מיינע אינטערוויוס מיט טעקסי דרייווערס און אנדערע

[איך אויך]

כא כא איך אויך. אבער קיינמאל נישט גערעדט פון רעליגיע נאר בעיקר פון ווי זיי שטאמען און די לעבען אין די היימלאנד ווערסוס אמעריקא/יוראפ/א''י.

[א איד]

[tag]בן תמליון[/tag] פונעם גאנצן שמועס קוקט מיר אויס אז דיין דרייווער איז געווען א שווארצער, איז וואר?

[moshav zekeinim]

א שמועס מיט א ווייסער גוי א בעסערע מענטש, אין די אנהייב זעכציגערס. קוקט אויס אהערגעשטעלט און יונגער פון זיין עידזש.

מו': וויאזוי גייט די לעבן?

מקען זיך נישט באקלאגן. ס'איז א שיינער וועטער היינט.

האט איר א ווייב מיט קינדער?

אלעקס: יא, איך לעב שוין מיט איר איבער דרייסיג יאר. איך האב צוויי זון. ביידע האנדלען מיט שפיטאל צוגעהערן. מיין עלטערער זון טרענט אריין דאקטוירים וויאזוי צו ניצן דער אפאראט וואס ער פארקויפט.

מו': איז אייך אויסגעקומען אמאל אז איר האט געדארפט צוקומען צו איינע פון אייערע קינדער מיט א דאקטאר?

אלעקס: אביסל. איך האב געהאט פראסטעיט קענ סער און זיי האבן אביסל געהלפן מיט זייער ערפארונג.

מו': אזוי?! איר קוקט אויס גוט און יונגער פון אייער עידדזש. וואס איז אייער מצב היינט?

אלעקס: האפענטליך אקיי. איך דארף גיין צו א טשעקאפ יעדע פאר חדשים.

מו': לעבט אין שטענדיגע פחד?

אלעקס: ניין, איך ווייס אז יעדער מענטש גייט סייווי שטארבן צום סוף. איך געניס פונעם לעבן יעגן טאג, און ווי לאנג איך בין געזונט בין איך צופרידן.

מו': בעפאר א טשעקאפ זענט איר אין פאניק?

אלעקס': געווענליך נישט, ניינציג פראצענט בין איך האפנטליך אקעי, און פאר די פאר פראצענט טשענסעס אז נישט בין איך נישט באזארגט. און ווי געזאגט סייווי לעבט נישט דער מענטש אייביג.

מו': ווען דער דאקטאר האט אייך צום ערשטן מאל דייעגנאוזט מיט קענסער, האט איר געשפירט ווי כאילו דער דאך איז אראפ געפאלן אויף אייך?

אלעקס: איך בין געווען עפסעט, אבער איך האב מיר נישט פארלוירן, מיין ווייב איז געווען מער אין פאניק ווי מיר.

מו': האט דער מחלה געלאזט נאכווייען?

אלעקס: יא, ס'שטערט מיר אין דעם ********* לעבן.

מו': דאס מיינט אז איר ווערט נישט אנגערייצט צו אטרעקטיוו אביעקטן און צו [שרייב נישט קיין אומאיידעלע ווערטער. מנהל] פעולות?

אלעק: ניין, דאס איז דער פראבלעם, איך ווער יא אנגערייצט, אבער איך האב נישט די כלים דאס צו אויסצוגעבן.

מו': איז דאס א שטארקער שטער פאר אייער לעבן?

אלעקס: ס'איז א שטער, אבער דאס שטייט נישט אין וועג פאר מיין לעבן. איך האב א געשמאק און נאך א סך אנדערע זאכן ווי עסן וכדו', איך האב א שיינע דירה, א איינגענעמע גאס, א גוטע געזעלשאפט, א גוטע ארבעט, א גוטע ווייב, נחת פון די קינדער, א שיינע זין. איי קענט קאמפלעין.

מו': העלפט אייך די הרחבת הדעת צו קענען בשלום דורך קומען די שוועריגקייטן.

אלעק: גאנץ מעגליך.

מו: האט איר א הויז אדער א דירה?

אלעק': א קאנדעמיניען, א טווין האוז, פון איין זייט וואוינען צוויי שכנים און פון די אנדערע זייט וואוין איך פון אינטן, און מיין שוויגער עלטערן, אבער זיי וואוינען בעיקר ביי אונז.

