קאווע שטיבל

ברסלבער האט געשריבן:דאס איז דאך מיין ענטפער. אלעס ווענדט זיך אין די הנחה קדומה וואס דער מענטש האט אין מח נאך איידער ער הערט אדער דערציילט די מעשה. די הנחה קדומה האט גארנישט צו טון מיט די מעשה וואס גייט דערציילט ווערן.
איינער וואס גלייבט אז דער אייבערשטער פירט די וועלט יעצט מיט אן השגחה פרטית, אזוי ווי דער זינגער וואס שטייט יעצט אויפ'ן סטענד, פאר אזא איינעם איז אינטערעסאנט צו הערן א ספעציעל שטיקל, ווייל פאר אזא איינעם איז דער שטיקל עפעס ספעציעל. ווידער פאר איינעם וואס גלייבט נישט אין השגחה פרטית, לאמיר זאגן אז ער גלייבט אז דער אייבערשטער האט איינמאל באשאפן די וועלט מיט א הערליכע סיסטעם און דערנאך האט ער געלאזט לויפן דעם סיסטעם וואס האט אין זיך אויך קאאינצידענטן. פאר אזא איינעם איז טאקע דער שטיקל בכלל נישט ספעציעל.

ברסלבער האט געשריבן:דאס איז דאך מיין ענטפער. אלעס ווענדט זיך אין די הנחה קדומה וואס דער מענטש האט אין מח נאך איידער ער הערט אדער דערציילט די מעשה. די הנחה קדומה האט גארנישט צו טון מיט די מעשה וואס גייט דערציילט ווערן.
איינער וואס גלייבט אז דער אייבערשטער פירט די וועלט יעצט מיט אן השגחה פרטית, אזוי ווי דער זינגער וואס שטייט יעצט אויפ'ן סטענד, פאר אזא איינעם איז אינטערעסאנט צו הערן א ספעציעל שטיקל, ווייל פאר אזא איינעם איז דער שטיקל עפעס ספעציעל. ווידער פאר איינעם וואס גלייבט נישט אין השגחה פרטית, לאמיר זאגן אז ער גלייבט אז דער אייבערשטער האט איינמאל באשאפן די וועלט מיט א הערליכע סיסטעם און דערנאך האט ער געלאזט לויפן דעם סיסטעם וואס האט אין זיך אויך קאאינצידענטן. פאר אזא איינעם איז טאקע דער שטיקל בכלל נישט ספעציעל.

ברסלבער האט געשריבן:דו ברענגסט ארויס אז די זאכן וואס זעען אויס זייער אינטערעסאנט אז עס זאל געשען, איז באמת נישט אזוי אינטערעסאנט, מען דארף אויסרעכענען די מאטעמאטישע חשבונות וואס און וויפיל זענען די שאנסן אז אזעלכע זאכן זאלן פאסירן. דאס איז ביי 'ניסים'. ווידער ביי 'השגחה פרטית' דארפסטו נישט צוקומען צו דעם גאנצן הסבר, ווייל די זאכן זענען באמת בכלל נישט ארויס פון די נארמאלע דרך הטבע, דאס איז נאר אז דער מאמין קוקט עס אן מיט זיינע ברילן און ער זעט אין דעם דער יד ה', ווי אזוי די זאכן האבן זיך אזוי שיין אויסגעשטעלט, און נאכדערצו ווען פון אנהויב האט אויסגעקוקט אז דאס איז א שלעכטע פאסירונג און צום סוף האט זיך ארויסגעשטעלט אז עס איז גאר געווען לטובה.

