מילתא דבדיחותא

[berlbalaguleh]

בענבען: ס'דא אן אלט ווערטל פון אמעריקאנער (אידן)...איינער קען שווער רעדן פרעגט איהם זיין חבר וואטס'ע מעדדער? זאגט ער איי גאט א הארס אין דעטרויט...!

[פאלאצ'ינטא]

רבי אין חדר... משה'לה, דו ווייסט אז דו קענסט נישט שלאפען אין קלאס?

משה'לה... יא רבי איך ווייס, אבער טאמער וואלט דער רבי געוועהן אביסעל שטילער...

[שמן למאור]

משה'לע לייגט ארויף ביידע פיס אויפן טיש אונמיטן קלאס

מלמד (שטרענג): משה'לע אונדערהיים לייגסטו אויך ארויף דיין פיס אויף די טיש?

משה'לע: יא!

מלמד: יא? און וואס זאגט דיין מאמע?

משה'לע: זי זאגט 'נעם שוין אראפ דיין פיס פון די טיש, ס'נישט קיין חדר דא'...

[שמן למאור]

.

[שמן למאור]

א פאליציאנט שטעלט אפ א מאטאריסט (אפשר גאר ר' שמואל מאיר בראנדמארק...) און בעט אים די לייסנס,
די מאטאריסט פרעגט מיט וואונדער, וואס גייט פאר מיט ענק? לעצטע וואך האבן ענק דאך דאס צוגענומען פון מיר, ענק האבן עס שוין פארלוירן?

[שמן למאור]

עס הערט זיך א שרעקעדיגע אויסריף אויפן מייקרעפאון פונעם פליגער,
'מיר מיזן מעלדן די ווייטאגליכע און פארדריסליכע נייעס פארן עולם' די פליגלעך זענען פארברענט געווארן!

די עולם פאלט אריין און א פאניק, די גוים הייבן אן צו וויינען, די אידן כאפן די תהילים'לעך, אנדערע זאגן שוין שמע ישראל, ווער ווייסט אויב די עמערדזענסי לאנדונג וועט געלונגען

מען הערט נאך אן אויסריף, 'די עולם זאל זיך נישט זארגן', מיר האבן אנשטאט דעם אנגעגרייט 'שניצל'...

[berlbalaguleh]

עצי שיטים: דו מעגסט לאכן. איך האב אמאל (מיט א לאנגע צייט צוריק) געהאט אן ענליכע מעשה. איך האב אמאל, מפני מעשה שהיה באקומען 5 טיקעטס פון די פאליס. (ואכמ"ל).דעם נעקסטן טאג אינדערפריה שטעלט מיך אפ א פאליס אין מאנהעטן. ער הייבט אן טענה'ן איבער די רעגיסטרעישן און אינספעקשן סטיקערס וועלכע זענען נישט אין ארדענונג. איך, ברוב תמימותי, געב איהם אהין דעם (פרישן) פעקל פון טיקעטס וואס איך האב אקארשט באקומען. איך האב דערווארט רחמנות פון איהם. כאילו צו זאגן...איך האב שוין באקומען מיין שטראף אויף דעים...! און, הפלא ופלא. ער האט מיך געלאזט גיין אן געבן נאך א פעקל טיקעטס. מיט וואס איך וואלט מיך ווען עקסטער געדארפט ספראווען...ויהי לפלא...א נס פון באשעפער אליין...!

[שמן למאור]

עצי שיטים: דו מעגסט לאכן. איך האב אמאל (מיט א לאנגע צייט צוריק) געהאט אן ענליכע מעשה. איך האב אמאל, מפני מעשה שהיה באקומען 5 טיקעטס פון די פאליס. (ואכמ"ל).דעם נעקסטן טאג אינדערפריה שטעלט מיך אפ א פאליס אין מאנהעטן. ער הייבט אן טענה'ן איבער די רעגיסטרעישן און אינספעקשן סטיקערס וועלכע זענען נישט אין ארדענונג. איך, ברוב תמימותי, געב איהם אהין דעם (פרישן) פעקל פון טיקעטס וואס איך האב אקארשט באקומען. איך האב דערווארט רחמנות פון איהם. כאילו צו זאגן...איך האב שוין באקומען מיין שטראף אויף דעים...! און, הפלא ופלא. ער האט מיך געלאזט גיין אן געבן נאך א פעקל טיקעטס. מיט וואס איך וואלט מיך ווען עקסטער געדארפט ספראווען...ויהי לפלא...א נס פון באשעפער אליין...!