מו': איר טוט עס פאר געלט, אדער איר קלערט צו פארדינען א גרעסערע ירושה?

אל': ניין, איך טו דאס בלויז ווייל אזוי פיל איך דארף מען טון.

מו': איז עס שווער א סך מאל מיט זיי?

אל': אין אנהייב פלעגט מיין שוויגער א סך קאנפלעינען אויף קלייניגקייטן, אבער לעצטנס איז גרינגער, זי האט איינגעזען אז ביי אונז איז די בעסטער פלאץ פאר איר.

מו: האט אייער ווייב הנאה צו פארברענגען מיט איר מאמען?

אל': יא, זיי באקן צוזאמען וכדו'

מו: איז אייער ווייב די איינציגסטע קינד זייערע?

אל: ניין, זי האט א ברודער נישט ווייט פון דא.

מו: קומט ער צומאל באזוכן, זיינע עלטערן?

אלקס: ניין זיי גייען צו אים

מו': פארוואס האבן די עלטערן אויסגעקלובן צו זיין מיט אייך און נישט מיטן זון?

אלקס: דער אמת איז אז אין אנהייב זענען זיי געווען ביי אים, אבער זיי האבן נישט ליב געהאט די וועג וויאזוי ער האט זיי געטריעט. אין זיי האבן מחליט געווען צו קומען וואוינען מיט אונז.

מו: באדערט נישט פאר אייער שוואגער אז זיינע עלטערן זענען מער צופרידן ביי אייך ווי ביי אים?

אל': עס באדערט אים יא, און ער איז טאקע זייט דעמאלס צוקריגט מיט אונז. דערפאר קומט ער נישט צו אונז באזוכן די עלטערן.

מו': ווען די עלטערן קומען צו אים העצט ער קעגן אייך?

און אנהייב מער, אבער איך האב זיי געבעטן נישט איבערצוזאגן פאר מיר, און אזוי בלייבט אלעס בשלום, לעצטנס פראבירט ער שוין אויך נישט אזוי צו רעדן פון מיר און מעגליך מיט די תייט וועט זיין שלום.

מו': ס'איז אינטרעסאנט צו הערן אייער צוגאנג דערצי. איר זענט א קאנטראלירבארער מענטש!

[[NAMELESS]]

איר הייסט אפשר דרעזדנער?

[I'm back]

איר הייסט אפשר דרעזדנער?

עזריאל, לאז דער אשכול פארן.

מושב, א גרויסע דאנק פאר דער געדאנק.

איך האב זייער הנאה דערפון.

[[NAMELESS]]

ווייטער רעדסטו צו מיר?

viewtopic.php?f=42&t=8896&start=75

[moshav zekeinim]

א דאנק אייך I am back פאר די חיזוק

[קאמענטירער]

איך מיין אז כקען אויך זאגען ווי עטליכע חברים פון דא ״וגם אני בחלמי״ כפלעג האבען א דראנג צו שמועסן און אויס פרעגן יעדע פרעמדע מענטש וואס כהאב נאר אנגעטראפען, ביז כהאב געשפירט אז איך ווער נישט באפרידיגט און כהאב נישט קיין מושג פ״וו סשטופט מיך צו הערן וויפיל הונט יענער האט און וואס זייערע נעמען זענען, האביך מיר צוביסלעך אפגעלאזט דערפון.

איין שמועס וואס כהאב געהאט אפאר יאר צוריק טאקע מיט א קאר סערוויס דרייווער, און סליגט מיר אין די ביינער וועל איך עס פורבירען אהער צו ברענגען:
קאמענטירער: א גוטען, דו דרייווסט אגאנצען טאג? סדארף זיין אא שווערע ארבעט?

דרייווער: איך דרייוו נישט א גאנצען טאג, כבין געקומען פון רוסלאנד דא צו א געוויסע אונווערזיטעט, און כדרייוו אין מיין פרייע צייט כזאל קענען דעקען די קאסטען.

ק:אזוי אז דו קומסט פון רוסלאנד, וואס איז דיין מיינונג איבער פוטין (עפעס איז ער געווען אין די נייעס צוליב א פראוואקצירענדע שריט וואס ער האט דאן אנגענומען קעגן אמעריקא).

