ה' אייר יום העצמאות למדינת ישראל

[לאכעדיג]

די נישט ארויפגעלייגטע מציבה מיינסטו?
ווייל די יעצטיגע מציבה איז טאקע אסאך לשונות אבער צום זאך

ריכטיג. די צווייטע מציבה איז זיכער בעסער פון די ערשטע...

[אייזיק שפירא]

כ'האב נאך אסאך צו גיין ביז כ'וועל מיך אויסדרוקן אזווי ווי סאטמאר'ן רבי'ן. איי געס רב קוק קען נישט בייסן?

די משנה רעדט צו דיר.
סאטמאר רב איז געווען א גאון הגאונים, א גדול בישראל און א קדוש עליון וציס״ע

וועסט זיין שאקירט וואס הרב קוק איז געווען: א קדוש הקדושים אקספלריה המאירה בוצינא קדישא און א רשכבה"ג

דא קענסטו זעהן וואס די גדולי ישראל (וואס האבן אים געקענט) האבן געזאגט און געשריבן אויף אים

► הצג ספוילר

החפץ חיים שמע בזמן הכנסייה הגדולה הראשונה שהתקיימה בווינה בשנת תרפ"ג דברי פגיעה ברב קוק, ואז הגיב החפץ חיים: ”הערענדיג אזעלכע ווערטער דארף מען קריעה רייסען!”
כמו כן סירב ללחוץ את ידיהם של בני המשלחת הירושלמית ואמר להם: ”לאלה שעושים מחלוקת נגד רבה של ירושלים איני נותן שלום!” והוסיף: ”דעו לכם כי הוא קדוש וטהור, וכל הנוגע בו לא יינקה.”

הרב מלצר אמר לרב גרודז'ינסקי בביקור אצלו בהתייחסו לרב קוק: ”אנו גדולים עד בריח הדלת שלו”
ובהספד על הרב קוק אמר: ”יחיד הדור בגאונות, יחיד הדור בצדקות, יחיד הדור בחסידות.” וקרא בבכי: ”אבי אבי רכב ישראל ופרשיו”.

הרב שלמה אלישיב אמר לרב אריה לוין על הרב קוק שהוא ”כליל השלמות: שלמות בגאונות, שלמות בצדקות, שלמות במחשבה ושלמות בהנהגה”.

הרב יצחק הוטנר, שהיה תלמידו, אמר עליו: ”הרב היה בקי בכל התורה כולה, בבלי וירושלמי, נגלה ונסתר, ממש כל רז לא אניס ליה בכל חלק מחלקי התורה!.” והוסיף: ”הרב היה גדול בתורה, ביראה ובחסידות, מכל אשר חלקו עליו”.
עוד סיפר הרב הוטנר שרבו, "הסבא מסלבודקה", אמר לו על הרב קוק: ”הרב קוק לא למד בישיבות המוסר, אך הוא הצורה של המוסר.”

האדמו"ר הריי"צ מליובאוויטש כתב לרב קוק: ”כבוד ידידי הרב הגאון הנודע והמפורסם בכל מרחבי תבל וקצוי ארץ לשם תהלה ותפארת בתוככי גאוני יעקב עמוד הימיני פטיש החזק כבוד שם תפארתו מוהר"ר אברהם יצחק שליט"א.”

הרב זליג ראובן בנגיס כתב לרב קוק, אותו הכיר מישיבת וולוז'ין: ”הרב הגאון האדיר, תפארת ישראל... הכהן הגדול מאחיו...”

הרב יצחק זאב סולובייצ'יק מבריסק כתב: ”הרב הגאון הגדול המפורסם, תפארת ישראל...”
ובמכתב אחר מכנה את הרב קוק "פאר הדור".

הרב ירוחם ליבוביץ כתב: ”לכבוד הרב הגאון המפורסם בכל קצוי תבל, סיני ועוקר הרים, צדיק וחסיד, כליל המעלות והטוהר, רשכבה"ג ומרא דארעא דישראל, אדמו"ר הגאון א"י הכהן קוק שליט"א.”

