חזיתי איש - רבי אברהם ישעי' קארעליץ

[מודיעין]

קודם כל מ'האט נישט גערעדט דא ווער עס ענדלט די מערסטע אינעם חזו"א, מהאט נאר געזאגט אז מ'זעט אז צוויי גדולי תורה באי ביתו פונעם חזו"א (וואס כידוע האבן זיי נישט געקוקט זאכן אויג אויף אויג) זענען מעיד אויף דעם, און ווי אויך איז דא בכת"י פונעם חזו"א אויף דעם זעט אויס רגלים לדבר אז עפעס אזא ענין איז געווען דארט, און עס איז זייער נישט מסתבר אז דאס איז סתם אויסגעזויגן פון פינגער, און עס איז זייער נישט מסתבר אז גדולי עולם זאלן סתם זיין זייפנים און ממציא זיין פאלקס געשיכטע'ס צו פארוויילן אין די נעכט. און דער אנדערע פלומעניק קען זיין אז ער ענדעלט טאקע דאס מערסעט אין חזו"א, אבער די עובדות האט ער נישט געהערט, ולא ראינו אינו ראי'.

און בנוגע בעלזער רב האב איך עס נאכנישט געהערט פון מקורות נאמנים ווי אזעלכע גדולי עולם זאלן מעיד זיין אויף אזא זאך.

[איך אויך]

ליטוואק, מרוב דברים לא יחדל פשע. אין דיין כסדר'דיגע בלעבערייען אין זאכן וואס דו האסט נישט קיין מושג ירוק מאכסטו נאר חוזק פון דיין אומוויסנשאפט. און געדענק אויך די משנה פון הזהרו בגחלתן.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

איך האב נישט געזאגט אז זיי לייקענען, נאר אז ס'שטימט בכלל נישט מיט זייער נאטור און דאס איז א נאטור וואס ענדלט אינ'ם חזו"א, דעריבער טראגט עס א חשיבות.
איך האב געמיינט דער ערשטע בעלזער רב, וואס אלע מעשה ביכער זענען פול מיט אזעלכע געשיכטע'לעך.

Sent from my HTC Desire 512 using Tapatalk

[מודיעין]

ליטוואק. אין די הדקמה פון רבי חיים וואלאזינער צום פירוש הגר"א על הספרא דצניעותא, איז ער מאריך בשבחי' פונעם גר"א איך האב נישט דעם לשון פאר מיר. אבער לויט וויפיל איך געדענק רעדט ער בתוך דבריו ארום פון די גאונות און עמילות בתורה, ביז ער קומט צו אז ער האט געוואלט באשאפן א גולם, אבער למעשה האט ער עס נישט געטון, ווי אויך שרייבט ער פון די גילויים און חזיונות וואס די גאון האט זוכה געווען בחלום ובהקיץ, פון אליהו הנביא, משה, יעקב, און יעדע נאכט האט ער זוכה געווען צו עליית נשמה במתיבתא עילאה. עיי"ש באריכות נפלא. אבער די עיקר הנוגע לענינינו איז דאס וואס ער ענדיגט צו דארט, אז לא נפלאת הוא בעיני, כי בא בשכרו זו תורה וזו שכרה, ווייל ער האט זיך מעמל געווען בהמ"ח קנינים בכל התורה כולה בעמל נפלא וכו' און די משנה זאגט דאך כל העוסק בתורה לשמה זוכה לדברים הרבה, לערנט ער פשט אין די משנה אז ער איז זוכה צו די אלע מדריגות, אזוי ווי די גמ' רעכנט אויס די אלע קדושות און מדריגות וואס די תורה ברענגט. היוצא לנו מזה אז דאס איז פשוט א תוצאה פון עמל התורה לשמה, און עס האט מיט חסידות קיין שום שייכות, וא"כ לענינינו ווער איז נאך בדורו געווען אזוי גרויס ווי דער חזו"א אין עמל התורה לשמה בכל התורה כולה מיט אלע מ"ח קנינים. אוודאי איז ער נישט געווען די גר"א, אבער פארט האט ער געקענט האבן שייכות צו אזעלכע השגות. ועל מה יצא הקצף?