ד: כהאלט זייער פון אים, ער איז זייער א שטארקע פירער, כווייס אז די אמעריקאנע פירער האבען אים נישט ליב, ווייל ער וויל צוריק דרייען די צייטען פון קאמעניזעם, באט די קאמעניסטישע אידעלאגיע איז בכלל נישט קיין שלעכטע זאך, ״דו ביסט פויל האסטו נישט קיין געלט״, צו האבען געלט דארף מען ארבעטן.

ק: וויאזוי קענסטו זאגען אז קאמעניזעם איז א געלונגענע איידיע, סאיז דאך דורכגעפאלען?

ד: ניין, די איידיע איז זייער גוט, נאר די דעמאלטס׳דיגע פירער האבען נישט געמאכט קיין גוטע החלטות, און דאס האט געפירט די לאנד אין די ערד אריין.

ק: קודם דאס אז דו קענסט זאגען דאס פארקערטע אין די לאנד וואס האט א פארקערטע שיטה ווי דיר, איז נאר צו פארדאנקען דעמאקראטיע וואס פירט זיך קאפטעליסטיש, ווייל איןנטער קאמעניזעם נעמט מען ווען אראפ די קאפ, פארען ארויס ברענגען אפי׳ נאר פראגען, נאכדעם ביי די קאפטעליסטען דארף מען זיך אויך פלאגען צו מאכען געלט, אזויווי דו טוסט, און בעיקר קען איך נישט פארשטיין וויאזוי קענסטו דיך אנעמען פאר אן אידעלאגיע וואס האט אפגערוימט אזויפיל מענטשען פונעם וועלט, אן אידעלאגיע וואס האט אויפגעהאדעוועט אזעלעכע ארכי מערדערס וואס האבען געפייניגט און גע׳רצח׳נט מיליאנען מענטשען פון זייער אייגענע פאלק????

ביז דא האט זיך די שמועס פארצויגען, סיי ווייל האב פון אויפרעגונג נישט געקענט ווייטער פירען דו שמועס: ווילאנג וועט די מענטשהייט נישט זיך לערנען פון די טעותים? וויפיל לעבנס פארלוסטען דארף די מענטשהייט באצאלען צו וויסען וואס איז ריכטיג און וואס נישט? ממוז מאכען פראפערגאנדע פאר די געדאנק פון דאמאקראטיע און קאפיטעליזעם! סאיז נישט גענוג אז מענטשען פארשטייען אז סאיז גוט, מדארף דאס חזר׳ען און פרעדיגען ווי מער.
אה און נאך א סיבה פ״וו כהאב נישט געקענט פירען ווייטער די שמועס, ווייל די טריפ האט זיך שוין גהאט גענדיגט...

[moshav zekeinim]

טאם, 73 יאר אלט, מיט א טיפער דיקליכער שטימע.

מושב: וואס איז אייער בעסטער הנאה אין לעבן?

טאם: היינטיגע טעג איז מיין גרעסטער הנאה מיינע אייניקלעך

מו': וויפיל קינדער האט איר?

טאם: איין זון, מיין ווייב האט נישט געוואלט אראפברענגען נאך א קינד אין די שלעכטער וועלט.

מושב: איר האט א שטארקער שטימע, האט איר ליב מוזיק. זענט איר א זינגער?

טאם: איך בין נישט קיין זינגער, מיין ווייב זאגט אבער אז איך האב א גרויס מויל, הא הא הא.... איך האב אבער ליב מוזיק.

מושב: וועלעכער סארט מוזיק האט איר ליב?

טאם: איך גלייב אז דאס וואס איך האב ליב האסטו נישט ליב

מושב: פארוואס טראכסטו אזוי? אבער סיי וויאזוי וויל איך זיך אויסלערנען צו פארשטיין אנדערע מוזיק פון וואס איך בין צוגעוואוינט.

טאם: איך האב ליב די מוזיק פון די פופציגער יארן, ראק ענד ראול, עס איז שווער צו טרעפן א סאנג אין יענע יארן וואס איך קען נישט,

מושב: לאמיר הערן עפעס גוטס, און זינג מיט.

(ער צינד אן דעם ראדיאו און מיט זיין באסאווע שטימע הייבט ער אן מיטזינגען מיט די זינגערס און זינגערינס אויפן ראדיא איין ניגון נאכן אנדערן צו מיין הנאה).

טאם: "מיין טאטע האט נישט ליב געהאט אז איך האב ליב ראק ענד ראל".