הרב ברוך בר ליבוביץ כתב: ”כבוד הגאון האמתי, נר ישראל, עמוד הימיני כקש"ת.”

הרב אהרן קוטלר כתב: ”מעלת כבוד הגאון הגדול המפורסם בכל קצוי הארץ, פאר הדור, עמוד הימיני, פטיש החזק, מעוז ומגדול לתורה ולדת...”

הרב יהודה מאיר שפירא מלובלין כתב: ”חכימא דיהודאי, רב האי גאון ודגול מרבבות קודש, שר התורה ופאר הדור, מרא דארעא דישראל”, וביקש מהרב קוק להאציל מברכתו על הישיבה שפותח.

הרב מרדכי מביילגוריא שלח כספים אל הראי"ה כדי שיחלקם וכתב: ”רב האי גאון המפורסם, ראש הרבנים כליל המדעים פאר היחש עוטה מעיל המדות... נשיא הרבנות הראשית בארץ הקודש”

החזון איש פנה אליו בשאלה הלכתית בנוסח ”הוד כבוד מרן שליט"א”, תואר שבו השתמש החזון איש, מלבד ביחס לרב קוק, רק לגדולים ביותר בעיניו: הרב איסר זלמן מלצר, הרב חיים עוזר גרודזנסקי, הרב יצחק זאב סולובייצ'יק והרב אלחנן וסרמן.
בהנחת אבן הפינה לישיבת בית יוסף בבני ברק עמד החזון איש במשך כל נאום הברכה של הרב קוק, כבוד שלא נתן לגדולי תורה אחרים שדיברו שם. לשואלים מדוע לא ישב, הוא ענה: ”די תורה שטייט”!

גם הרב יוסף חיים זוננפלד, שחלק על דרכו, העריך את הרב קוק, ונהג לדבר איתו ארוכות בדברי תורה כשנפגשו.
בספר "יחידי סגולה" מאת הרב איסר פרנקל מובא שהרב זוננפלד אמר למי ששאלוהו מדוע הוא משוחח בדברי תורה עם הרב קוק: ”הרב קוק הוא צדיק גמור, אך דרכינו הן נפרדות”.
הרב אברהם חיים בביוף, שהיה ממשמשיו של הרב זוננפלד, סיפר כי שררו יחסים טובים בין הרב זוננפלד לבין הרב קוק, שאותו הוא מכנה ”צדיק יסוד עולם”

הרב שלמה זלמן אוירבך שהכיר את הרב קוק בצעירותו אמר עליו לרב משה צבי נריה שהיה מתלמידי הרב קוק: "הרב היה גאון מופלא וקדוש עליון".
בהזדמנות אחרת אמר לרב נריה: ”הרב היה גדול בכל, איש האשכולות. מאיזה צד שהיית מתבונן בו, היית רואה את גדולתו, את יחידותו. גאון ששלט בכל מכמני התורה, בנגלה ובנסתר, צדיק בכל דרכיו ובכל מעשיו, בדקדוקי מצוות ובמעלות המידות, בשקידת הלימוד ובמעשי החסד.” ועוד אמר על הרב קוק: ”לא היו גדולים כמוהו בדורו. זו הייתה גדלות מיוחדת. הרב היה גדול לא רק בדורו אלא בדורות!”
הרב קוק היה הרב שערך את חופתו של הרב אוירבך בחתונתו. כמו כן סיפר בנו, כשהיה אומר אביו "הרב" ללא הוספת שם, כוונתו הייתה לרב קוק. גם הרב יעקב רקובסקי העיד על כך, וסיפר שכך אמר לו רבי שלמה זלמן: ”ר' יעקב, אם אני אומר לך 'דער רב', 'הרב', תדע לך שזה הרב קוק, זה הרב שלנו, זה הרב שלי”
הוא אמר: ”יש את ר' צבי פסח פרנק, כל אחד עם גדלותו הוא, אבל כשאני אומר הרב, הרב אני לא אומר לאף אחד, הרב שלי זה הרב קוק.”