יאיר האט געשריבן:איך וויל בעסער פארשטיין דיינע ווערטער. מיין אויבנאויפיגע הבנה איז ווי פאלגנד: דו גלייבסט נישט אין אזא זאך ווי קאאינצידענטן, און אלעס ווערט יעדע רגע געטון מיט א כונה דורך גאט כביכול אליין. ממילא איז די גאנצע אשכול אומרעלעוואנט, ווייל ווי קומט דא אריין סטאטיסטיקס אויב גאט אליין באשליסט יעדע רגע וואס צו טון און רעכנט זיך קנאפ מיט סטאטיסטיקס. און דערפאר איז דיר א זכיה אז דער באשעפער האט דיר ספעציעל צוגעפירט א געוויסע זאך, כאטש ער האלט אין איין טון אסאך מער וואונדערליכע זאכן, ווייל די געוויסע זאכן רעדן צו דיר פערזענליך.
האב איך ריכטיג אפגעלערנט דיינע ווערטער?

ברסלבער האט געשריבן:איך בין מסכים צו אלע דיינע הנחות. אבער לאמיר נעמען א קינד אלס משל, די מאמע געבט זיך אינגאנצן איבער פאר'ן קינד, גרייט אים אן עסן, נעמט קער פון זיינע קליידונג, רוימט אים נאך, בקיצור זי זארגט זיך פאר אלע זיינע געברויכן. נאך פסח האט אים זיין מאמע געקויפט עפעס א גאר ספעציעלע בייק פאר אפיקומן, אזוינס וואס קיינער פון זיין גאנצע חדר האט נישט באקומען. יעצט ווען דאס קינד וויל דערציילן פאר איינעם דאס גרויסקייט פון זיין מאמע וועט ער נאר רעדן פון די בייק, און נישט פון אלע אנדערע זאכן וואס זי טוט פאר אים, כאטש וואס די אנדערע זאכן זענען אסאך מער לעבנס וויכטיג, און דאס אז א מאמע קויפט עפעס א ספעציעלע מתנה פאר א קינד, איז לויט מאטעמאטיק נישט עפעס אזוי אויסערארנטליך.

א איד וואס גלייבט אז יעדע זאך פירט דער אייבערשטער, סיי דאס אז איך בין אויפגעשטאנען צופרי, און סיי דאס אז פונקט פאר קאנטרי האב איך באקומען א גרעסערע דזשאב וואס האט אויסגעצאלט אלע מיינע קאנטרי הוצאות. ווען איך וועל רעדן צו איינעם פונעם אייבערשטן וועל איך ענדערש דערציילן די צווייטע מעשה.

איך האף אז איך האב זיך שוין גענוג קלאר ארויסגעברענגט.

• פאר אזעלכע סארט שאלות וואס [tag]הויזן טראגער[/tag] און [tag]berlbalaguleh[/tag] פרעגן, וועל איך ענטפערן אין קורצן: אזוי ווי איך האב מקדים געווען, איז זייער שווער צו נעמען מציאות'דיגע געשעהנישן און אויסרעכענען די טשענסן אז עס זאל געשעהן. דעריבער האב איך אויסגעקליבן אזעלכע דוגמאות וואס איז גרינג צו אויסרעכענען, ומשם תקיש אל השאר. עס איז כמעט אומ-מעגליך צו וויסן וואס זענען די טשאנסן אז א גרעניץ וועכטער זאל איבער קוקן דאקומענטן אויבערפלעכליך, אבער עס איז נישט אקעגן די געזעצן פונעם נאטור. דאס זעלבע איז מיט אן אלטע חוב וואס איז לאנג נישט אפגעצאלט, אז עס זאל פונקט אנקומען ווען מ'דארף עס.
  
• [tag]געפילטע פיש[/tag] האט ארויסגעברענגט א וויכטיגע נקודה (וואס איך האב אפשר נישט קלאר ארויסגעברענגט), אויב מיר נעמען אין באטראכט וויפיל "מאדנע" אדער "אומ-ערווארטענע" פאסירונגען זענען פארהאן אין די וועלט, דעמאלס מיינט עס אז פונקט ווי די זון שיינט אויף יעדן צופרי, די זעלבע זאך מוז יעדן טאג ערגעצוואו אין די וועלט, געשעהן א מאדנע פאסירונג. אדער פאר יעדער מענטש אין די וועלט מוז כאטש איינמאל אין א געוויסע שטיק צייט געשעהן א מאדנע פאסירונג. (די סכום פון די פאסירונגען איז פארשטייטס זיך געוואנדן ווי אזוי מ'וועט דעפינירן "מאדנע").
  
