די ראלע פון זינד אין דער תורה

[מפוזרי]

קנאת סופרים תרבה חכמה.

קנאת סופרים באדייט ''אמביציע'', נישט ''אומפארגינערישקייט".
בעת וואס "אמביציע" ששורשה אין די מידה רעה פון "רוח גבוהה" קען אויך דינען גוטע צוועקן, איז "נישט פארגינען" וואס קומט פון "עין רעה" כולו רע.

[ירא שמים]

קנאה מיינט איך וויל עפעס וואס איך זעע ביי יענעם

[טאמבל סאס]

ראיתי בעם הספר ממשה הלברטל האיך הוא הסביר שיטת החוות יאיר בענין מסורת קנוניזציה של קונטרוורסיה, כעין סקירה בין Retrieval, Colmunative, Consituitive and how he decides on sticking with the Abraham Ibn Daud's retrieval view (geonite tradition) which fits best with his Ontological view - a view that by the way he initially tries reconciling it with the רמבן'ס
constitutive view - reminded me of this topic. See The Book of The People pp. 67-72

[מי אני]

דער יערות דבש (ח״א סוף ד״ב) זאגט אז דאס וואס מ׳טרעפט דעם ענין פון חטא במלאכים, ובמלאכיו ישים תהלה (איוב ד חי) וכדומה בש״ס, איז דאס אז זיי זענען חושק אויף העכערע רוחניות וכו׳ און גייען נישט ארויף לזה במדריגה למדריגה נאר זיי ״כאפן״ דאס צו שנעל ולפני הזמן ע״ש. דאס איז ענליך צום שמועס דא.