[איש חזון]

שלום עליכם [tag]מודיעין[/tag]!
פתח מקלדתך ויאירו דבריך!

[איש חזון]

צווישען זיין משפחה זעט מען פארשידענהייטען. דער פלעמעניק וואס מיין חברים זענען אייניקלעך פון איהם, האט געהייסען דער וואס ענדלט דער חזו"א דער מערסטע. די קאנייעווסקי'ס ענדל'ן בכלל נישט, וכנראה לכל רואה באמת, און אזוי אויך די גריינעמאנ'ס. איך קען נישט די קארעליצ'ס (ביידער), אבער ס'איז נישט מסתבר אז זיי וואלטען אין דעם געגלויבט. אז די קאנייעווסקי'ס האבען נאך א שטיק טשערנאביל און די גריינעמאנ'ס זענען עסקנים מבטן ומלידה, זעט זיך אויס על פניהם, נישט מיט די באשיידענהייט וואס דער חזו"א האט באוויזען

Sent from my HTC Desire 512 using Tapatalk

[ליטוואק פון בודאפעסט]

ס'קומט נאכאמאל אן אריכות.

א צדיק איז א מענטש וואס הערשט אויף זיין געפילען אין גאנצען. ד.ה. עד"מ ווען איינער רעגט איהם אויף, טוט ער גלייך באהערשען און נישט לאזען פארפירט ווערען. וואס מער צדיק וואס שנעלער און שטערקער באהערשט ער זיך. דער מדרגה פון קדושה וואס תחילתה עבודה וסופה השגה איז דאס אז די שלעכט'ס קומט גארנישט אריין אז ער זאל עס דארפען באהערשען. דאס איז די מדרגה צו וואס עמלות בתורה פיהרט און דאס איז די חשיבות פון צדיקים. און דאס איז גילטיג ביי יעדער תאווה צו ערוועקונג וואס דער מענטש האט וואס איז מגליך נגד רצונו ית'.

דאס ענייני השגה אין פארשטאנד, וואס דער גר"א האט זוכה געווען אין זיין שלאף, זענען השגות אין ידיעת הבורא ודרכיו, להרחיב דעתו ובינתו. דאס מאכען א גולם פאר'ן ברמצוה איז געווען א ראיה צו זיין שליטה אויף קבלה אז דער גר"א האט אזוי שטארק פארשטאנען אין קבלה ביז די דקדוקים צו קענען מאכען א גולם אן א טעות. דאס מיינט ר' חיים וואלאזהינער. און אזוי ליינט זיך יעדער חלק פון די הספד וואס ער שרייבט (אגב, טאמער דו ווילסט זע'ען ווי א חסיד רעדט אויף זיין רבי דער גר"א, קוק אין הקדמה צום ספר פאת השלחן פון הגר"י שקלאווער. דאס איז א ריכטיגע חסיד)

דער סבה פארוואס איך נעם נישט אן דער מעשה ביים חזו"א איז נישט צוליעב דעם אז ס'איז מאדנע און ספוק"י. איך האב נישט קיין פראבלעם מיט העכער'ס און השגות. דאס ענין אז א צדיק האט אנדערע עבודות פון א פשוט'ע מענטש איז וואס ס'שטערט מיר. ביי אונז האט מען אויסגעלערנט אז דער צדיק און דער פשוט'ער איד האבען די זעלבע פליכטען. דער חילוק איז נאר אין די מענטש וויאוי ער גייט צו צו דעם. דער צדיק פארשטייט אויף יעדער פרט, יעדער כוונה, יעדער שטיקעל ארום און ארום ווי וויכטיג ס'איז, און דעריבער זענען זיין הכנות און כוונות און דקדוקי המצוה גרעסער און טיפער ווי דער סתם מענטש. דער מציאות אז א צדיק איז דער וואס דארף טוהן געוויסע זאכען וואס א פשוט'ער מענטש דארף בכלל נישט זארגען דערמיט איז א גליטשעדיגער וועג ביז כת ש"צ. טאמער דער צדיק האט אנדערע מצוות, האט ער מעגליך אנדערע עבירות אויך, ודי בזה.