מושב: פארוואס?

טאם: ער האט גע'טענה'ט אז דאס איז מוזיק פון דער טייוול. דאס מאכט פילן ******* און ארויס פונעם טראדיציאנעלן וועג.

מו': דו פילסט זיך פראסט און תאוה'דיג ווען דו זינגסט די מוזיק?

טאם: ניין, איך האב פשוט הנאה פון די מוזיק.

מושב: וועלעכער מוזיק האט אייער פאטער ליב געהאט?

טאם: מער רעליגיעזע ניגונים.

מו': דאס איז אבער לאנגווייליג.

טאם: (ער לאכט).
"די גלחים פלעגן האקן אויף די מוזיק. זיי האבן פארגעזאגט אז ראק און ראול וועט נישט אנהאלטן צו לאנג. אבער למעשה האלט עס נאך אן ביז היינט, זייער נבואה איז נישט געלונגען, הא הא הא" (אפיקורס וואס ער איז)

מו': דו באלאנגסט צו א קירכע? און וואס זאגסטו צו די פרעדיגערס (גלחים)?

טאם: איך באלאנג צו א פראטעסטאנטישער קירכע. און וועגן די גלחים, ווענדט זיך וועלכע, געווענליך די tv גלחים מיינען בעיקר געלט. און בכלל טאמער באווייזט ער זיך נאר אוו סטעידזש, פון ווי ווייס איך וואס ער איז באמת? אז איך זעה אים אין קירכע און אין זיין טאג טעגליכן לעבן דאן קען איך וויסן צו ער איז ערליך צו נישט.

מושב: וועלכע סארט גלחים זענען יא ערליכע?

טאם: איין גלח האב איך געקענט, נישט פון טי ווי, א גרויסער גלח, ער האט עס געמיינט אמת'דיג, ער האט געקרייצט הונדערטער מענטשן צום קריסטהום, ער האט בלויז געמיינט גאט, און נישט פאר געלט און כבוד.

מושב: דו אלס פראטעסטאנט האט איר א שטיקל רעספעקט פארן קאטוילישער פויפסט?

טאם: גראדע איז דער היינטיגער פויפסט א ארענטליכער מענטש. אבער אלס פויפסט אליין ווערט ער ביי מיר נישט הייליג.
"די קאטאליקן זאגן אז דער פויפסט טוט תשובה און פארגיבט פאר דעם מענטשן'ס חטאים, אבער איך טענה, אז מוחל זיין חטאים קען נאר איינער, און דאס איז דער ביג גיי אפסטערס (דער באשעפער), און תשובה טון דארף מען אליין'ס".

מושב: יעצט צינד מיר אן א גוטן ניגון

(ער צינדט אן און זינגט מיט) "יו טאק ענד טאק טו מאטש טו מאטש"...

[א איד]

מושב, אפשר רופסטו מיר מיט אמאל, ווען דו פארסט אין א טעקסי?

[פארוואס?]

עס צייט צו געבן דאס מייק פארן טעקסי דרייווער, צו דערציילן איבער זייערע אלע פאסענדזשערס-אינטערוויוערס.

[moshav zekeinim]

"לו" א גוי אין די אנהייב זיבעציגער.

לו: אז איך האב דיר דא אין קאר לאמיר דיר פרעגן וועגן די אלד טעסטעמענט, וואס איז דאס דער "האמים"? איך מיין אז עס שטייט אין עקזידוס (ספר שמות). איך האב געפרעגט דעם גלח (א לוטעראנישער) און ער האט מיר געזאגט אז עס איז געווען אויף די עיפאוד (אפוד).

מו': אה, דו מיינסט דער אורים ותומים?

לו: אה, טענקיו, יא, דאס מיין איך. וואס איז דאס טאקע געווען?

מו': דאס איז גראדע פון די אונטרעסאנסטע זאכן אין די בייבל, עס איז גאר מיסטעריעז, און צווישן די קאמענטעריס (מפרשים) זענען פארהאן מיינונגס פארשידנהייטן וואס דאס איז בכלל און צו וואס דאס האט געניצט.

