קאווע שטיבל

קעניגרייך האט געשריבן:עס איז זייער מיאוס צו זאגן אז די באשעפער האט אונז געבן אזא שווערע פארשטונקענע (זייטס מיר מוחל) מנהג, עפ"ל. ווייל אויב גייסטו אריין אין געפילן, קענסטו פרעגן אויף טויזענטער מנהגים, מצות, און עשה'ס, אז זיי זעען אויס איראנישט צו אונז ח"ו.

למעשה האבן אונזערע עלטערן מקיים געווען דעם הייליגען מנהג, אוזערע גרויסע רבי'ס האבן דאס מקיים געווען, און אויב ווילסטו נישט דאן דריי ארום דיין בלעקבערי העכער דעם קאפ, פארשמיר נישט הייליגע מנהגים מיט געמיינע אויסדריקן, נאר ווייל דיין -קאפ אנגעפירקלעטע אינטערנעט- שמעקט עס נישט.

בדחן האט געשריבן:[tag]קעניגרייך[/tag] נעם נישט צום הארצען, עס איז שוין די צווייטע פריוו פינעם זעלבן און איין טאג, פריער אינעם טאג איז עס געווען מיט לצנות און יעצט איז עס מיט גיפט, הצד השווה אז מען איגנארירט עס מיט א שמייכעל ווען מען זעט עס.

קעניגרייך האט געשריבן:[
נו איז נישט שליח הקן צער בעל החיים?
זיכער נישט!

קעניגרייך האט געשריבן:נו איז נישט שליח הקן צער בעל החיים? איז נישט שחט'ן א כפרה אדער בהמה צו עסן צער בעל החיים?
זיכער נישט!
עס איז זייער מיאוס צו זאגן אז די באשעפער האט אונז געבן אזא שווערע פארשטונקענע (זייטס מיר מוחל) מנהג, עפ"ל. ווייל אויב גייסטו אריין אין געפילן, קענסטו פרעגן אויף טויזענטער מנהגים, מצות, און עשה'ס, אז זיי זעען אויס איראנישט צו אונז ח"ו.

קעניגרייך האט געשריבן:אייניקעל, אויב איינער קומט צו צו דיר און זאגט דיר, איך גארענטיר דיר אז אויב וועסטו מקיים זיין מנהג כפרות, וועסטו דורך לעבן די יאר, וואלסטו נאך געהאט א צווייפל?? מען קען קיינמאל נישט וויסן וויפיל לעבנס די מנהג כפרות האט געראטעוועט. אידן זוכן זכותים פארן יום הדין, און פארן נייעם יאר, כפרות, תשליך, הושענות, וכו׳ מאך נישט חוזק ווייל דו קענסט דאס ח״ו נאך פארשפילן. אידן זענען שוין מקיים מנהג כפרות נאך פאר קאווע שטיבל האט אויסגעלערנט אז מיט מילביגע וויצן און 2000 אויסדריקן קען מען חוזק מאכן פון כל הקודש לנו.

קעניגרייך האט געשריבן:האסט שוין אמאל געהערט די אויסדריק: ער רעדט ווי ארבעס אין א וואנט?

קעניגרייך האט געשריבן:אייניקעל, אויב איינער קומט צו צו דיר און זאגט דיר, איך גארענטיר דיר אז אויב וועסטו מקיים זיין מנהג כפרות, וועסטו דורך לעבן די יאר, וואלסטו נאך געהאט א צווייפל?? מען קען קיינמאל נישט וויסן וויפיל לעבנס די מנהג כפרות האט געראטעוועט. אידן זוכן זכותים פארן יום הדין, און פארן נייעם יאר, כפרות, תשליך, הושענות, וכו׳ מאך נישט חוזק ווייל דו קענסט דאס ח״ו נאך פארשפילן. אידן זענען שוין מקיים מנהג כפרות נאך פאר קאווע שטיבל האט אויסגעלערנט אז מיט מילביגע וויצן און 2000 אויסדריקן קען מען חוזק מאכן פון כל הקודש לנו.

