http://vps9000.inmotionhosting.com/~kavesh6/
http://vps9000.inmotionhosting.com/~kavesh6/viewtopic.php?t=10414
אדנירם האט געשריבן:
יהיה איך שיהיה, איך האב געמיינט אז דו ביזט דיך מתייחס צו סאך א שטערקערע נקודה, [וואס קומט מעגליך אלס תוצאה פון דיין הערה], אז לדעת החוקרים איז די גאנצע מעשה'לע נישט געשטויגן, און זיי פרובירן צו בויען גאנצע טעאריעס ווער די צדוקים זענען געווען [די שטערקסטע טעאריע - נכדי צדוק הכהן, מימי דוד המלך. ואכמ"ל].
אויב די ערשטע מקור צום מעשה התייסדות כת הצדוקים, נעמט זיך פונעם אבות דרבי נתן, דארף מען טאקע אריינקלערן ווי באגרינדעט דאס מוז זיין, נעמנדיג אין באטראכט אז די גאנצע אבות דר"נ איז מוטל בספק ווען דאס איז באשאפן געווארן, ולדעת החוקרים איז עס אממיינסטנס א יצירה מימי הגאונים. דאס מיינט, אז די גאנצע מעשה קען זיין א סיפור אגדה פון צענדליגע דורות, און לאו דווקא קראנט.
פורים קטן האט געשריבן:אדנירם האט געשריבן:
יהיה איך שיהיה, איך האב געמיינט אז דו ביזט דיך מתייחס צו סאך א שטערקערע נקודה, [וואס קומט מעגליך אלס תוצאה פון דיין הערה], אז לדעת החוקרים איז די גאנצע מעשה'לע נישט געשטויגן, און זיי פרובירן צו בויען גאנצע טעאריעס ווער די צדוקים זענען געווען [די שטערקסטע טעאריע - נכדי צדוק הכהן, מימי דוד המלך. ואכמ"ל].
אויב די ערשטע מקור צום מעשה התייסדות כת הצדוקים, נעמט זיך פונעם אבות דרבי נתן, דארף מען טאקע אריינקלערן ווי באגרינדעט דאס מוז זיין, נעמנדיג אין באטראכט אז די גאנצע אבות דר"נ איז מוטל בספק ווען דאס איז באשאפן געווארן, ולדעת החוקרים איז עס אממיינסטנס א יצירה מימי הגאונים. דאס מיינט, אז די גאנצע מעשה קען זיין א סיפור אגדה פון צענדליגע דורות, און לאו דווקא קראנט.
איך פארשטיי אינגאנצן נישט, די אבות דרבי נתן וואס איז לכל הפחות מזמן הגאונים, און אלע ראשונים וגאונים זענען זיך מתייחס לדבריו כדברי חז"ל מקוריים, נישט ווי סתם "אממייסטנס א יצירה מימי הגאונים", און ביי דעם ענין טאקע פון צדוקים איז דער רמב"ם הולך בעקבותיו, אז די צדוקים זענען תלמידי צדוק ובייתוס וועלכע זענען געווען תלמידי אנטיגנוס איש סוכו, דאס אלעס איז כלשונך "לאו דוקא קראנט", און נאר "א סיפור אגדה פון צענדליגע דורות".
אבער "די שטערקסטע טעאריע - נכדי צדוק הכהן, מימי דוד המלך", א טעאריע וואס איז אויסגעטראפן געווארן דורך איינער פון די אזויגערופענע "חוקרים", כמדומה פון "גייגער", דאס איז שוין קראנט????
אתמהה!
עס שפירט זיך זייער געשמאק צו זיין אויפגעקלערט (...?), און נישט גלייבן קיין "סיפור אגדה פון צענדליגע דורות", אבער ... קאם אן... מי אתה מחליף במי???