כ'האף אז די האסט געזאגט ''ר' ישע' בענרעב מוישע, אדער זיך לייגן אדער זיך בייגן'' אז נישט קענסטו גיבן קרעדיט נאר פארן באשעפער
ווי האט יענער געזאגט 'רבש''ע גיב מיר פרנסה, אז נישט גיי איך צום ריבניצער'...

[שמן למאור]

איינער האט געהערט ווי א ליטוואק, דריקט שטארק ביי קרי''ש ביי די פסוק , למען תזזזכרו וכ' זזזזזזזזזז
איז ער צוגעגאנגען פון אינטן און זיך גענומען צו דריקן
'אשר אתם זזזזזזונים אחריהם...

[קאמארנער]

ר' ישראל שטערן זאגט: ווילסט וויסען וויאזוי מאנשעסטער האט אויסגעקוקט פאר טויזענט יאר צוריק?
גיי יעצט אהין..

[קהל'ס נער]

יענקל: די סענדוויטש איז המוציא אדער מזונות?
זאנוויל: ס'ווענד זיך וועלכע ברכה די מאכסט אויף עס.

[berlbalaguleh]

קהל'ס נער: הלואי וואלט אידישקייט געווען א ..."טשאיס"...! ס'ארבעט אבער נישט אזוי. ס'איז דא א הלכה. און מ'דארף לערנען... אנישט האט מען א פנים ווי יענקל דער שוסטער...!

[קידוש]

מעשה שהיה, יודן האבן שפאצירט אין טבריה אין געטראפן א מציבה פון 'שמעון הצדיק' זיי זענען מורא'דיג נתרגש געווארן און זיך אבגשטעלט זאגן אפאר קאפיטלעך תהילים.
אינמיטן איז ארויס א שכן און אנגעפאנגען לאכן אויף זיי.
זאגט ער: איך האב געהאט א חמור וואס כ'האב גערופן מיטן נאמען שמעון, ויהי היום, אין ויהי אלא לשון צער, און די חמור איז אנגעקומען צו הונדערט און צוואנציג און זיך צאמגעלייגט.
די בעל-הבית איז געווען שטארק אנגעבינדן אין איהם האט ער מחליט געווען צו איהם באגראבן אין זיין פעלד אין אויפשטעלן א מצבה, און געשריבן פ"נ שמעון הצדיק.

[קידוש]

איך וואק היינט אויפן גאס און איך שטיפ א ליידיגע קערידש,
פארט אריבער א עלטערע יוד און א קאר, און מאכט אראפ די פענסטער און נעמט זיך מאכן קולות, יונגערמאן !! יונגערמאן !! דאס קינד איז ארויסגעפאלן פון קערידש.

[קידוש]

א אלטע איד וועקט זיך אויף פון א טיפע שלאף און ווייסט נישט צו עס איז נאך אינמיטען נאכט אדער שוין אינדערפרי

ער הערט זיין ווייב רעדט און רעדט און רעדט

געבט ער א פרעג דו רעדסט נאך אדער דו רעדטסט שוין ?...

[שמן למאור]

קהל'ס נער: הלואי וואלט אידישקייט געווען א ..."טשאיס"...! ס'ארבעט אבער נישט אזוי. ס'איז דא א הלכה. און מ'דארף לערנען... אנישט האט מען א פנים ווי יענקל דער שוסטער...!

בערל, זיי נישט אזוי ערנסט אין די joke section

[שמן למאור]

ס'געווען א פרוי וואס האט זייער אסאך געפלעפלט אויפן טעלעפאון, אינטער דריי שעה א שמועס איז שוין געווען א חידוש,
אמאל זעט איר מאן ווי זי הייבט אויף די פאון, און רעדט בלויז פאר צוואנציג מינוט, און לייגט אראפ די טרייבל,
פרעגט די מאן, ווער איז דאס געווען? אזוי שנעל צו ענדיגן א שמועס?
זאגט זי, אהה, ס'איז געווען א wראנג נאמבער...

[בענבען]

א קליינע מיידעלע קומט אריין אין בוטשער און פרעגט דעם בוטשער מאן. איר קענט אפשר אויסטון אייערע שטיוול?
דער בוטשער מאן פרעגט איר צוריק א פארווינדערטער פארוואס זאל איך אויסטון מיינע שטיוול?
ענטפערט צוריק די מיידעלע מיט תמימות. מיין מאמע האט מיר געזאגט אז איך זאל טשעקן אויב איר האט טשיקן פיסלעך!!