• [tag]ברסלבער[/tag] האט ארויס געברענגט עטליכע געדאנקען, אויף געוויסע האט מען איהם שוין געענטפערט, אבער לאמיר עס ווידער איבערגיין:
  
  
  
  • איך האב געהאט בכוונה זיך צו חולק זיין אויף אייער הבחנה צווישן נסים און השגחה פרטית, אבער איך זעה אז בן אדם האט עס שוין געשריבן. עס שיינט מער אז נסים זענען געשעהנישן וואס זענען אנטקעגן די געזעצן פונעם נאטור, וואס גאט האט מטביע געווען.
    
  • כמה פעמים האט איהר געשריבן, אז דערציילן אט די מעשיות זענען נישט צו "אויפווייזן" אז דער באשעפער פיהרט די וועלט, נאר צו חזר'ן אמונה. האט שוין [tag]יאיר[/tag] געפרעגט דערויף פארוואס ווערט עס באטראכט אלס אינטרעסאנט, און מיט וואס ווערט עס פאררעכנט אלס חזר'ן אמונה. ([tag]berlbalaguleh[/tag] דיין ענטפער האט גארנישט פארענטפערט, ווייל מ'רעדט דאך דא די גאנצע צייט אז די זאכן זענען "נישט" אויסערגעוויינליכס.
    
  • דאן האסטו (לכאורה) צוריקגעצויגן, און געזאגט אז די געדאנק פון השגחה פרטית איז נישט צו חזר'ן אמונה, נאר צו ארויסברענגען די חסדים פון השי"ת. (אזוי האב איך פארשטאנען פון אייך). דאן דארפט איהר ענטפערן אויף די פאלגענדע צוויי שאלות:
    
    1). אזעלכע השגחה-פרטיות'ן וואס ברענגען נישט ארויס די חסדים הנגלים, נאר פארקערט אז רגלייהו דבר איניש אינון ערבין ליה. האט נישט קיין שום פשט.
    
    2). אזעלכע זאכן וואס זענען נישט אויסערגעווענליך אבער פארט חסדים, דארף נישט מעורר זיין ווייניגער התפעלות ווי די אנדערע א. ג. אויסערגעווענליכע.
    
  • באופן כללי, דאס וואס איהר האט געגעבן אן אנדער טעם פארן דערציילן השגחה פרטית, טוישט נישט קיין מציאות. דער מציאות איז אז רעליגיע-מיסיאנערן אדער מיסטיקער-אנהענגער נוצן זייער אסאך אזעלכע סארט ארגומענטן, כדי צו "אויפווייזן" די עקזיסטענץ פון זייער גאט, אדער די סופער-פאוער פון זייער מנהיג.

קל וחומר האט געשריבן:
1- אין פרק א' שרייבט איר אז 0.048 איז אביסל ווינציגער פון פינעף צענטליך, דאס וואלט געווען אמת טאמער וואלסטע געהאט 0.48, ס'איז ווינציגער פון א צוואנציגסטל.

קל וחומר האט געשריבן:
2 - אין פרק ב' וועגן די מיטער, צוויי זאכן, קודם כל טאמער באקומט ער יעדן חודש א זעקס דידשיט נומבער איז עס איינס פון ניין הונדערט טויזנט ווייל די ערשטע 99,999 זענען אונטער זעקס דידשיטס.

קל וחומר האט געשריבן:יעצט בנוגע די הנחה אז ס'וועט מסתמא געשען ביין איינס פון יעדע מיליאן וכדו' איז א מיאוסע טעות לענ"ד, ווייל אנדערש ווי ביי א לאטערי וואס ס'איז דא איין ענטגילטיגער געווינער נומבער און יעדער כאפט אן אנדערען נומבער וועט די חשבון פון רענדאם שטימען, איז דא ביים מיטער האט יעדער אן אנדערען טעלעפאון נומבער און אויך אן אנדערען מיטער נומבער! אין אנדערע ווערטער ביי יעדעם הייבט זיך אן א חשבון פון פריש.