הרב אלישיב אמר על הרב קוק ”הוא היה גאון וצדיק ראשו בשמים, די גרעסטע פון אלע”

הרב עובדיה יוסף, בצטטו את הרב יהודה צדקה, אמר: ”הרב קוק היה מלאך ה' צבאות”.

[אייניקעל]

ה' אייר, דער טאג וואס עס האט זיך געגרינדעט די ציוניסטישע מדינה, "מדינת ישראל", ביום ה' אייר תש"ח, מיט'ן ציל מורד צו זיין אין מלכות שמים, עובר זיין
אויף די הארבע שלש שבועות און אראפווארפן פון זיך דעם גזירת הגלות.

אן זיך באציען צו די איבריגע רעטאריק וואס,די שרייבסט
וויל איך פרעגן בלויז 2 פראגעס
וואו אין די מגילת העצמאות שטייט וועגן די ציל פון מורד זיין במלכות שמים?
אויף וועלכע שבועה האבן זיי עובר געווען? און וויאזוי?

[אייניקעל]

ביטע דורך ליינען די גאנצע פארן מגיב זיין, תודה.

איך פראביר צו פארשטיין די משמעות פון די טאג פון א אידישע פרעספעקטיוו, די סעקולארע איז פשוט וועגען לאומיות, נאר מיט א לאנד זענען מיר א פאלק וכו', אבער וואס איז פשט אז רעליגיעזער אידן האבן זיך אזוי געפרייט אין דעם טאג, מה יום מיומיים?

ה' אייר איז ארץ ישראל צוריק געקומען אונטער די הערשאפט-ריבונות פון עם ישראל.

די עיקר מצוה פון יישוב הארץ איז אז דאס לאנד זאל זיין אונטער דעם הערשאפט-ריבונות פון עם ישראל.

די מצוה פאר יעדן יחיד צו וואוינען אין ארץ ישראל איז שוין אן ענף א פרט פון דער אלגעמיינער מצוה וואס איז געלייגט אויף עם ישראל.

דאס איז אויך די עיקר שמחה פון חנוכה ווי דער רמב"ם דריקט זיך אויס א הלכות מגילה וחנוכה פרק ו'
"וחזרה מלכות לישראל יתר על מאתים שנים, עד החורבן השני"

דאס וואס עס שטייט (במדבר לג, נג): "וְהוֹרַשְׁתֶּם אֶת הָאָרֶץ וִישַׁבְתֶּם בָּהּ, כִּי לָכֶם נָתַתִּי אֶת הָאָרֶץ לָרֶשֶׁת אֹתָהּ". 'הורשתם' מיינט אייננעמען און הערשאפט כיבוש וריבונות, 'וישבתם' מיינט צו באזעצן דאס לאנד עס זאל נישט זיין וויסט. אזוי שטייט אויך (דברים יא, לא): "וִירִשְׁתֶּם אֹתָהּ וִישַׁבְתֶּם בָּהּ". דער רמב"ן טוט אנווייזן די עיקר מצווה מיט די פאלגענדע ווערטער: "נצטווינו לרשת את הארץ אשר נתן האל יתעלה לאבותינו לאברהם ליצחק וליעקב, ולא נעזבנה ביד זולתנו מן האומות או לשממה" (הוספותיו למצוות עשה ד).

קומט אויס אז די מינוט וואס דאס לאנד איז צוריק אונטער אונזער הערשאפט האבן מיר מקיים געווען ולא נעזבנה ביד זולתינו.

היינו טעמא דהלל בחנוכה והיינו טעמא דהלל ביום העצמאות.

ענליך זעהט מען לגבי די הלכה פון רייסן קריעה ווען מען זעהט די ערי יהודה "בחורבנן" שולחן ערוך או"ח תקס"א, איז דוקא ווען די גוים געוועלטיגן אפילו יודן וואוינען דארטן, עיין מגן אברהם און משנה ברורה דארט.

