קאווע שטיבל

הבלים עגעין (couldn't resist...).

די טענה פון מיתתו כפרתו איז טאקע א טענה, מ'קען זאגן כיון שלקה הרי הוא כאחיך. כאטש דוכט זיך אז ס'איז דא מימרות אז א מגדף ווערט קיינמאל נישט מכופר, בכל זאת יתכן אז דאס איז נאר אויב מ'האט נישט מקיים געווען מיתת בי"ד.

אבער בלא"ה איז ממש נישט מסתבר מחלק צו זיין צווישן בי"ד און סתם אזוי, דער גאנצער מקור אויף איבעראל קומט דאך פון דא, פון דעם פסוק.

פארוואס מורידים ולא מעלים? דער מת איז עפעס א בני יואל צו אן אהרוני?

דער ענין האט מיט אמונה און השארת הנפש.

ווען א מענטש שטארבט, זעהן זאכן אויס אנדערש. ער האט א נשמה און ער האט מורא'דיג צער פון נישט קומען לקבר ישראל.