קל וחומר האט געשריבן:יעצט בנוגע דעם צושטעל צו מופתים, לענ"ד קען מען נישט אריינשטעלן אלע מופתים אין איין קאטאגאריע און שטעמפלען מיטן רענדאם זיגל און פטור אן עסק.
ווען א צדיק שיקט איינעם צום סולטאן וואס וויל אים הרגענען, טאמער איז ער נישט ברור כשמש אז זיין מופת גייט געלונגען שטעלט ער דאך איין יענעמס לעבן און זיין קאריער (דהיינו אפילו אויב מ'זאל אננעמען אז ער איז באמת א באנדיט וואס שפילט מיט רענדאמס, וואלטעך די אלמנה אזאנס נישט פארשוויגען). די זעלבע מיט א צדיק וואס זאגט אז מ'דארף נישט אפערירן בניגוד לדעת כל הרופאים וכד'.

קל וחומר האט געשריבן:טאמער האסטו איין זעקס דידשיט נומבער און דו גייסט די גאנצע צייט קומען מיט נאך נומבערס וועט עווענטואל נאך א געוויסע סכום נומערן זיך צאמקומען די צוויי נומערן מכח דעם וואס ס'גייען אריבער אזויפיל נומערן (דהיינו דו קומסט אן דורך די כח הרבים). משא"כ טאמער כלפי יעדע נומבער וואס גייט אריבער איז דא אן אנדערען נומבער וואס דו דארפסט צוטרעפן קומט אויס אז ס'איז מער נישט דא די חשבון פון איינס פון מיליאן ווייל יעדער באזונדער האט א נייעם איינס פון מיליאן און ס'איז זיך נישט מצטרף אינעם גרויסן בילד.
טאמער וואלט גאנץ אמעריקע געשעירט איין טעלעפאון נומער וואלט די חשבון געארבעט.

אין קורצן, דא דארפן צוויי רענדאמס זיך צאמטרעפן, ביי א לאטערי איז איין רענדאם ודו"ק.

קל וחומר האט געשריבן:לגבי די מופתים, איך וועל דיר נאכגעבן אז ער שטעלט נישט איין זיין קאריער, אעפ"כ לא יעלה על הדעת אז איינער וואס איז מקיים כל התורה בדקדוק און לעבט מיט אמונה זאל מאכן אזאנע רענדאמס ווייל איינס פון צעהן גייען יא דורכלעבן, און הרגענען די איבעריגע ניין אבי ס'זאל זיין א מופת.

(חוץ טאמער דו ווילסט מיר פארקויפן אז קיינער פון די מופתים פראווענער האבן עס געמיינט ערענסט, אלע זענען געווען ביד אחת אויסצושפילן דעם פשוטער איד און מאכן א לעבן אויף זיין חשבון.)

פארוואס? האט געשריבן:

קל וחומר האט געשריבן:יעצט בנוגע דעם צושטעל צו מופתים, לענ"ד קען מען נישט אריינשטעלן אלע מופתים אין איין קאטאגאריע און שטעמפלען מיטן רענדאם זיגל און פטור אן עסק.
ווען א צדיק שיקט איינעם צום סולטאן וואס וויל אים הרגענען, טאמער איז ער נישט ברור כשמש אז זיין מופת גייט געלונגען שטעלט ער דאך איין יענעמס לעבן און זיין קאריער (דהיינו אפילו אויב מ'זאל אננעמען אז ער איז באמת א באנדיט וואס שפילט מיט רענדאמס, וואלטעך די אלמנה אזאנס נישט פארשוויגען). די זעלבע מיט א צדיק וואס זאגט אז מ'דארף נישט אפערירן בניגוד לדעת כל הרופאים וכד'.

יענעם׳ס לעבן - יא. זיין קאריער - ניין.

הקטן האט געשריבן:סטאשעווער?