לויט די תלמוד -דער אידישער ניו טעסטעמענט, איז עס געווען א פאפיראס אינעם חושן וואס האט געדינט אזוי ווי א סופער נעטשרל הארד דרייוו, ווי א נשמה צום חושן, וואס דורך דעם האט מען געקענט אנפרעגן דעם חושן אנשטאט וואס דער נביא זאל פרעגן דירעקט פון גאט, און די אותיות פונעם חושן האט געענטפערט דורך קאוד'ס. עס איז אפשר דער איינציגסטער אביעקט אלס געבאט אין די בייבל וואס זיין ציל איז מיסטישע פעולות. דאס פלעגט מען ניצן בעיקר פאר מלחמות.

לו: וועלעכער פאלק האט גאט געהייסן אויסהארגענען מענער ווייבער און קינדער?

מו': בעיקר די עמעלייקס, א בעדואינער שבט וועלעכע זענען געווען די ערשטע צו באפאלן און מדבר. זיי האט די תורה באפוילן אויסצוראטן ביזן סוף און זיי דערמאנען צו שאנד אויף שטענדיג. זיי זענען דעריבער געבליבן ביי אידן דער סימבאל פון א דזשו העיטער (שונא ישראל). מיט זיי האט קינג סאל (שאול) מלחמה געהאלטן און זיי פראבירט ענדגילטיג אויסצוראטן.

אבער אויך די מדינים וועלעכע גערייצט די אידן צו זינדיגן מיט איידל'ס (געצן) און זנות, האט די תורה באפוילן זיי צו פיינט האבן און אויסראטן אבער נישט אויף אלע דורות.

די קענענייטס (כנענים) האט די תורה אויך באפוילן אויסצוראטן אבער נאר אויב זיי שטעלן זיך נישט צו צו די באדינגונגען פון די איזרעלייטס (אידן).

לו: וואו איז דאס דער באבעלאניען (בבל) וואו די אידן זענען פארטריבן געווארן, איז דאס די היינטיגער איראק?

מו: דער עיקר בבל פון אמאל איז דער היינטיגער דרום איראק. צפון איראק איז אינאיינעם מיט מזרח סיריע דער אמאליגער אסיריען (אשור). בבל האט אבער זיך דעמאלס געטיילט מיט דער געפאלענער אשור'ישער אימפעריע מיט מדי, און זי האט קאנטראלירט א גרויסער טייל פונעם מיטל מזרח.

לו: אז דו רעדסט פון מיסטישע ענינים פון די בייבל, אין די ערשטע צוויי פרקים פון יחזקאל, ווי מען רעדט פון פלעשעס און קולות, קוקט ממש אויס ווי מען רעדט פון העליקאפטערס, די עקזאטישע פארשטעלונגען און מראות דארטן איז דאך מורא'דיג וואונדערליך, ווי פאנטאסטישע חלומות און פאנטאזיעס, ווי די מעשיות פון די יו עף או, אדער ווי די עקספיריענס נאכן איינעמען די מאשרום'ס אדער על עס די. וואס זאגסטו דערצי?

מו': גיב א קוק, דער בייבל איז גיגעבן געווארן מיט מענטשליכע שפראך, און יעדער נביא האט איבערגעגעבן די מעסידזש פון גאט מיט זיינע ווערטער און פעאיגקייטן. ווילאנג ער איז הייליג און א אמת'ע נביא, איז סיי אין וועלעכער פארעם ער זאל עס איבערגעבן איז עס הייליג, און אפשר האט ער טאקע גענומען עפעס און אזוי האט ער בעסער געגענט שילדערן די התגלות פון גאט.

אזוי ווי אלקאהאל, ווען א פראסטער מענטש ווערט אנגעטרונקען קומט ארויס פון אים פראסטקייט, און ווען א דערהויבענער מענטש ווערט אנגעטרונקען קומט פון אים ארויס דערהויבנקייט. און די זעלבע איז מיט יחזקאל, טאמער האט ער גענומען מאשרום'ס אדער ער האט געטון אנדערע פעולות פאר התרוממות הנפש, האט דער עפעקט גורם געווען אז דער גט'ליכער דערהויבענער התגלות זאל ארויס קומען מיט פולפארביגקייט.

המשך יבא

[moshav zekeinim]

לו: עס מאכט סענס וואס דו זאגסט.