[left]Geiger, conceived of the conflict between these sects as intrinsically similar to that which developed in his own day between the reform and orthodox Jews in Germany. He endeavored to show that the Sadducees were the conservative, priestly group, attached to the traditional laws and customs, and that in opposition to them there arose a liberal, forward-looking Pharisaic sect, who tried to bring about for their time and country religious changes born of the same progressive spirit as his own[/left]
[left]I take it for granted, with the other writers on the subject, that in the rabbinic sources which we now have before us the term Boethusians is used interchangeably with Sadducees. Originally it probably represented a subdivision of the group. An examination of the various passages in which the terms are used has not yet enabled me to draw any satisfactory distinction between them. Similarly, I take it that the Essenes were originally a group among the Pharisees[/left]
די שאלה איז וואס זיי האבן אָנגענומען אלס כתבי הקודש אין נ״ך. אָרידזשען האט געהאלטן אז זיי האבן נאר אָנגענומען די חמשה חומשי תורה וזהו.דעת תורה האט געשריבן:(אינטערעסאנט וויאזוי די גרויסע אדוקים צום טעקסט האבן מפרש געווען די פסוקים אין די נביאים וואס זאגן קלאר אז עס וועט זיין תחיית המתים)
בן עיר האט געשריבן:http://ladaat.info/showgil.aspx?par=20220416&gil=316
גליון שערי מדע דעם פסח איבער די צדוקים והבתוסים
חתם סופר האט געשריבן:בן עיר האט געשריבן:http://ladaat.info/showgil.aspx?par=20220416&gil=316
גליון שערי מדע דעם פסח איבער די צדוקים והבתוסים
גענומען פון דא?
In his discussion of the revolt of the Pharisees against the war-like policies of Alexander Jannaeus he says: "This was not the kind of state dreamed of by their predecessors, the Hasidim, when the independence of Judea was attained and when the star of the Hasmoneans first began to gleam. Had Judea battled against the Syrian yoke, sacrificed for a quarter of a century its material goods and the blood of its best sons, only in order to become, after attaining independence, a 'despotism' or warrior state after the fashion of its pagan neighbors? The Pharisees believed that the Jewish nation was created for something better; that in its political life it was not to strive for the ideal of brute force but rather for the lofty ideal of inner social and spiritual progress."
דובנאוו'ס שיטה איז באזירט ס"ה אויף צו געבן א בעיסיס פאר זיין אייגענע שיטה קעגן הערצל'ס רעיון הציונית.טאמבל סאס האט געשריבן:סאוי וואס? די פרושים האבן אדוואקירט פאר א ספיריטשול דזשודעיזם?
Neither sect determined its views by such artificial and spurious principles as "literal" and "liberal" interpretation of Scripture. They both were ready to adhere to the letter of the law or to depart from it as best suited the needs of their following. Like the Pharisees, there were those among the Sadducees who were not so much interested in agreeing with Scripture, as having Scripture agree with them - customs create exegesis, not exegesis customs
דאס איז א שטיקל אווערסימפליפייד ווי מ'זאגט ווייל די סדר העבודה פון די משנה deviates אפאר מאל פונעם פסוק אין ויקרא, זעהט נישט אויס ווי די פרושים האבן זיך צופיל געקימערט מיט'ן פסוק.
לגבי דעם מיין איך איז מער אנגענומען אז די כהנים מבית צדוק זייענדיג כהנים האבן זיך געפירט ווי דעם תורת כהנים אז מ'פאנגט אן ציילן ממחרת השבת, און די פרושים האבן זיך געפירט ווי דעם ספר דברים אז מ'פאנגט אן ציילן מהחל חרמש בקמה.מי אני האט געשריבן: ↑מוצ"ש פעברואר 03, 2024 11:31 pmדאס איז אויך וואס ליגט אונטער זייער מחלוקת צי שבועות איז לעולם בו' סיון להפרושים, אדער די זיבעטע זונטאג נאך פסח להצדוקים. ווייל פאר'ן שטאטסמענטש האט מען דאס געמוזט צאמשטעלן מיט א מאורע וואס האט פאסירט אויף א ספּעציפישן טאג, וואס האט נישט צו טוהן מיט פעלדער ועבודה בשדה. משא"כ פאר'ן פעלד אייגענטומער.