[געוואלדיג]

פונקט ווי צום ת"ח קומט מען ווען מען האט א חולה ער זאל מתפלל זיין כאטש יעדער איד האט די מצוה, קומען נשמות צום צדיק ער זאל זיי מתקן כאטש יעדער איד האט די מצוה, ופשוט הוא.

[מודיעין]

דאס וואס מ'קומט צו א ת"ח מתפלל זיין אויף א חולה עיין תשו' חת"ס או"ח קס"ו.
און וועגן די מעשיות פון חזו"א האט איש חזון געהאט אראפגעברענגט צוויי מעשיות, און די מעשה וואס הגרח"ג האט פארציילט זעט אויס אז דו ביסט יא מודה אז דאס קען זיין אמת. די קושיא איז נאר אויף די אנדערע מעשה, און באמת איז דאס א טענה, אבער בנוגע צו די מעשה וואס ווערט אראפגעברענגט אין תולדות יעקב דארט רעדט זיך נישט אז די חזו"א האט עוסק געווען אין א עבודת תיקון הנשמות, און אוודאי איז זיין דירה אין ב"ב נישט געווען א היכל פון די עולמות עליונים וואס נשמות האבן זיך דארט געדרייט פאר א תיקון, נאר די מעשה בקיצור רעדט זיך פון א איד וואס איז שוין נישט געווען בין החיים איז געקומען אין חלום צו זיין זון וואס איז אראפ פון דרך התורה, און אים מזהיר געווען אז ער זאל חוזר בתשובה זיין, און אז נישט וועט ער גיין פון דעם עולם, און דער זין איז געקומען צום חזו"א פאר הדרכה, און נאך פאר ער האט פארציילט זיין מעשה האט דער חזו"א אים געזאגט די זעלבע זאך טו תשובה אז נישט וועסטו שטארבן, און דער סטייפלער האט מפרש געווען די מעשה אז דער טאטע פון דעם איד איז געקומען צום חזו"א און ער האט אים פארציילט וועגן זיין זון און געבעטן דעם חזו"א אז ער זאל אים מחזיר למוטב זיין, עכת"ד
עכ"פ די מעשה האט גארנישט קיין שייכות צו תיקון הנשמות נאר דאס אז דער טאטע איז געקומען צום חזו"א וואס דאס איז קיין שום עבודה נישט, נאר ענדערש א זכי' פאר דעם טאטן אז ער האט געקענט קומען צום חזו"א וועגן א עבודה אויף דער וועלט, און אגב זעט מען פון דעם די גדלות פון חזו"א אז ער האט געהאט שייכות צו א נשמה פון עולם העליון וואס בדרך כלל הערט מען דאס נישט ביי אנדערע גדולים.
און בדרך אגב בין איך נייגעריג ווער איז דער פלומעניק וואס האט געענדלדט דאס מערסטע אין חזו"א?

[[NAMELESS]]

באמת האט דאך יעדער איד א יכולת צו מתקן זיין נשמות ווי טון מצוות לעילוי נשמתם און מאכן א ברכה, לערנען וכן' וכו'. און ס'איז אפילו געווען צדיקים וואס האבן דאס איבער געגעבן פאר פשוטע אידן. קומט דאך אויס אז דאס איז א מצוה וואס באלאנגט נישט נאר פאר צדיקים, נאר פאר אלע אידן צוגלייך. נאר דער צדיק - אזוי ווי אלע מצוות - פארשטייט ער דאס אויך בעסער עם כל פרטיה ודוקדוקיה וכוונותיה און פארדעם טאקע קומען די נשמות ענדערש צום צדיק ווייל זיי ווילן שנעלער געהאלפן ווערן.