[berlbalaguleh]

כ'האב נאך אסאך צו גיין ביז כ'וועל מיך אויסדרוקן אזווי ווי סאטמאר'ן רבי'ן. איי געס רב קוק קען נישט בייסן?

די משנה רעדט צו דיר.
סאטמאר רב איז געווען א גאון הגאונים, א גדול בישראל און א קדוש עליון וציס״ע

וועסט זיין שאקירט וואס הרב קוק איז געווען: א קדוש הקדושים אקספלריה המאירה בוצינא קדישא און א רשכבה"ג

דא קענסטו זעהן וואס די גדולי ישראל (וואס האבן אים געקענט) האבן געזאגט און געשריבן אויף אים

► הצג ספוילר

החפץ חיים שמע בזמן הכנסייה הגדולה הראשונה שהתקיימה בווינה בשנת תרפ"ג דברי פגיעה ברב קוק, ואז הגיב החפץ חיים: ”הערענדיג אזעלכע ווערטער דארף מען קריעה רייסען!”
כמו כן סירב ללחוץ את ידיהם של בני המשלחת הירושלמית ואמר להם: ”לאלה שעושים מחלוקת נגד רבה של ירושלים איני נותן שלום!” והוסיף: ”דעו לכם כי הוא קדוש וטהור, וכל הנוגע בו לא יינקה.”

הרב מלצר אמר לרב גרודז'ינסקי בביקור אצלו בהתייחסו לרב קוק: ”אנו גדולים עד בריח הדלת שלו”
ובהספד על הרב קוק אמר: ”יחיד הדור בגאונות, יחיד הדור בצדקות, יחיד הדור בחסידות.” וקרא בבכי: ”אבי אבי רכב ישראל ופרשיו”.

הרב שלמה אלישיב אמר לרב אריה לוין על הרב קוק שהוא ”כליל השלמות: שלמות בגאונות, שלמות בצדקות, שלמות במחשבה ושלמות בהנהגה”.

הרב יצחק הוטנר, שהיה תלמידו, אמר עליו: ”הרב היה בקי בכל התורה כולה, בבלי וירושלמי, נגלה ונסתר, ממש כל רז לא אניס ליה בכל חלק מחלקי התורה!.” והוסיף: ”הרב היה גדול בתורה, ביראה ובחסידות, מכל אשר חלקו עליו”.
עוד סיפר הרב הוטנר שרבו, "הסבא מסלבודקה", אמר לו על הרב קוק: ”הרב קוק לא למד בישיבות המוסר, אך הוא הצורה של המוסר.”

האדמו"ר הריי"צ מליובאוויטש כתב לרב קוק: ”כבוד ידידי הרב הגאון הנודע והמפורסם בכל מרחבי תבל וקצוי ארץ לשם תהלה ותפארת בתוככי גאוני יעקב עמוד הימיני פטיש החזק כבוד שם תפארתו מוהר"ר אברהם יצחק שליט"א.”

הרב זליג ראובן בנגיס כתב לרב קוק, אותו הכיר מישיבת וולוז'ין: ”הרב הגאון האדיר, תפארת ישראל... הכהן הגדול מאחיו...”

הרב יצחק זאב סולובייצ'יק מבריסק כתב: ”הרב הגאון הגדול המפורסם, תפארת ישראל...”
ובמכתב אחר מכנה את הרב קוק "פאר הדור".

הרב ירוחם ליבוביץ כתב: ”לכבוד הרב הגאון המפורסם בכל קצוי תבל, סיני ועוקר הרים, צדיק וחסיד, כליל המעלות והטוהר, רשכבה"ג ומרא דארעא דישראל, אדמו"ר הגאון א"י הכהן קוק שליט"א.”

הרב ברוך בר ליבוביץ כתב: ”כבוד הגאון האמתי, נר ישראל, עמוד הימיני כקש"ת.”

הרב אהרן קוטלר כתב: ”מעלת כבוד הגאון הגדול המפורסם בכל קצוי הארץ, פאר הדור, עמוד הימיני, פטיש החזק, מעוז ומגדול לתורה ולדת...”