דאס דערמאנט שטארק די מעשה פון דער כהן גדול וואס האט אפגעזעגנט די גרים שמעיה און אבטליון זאגענדיג: "זאלן די גוים (כלומר קינדער פון גוים) זיך גיין לשלום", האבן זיי איהם געענטפערט: "זאלן גיין לשלום די גוים וואס טוען די עבודה פון אהרן, און זאל נישט גיין לשלום דער אייניקל פון אהרן וואס טוט נישט די עבודה פון אהרן." דאס הייסט אז די פרושים האבן זיך אנגעקוקט ווי די "עכטע" ממשיכים פון די כהונה כאטש וואס אין רעאליטעט זענען זיי געוועהן גאר ווייט דערפון, אזא בחינה ווי די קריסטליכע דאקטרינע פון Spiritual Israel פונעם איגרת אל הגלטים ג ז (Galatians 3:7) און ווי אויסגעשמועסט באריכות אין איגרת אל הרומאים (Epistle to the Romans) פרק ט פסוק ו און ווייטער. (דאס גייט נאך טיפער נעמענדיג אין באטראכט אז די פרושים מאוומענט איז מייסטנס באשטאנען פון גרים און זייערע תלמידים כמבואר אצלנו, כנראה איז די Spiritual Israel שוין זייער'ס א פאטענט.)מי אני האט געשריבן: ↑מוצ"ש פעברואר 03, 2024 11:31 pmבנוסף צו דעם איז די צדוקים'ס פאזיציע צושטאנד געקומען פון זייער אלגעמיינע גלויבונג וואס איז געווען מער בהגשמה כלפי הא-ל... די הגשמה איז אויך געווען קעגן די (מער "פּראגרעסיווע/ליבעראלע") טעאלאגיע פון די פרושים און זיי האבן זיך קעגנגעשטעלט דערצו. (אגב, ער טענה'ט דארט אז דאס איז די אמת'ע סיבה פארוואס הלכה האט זיך אוועקגערוקט פון תכלת בהציצית. ווייל מעיקרא איז די געדאנק פון התכלת בה געווען צו דערמאנען דעם מענטש איבער דעם כסא הכבוד (מנחות מג:). און זיי האבן זיך געוואלט אוועקרוקן פון די הגשמת הא-ל.)
איה"נ. און ווי איך ברענג צו צום סוף זיין אויסדרוק:ברוך שפינוזה האט געשריבן: ↑זונטאג פעברואר 04, 2024 5:58 pmדאס איז א שטיקל אווערסימפליפייד ווי מ'זאגט' ווייל די סדר העבודה פון די משנה deviates אפאר מאל פונעם פסוק אין ויקרא, זעהט נישט אויס ווי די פרושים האבן זיך צופיל געקימערט מיט'ן פסוק.
Neither sect determined its views by such artificial and spurious principles as "literal" and "liberal" interpretation of Scripture. They both were ready to adhere to the letter of the law or to depart from it as best suited the needs of their following. Like the Pharisees, there were those among the Sadducees who were not so much interested in agreeing with Scripture, as having Scripture agree with them - customs create exegesis, not exegesis customs
יא יא. אבער ווייטער די זעלבע זאך: זיין טעזע איז אז ווען די דאקטרין פון ספר דברים וואלט ווען געשטימט מיט די סאציאלע אגענדע פון די צדוקים, וואלטן זיי דאס אָנגענומען, ולהיפך ביי די פרושים. און אזוי ווי איך האב צוגעברענגט זיין ציטאט.ברוך שפינוזה האט געשריבן: ↑זונטאג פעברואר 04, 2024 5:58 pmלגבי דעם מיין איך איז מער אנגענומען אז די כהנים מבית צדוק זייענדיג כהנים האבן זיך געפירט ווי דעם תורת כהנים אז מ'פאנגט אן ציילן ממחרת השבת, און די פרושים האבן זיך געפירט ווי דעם ספר דברים אז מ'פאנגט אן ציילן מהחל חרמש בקמה.מי אני האט געשריבן: ↑מוצ"ש פעברואר 03, 2024 11:31 pmדאס איז אויך וואס ליגט אונטער זייער מחלוקת צי שבועות איז לעולם בו' סיון להפרושים, אדער די זיבעטע זונטאג נאך פסח להצדוקים. ווייל פאר'ן שטאטסמענטש האט מען דאס געמוזט צאמשטעלן מיט א מאורע וואס האט פאסירט אויף א ספּעציפישן טאג, וואס האט נישט צו טוהן מיט פעלדער ועבודה בשדה. משא"כ פאר'ן פעלד אייגענטומער.