(נישט אויסמישן מיט ניצוצות וואס פון דעם האט טאקע די גר"א נישט געהאלטן).

[איש חזון]

דאס וואס מ'קומט צו א ת"ח מתפלל זיין אויף א חולה עיין תשו' חת"ס או"ח קס"ו.

גמ' ב"ב מי שיש לו חולה בתוך ביתו ילך אצל חכם כו'.

[איש חזון]

צווישען זיין משפחה זעט מען פארשידענהייטען. דער פלעמעניק וואס מיין חברים זענען אייניקלעך פון איהם, האט געהייסען דער וואס ענדלט דער חזו"א דער מערסטע. די קאנייעווסקי'ס ענדל'ן בכלל נישט, וכנראה לכל רואה באמת, און אזוי אויך די גריינעמאנ'ס. איך קען נישט די קארעליצ'ס (ביידער), אבער ס'איז נישט מסתבר אז זיי וואלטען אין דעם געגלויבט. אז די קאנייעווסקי'ס האבען נאך א שטיק טשערנאביל און די גריינעמאנ'ס זענען עסקנים מבטן ומלידה, זעט זיך אויס על פניהם, נישט מיט די באשיידענהייט וואס דער חזו"א האט באוויזען

Sent from my HTC Desire 512 using Tapatalk

לפ"ב, איך וואלט מיך געפרייט פאר אן ערקלערונג (אויב ס'איז דא).

[ליטוואק פון בודאפעסט]

איך האב געמיינט צו זאגען אז זיי האבען נישט דער mindset פונ'ם חזו"א. זיי זענען עסקנים וואס רעדען צום ציבור און פארשטייען וואס דער ציבור וויל הערען. דעריבער הערען מיר פון זיי מעשה'ס וואס אנדערע מקורבים האבען נישט געזען צו געהערט.
יעדער איינער זעט לויט זיין תכונת הנפש. דער מיט די נאנסטע תכונת הנפש צום מדובר, דארף לכאורה זיין די מערסטע באגלויבט.

[מודיעין]

דאס וואס מ'קומט צו א ת"ח מתפלל זיין אויף א חולה עיין תשו' חת"ס או"ח קס"ו.

גמ' ב"ב מי שיש לו חולה בתוך ביתו ילך אצל חכם כו'.

געמיינט צו זאגן אז ער איז מבאר פארוואס מ'זאל גיין צום חכם ענדערש עיי"ש.

[מודיעין]

אין מעשה איש ח"ז ברענגט ער א מעשה פןו הגרמ"י ליפקוביץ אז ער האט געהאט תלמידים וואס דער קאפ איז זיי געווען פארמאכט אין לערנען, און זיי האבן גארנישט געקענט, האט ער זיי געברענגט צום חזו"א און ער האט מיט יעדעם איינעם פון זיי געלערנט א אנדערע סוגיא, און דער קאפ האט זיך זיי געעפנט צום לערנען, האט אים רמ"י געפרעגט דעם חזו"א פשר הענין האט ער אים געענטפער, אז יעדער בחור האט זיין חלק אין תורה וואס רעדט צו אים, און ווען מ'לערנט דאס מיט אים כאפט אים דאס לערנען. ע"כ המעשה

וויאזוי עס ווערט דארט פארציילט די מעשה זעט אויס, אז די חזו"א האט זיך תיכף גענומען לערנען מיט דעם בחור די סוגיא, און דאס איז א גרויסע פלא פון וואו האט ער געוויסט וועלכע חלק אין די תורה רעדט צום בחור, אולי אויך עפעס א מדריגה, אדער גאר א חכמה צו דערקענען די טבע פונעם מענטש אויפן פנים, אדער אפשר האט ער גאר געמאכט א שיעור מיט דעם בחור פאר א לענגערע צייט, און אזוי האט ער ארויסגעהאט זיין מהות, און לויט דעם פארשטאנען וועלכע חלק אין תורה גייט רעדן צום אים, אדער האט ער זיך פאר דעם אינטערעסירט ביים ראש ישיבה אויף דעם בחור. בכל אופן איז עס א אינטערעסאנטע זאך.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