זר זהב האט געשריבן:וויפיל געלט? איינער האט געשריבן דא אז ער נוצט 1 דאלער, מיר האט געדאכט אז מ'דארף 18. וויפיל דארף מען?

קדקוד אף זרוע האט געשריבן:איך האק דא אריין ווי א עם הארץ, אבער אפשר קען מיך איינער מסביר זיין פארוואס ביי אונז איז אלעס א "מערכה"? ווען איינער קלערט ביי זיך פון טוהן עפעס א הנהגה טובה, איז איהם נישט גענוג אליינס צו טוהן דערין, ער פילט אז ער מוז משתף זיין גאנץ כלל ישראל מיט איהם. לא ינוח ולא ישקוט ביז ווילאנג זיין ניי ערפינדענע פארשטאנדעניש ווערט דער דעה רווחת בישראל.

אויב פילט א איד אז כפרות איז נישט אויסגעהאלטן, צו מחמת דער טרוקענע דין אין שלחן ערוך, צו מחמת צער בעלי חיים, זאל ער מוחל זיין און נישט מאכן כפרות מיט א טשיקען. אויב זיינע קינדער ווילן עס דווקא יא טוהן, זאל ער זיי אדער נאכגעבן אדער מסביר זיין פארוואס ער געבט זיי נישט נאך. אבער צו וואס דארף מען אז דער חרדי'שע וועלט זאל אויפגעבן דעם מנהג? וואס איז דער דראנג צו באצווינגן א מהלך המחשבה אויף כל העולם כולו?

קדקוד אף זרוע האט געשריבן:איך האק דא אריין ווי א עם הארץ, אבער אפשר קען מיך איינער מסביר זיין פארוואס ביי אונז איז אלעס א "מערכה"? ווען איינער קלערט ביי זיך פון טוהן עפעס א הנהגה טובה, איז איהם נישט גענוג אליינס צו טוהן דערין, ער פילט אז ער מוז משתף זיין גאנץ כלל ישראל מיט איהם. לא ינוח ולא ישקוט ביז ווילאנג זיין ניי ערפינדענע פארשטאנדעניש ווערט דער דעה רווחת בישראל.

אויב פילט א איד אז כפרות איז נישט אויסגעהאלטן, צו מחמת דער טרוקענע דין אין שלחן ערוך, צו מחמת צער בעלי חיים, זאל ער מוחל זיין און נישט מאכן כפרות מיט א טשיקען. אויב זיינע קינדער ווילן עס דווקא יא טוהן, זאל ער זיי אדער נאכגעבן אדער מסביר זיין פארוואס ער געבט זיי נישט נאך. אבער צו וואס דארף מען אז דער חרדי'שע וועלט זאל אויפגעבן דעם מנהג? וואס איז דער דראנג צו באצווינגן א מהלך המחשבה אויף כל העולם כולו?

קדקוד אף זרוע האט געשריבן:איך האק דא אריין ווי א עם הארץ, אבער אפשר קען מיך איינער מסביר זיין פארוואס ביי אונז איז אלעס א "מערכה"? ווען איינער קלערט ביי זיך פון טוהן עפעס א הנהגה טובה, איז איהם נישט גענוג אליינס צו טוהן דערין, ער פילט אז ער מוז משתף זיין גאנץ כלל ישראל מיט איהם. לא ינוח ולא ישקוט ביז ווילאנג זיין ניי ערפינדענע פארשטאנדעניש ווערט דער דעה רווחת בישראל.

אויב פילט א איד אז כפרות איז נישט אויסגעהאלטן, צו מחמת דער טרוקענע דין אין שלחן ערוך, צו מחמת צער בעלי חיים, זאל ער מוחל זיין און נישט מאכן כפרות מיט א טשיקען. אויב זיינע קינדער ווילן עס דווקא יא טוהן, זאל ער זיי אדער נאכגעבן אדער מסביר זיין פארוואס ער געבט זיי נישט נאך. אבער צו וואס דארף מען אז דער חרדי'שע וועלט זאל אויפגעבן דעם מנהג? וואס איז דער דראנג צו באצווינגן א מהלך המחשבה אויף כל העולם כולו?