[שמן למאור]

בשעת די תקופה פון קאראנע ווען מען האט נישט געקענט גיין אין מקוה, האט איינער אנגעפרעגט ביי זיין דיין ווי לאנג ער קען גיין אין שויער, ער זאל יוצא זיין 'תשעה קבין'
האט אים די דיין געזאגט, אז דריי מינוט איז גענוג,
האט ער געזאגט איך פארשטיי נישט, ווען מיין ווייב שמועסט פאר דריי שעה, זאגט מען מיר 'תשעה קבין' און יעצט זאגסטו מיר אז תשעה קבין איז בלויז דריי מינוט?

[בענבען]

הרה"ג רבי ברוך מרדכי אזרחי שליט"א ראש ישיבת ’עטרת ישראל’ (א ליטווישע ישיבה אין אר”י) איז באקאנט מיט זיין קלוגשאפט און חריפות.
למשל ער איז געזעצן אמאל אינדרויסן מיט די תלמידים אויף א זיץ/קומזיץ, ווען אינמיטן איז אים שמוציג געווארן די פראק פון א פליענדע פייגל וואס איז געפלויגן העכער אים...
האט ער זיך נישט פארלוירן און גלייך געגעבן א זאג; ס’איז באקאנט די גמרא מיט רבי יונתן בן עוזיאל ’כל עוף הפורח על גביו מיד נשרף’ פון זיין קדושה...
”נו, דא ביי אונז אזא מדריגה זע’מיר נאך נישט, אבער א גוטן טרייסל האט עס געכאפט”........

האב איך געהערט לעצטן’ס (מן הסתם א אלטע מעשה אויב ס’איז בכלל געווען....) אז ס’האט אים אנגע’קאל’ט איינער פון די חשוב’ע נגידים פון ישיבה - פון חו”ל - זאגנדיג אז ער גייט קומען קיין ארה”ק אויף א קורצע באזוך צוליב די ביזנעס, און ער וויל באזוכן די ישיבה וועלכע ער שטיצט אזוי פול. אבער ער האט נישט קיין צייט אינמיטן די וואך, דערפאר וויל ער קומען אויף שבת, איינשטיין אין די ישיבה און מיטהאלטן די גאנצע שבת אין ישיבה....
- ’עטרת ישראל’ ישיבה, איז זייער שוואך מיט די שבתים, כמעט אלע תלמידים פארן אהיים אויף שבת -
דער ראש ישיבה האט אים פראבירט אפצושטיפן אפשר דאך א קורצע באזוך אינמיטן די וואך וכדו’, ”איך וועל אייך נישט קענען מכבד זיין ווי ס’פאסט פאר אזא חשובע גאסט” וכ”ו,
אבער דער נגיד האט זיך געהאלטן ביי זיינס ”איך קום אויף שבת” האט ער געזאגט...
נו, וואס טוט מען....

וויאזוי מאכט מען אז אלע בחורים זאלן בלייבן אין ישיבה און מ’זאל נישט וועלן אהיים פארן אויף שבת???

נאכן טראכטן א וויילע האט ער שוין געהאט א גוטן פלאן...

ער האט אריין גערופן צו זיך אין צימער א בחור - איינער וואס דער ראש ישיבה האט געוואוסט אז ער איז גאנץ ’פאפאלאר’ צווישן די בחורים...- און דערציילט אים, אז ער האט געזען ערגעץ, אז אינדערהיים אין ליטא זענען די ראשי ישיבות געגאנגען אנגעטוהן א פראק ’בצבע זית’...
(פראק אין די קאליר פון זיתים - אולי”וו’ס בלע”ז -)
”כ’האב מיך ’געלאסט נייען’ אזא מין פראק און כ’וויל דיר פרעגן וואס דו זאגסט דערויף”...
דער בחור האט נישט געוואוסט פון וואו ס’פאלט אויף אים... ”ראש ישיבה ס’בושות דער גאנצע שטאט גייט רעדן, יעדער וועט לאכן” וכ”ו וכ”ו....
אבער דער ראש ישיבה האלט זיך ביי זיינס ”כ’האב עס שוין באשטעלט און אויף שבת גיי איך עס באנייען דא אין ישיבה”...
”אבער” האט דער ראש ישיבה צוגעלייגט ”טוה מיר א טובה זאג נישט פאר קיינעם כ’וויל נישט מ’זאל רעדן דערפון פריער”...