אויך די מעשה אין די ניו טעסטעמענט, פון דזשודא איסקאריוט (יהודה איש קריות, פון יאשקעס שלוחים, וועכלעכער האט איבערגעגעבן יאשקען צו די רוימער) קוקט אויס ווי א מואווי פאנטאזיע. עס דערמאנט מיר די מאוויעס פון די מיסטישע ווייקינגס (פארצייטישע סקאנדינאווישע שבטים וועלעכע האבן פארמאגט א קולטור פון קאלירפולע מיטאלאגישע פיגורן).

מו': דו ביסט א קריסט? דו גלייבסט?

לו: עם, איך בין א לוטעריסט, לוטער איז געווען א קאטוילישער גלח וועלעכער האט איינגעזען די קאראפשן פון די קאטויליקן, זיי האבן געהייסן געבן צדקה פאר הייליגע צוועקן, אויסלייז געלט פון גיין אין עולם התוהו - אין וואס איך גלויב נישט אז עס עקזעסטירט- און דאס געלט איז געגאנגען אין זייער אייגענער טאש.

אבער מיר איז שווער צו גלייבן אפילו דאס וואס קריטהום פון לוטער פארקויפט, ספעציעל די נצחיות פון די נשמה. איך בין יארן לאנג געווען א ראדיאלאגישע טעקנישן (מאכן עקסטרעיס), איך האב מיט געהאלטן ווען מען האט אנטדעקט די ען עי און אנדערע מיקראסקאפישע חלקים פונעם מח, און דאס מאכט מיר א סך מאל שווער אננעמען געוויסע זאכן פונעם קריסטהום וואו אלעס איז שווארץ און ווייס. אבער אידישקייט איז מער פלעקסיבול און עס מאכט א סך מער סענס (איך בין נישט אריין אין קיין פרטים).

מו': דו ביזט א ריכטיגער לוטעריסט. לוטער האט געטשעלענדזשט די קירכע גלויבן בימיו, און דו טוסט די זעלבע מיט לוטערס קירכע היינט.

לו: הע הע הע

א מענטש איז אבער דאך א מענטש, און א סך מאל געפון איך זיך אין דעם גלויבן מאוד, און עס מאכט זיך דעמאלס אמאל אז איך פרעג זיך דעמאלס פלוצלינג: העי, און וואס אייגנטליך גלייב איך דא...

[moshav zekeinim]

דזשען, א ווייסער גוי פון 67 יאר אלט.

מושב: וואס פאר א נאמען איז דאס דזשען?

דז': מיין זיידע איז געווען א פראנצויז, און איך בין געבוירן געווארן אין דער טאג פון זיין יארצייט האט מען מיר געגעבן א נאמען נאך אים.

מו': פון וועלעכע אייראפעאישער פאלק שטאמט איר?

דז': פון איירישע און פון דייטשע.

מו': זענט איר אמאל געווען אין אייראפא?

דז': יא, מיט בערך פערציג יאר צוריק ווען איך האב געדינט אין די אמעריקאנער מיליטער בין איך געשיקט געווארן קיין וועסט דייטשלאנד אין די געגנט פון פראנקפורט פאר בערך זיבעצן חדשים. דעמאלס איז געווען דער וויעטנאם מלחמה און איך בין געווען העפי אז מען האט מיר געשיקט קיין דייטשלאנד און נישט קיין וויעטנאם.

מו': וויאזוי האבן די דייטשן אקצעפטירט די אמעריקאנער סאלדאטן?

דז': נישט צו פריינדליך, בעיקר די עלטערע דזשענערעישן, זיי האבן געוואוסט אז מיר זענען נישט דא לטובתם, נאר אדרבא, צו היטן אייראפא פון זיי. און זיי האבן נאך געדענקט דעם נידערלאגע וואס זיי האבן געהאט פון די אמעריקאנער און האבן דאס נאך נישט אזוי געקענט פארדייען. אבער די יונגע זענען געוען אקעי מיט דעם.

מו': וואס זאגט איר צו די דייטשן כלפי די אמעריקאנער, זענען זיי טאקע אזוי בעסעריש?

דז': נע, די מענטשן דארטן זענען געווען זייער שמוציג, בעיקר די עלטערע דזשענערעישן פון פופציג און העכער, איך בין געווען מיט זיי אין באס און זיי האבן געשטינקן, און דא און דארטן האב איך געזען מענטשן קטן'ען אויף די גאס.

מו': אין די קליינע שטעטלעך אדער אין די גרויסע?