ער טענה׳ט אז די שורש המחלוקת ביניהם איז טאקע געווען אז די צדוקים האבן נישט געוואלט אָננעמען די מנהגים ואמונות וועלכע זענען נשפע געווארן מהפרסיים, וועלכע די פרושים האבן מיטגעברענגט און נספח געווען צו דת יהודית. ווי צב״ש שמות ומציאות המלאכים והשטן וועלכע די צדוקים האבן געהאלטן איז כעין ע״ז, תחיית המתים בהאי עלמא וביאת המשיח ושכר ועונש שהיא לעוה״ב אחר ביאתו והתחייה, נטילת ידים וטבילת בעל קרי וואס איז געווען מהשפעת צורואסתר, אין אדם נוקף אצבעו מלמטה, ניסוך המים ומנהג ערבה שהם בדת הפרסים. עס איז אויך אינטרעסאנט ווי ער ברענגט צו אז עס זענען די פרושים וועלכע האבן געלייגט דעם שטארקן דגוש אויף פו״ר:הנשארים בארץ יהורה ובעיר ירושלים והשבים והעולים הראשונים הנקיים מערב רב ואספסוף דלת העם, ואשר כרבם היו עשירים ואצילים מאזרחי הארץ מלפנים, ומראשי העם וכהניו וגדוליו אשר שבו מעט מעט מבבל ומפרס, קראו א“ע ירושלמים או צדוקים, ר”ל בני עיר הצדק היא ירושלים, כי כבר נאחזו בעיר הצדק כאחיהם תושביה מאז; ואל אחיהם המדולדלים השבים האחרונים מן הגולה קראו פרוזים (כמו פזורים ונדחים) או פרושים (שר“ל נפרשים ונבדלים ונפרדים כלומר מפוזרים ומפורדים ואולי גם פרסים (ר"ל מקבלי דעות הפרסים אשׁר גרו בארצם). אך ברבות הימים, כאשר גברו המון עם עולי הגולה האחרונים על שרידי ירושלמים והעולים הראשונים ברוב מנין, כי ההמון הולך ורב על ידם, קראו לעצמם פרושים, בהוראות נזירים מאחיהם בפרישות (או כדעת יוסיפון בהוראת מפרשים את התורה עצהיו"ט) ושם הירושלמים או הצדיקים שינו אל צדוקים ע”ש איזה צדוק, שלפי המסורה הנזכרת באגרת אבות דר' נתן, היה בזמן אנטיגנוס איש סוכו, בדור שלישי לעזרא, כי אז פרץ אש המחלוקת ויצאה ללהב קטטה ומריבת בדת ודין. (ובזאת מסכימים חכמים רבים וכן שלמים, חדשים גם ישנים כנ“ל, כי הספור באגדות צדוק וביתוס תלמידי אנטיגנוס הוא מאוחר ואגדה בעלמא, וכי מקור זמן ושם הצדוקים לא כן הוא.)
לגבי מחלוקתם בביאת המשיח שרייבט ער:וככה הביאו עמהם עולי גלות בבל עוד הרבה תקנות ושנויים וסיגים ודעות ונימוסים ואמונות ומסורות ומנהגים אשר בארץ קימו וקבלו הפרסים (כנ"ל ובספרים שהזכרנו), ואשר אך זרים נחשבו להירושלמים הם הצדוקים והתנגדו להם.