ס’קומט שבת, דער נגיד שפאצירט ארויס פון זיין הערליכע אכסניא - וועלכע מ’האט צו גערישט ספעשל פאר אים - צום ישיבה. די גאנצע ישיבה איז געווען אנגעשטאפט... אלע תלמידים זענען געבליבן און אפילו א חלק פון די בוגרים האבן זיך אנגערוקט צו זעהן די ’מחזה הוד’... ווייל דער געטרייער פאפאלארער בחור האט ש’טייצעך פאר קיינעם נישט פארציילט......
ס’קומט די צייט צו דאווענען, און דער ראש ישיבה וואקט אריין מיט א ’געהעריגע שווארצע פראק’....
אלע קעפ דרייען זיך אויס מיט אויפברויז אויף דער בחור..... און דער בחור ’טאשט קאלירן’....

מ’ווארט געדולדיג אויף די ענדע פון דאס דאווענען,
יעדער גייט אריבער זאגן ’גוט שבת’ פארן ראש ישיבה און געבן ’שלום עליכם’ דעם חשוב’ן גאסט פון חוץ לארץ..
און אויך אונזער בחור גייט צו מיט א צובראכנקייט.
- ”גוט שבת ראש ישיבה, וואס איז מיט די גרינעם פראק וואס דער ראש ישיבה האט גערעדט” פרעגט דער בחור, ווען אלע תלמידים זענען ארום און ווארטן אויף’ן ענטפער...
- ”גרינע פראק??” פרעגט דער ר”י, באהלטן’דיג א האלבע שמייכל....
- ”יא” זאגט דער בחור, ”דער ראש ישיבה האט מיר קלאר געזאגט, אז ער גייט דעם שבת אנטוהן א פראק ’בצבע זית’!!!”

- ”נו” איז געווען די ענטפער פונעם ר”י ”וזיתים שחורים זה לא זיתים?!?!?”

[בענבען]

די מנהל האט פארהערט אין קלאס און דער אינגל האט מוט קאנפידענט געזאגט דעם פסוק,
...צא מן התיבה אתה ואשתך- דא איז ער סטאק געווארן, וואס איז דאס ’ואשתך?’
דער מלמד האט פראבירט ארויס צוהעלפן די מצב מוטן מרמז זיין, "ס’איז עפעס וואס איך האב, עפעס וואס די מנהל האט, עפעס וואס דיין טאטע האט, און דו וועסט עס אויך אם ירצה השם האבן”
אההה!... האט דער אינגל באלד געכאפט- ”א הויקער!”

[שמן למאור]

א פרוי זאגט פאר איר מאן,
איך גיי דא ארויס פאר פינעף מינוט שמועסן מיט די שכינה, געב א מיש די טאפ זיפ יעדע פופצן מינוט...

[שמן למאור]

הרה"ג רבי ברוך מרדכי אזרחי שליט"א ראש ישיבת ’עטרת ישראל’ (א ליטווישע ישיבה אין אר”י) איז באקאנט מיט זיין קלוגשאפט און חריפות.
למשל ער איז געזעצן אמאל אינדרויסן מיט די תלמידים אויף א זיץ/קומזיץ, ווען אינמיטן איז אים שמוציג געווארן די פראק פון א פליענדע פייגל וואס איז געפלויגן העכער אים...
האט ער זיך נישט פארלוירן און גלייך געגעבן א זאג; ס’איז באקאנט די גמרא מיט רבי יונתן בן עוזיאל ’כל עוף הפורח על גביו מיד נשרף’ פון זיין קדושה...
”נו, דא ביי אונז אזא מדריגה זע’מיר נאך נישט, אבער א גוטן טרייסל האט עס געכאפט”........

האב איך געהערט לעצטן’ס (מן הסתם א אלטע מעשה אויב ס’איז בכלל געווען....) אז ס’האט אים אנגע’קאל’ט איינער פון די חשוב’ע נגידים פון ישיבה - פון חו”ל - זאגנדיג אז ער גייט קומען קיין ארה”ק אויף א קורצע באזוך צוליב די ביזנעס, און ער וויל באזוכן די ישיבה וועלכע ער שטיצט אזוי פול. אבער ער האט נישט קיין צייט אינמיטן די וואך, דערפאר וויל ער קומען אויף שבת, איינשטיין אין די ישיבה און מיטהאלטן די גאנצע שבת אין ישיבה....
- ’עטרת ישראל’ ישיבה, איז זייער שוואך מיט די שבתים, כמעט אלע תלמידים פארן אהיים אויף שבת -
דער ראש ישיבה האט אים פראבירט אפצושטיפן אפשר דאך א קורצע באזוך אינמיטן די וואך וכדו’, ”איך וועל אייך נישט קענען מכבד זיין ווי ס’פאסט פאר אזא חשובע גאסט” וכ”ו,
אבער דער נגיד האט זיך געהאלטן ביי זיינס ”איך קום אויף שבת” האט ער געזאגט...
נו, וואס טוט מען....

