שמעקעדיג האט געשריבן:אסאך מאל שרייב איך א ווערטל, א וויץ, כ'רעד מיך איין ס'א גוטס, דערוילעם העט הנאה האבן. אבער איך קום צוריק אפאר שעה דערויף, אין קול ואין לייקע. כקול קורא במדבר.
הוי, דערמאנסט מיר אלטע מעמאריעס... מדי דברי בו, דא האב איך געשריבן א תגובה און געענדיגט מיט א פאסיגע מליצה. לויט די לייקס קוקט נישט אויס ווי דער עולם האט תופס געווען די כוונה דערין. אדער אפשר איז מען זיך נישט נוהג צו לייקן אויף דברי אבלות?