לדוגמא ידענו שאם אמנם הולדת בנים ובנות היה חשוב, ויקר עד היום הזה לכל עמי ארצות הקדם, נערך ביתר שאת אצל הפרסים המעריצים והמקדישים בדתם כל רעיון פריה ורביה בכלל, עד שנקרא אצלם הנישואין עבודת אורמוצד וכל ספרי אפעסטה מלאים תפלות והודאות וברכות על עניני פריה ורביה, ואין ספק שזה מקור החרדה והחומרא שהכבידו חז“ל על מצוה זו. ראשית כל תרי”ג המצות לפי דעתם, עד שאמרו מת בלא בנים אין לו חלק לעולם הבא (עיין בב״ב דף קטז. ודף קמא.), וכדומה ממאמריהם המאיימים והמחרידים בביטול העבודה הזאת, ומהם באה הזהירות והזריזות בפו“ר עד המקובלים באסמכתא על מאמרם (יבמות סב.) אין בן דוד בא עד שיכלו כל הנשמות שבגוף. (ובזה יובן כוונת האי צדוקי (ברכות י.) שאמר לברוריא אשת ר‘ מאיר (אשר מתו שני בניה ביום שבת אחד לפי המסופר) רני עקרה לא ילדה, משום דלא ילדה רני? והיה זה ע“ד הלצה, כלומר גם עקרה תוכל לרנן אעפ”י או משום דלא ילדה, והיא הטיחה פניו בתשובתה: רני כנסת ישראל וכו’ שלא ילדה בנים לגיהנם כוותייכו.) והרבה כתות נוצריות כמו כן כת שבתי צבי, אשר ראשית עבודותיהם לשם שמים היה הרבוי בפו”ר באופן יוצא מחוק כל מוסר ודרך ארץ כידוע.
***לדעת הצדוקים לא רמזו הנביאים אלא יעודי מלכי העוה“ז בהצלחה זמנית, שכן כינו בשם ״משיח״ את המלכים שאול ודוד ויחזקיה (וע"ז כוון ר׳ הילל באמרו בסנהדרין צט. אין להם משיח לישראל שכבר אכלוהו בימי חזקיה וכו') ופעם כינו גם מלך אוה”ע הוא כורש מלך פרס (ישעיה מה א). ולוּ הסכימו כל כתות בית ישראל לדעת הזאת, אז לא קמה האמונה החדשה לקצות בישראל, ומקרב האומה לא יצאו מהריסיה ומחריביה, רק היהדות הטהורה התפשטה על כל העולם, והיה ה' אחד ושמו אחד.
דר. סוּסאנא העשעל זאגט אויך במשנתו:בכתביו ובפרסומיו זיקק את תפישתו לפיה ליהדות יש יסוד עמוק אחד שאינו משתנה, והוא ערכי המוסר והצדק להם הטיפו נביאי ישראל. גייגר הצביע על האופן בו גינו פולחן דתי שלא הייתה כוונה בצדו כראיה לכך שההיבטים הטקסיים אינם בעלי חשיבות כשלעצמם. גייגר העריץ גם את הפרושיםוהחשיב אותם כמי שהביאו את היהדות לשלב גבוה יותר בכך שדחו את הריטואליזם הנוקשה של הצדוקים.
A major question in Geiger’s time was, on what grounds are we permitted as Jews to make changes in Judaism? Are we violating rabbinic law? In which case, are we abandoning Judaism and the centrality of halachah? So Geiger's arguments were actually sophisticated. He was trying to defend these changes against claims that, for example, that these liberalizers were only following the Bible and not the Talmud. That these liberalizers were like the Karaites who rejected rabbinic authority, things like that. His argument, which is related to his claims about the Second Temple Period, was that in the Second Temple Period, the Pharisees, whom he understood as the sort of proto-rabbis of the Second Temple Period, these Pharisees were liberalizers, democratizers, who were working against the claims of the priests in the temple in Jerusalem, the Sadducees, that is, to their absolute authority. It was a clash of these two, what he calls these two tendencies, within Second Temple Judaism, the liberalizers and the conservative Sadducees
So, roughly, he thought of these reforms of Judaism in the 19th century as actually restoring the initial democratic progressive impulse of the earliest kinds of rabbis, the Pharisees
Geiger claimed that to say that the Sadducees had no oral law really makes no sense. And he's right. If you're a priest and you're in the temple and you're performing sacrifices, worship, there are going to be situations that come up where you're not quite sure what to do and you have to figure it out
And that's what Halacha is. Not everything is spelled out exactly. You have to figure it out. So Geiger argues that actually within Halacha, within the Mishnah, you can see traces of what he called an older Halacha, that is the Halacha of the Sadducees, and a later Halacha, the Halacha of the Pharisees. Occasionally, Sadducees are mentioned by name in the Mishnah, sometimes not. So he saw these two tendencies already reflected in rabbinic literature. That complicates, for one thing, our understanding of the Mishnah. It's not one unified whole. It has conflicting viewpoints that represent sharp distinctions within the Judaism of the Second Temple period