דז': ניין, אין פראנקפורט, און אפילו אין בערלין.

מו': וואו, אין די ביליגע געגנטער דורך ביליגע מענטשן?

דז': ניין, אין די נארמאלע געגנטער דורך נארמאלע מענטשן. די הייזער זענען שיין אבער די מענטשן זענען שמוציג.

מו': איך גלייב עס נישט, איו די בעסערע דייטשלאנד?

דז': קען זיין היינט איז עס נישט אזוי, די יונגע זענען יא געווען קלין אזוי ווי די אמעריקאנער, בעיקר איז עס געווען ביי די עלטערע דזשענערעישן.

מו': מיט וואס מיינט איר האט עס צו טון אז די פריערדיגע דור איז געווען שמוציגער ווי די נייער דור?

דז': אפשר ווייל זיי האבן איבערגעלעבט די מלחמה און פארלוירן זייערע משפחה מיטגלידער האט זיי אוועק גענומען די עטיקס.

מו': אין אמעריקא האט איר נישט געזען אזא זאך אויף די גאס?

דז': אויב עפעס צווישן די ביימער אבער נישט אזוי אין פאבליק.

מו': זענט איר געווען אין די ארומיגע לענדער אויך?

דז': יא, אין האלאנד, בעלגיע און אין פראנקרייך.

מו': וואס זאגט איר צו די לענדער?

דז': איך בין נישט געווען דארט צו לאנג אז איך זאל קענען זאגן מיין אפשאצונג איבער די לענדער, אבער קיין איינע פון זיי איז נישט ספעציעל ריין, אין האלאנד לייגט די שטאט די מיסט אין די קאנאלן, און אין פראנקרייך זענען די גאסן אלט אביסל נאכגעלאזט, אבער פארשטייט זיך אז די טוריסטן געגנט איז הערליך.

מו': איך רעד כלפי די מענטשן.

דז': די האלענדער זענען געווען זייער פריינדליך, מען קען דארט מאכן א לעבן... זיי רעדן ענגליש. אבער די פראנצויזן האבן נישט ליב דעם אמעריקאנעם, נאר זייער געלט.

מו': למעשה האט איר געמאכט א לעבן דארט, איר האט פארברענגט אין א פרידליך לאנד מיט אמעריקאנער, און נישט געדארפט זיין אויפן פראנט.

דז': יא, אבער פארט בין איך געווען יונג און איך האב מיר געבענקט נאך מיין היים און צו מיינע חברים.

מו': האט איר חתונה געהאט?

דז': איך בין יעצט גע'גט, אבער איך האב געלעבט מיט מיט איר בערך פערציג יאר. איך האב געהאט פון איר. א טאכטער וועלעכע האט צוויי קינדער און איך האב מיט איר גוטע קשרים. אי ך האב אויך געהאט א זון וועלעכע איז געשטארבן פון א עקסידענט אין זיינע יונגע צוואנציגער יארן.

מו': איי איי איי, טערעבל. הייסט עס איר זענט אדורך געגאנגען א שווערער דורכגאנג. וויאזוי האט איר דאס אויפגענומען?

דז': איך האב זייער געוויינט, אבער ער איז יעצט אין א בעסערער פלאץ, ער איז שטענדיג געווען א וואוילער בוי.

מו': איר גלייבט אין א גן עדן?

דז': או יע, איך בין א קאטאליק.

מו': וויאזוי גייט עס ביי די קאטאליקן, פראוועט איר א געוויסער מספר פון קלאג טעיג אזוי ביי אידן?

דז': ניין, אבער איך האב גענומען אף פון מיין ארבעט פאר א חודש.

מו': האט איר געהאט פריינד וואס האבן אייך סעפארטעט אין די שווערע איבערלעבעניש?

דז': יא, זייער שטארק, זיי זענען אריבער געקומען צו מיר, מיר געברענגט עסן, ארויב געגאנגען מיט מיר פארברענגען א.ד.ג.

מו': האבן זיי אייך נישט אביוסט מיט נארישע טרייסט ווערטער, וו.צ.ב. פריי זיך אז דו ביסט געזונט א.ד.ג.?

דז': ניין, זיי האבן זיך אויפגעפירט מיט פארשטענדליכקייט צו מיין מצב.

מו': האט די טראגעדיע געדעמיטשט אייער לעבן אויף שטענדיג?

