קאווע שטיבל

איך פיהר א מחלוקת? איך האב צוגעלייגט צום אשכול. פערצופאל האבען אלע זאכען געגילט ביים חסידישע געזעלשאפט. דער וואס וויל צולייגען פון ערגעץ אנדעריש, זאל ער טוהן ווי ער וויל.
אגב, דער איסור דאורייתא פון גילוח הזקן, ווי מ'טוט עס אין ישיבות, ווייס איך נישט. דער דאורייתא פון כשרות ווייס איך אויך נישט. אין תורה שטייט 'היימישע הכשר'. אויב מ'וויל רעדען איז פארקערט. מחמיר זיין אויף חלב הקאמפאני'ס וואס איז א חומרא אין א דרבנן, און אויף חדש איז מען גאנצליך מיקל. דער מצוה דאורייתא פון צניעות איז מיר אויך א חידוש. ווי אין מנין המצוות צו וואס האסטו געטראפען אזא מצוה, און וועלכע 'קולות' אין מיין געזעלשאפט רירען אן א דאורייתא?
איין זאך וועל איך דער געבען, נאר ס'באלאנגט נישט אזוי דא. ווען מ'האט אנגעהויבען גאלען די בערד אין ישיבות, איז עס געווען א חלק פון א חינוך אויפצוהויבען דער מוט פון לומדי תורה דורך א לייטישע חיצוניות, א מענטשליכע געשטעל. היינט גאלט מען זיך איין מאל א וואך, מיט א טרימע''ר וואס לאזט איבער, נישט דער סם וואס גאלט עס אינגאנצען (אלס בחור האב איך גענוצט טאקע די סם, פראבירט'ס נישט, ס'איז געפערליך) און מ'גייט אנגעטוהן ווי א שלאך. אבער מ'האלט נאך אן די הייליגע מנהג אבותינו פון שערען די בארד. ס'האט נישט קיין פשט, אבער ס'איז נישט קיין איסור, ווי אויך נישט קיין ענין, וכמו''ש החת''ס בתקיפות.

כ'האב געוואוסט אז דו וועסט צוריקענטפערן, כ'האב אפילו געוואוסט וואס דו וועסט צוריקענטפערן. כ'האב וואס צו מסביר'ן, אבער כ'פארגין דיך נישט די הנאה אז מ'דינגט זיך, וכמש"כ לעיל:

אדנירם האט געשריבן:יעצט קום אטאקיר צוריק, שריי אז ס'איז נישט אמת. כ'ווער נישט איבערצייגט פון א ליטוואק וואס זעט זאכן איינזייטיג. איך אלס א.ג. חסיד, זע איך מעלות און חסרונות ביי ביידע.

בלייב מיר גוטע פריינט, ביז מ'הייבט אן רעדן פון חסידים לעומת ליטאים...

שערן די בערד איז געווען א אפיציעלע זאך מטעם די ראשי ישיבות? ווער און ווען האט מען דאס איינגעפירט?
א ענין איז עס פון זהר הק׳ און אין א״י זיכער…
און וואס איז דאס חלב הקאמפאניס?

שערן די בארד איז געווען איינגעפיהרט אין סלאבאדקא און מיר אין יוראפ. דער אלטע פון סלאבאדקא האט עס שטארק געמאנט ביי די בחורים.
דער זהר איז א נערישע צושטעל, ווי אויך נישט קיין הלכה. פארוואס זאל מען טראכטען אז דער זהר מיינט עפעס א חוץ דער איסור תורה, וואס דאס איז נאר גילוח כעין תער? און באופן כללי קען מען וויסען אז דער זהר איז נאר א מאמר חז''ל. פונקט ווי א גמרא איז נישט דער ענדגילטיגע פסק, נאר מיט פירושי הראשונים און הכרעת האחרונים, איז דער זהר נישט אנדעריש. און ווען אין שו''ע ווערט געפסקנ'ט אז מ'מעג, און דער חת''ס שרייבט אז פארטרייבען א שוחט פאר'ן נישט האבען א בארד איז 'עתיד ליתן את הדין', איז דער באשולדיגען מענטשען פאר'ן מיקל זיין אויף א דאורייתא א טעות.
חלב הקאמפאני'ס איז ר' משה'ס נאמען אויף וואס ווערט היינט אנגערופען 'חלב סתם', הייסט'ס אז מ'ווייסט פון די רעגירונג אז קיין חלב טמא איז נישט דארט, צו מ'קען זיך פארלאזען לגבי דער איסור פון 'חלב שחלבו עכו''ם ואין ישראל רואהו'. דער חזו''א און ר' משה זענען מתיר, ווי אויך אלע גרויסע רבנים אין אמעריקא פון פאר'ן קריג, וואס זענען נישט אזוי מפורסם. דער איינציגסטע חולק הראוי לחלוק איז דער חתם סופר וואס זאגט גאר א שווערער פשט אין די גמרא. מ'מוטשעט זיך שטארק איהם צו פארשטייען, און דער סבה וואס מ'איז למעשה מחמיר ביי אונז איז ווייל 'הואיל ונפיק מפומיה דחת''ס'.