הרב יהודה מאיר שפירא מלובלין כתב: ”חכימא דיהודאי, רב האי גאון ודגול מרבבות קודש, שר התורה ופאר הדור, מרא דארעא דישראל”, וביקש מהרב קוק להאציל מברכתו על הישיבה שפותח.

הרב מרדכי מביילגוריא שלח כספים אל הראי"ה כדי שיחלקם וכתב: ”רב האי גאון המפורסם, ראש הרבנים כליל המדעים פאר היחש עוטה מעיל המדות... נשיא הרבנות הראשית בארץ הקודש”

החזון איש פנה אליו בשאלה הלכתית בנוסח ”הוד כבוד מרן שליט"א”, תואר שבו השתמש החזון איש, מלבד ביחס לרב קוק, רק לגדולים ביותר בעיניו: הרב איסר זלמן מלצר, הרב חיים עוזר גרודזנסקי, הרב יצחק זאב סולובייצ'יק והרב אלחנן וסרמן.
בהנחת אבן הפינה לישיבת בית יוסף בבני ברק עמד החזון איש במשך כל נאום הברכה של הרב קוק, כבוד שלא נתן לגדולי תורה אחרים שדיברו שם. לשואלים מדוע לא ישב, הוא ענה: ”די תורה שטייט”!

גם הרב יוסף חיים זוננפלד, שחלק על דרכו, העריך את הרב קוק, ונהג לדבר איתו ארוכות בדברי תורה כשנפגשו.
בספר "יחידי סגולה" מאת הרב איסר פרנקל מובא שהרב זוננפלד אמר למי ששאלוהו מדוע הוא משוחח בדברי תורה עם הרב קוק: ”הרב קוק הוא צדיק גמור, אך דרכינו הן נפרדות”.
הרב אברהם חיים בביוף, שהיה ממשמשיו של הרב זוננפלד, סיפר כי שררו יחסים טובים בין הרב זוננפלד לבין הרב קוק, שאותו הוא מכנה ”צדיק יסוד עולם”

הרב שלמה זלמן אוירבך שהכיר את הרב קוק בצעירותו אמר עליו לרב משה צבי נריה שהיה מתלמידי הרב קוק: "הרב היה גאון מופלא וקדוש עליון".
בהזדמנות אחרת אמר לרב נריה: ”הרב היה גדול בכל, איש האשכולות. מאיזה צד שהיית מתבונן בו, היית רואה את גדולתו, את יחידותו. גאון ששלט בכל מכמני התורה, בנגלה ובנסתר, צדיק בכל דרכיו ובכל מעשיו, בדקדוקי מצוות ובמעלות המידות, בשקידת הלימוד ובמעשי החסד.” ועוד אמר על הרב קוק: ”לא היו גדולים כמוהו בדורו. זו הייתה גדלות מיוחדת. הרב היה גדול לא רק בדורו אלא בדורות!”
הרב קוק היה הרב שערך את חופתו של הרב אוירבך בחתונתו. כמו כן סיפר בנו, כשהיה אומר אביו "הרב" ללא הוספת שם, כוונתו הייתה לרב קוק. גם הרב יעקב רקובסקי העיד על כך, וסיפר שכך אמר לו רבי שלמה זלמן: ”ר' יעקב, אם אני אומר לך 'דער רב', 'הרב', תדע לך שזה הרב קוק, זה הרב שלנו, זה הרב שלי”
הוא אמר: ”יש את ר' צבי פסח פרנק, כל אחד עם גדלותו הוא, אבל כשאני אומר הרב, הרב אני לא אומר לאף אחד, הרב שלי זה הרב קוק.”

הרב אלישיב אמר על הרב קוק ”הוא היה גאון וצדיק ראשו בשמים, די גרעסטע פון אלע”

הרב עובדיה יוסף, בצטטו את הרב יהודה צדקה, אמר: ”הרב קוק היה מלאך ה' צבאות”.