דז': עס האט געטוישט מיין לעבן, איך בין געווארן א בעסערער און פיינערע מענטש, א בעסערער טאטע צו מיין טאכטער, נישט אז איך בין נישט געווען גוט צו איר ביז דעמאלס, אבער די פארלוסט פונעם זון האט מיר געמאכט מער אפרישיעטן דאס אז איך האב א טאכטער.

מו': זענט איר נאך היינט צושאקלט פונעם פארלוסט פון אייער זון?

דז': היינט שוין נישט, איך בין שוין צו זיך געקומען. איך ווייס אז ער איז געווען א גוט בוי, און אז ער איז און א גוטער פלאץ. איך גיי פון צייט צו צייט צו זיין קבר. איך רעד אויס מיינע פילינגס צו אים און מיין האפענונג אז ער געפונט זיך גוט. און ווי אויך האב איך נחת פון מיין טאכטער און פון אירע קינדער וואס האבן מיר ליב.

מו': ווי לאנג האט געדויערט ביז איר זענט צו זיך געקומען?

דז': א לאנגע צייט, כאטשיג א פונעף יאר.

מו': איז וואס האט אייך געברענגט נאך פערציג יאר זיך צו גט'ן פון אייער ווייב?

דז': עס איז טאקע זייער זעלטן זיך צו גט'ן נאך פערציג יאר, אבער איך האב געפילט אז איך דארף עס טון האב איך עס געטון. א סך מענטשן וועלן ענדעשער לעבן מיטן ווייב אפילו זיי האבן נישט קיין שלום בית, פשוט ווייל עס איז ביליגער ווי זיך צו גט'ן.

מו': האט איר געהאט א גוט לעבן מיט איר אין די יונגע יארן?

דז': או יע! זייער א גוט לעבן.

מו': איז וואס האט אייך געמאכט נמאס ווערן פון איר, איר אלטע אויסזען?

דז': ניין, נישט דאס, איך זעה דאך שוין אויך אויס אלט. זי איז פשוט אריין געפאלן אין א דיפרעשן זינט אונזער טאכטאר האט חתונה געהאט, זי האט אויפגעהערט צו קאמיוניקעיטן מיט די שכינים און פרענגס זי איז כמעט נישט ארויס געגאנגען. זי איס א טייפ וואס דארף מען זאל צו איר דארפן צו קומען און אז זי האט נישט געהאט פארוועם צו געבן איז זי געווארן דעפרעסט, ביז איך האב אפגעמאכט אז גענוג איז גענוג און איך האב אנגעהויבן די דיווארס פראצעס. זי האט נישט געוואלט מיטארבעטן און עס האט טאקע גענומען א דריי יאר, אבער עס איז דורך געגאנגען גאנץ בשלום. איך שיק איר א טשעק יעדער חודש און איך האלט אז נאך אלעם קומט זיך עס איר. היינט ארבעט זי אין א נערסינג האום און דאס מאכט איר גוט פילן אז זי גיט זיך אפ מיט מענטשן.

מו': האט איר נאך עקסטערע פילינגס צו איר, אלס די מאמע פון אייערע קינדער און אלס אייער לעבנס באגלייטערן פאר פערציג יאר, צ.ב.ש. אויב וועט זי שטארבן וועט איר פילן א שטארקער ציפ אין הארץ?

מו': איך וועל פילן א ציפ, ווייל איך פיל מיט מיט יעדער באקאנטער וואס שטארבט. אבער נישט מער ווי אנדערע כאטד זי איס געווען מיין ווייב, ווייל זי העצט מיין טאכטער קעגן מיר און וויל זי זאל נעמען א צד.

מו': האט איר אין פלאן נאכאמאל חתונה צו האבן?

דז': ניין, איך בין זייער פיין אזוי, איך רילעקס, איך פארברענג מיט גוטע פריינד, מיינע אייניקלעך, עס פעלט מיר נישט אויס קיין ווייב.

מו': האט איר א מספר יארן ווי לאנג איר ווילט נאך לעבן, אדער ווילט איר לעבן וויפיל עס גייט?

דז': ווילאנג איך בין געזונט וויל איך לעבן.

מו': א דאנק אייך פאר דעם שמועס און אנטשולדיגט אויב איך האב אייך געפרעגט הייקעלע פראגעס?

דז': נאו, איט איז אוקעי. טענקיו.