Now, on the Pharisees, he sees them as the liberalizers, the democratizers, who opposed the Sadducees for being authoritarian and aristocratic and hobnobbing with the Romans. Pharisees came in and said, look, your home is as good, a Jewish home is as good as the temple. Your table is as good as the altar. Your prayer at your table is as good as what the priests are doing in the temple and so on. So, they wanted to democratize Judaism in that way and that is, for Geiger, the core of what became ultimately the pharisaic or early rabbinic halacha, the later halacha, that became normative
Geiger says within these two tendencies, Jesus himself represents or comes out of the pharisaic mold. That is, he is not anti-halakha. He is, like the Pharisees, trying to liberalize and democratize halakha. But in that sense, he makes an argument, similar argument, what he said about the Quran, namely, there's nothing new in the New Testament. Jesus said nothing new, nothing original. All that Jesus said you could find in Jewish sources, either in the Hebrew Bible or in rabbinic literature. There's nothing new here. Jesus differs from the Pharisees only on the question of divorce, where Jesus is more conservative than the rabbis. But he never said anything new or original or distinctive. Christianity only starts when Paul went out to the Greco-Roman world and created this new religion about Jesus rather than, of course, sticking to the faith of Jesus
And that's an important distinction because already in the 18th century, Protestants were arguing that what we want as Christians is to have the faith of Jesus and not the religion about Jesus. That is, all the dogma, the doctrines, the miraculous, the supernatural claims about miracles that he performed. What's the faith of Jesus? And Geiger's saying the faith of Jesus is liberal Pharisaic Judaism
Now what happened to that Judaism? Geiger argues that liberal spark of the Pharisees unfortunately got lost over the centuries in rabbinic law and interpretation of rabbinic law. Because Christians had ghettoized Jews and had persecuted Jews, and that narrow mindedness of being in a ghetto, that had led to a hardening and narrowness of Jewish law. And we lost the Pharisaic spirit
The implication Geiger is making, and he doesn't say this explicitly, but the implication is if you Protestants want the faith of Jesus, not the religion about Jesus, where are you going to find it? The faith of Jesus is the liberal, Pharisaic Judaism of the Pharisees. It really is the later halacha. And therefore, if you want to be a Christian, become a reformed Jew, because that's where you'll find it
ר׳ מענדל פינלס שרייבט אין זיין דרכה של תורה: ***מי אני האט געשריבן: ↑מוצ"ש פעברואר 03, 2024 11:31 pmדאס איז אויך וואס ליגט אונטער זייער מחלוקת צי שבועות איז לעולם בו' סיון להפרושים, אדער די זיבעטע זונטאג נאך פסח להצדוקים. ווייל פאר'ן שטאטסמענטש האט מען דאס געמוזט צאמשטעלן מיט א מאורע וואס האט פאסירט אויף א ספּעציפישן טאג, וואס האט נישט צו טוהן מיט פעלדער ועבודה בשדה. משא"כ פאר'ן פעלד אייגענטומער.
קשה ליה להמְמצע הזה: הלא “בסוף ימי הבית השני נולדה אצל ישראל כת האיסיים, אשר עזבו את החברה, התבודדו ביערות, התעסקו הרבה בתפילות ובצומות, ובזה קווּ להגיע למדרגה גבוהה”; והתשובה בצדה : “אולם הכּיתה הזאת היתה מולדת־חוץ, מולדת חכמת־יון וכו'”.
וכשהוא מוצא “בהתלמוד אמנם פּזורים מאמרים אחרים זעיר שם, זעיר שם, מאמרים מעין פּת במלח תאכל וכו‘, קדש עצמך במוּתר לך וכו’”, הוא מעיר תיכף, ש“כל אלה המאמרים הם – יתר הפּליטה מלימודי האיסיים, אשר נשארו עוד למורשה להרבה מחכמי ישראל וכו'”