דער חזו"א איז באקאנט געווען מיט דעם וואס ער האט שנעל געכאפט די תכונות פון א מענטש'ן. קוק אין צמח אטלס ווי ער באשרייבט עס.
דאס לערנען מיט בחורים איז אויך געווען איינער פון זיין זאכען. יעדער בחור האט געוואוסט אז ביי איהם איז פארהאנען אן אפענעם טיהר און מ'פלעגט קומען צו איהם שמועס'ן אין לערנען. די בחורים וואס ראשי ישיבות האבען ארויסגעווארפען פון ישיבות האבען זוכה געווען צו א קורבה יתירה.

[איש חזון]

איך האב געמיינט צו זאגען אז זיי האבען נישט דער mindset פונ'ם חזו"א. זיי זענען עסקנים וואס רעדען צום ציבור און פארשטייען וואס דער ציבור וויל הערען. דעריבער הערען מיר פון זיי מעשה'ס וואס אנדערע מקורבים האבען נישט געזען צו געהערט.
יעדער איינער זעט לויט זיין תכונת הנפש. דער מיט די נאנסטע תכונת הנפש צום מדובר, דארף לכאורה זיין די מערסטע באגלויבט.

יעצט כאפ איך מיך אז דו מיינסט אודאי די קינדער פון ר' שמואל גריינימן אויסער בנו ר' חיים. וא"ש.
(אין לייקווד איז דא א וילמן).

[ירמי']

היינט געווען די יארצייט. בקדשים הלילה הולך אחר היום...

זכותו הגדול יגן על הדור.

[ארי נוהם]

א "שרעקליכע" מעשה האב איך אקארשט געליינט אויפן חזון איש, יבואו הסאטמערע ויצעקו בוז! וגיוואלד!


אין צייטונג "המבשר" (מדור "קהילות", בעיתון שי"ל י"ב אב תשע"ח), ווערן אראפגעברענגט אנעקדאטן אויפן חזון איש, ווי דערציילט דורך איינע פון זיינע תלמידים הגאון ר' אהרן ישעי' ראטער (למד בחברותא עם ר' חצק'ל ברטלר, וגם היה משמש את החזו"א וישן בחדרו בבין הזמנים דקיץ). אלע זענען שיינע טיפישע חזו"א מעשיות, אבער די פאלגענדע מעשה איז געאייגנט פאר אלע גיוס טומל-מאכערס:

סיפר לי כ"ק האדמו"ר רבי חיים מרדכי מנדבורנה זללה"ה, בהיותו יושב עוד ביפו והיתה לו שם ישיבה, ובא אליו אברך אחד שהוא היה 'פועל' וביקש ממנו שירשום אותו בין בני הישיבה כדי לקבל דיחוי בתור בן ישיבה, והשיב לו האדמו"ר שאת הענין הזה הוא - האדמו"ר - ישאל את מרן (-החזו"א) איך להתנהג.

אולם האברך הנ"ל הקדים את האדמו"ר, ובא אל מרן, וביקש ממנו היות שהאדמו"ר יבוא וישאל אותו שיידע על מה מדובר.

ענה לו מרן ואמר: 'אם האדמו"ר יבוא וישאל אותי, אז אשיב לו שלא ירשום אותך, כי כל הענין של גיוס בני ישיבות תלוי על חוט השערה. ברצונך לנתק אותו?'