איך געדענק ווען איך בין געווען א יונגל/בחור. און איך בין געווען מושפע פון די אפיציעלע פראפאגאנדע אז רב קוק איז געווען נאך ערגער ווי דער פויפסט (הס מלהזכיר.) און איך האב געליינט אין א ספר ואס הייסט "מרא דארעא דישראל". פארשידענע בריוון פון גדולי ישראל אזוי ווי ר ' חיים עוזר גראדזשענסקי און נאך אנדערע גדולי ישראל וואס פארא שיינע טיטלען זיי שרייבן אויף הרב קוק. האב איך געפרעגט פון מיין טאטן. וויאזוי איז דאס מעגליך. ער האט מיר געגעבן א תירוץ. אז אין אמת איז ער געווען א גדול בישראל. נאר מכח פארשידענע זאכן וואס ער האט געזאגט און מ'האט נישט פארשטאנען זענען א סאך רבנים ארויסגעגאנגען אקעגן איהם.

[אייניקעל]

מיט דער גרינדונג פון מדינת ישראל בעזר הוי"ה ברוך הוא, האט מען אנגעפאנגן אראפצונעמען די חרפה פון גלות פונעם יודישען פאלק. דורות אויף דורות זענען מיר ארומגעפלויגן אין גלות, מיר זענען דורכגעגאנגען שרעקליכע השפלות גנבות און רציחות. יודיש בלוט איז געווען ביליג און אבסאלוט הפקר, מען האט אונז באטראכט אלס שאף עוועלעיבל פאר דער שחיטה פאר וועם נאר אימער ס'האט זיך פארגלוסט אונז צו פירן צום שלאכט הויז, צו ווערן דערהרגעט און פארלוירן צו שאנד און שפאט. פֿרעמדע האָבן אונז געזאָגט, מע עטץ האָסט נישט מער קיין האָפענונג. עס איז געווען אַ סיטואַציע פון ​​א שרעקליכע חילול השם איום ונורא.

איך בין ממליץ אדורכצולערנען יחזקאל פרק ל"ו צו פארשטיין וואס די חילול השם איז.

יא די נביאים האבן טאקע פאראויסגעזאגט אז עם ישראל וועט זיך נאך איין טאג צוריקקערן צו אונזער היימלאנד אבער נאכדעם וואס אזויפיל יארן זענען פארביי, און השי"ת'ס דיבור איז נישט מקוים געווארן, האט זיך געמערט די שוידערליכע חילול השם אין דער וועלט, און די שונאי ישראל האבן שוין געהוליעט מיט די מחשבה אז די טשאנס פאר עם ישראל זיך אומקערן צו זייער היימלאנד איז פארלוירן געווארן.

און דאָ איז געשען דער נס, דאָס דיבור פון השי"ת האט זיך אנגעהויבן מגשם זיין דורך דעם וואס מדינת ישראל איז אויפגעשטאנען. די קידוש השם איז געווען הילכיג און מעכטיג.

פארשטייט זיך אז מיר זענען נאך גאנץ אפגעריקט פונעם תיקון השלם, מיליאנען יודן וואוינען נאך אין גלות, און די מצב אין אונזער היימלאנד איז נאך ווייט פון פערפעקט, אבער די ריבונות פון ה' אייר האט אנגעהויבן א פראצעס פון קיבוץ גלויות, כידוע איז איינע פון די שטערקסטע יסודות אין די מגילת העצמאות די סעיף אז דאס לאנד איז אפען פאר איעדע יוד. און פון דעם טאג און ווייטער איז א יוד מער נישט היימלאז. - טויזענטער יודן פון די קעמפס אין די פארשאלטענע אייראפע וואס קיין שום לאנד האט זיי נישט געוואלט געבן קיין איינטריט, האבן זיך אין דעם טאג פלוצלינג געטראפן אנגענומען און וועלקאמט, חז"ל שרייבן: גדול קיבוץ הגלויות כיום שבו נבראו שמים וארץ" (פסחים פח, א), נעמט דאס טיעף אריין!!!