וויאזוי מאכט מען אז אלע בחורים זאלן בלייבן אין ישיבה און מ’זאל נישט וועלן אהיים פארן אויף שבת???

נאכן טראכטן א וויילע האט ער שוין געהאט א גוטן פלאן...

ער האט אריין גערופן צו זיך אין צימער א בחור - איינער וואס דער ראש ישיבה האט געוואוסט אז ער איז גאנץ ’פאפאלאר’ צווישן די בחורים...- און דערציילט אים, אז ער האט געזען ערגעץ, אז אינדערהיים אין ליטא זענען די ראשי ישיבות געגאנגען אנגעטוהן א פראק ’בצבע זית’...
(פראק אין די קאליר פון זיתים - אולי”וו’ס בלע”ז -)
”כ’האב מיך ’געלאסט נייען’ אזא מין פראק און כ’וויל דיר פרעגן וואס דו זאגסט דערויף”...
דער בחור האט נישט געוואוסט פון וואו ס’פאלט אויף אים... ”ראש ישיבה ס’בושות דער גאנצע שטאט גייט רעדן, יעדער וועט לאכן” וכ”ו וכ”ו....
אבער דער ראש ישיבה האלט זיך ביי זיינס ”כ’האב עס שוין באשטעלט און אויף שבת גיי איך עס באנייען דא אין ישיבה”...
”אבער” האט דער ראש ישיבה צוגעלייגט ”טוה מיר א טובה זאג נישט פאר קיינעם כ’וויל נישט מ’זאל רעדן דערפון פריער”...

ס’קומט שבת, דער נגיד שפאצירט ארויס פון זיין הערליכע אכסניא - וועלכע מ’האט צו גערישט ספעשל פאר אים - צום ישיבה. די גאנצע ישיבה איז געווען אנגעשטאפט... אלע תלמידים זענען געבליבן און אפילו א חלק פון די בוגרים האבן זיך אנגערוקט צו זעהן די ’מחזה הוד’... ווייל דער געטרייער פאפאלארער בחור האט ש’טייצעך פאר קיינעם נישט פארציילט......
ס’קומט די צייט צו דאווענען, און דער ראש ישיבה וואקט אריין מיט א ’געהעריגע שווארצע פראק’....
אלע קעפ דרייען זיך אויס מיט אויפברויז אויף דער בחור..... און דער בחור ’טאשט קאלירן’....

מ’ווארט געדולדיג אויף די ענדע פון דאס דאווענען,
יעדער גייט אריבער זאגן ’גוט שבת’ פארן ראש ישיבה און געבן ’שלום עליכם’ דעם חשוב’ן גאסט פון חוץ לארץ..
און אויך אונזער בחור גייט צו מיט א צובראכנקייט.
- ”גוט שבת ראש ישיבה, וואס איז מיט די גרינעם פראק וואס דער ראש ישיבה האט גערעדט” פרעגט דער בחור, ווען אלע תלמידים זענען ארום און ווארטן אויף’ן ענטפער...
- ”גרינע פראק??” פרעגט דער ר”י, באהלטן’דיג א האלבע שמייכל....
- ”יא” זאגט דער בחור, ”דער ראש ישיבה האט מיר קלאר געזאגט, אז ער גייט דעם שבת אנטוהן א פראק ’בצבע זית’!!!”

- ”נו” איז געווען די ענטפער פונעם ר”י ”וזיתים שחורים זה לא זיתים?!?!?”

ווען עס איז פארגעקומען די גרויסע עצרת מליון אין א''י קעגן די גיוס, איז ער געשטאנען אויפן בריק העכער רחוב ירמיהו, ווי אלע אנשים מכובדים זענען געשטאנען,
זעהנדיג די ריזן ציבור האט ער זיך אנגערופן צו זיך 'יזכיר לו יום המיתה'