וויי פאר די אויגן וואס האבן געזען אזא שרעקליכע ציונות כפירה ומינות, וואס האט זיך נישט גערעכנט מיטן הייליגן שיטה אז ס'איז ביהרג ואל יעבור, און האט גאר צוגעשטופט א יונגערמאן לבאר שחת רח"ל, מיט פאלשע תירוצים וואס פאסן פארן קוק=שטיינמן און זיין קליקע, און נישט פארן חזון איש וואס "כידוע" האט ער געהאלטן פונקט ווי דעם רבי'ן זי"ע, ועכשיו נתגלה קלונו מיט אזעלכע אומווערדיגע רייד אשר כל שומעם תצילנה אוזניו...

---
כ'האב געמוזט דאקומענטירן די מעשה, כדי מ'זאל וויסן דעם אמת'ן דעת תורה פון אמת'ע גדולי התורה.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

דער רבי׳ן האט נישט אזוי געהאלטען? ער האט געהאלטען אז מ׳זאל לייגען אין געפאר די גאנצע דיחוי בני הישיבות צוליעב די וואס ארבעטען? ער האט געהאלטען מ׳זאל זאגען שקרים צו די רעגירונג און דערביי ריזיקירען די גאנצע אפמאך?

קען נאך זיין אז דער רבי׳ן (הועווער יו וואנט דעט טו בי) האט זוכה געווען צו האלטען ווי דער חזו"א.

עושה שלום במרומיו וכו׳....

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

[סקרן]

(א.)



חיים גראדה ווידמעט אויך אייניגע פרקים אין זיין ראמאנס-פיקיציע "דער ישיבה מאן – צמח אטלס" אפצומאלן דעם חזון איש;

.

האט איינער דא עס אמאל געליינט?
ער האט אסאך פרקים איבער'ן חזו"א ממש להפליא

[berlbalaguleh]

סקרן: פונקט יענעם ביכל (דער ישיבה בחור) האביך נישט געליינט. ס'איז אפשר די וויכטיגסטע. אבער איך האב געליינט כמעט אלע אנדערע פון זיינע באשרייבונגען. ווי..." די קלויז און די גאס"... דארט האט ער פיהר לאנגע סיפורי מעשיות. וואס זענען איינס זיסער פון אנדער'ן און מ'קען זיך באלעקן דערמיט. אויך זיין מעשה ביכל וואס הייסט...,"דער שטומער מנין"...וואס האט אויך א פאר חלקים. וואו ער באשרייבט דאס לעבן אין די שטאט ווילנא פון פאר די צווייטע וועלט מלחמה. און אלע כאראקטערן וועלכע האבן זיך דארט געדרייט. אויך דעם ביכל .."ר' נחומ'קע דער מלוה"...! ווען מ'ליינט זיינע מעשיות וואס ער פארציילט, קענמען מיינען אז מ'לעבט מיט די מעשה אין יענע שטאט...! ס'האט נאר איין חיסרון. ער באשרייבט און נוצט אזעלכע לשונות וואס מ'קען נישט לאזן קינדער ליינען דאס...! ווען מ'קען עס מטהר זיין און ארויסנעמען די נישט טויגעדיגע לשונות. און א ביסל אוועקדרייען געוויסע חלקים פון זיינע מעשיות, וואלט עס געווען א קוואל פון א סאך לאנגע מעשיות פאר די שרייבערס אין די היימישע מאגאזינען און זשורנאללן...!

[ליטוואק פון בודאפעסט]

(א.)



חיים גראדה ווידמעט אויך אייניגע פרקים אין זיין ראמאנס-פיקיציע "דער ישיבה מאן – צמח אטלס" אפצומאלן דעם חזון איש;

.

האט איינער דא עס אמאל געליינט?
ער האט אסאך פרקים איבער'ן חזו"א ממש להפליא

עס איז באקאנט אז הרב חיים גריינמן האט געזאגט אז פון אלע שרייבערס, האט ער די בעסטע אפגעכאפט דער חזו"א.

מ׳קען הערען דרשות זיינער וועגען דער חזו"א, צו לעקען די פינגער.

Sent from my LG-K373 using Tapatalk