פעסט-פארוואט 76 יאר שפעטער און אין ארץ ישראל וואס איז דעמאלטס באשטאנען פון קנאפע 600 טויזענט יודן איינוואוינער, באשטייט היינט צוטאגס פון איבער זעקס מיליאן יודן כן ירבו וכן יוסיף, אזש רוב יודן פונעם כדור הארץ פון אלע עקן וועלט, פון אלע קהילות די בכל אתר ואתר וואוינען שוין היינט אין ארץ ישראל - אזש ס'איז שוין היינט א גאנצע געטועכץ אין די בתי מדרשים לגבי די הלכות פון "רוב ישראל על אדמתן" צו מען האלט שוין דארט יעצט אדער גאר בקרוב.

פרעגט נאך א איש ישראל פארוואס מען פרייד זיך ביום זה???
איז דען דא א גרעסערע שמחה????

ווער עס קען אביסל יודישע קורות הדורות ווייסט מיט אן אמת אז קיין שום יום טוב אין עם ישראל'ס היסטאריע איז נישט געווען קיין מצב פון תיקון השלם, ווען יא וואלט עס געבליבן אזוי לנצח
פסח ווען מען איז געווארן באפרייט איז געווען ווייט פון פערפעקט
פורים ווען מען איז געווארן באפרייט איז געווען ווייט פון פערפעקט
חנוכה ווען מען איז געווארן באפרייט איז געווען ווייט פון פערפעקט
וכן הלאה

חז"ל זאגן אונז קלאר אז די גאולה גייט פאוואליע (ירושלמי ברכות פ"א ה"א): "כך היא גאולתם של ישראל, בתחילה קמעא קמעא, כל מה שהיא הולכת, היא רבה והולכת". צוביסלעך צוביסלעך מיט סבלנות, פונקט ווי די נאכט ווערט נישט ליכטיג פון איין רגע צום אנדערן. - די נביאים זענען אנגעפילט מיט די געדאנק אז די גאולה נעמט צייט און אז א פראצעס וואס גייט שטערקער און שטערקער, עיין לדוגמא ישעי' ס"ו ז' וגם מיכה ד' ח' מיטן פירוש פונעם מלבי"ם ועוד אן א צאל פסוקים און חז"ל'ס.

[berlbalaguleh]

אייניקל: ייש"כ. ס'איז אויך דא א מאמר חז"ל..."אין ארץ ישראל נקנית אלא ביסורים"...!

וואס טוען די אלע אידן וועלכע זאגן ..."פארשאלטענע מדינה/ טמא'נע מדינה"... מיט דעם מאמר חז"ל?!

[אייניקעל]

וואס טוען די אלע אידן וועלכע זאגן ..."פארשאלטענע מדינה/ טמא'נע מדינה"... מיט דעם מאמר חז"ל?!

ס'איז דא פארשידענע אפציעס:
טעות הדפוס
כפירה ומינות
ס'איז העכערע זאכן
ס'איז מעשה שטן

און אנדערע ווערטער נאר מיין פערזענליכע רבי, גדול, משפיע וכו' רעדט דעם דבר ה' ממש כנתינתו מסיני אבער אלע אנדערע רעדן שטותים ודברי הבלים כאין וכאפס המוחלט.

דאס אז הונדערטער גדולים וחכמים מדורות הקודמים ומדורנו האבן געשריבן בשבח פון דעם טאג אדער בשבח קיבוץ גליות וחזרת עם ישראל לארצו איז נישט רעלאטיוו, ווייל אין מיינע אויגן זענען זיי דאך כעפרא דעלמא נעקסט צו מיין מנהיג, ואידך פירושא היא זיל גמור.