איך מיין עס איז שוין העכסט צייט צו עפענען א חסידים vs ליטווישע אשכול און אויפהערן רעדן פון דעים און אנדערע אשכולות

מענטשען האבען קאמפלעקס'ן. ווען איך האב אן אנדערע ניק וואלט מען גע'ענטפערט און געהאנדל'ט ווי ערוואקסענע, לגופו של ענין

ליטוואק,
אדרבה מאך א פרויבע,קום אריין מיט א צווייטע ניק,און לאמיר זעען אם ניקא קא גרים אדער דער מענטש ביהיינד די ניק קא גרים.

ליטוואק פון בודאפעסט האט געשריבן:ביים שרייבען האב איך פראבירט צו טרעפען עפעס אין מיין געזעלשאפט אבער נישט געקענט טרעפען. אז דו האסט עפעס א סתירה'דיגע הנהגה ביי אונז, ביטע אפיר ברענגען.

יא: שקיעה מיט חלב עכו"ם/סתם...אט די זעלבע מענטשן וועלכע ציטערן אוועק פאר א שקיעה, טרונקען חלב עכו"ם אן קיין שום הארץ קלאפעניש'ן און זיי פאררופן זיך אויף א ר' משה פיינשטיין'ס א היתר פון מירתת...!

בערעל - ווילסט רעדען אין לערנען?

ליטוואק פון בודאפעסט: איך זעה אז סוף כל סוף, דער מאמר הידוע (נישט דער חטא הידוע... :lol ) אז א יעדער ליטוואק האט א צלם אין הארצן. אז מ'וועט אויפשניידן וועט מען דארט טרעפן א צלם. און אויב נישט ...וגו' , איז אמת. ערשטנס, דו מאכסט אוועק א זוה"ק ווי גלייך ס'וואלט געווען א שטיקל..."איד" אדער ..."בלאט". צווייטנס: דו ברענגסט נאך א פסק פון חת"ס, ווען ס'טויג פאר דיינע אינטרעסן. און מניה וביה מאכסטו איהם אוועק אלס אן אונגארישער, חסיד'ישער רב...! און נאכדעם קאמפלעינטסטו נאך אז מ'דיסקרימינעיט אקעיגן ליטוואקס...היתכן פאראדאקס (פאראד-אקס) גדול מזה...?

ליטוואק פון בודאפעסט האט געשריבן:בערעל - ווילסט רעדען אין לערנען?

יא: נאר נישט אין קאווע שטיבל. און נישט מיט דיר...

ווען דער חת''ס איז נאר אן 'אונגארישער-חסידישער מו''צ' איז הואיל ונפיק מפומיה אויך נישט אינטרעסאנט. נאר ווייל ער איז דער חתם סופר, דעריבער אפילו א מחודש'דיגער פסק זיינער וואס שפעטערע גדולי הפוסקים האבען נישט אנגענומען, נאך אלס א מקום להחמיר

די פרויען גייען מיט שייטלען, אבער נישט מיט הויזן [emoji3]
ע"פ הלכה טרעפט מען נישט קיין פראבלעם מיט הויזן, אבער שייטלען איז זייער שווער צו מתיר זיין בפשטות
פארפאלן, אפילו @ליטוואק וועט מוזן צוקומען צו דאס ווארט פון ר' יענקעלע: די שו"ע איז געמאכט פאר גרים און בעלי תשובה

דו מיינסט דער שו''ע וואס איז מתיר שייטלען? רמ''א אין סימן ע''ה, ועיי''ש במ''ב.
פערצופאל בין איך לעצטע וואך געווען ביי א שמחה, וואס הגאון ר' ראובן פיינשטיין איז געווען דארט. איך האב געהערט ווי איינער פרעגט איהם א שאלה און תוך דבריו זאגט יענער אז דער עולם איז 'נוהג' עפעס. זאגט ר' ראובן "איך ווייס ניט וואס דאס ווארט 'נוהג' מיינט", ודפח"ח.

