קאווע שטיבל

לעיקוואד האט געשריבן:

כוכב האט געשריבן:דער אמת'ער סיבה פאר די ריבוי התירוצים איז נישט מחמת חומר הקושיא נאר צוליב וואס די רבי'ס האבן געפירט אכט טעג טיש און געמוזט דערביי זאגן תורה וק''ל.

אויב אזוי וואלט דאך גענוג געווען מסביר זיין די סמיכות דר' תנחום. אדער סיי וועלכער אנדערע קשיא וואס עס פעלט נישט. איך מיין אז אן מיין הסבר אזי דער קשיא יא בעסער פון רוב תירוצים. און דאס וואס מ'רעדט דווקא פון דעם אזויפיל ווייזט אז עס איז יא א ספעציעל שווערע קשיא.

נקודת החבדית האט געשריבן:אות ד' ואילך

מאטי האט געשריבן:דער בית יוסף האט אויך געפרעגט בדרך דרש, והא ראיה זיינע דריי תירוצים זענען אויך נישט על פי פשט. וכדרך שבא לפרוך כך בא לפרוק.

כוכב האט געשריבן:שפתיים קישאקtm

געפילטע פיש האט געשריבן:לכאורה איז די יום טוב געווען פאר די ניצחון המלחמה און חנוכת הבית, און די חנוכת המשכן איז אויך געווען אכט טעג.

. ומה ראו לעשות חנוכה שמונה ימים, והלא חנוכה שעשה משה במדבר לא עשה אלא שבעה ימים, שנאמר (ויקרא ח, לג): "וּמִפֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד לֹא תֵצְאוּ שִׁבְעַת יָמִים וְגוֹ'", ואומר (במדבר ז, יב): "וַיְהִי הַמַּקְרִיב בַּיּוֹם הָרִאשׁוֹן אֶת קָרְבָּנוֹ וְגוֹ'", ובשביעי הקריב אפרים. וכן מצינו בחנוכה שעשה שלמה, שלא עשה אלא שבעת ימים, שנאמר (דה"ב ז, ט): "כִּי חֲנֻכַּת הַמִּזְבֵּחַ עָשׂוּ שִׁבְעַת יָמִים, וְהֶחָג שִׁבְעַת יָמִים". מה ראו לעשות חנוכה זו שמנה ימים, אלא בימי מלכות יון נכנסו בני חשמונאי להיכל, ובנו את המזבח, ושדוהו בשיד ותקנו בו כלי שרת והיו מתעסקין בו שמונה ימים.

גראדעמעכעלע האט געשריבן:איך מיין אז אין פרשת צו שטייט אז חנוכת המשכן איז געווען נאר זיבן טעג
אינטערעסאנט טאקע אין מגילת תענית שטייט דאס אלץ קשיא

. ומה ראו לעשות חנוכה שמונה ימים, והלא חנוכה שעשה משה במדבר לא עשה אלא שבעה ימים, שנאמר (ויקרא ח, לג): "וּמִפֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד לֹא תֵצְאוּ שִׁבְעַת יָמִים וְגוֹ'", ואומר (במדבר ז, יב): "וַיְהִי הַמַּקְרִיב בַּיּוֹם הָרִאשׁוֹן אֶת קָרְבָּנוֹ וְגוֹ'", ובשביעי הקריב אפרים. וכן מצינו בחנוכה שעשה שלמה, שלא עשה אלא שבעת ימים, שנאמר (דה"ב ז, ט): "כִּי חֲנֻכַּת הַמִּזְבֵּחַ עָשׂוּ שִׁבְעַת יָמִים, וְהֶחָג שִׁבְעַת יָמִים". מה ראו לעשות חנוכה זו שמנה ימים, אלא בימי מלכות יון נכנסו בני חשמונאי להיכל, ובנו את המזבח, ושדוהו בשיד ותקנו בו כלי שרת והיו מתעסקין בו שמונה ימים.

כעלעם'ר מגיד האט געשריבן:כבר קדמוך
דו לייגסט עס אבער אראפ מיט א טיפערע הסבר, די כוונה איז אבער די זעלבע.

chusid האט געשריבן:

מאטי האט געשריבן:דער בית יוסף האט אויך געפרעגט בדרך דרש, והא ראיה זיינע דריי תירוצים זענען אויך נישט על פי פשט. וכדרך שבא לפרוך כך בא לפרוק.

בדרך אגב ( איך ווייס עס נישט ווי צי פרעגן) וואס איז די דעפינישען פון בדרך דרוש? אויב איך וועל מאכן א תורה פארוואס דיין תגובה איז נאך גאלד'ס וועט דאס זיין א גוטע קשיא בדרך דרוש? און נאכדעם אויב מיין תירוץ אויף די סמיכות וועט זיין עפעס התעורורות'דיג דעמאלטץ קען איך עס נאכזאגן ביי דרשות?

כעלעם'ר מגיד האט געשריבן:טאקע אזוי. עס לויפט מיט די צווייטע העלפט פון 'לעיקוואד'ס' ביאור, היכר/סימבאל.

גאלד האט געשריבן:אני הצעיר איז בייגעפאלן א אנדערע תירוץ, ווייל מ'געפין מיר אין תענית אז ר' חנינא בן דוסא האט געזאגט פארן טאכטער מי שיאמר לשמן שידליק יאמר לחומץ שידליק,
איז דער פשט אז אפי' דאס אז שמן ברענט איז אויך א נס, נאר וואדען ס'א נס וואס איז מלובש בטבע,
אבער א מענטש מוז מאמין זיין אז אלעס איז א נס,
יעצט שטעלט אייך פאר ווען חז"ל זענען ווען קובע 7 טאג, וועט דאך אוואדי פרעגן איינער וואס עפעס 7 טאג, די מנורה האט דאך געברענט 8 טאג,
איז וואס איז די תירוץ? אז די ערשטע טאג איז נישט געווען קיין נס? דאס איז דאך ממש כפירה בדברי ר' חנינא בן דוסא,
ממילא האבן חז"ל פשוט בהכרח געמוזט מאכן 8 טאג כדי זאל זיך נישט דאכטן קיינעם איז די טבעיות איז חלילה נישט קיין נס

שמעון וואלף האט געשריבן:

לעיקוואד האט געשריבן:

כוכב האט געשריבן:דער אמת'ער סיבה פאר די ריבוי התירוצים איז נישט מחמת חומר הקושיא נאר צוליב וואס די רבי'ס האבן געפירט אכט טעג טיש און געמוזט דערביי זאגן תורה וק''ל.

אויב אזוי וואלט דאך גענוג געווען מסביר זיין די סמיכות דר' תנחום. אדער סיי וועלכער אנדערע קשיא וואס עס פעלט נישט. איך מיין אז אן מיין הסבר אזי דער קשיא יא בעסער פון רוב תירוצים. און דאס וואס מ'רעדט דווקא פון דעם אזויפיל ווייזט אז עס איז יא א ספעציעל שווערע קשיא.

סמיכות דר' תנחום איז דען יא א קשיא? ס'געפעלט מיר ווען איך הער א בעל דרשן זאגן "מ'דארף פארשטיין די סמיכות פון די צוויי ר' תנחומ'ס וואס האט לכאורה נישט קיין שייכות". די מפרשים אויפ'ן פלאץ (דאכציכמיר אז רש"י אויך) זאגן פשוט אז וויבאלט מ'ברענגט איין מימרא פון ר' תנחום, ברענגט מען שוין נאך אליינס, ווי ס'איז די דרך אין גאנץ ש"ס.