז זיך טועה. נניח. ס'נעמט אבער נישט אוועק פונעם פאקט אז ער האט אפגעקילט דעם ענין. ס'איז א מציאות, נישט חלילה א טיטול.

די חשובע ניקס פון צימעס זאלן מוחל זיין טרעפן דעם וועג צוריק, דא רעדט מען ווי מען פארשטייט און מען איז קיינעם נישט נושא פנים.

אזא חכם ווי ער(ער לעבט נאך אויך, און מען איז מטיל א למד של חבה בסופו) קען און מעג זיך קריגן מיט רעב פישל'ע עני טיים אף די דעי, תורה מונחת בקרן זווית וכל הרוצה ליטול יבוא ויטול.

באבוב האט קודם אפגעקילט דעם ענין, געמאכט אן עירוב אויף א גאס וואס איז ברייטער פון 16 אמות!
הזאת נעמי?

די חשש פון ברייטער ווי 16 אמות איז פיל גרעסער אין די קאנטרי ווי אין די שטאט. (סרטיא היא רה"ר גמורה שא"א לתקן אין פעלט אויך נישט אויס קיין 600'000(
די פירושים פון ששים ריבוא זיי פליז מסביר, נישט גיס זאמנד אין די אויגן (קענסט זאגן אז די האלסט אנדערש פון דיין רביס, און די האלסט נישט ווי די בית אפרים. )

ווייסט איינער ווער איז געווען דער "אשר קרך" אין קראקע און פאריז, אין ירשלים, און ק"י ? גאסען ברייטער ווי 16 אין גאסען וואס זענען מפולשין ומכוונים בלי שום עיקום משער לשער.

יא.