זעט אויס אז הרב פיינשטיין לערנט נישט קיין רמ״א…

מסתם איז דער שואל געווען אזא האלבע חסיד און ר' ראובן האט עם געוואלט אביסל צופיקסען. דארף מען פרעגען ביי ר' דוד'ן

שער באשה ערוה איז נישט קיין גזיה"כ, עס האט א סיבה, וזיל בתר טעמא. איי די רמ"א? מוז מען זאגן אז עס האט אויסגעזען אנדערש, און עס איז נישט געווען אזוי שיין.
עס איז איטערעסאנט ווי אלע אויפגעקלערטע חכמים ווען ביי דעם פלוצלונג תמ'וואטע און שרייען רמ"א רמ"א מיט די קאפ אין וואנט

עס איז ידוע דער מאמר החכם:
פארן מיט א טראמוועי (טרעין) שבת, איז כמעט נישט דא קיין איסור, אבער דער וואס טוט עס איז א גראבער שגץ
גיין אין א הייסע מקוה שבת אינדערפרי איז כמעט נישט דא קיין היתר, און דער וואס טוט עס הרי זה משובח!

יא יא, אזוי גייט עס, מ'קען טאקע עפ''י הלכה אנווייזן אז דאס איז הארבער און דאס לייכטער אדער מותר אבער הנח להם לישראל אם לאו נביאים הם בני נביאים הן...
יעדער וועט פארשטיין אז איינער וואס רעד אמאל ביי קדיש וועלכער איז א גרויסער איסור אבער לייידער דרסו בה רבים און יענער ווערט נישט דערפון אסור לבוא בקהל, משא''כ ווען א איד שמיעסט אינמיטן כל נדרי, וואס ס'איז נישטא קיין שום הלכה'דיגע פראבלעם איז עס א שטארקע סימן מובהק אז ער איז פושע און אויסווארף ואידך פירושא זיל גמור...

צדיקים פלעגן זאגן, א איד וואס גייט אן א קאפל (לית שום איסור בדבר) מאכט אים ניטש קיין גוי אבער א גוי גייט אן א קאפל

זייער שיין און אמת. דאס איז נכלל און ר' יענקעלעס אויבנדערמאנטע ווארט

חסיד, על זה דווה לבנו, עס איז א פארדרייטע אידישקייט בלויז מיט געפילן אן קיין הלכות, אין הימל קוקט מען נישט אזוי, אז קדיש איז הארבער ווי כל נדרי דאן איז עס הארבער, פינטל. די הלכה טוישט זיך נישט ווייל ביי כל נדרי האט מען א ווייסע קיטל.
ביי אונז דזשאדזשד מען אידישקייט לויט אונזערע פארדרייטע חינוך גלעזער. מען טוט "שיינע שידוכים", הו קעירס ווי פארדארבן מען איז אינווייניג, דער עיקר איז אז מען האט א גוטן נאמען און די חיצוניות קלאפט. און די זעלבע ביי אננעמען קינדער/משפחות אין די מוסדות.

דו מישט יוצרות. עס איז דא אזא זאך ווי אם אינם נביאים בני נביאים הם. און עס איז דא א פראבלעם פון חיצוניות אהן פנימיות

דער 'זאך וואס הייסט אם אינם נביאים וכו'' איז א טפל שבטפלים וואס כתות פון עמי הארץ האבען געשטעלט פאר אן עיקר. ביז מ'האלט אין א מצב אז דער וואס קען סוגיות מיט ראשונים, טור ב''י און שו''ע מיט נושאי כלים איז גאר דער שוואכע מ''ד, נאר די באבע מיט איהר אומוויסענדער פיראכצען פון דער 'הייליגע היים', איז גאר דער וויכיגסטע שטימע אין צימער. אונז זע'מיר דער אויסגעצייכענטע פאלק, נישט וועגען אור-אלטע טראדיציע'ס, נישט פאר אונזער אייגענארטיגע ניגונים און נישט רעצעפטען פאר מאכלים. נאר ווייל אונז הא'מיר א תורה און מ'פיהרט זיך על פיו.
און דאס נישט זוכען אין תורה צו וויסען וואס צו טוהן איז א סילוף הדת והדעת, און קיין שום ר' יענקעלע אדער ר' ישעיה'לע צו איך ווייס ווער קען אונטערברענגען דער יסוד פון די גלויבונג.
און דעריבער טאקע איז אדנירם אנטלאפען ווען מ'האט איהם אויפגעוויזען די עמהארצות פון זיין מאכען דאורייתא'ס פון הנהגה'לעך, די ליצנות פון זיך בארימען מיט זיין עניוות אויף יענעמ'ס גאווה (וואס איז פון גארנישט באשטעטיגט) און די קטנות פון די א.ג. חומרות אין כשרות וואס זענען געזויגען פון די ביזנעס אינטערעס'ן פון אפאר באקאנטע עמי הארץ.