מה שאין כן ווען מען הייבט אן האבן מער רעספעקט פאר אנדערע הייליגע יודן, אפילו זיי גייען אנגעטון אנדערש פון דיר, אפילו זיי האלטן אנדערש פון דיר, אפילו האסט קיינמאל נישט געהערט פון זיי, כל זמן זיי גייען און שפאן פון תורת משה ומסורתו מסיני איידלט זיך אויס דעם יוד'ס בליק, און פלוצים ווערט זיין הארץ אנגעפילט מיט ענווה פאר א דעת תורה, אפילו ס'שמעקט נישט מיט מיין שיטה, און אלץ א רעזולטאט הייבן צענדליגער פסוקים און דברי חז"ל אן צו שטימען, מען קען שוין דערהערן דעם דבר ה' און עס ווערט ליכטיג אויפן הארץ.

[אשרי העם]

ימ״ש די ציונים
ווען נישט זיי וואלט שוין משיח שוין לאנג דא געוועזן אין א״י וואלט באלאנגט פאר יר״ש און די שכינה הקדושה וואלט גערוהט דא בארה״ק,

צינוזים מיט זייער רעגירונג איז ליידער א קליפה וואס איז מעקב ביאת משיח ווי ברייט באקאנט

[אייניקעל]

אין יום העצמאות זענען געווארן געראטעוועט עם ישראל פון עבדות צו פרייהייט, פון עבדות וואס מיר זענען געווען ביים זיין אונטער שעבוד מלכיות אונטער די קעניגן גענעראלן און פריצים, דורכן באקומען זעלבסטשטענדיגקייט מיטן רשות פון די אומות העולם אליינס.

א פראצעס וואס האט זיך אנגעפאנגען פונעם סאן רעמו קאנפארענץ ביזן יום העצמאות און ווייטער און ווייטער עד היום הזה, מיט דעם האבן מיר זוכה געווען צו אן אמת'ע הצלה פאר עם ישראל פון טויט צום לעבן ממוות לחיים ממש, מיר האבן זיך ביז דעמאלט נישט געקענט פארטיידיגן קעגן אונזערע שונאים וואס האבן אונז גע'רודפ'ט, און זינט דעמאלט, מחסדי השם, פארטיידיגן מיר זיך און געווינען. כאטש אונזערע שונאים וואס שטייען אויף קעגן אונז זענען נאך ווייט נישט פארטיג, אבער נאכן אויפשטעלן די מדינה האבן מיר שוין א מיליטער בחסדי השם, און מיר האבן די כח זיך צו פארטיידיגן און אפילו געווינען.

יא, עס איז ליידער אמת אז אין די זעקס און זיבעציג יאָר פון דער עקזיסטענץ פון דער מדינה, זענען אומגעבראכט געווארן אין מלחמות און טעראר־אַטאַקעס בערך 25 טויזנט הייליגע נפשות, מיט קרוב צו פופצן הונדערט דאס לעצטע יאר אליינס תשפ"ד, א יעדער יוד אן עולם מלא פאר זיך, אבער מען טאר נישט זיין נאאיוו און נישט פארגעסן ח"ו אז בלויז עטליכע יאר פריער, בעת דעם שרעקליכן חורבן אייראפע, זענען דערמאָרדעט געוואָרן זעקס מיליאָן הייליגע יודן איבער פינף יאר. רעכנט דאס אויס, דאס איז מער ווי דריי הונדערט מאל אין צאל. דאס איז דער חילוק צווישן א סיטואציע ווי מיר האבן די מעגליכקייט צו באשיצן און צוריק קעמפן און לעומת זה א סיטואַציע ווי מיר האָבן נישט קיין שום מעגליכקייט זיך צו באַשיצן.

אפילו די יודן וואס וואוינען אין אלע זייערע צעשפרייטע לענדער זענען געראטעוועט געווארן אין דעם טאג, מיום זה והלאה האט עם ישראל א לאנד וואס איז זיי אלעמאל גרייט אויפצונעמען מיט אפענע ארעמס, און ארבעט אפילו אין זייער נאמען אויף דער אינטערנאציאנאלער ארענע.

פאר דער גרינדונג פון דער מדינה האט מען קוים באטראכט די טענות פון די יודן קעגן די מערדערישע אנטיסעמיטישע רדיפות, וואס זענען פארגעקומען אין פארשידענע לענדער. די פעלקער האבן אונז געשפיגן אין פנים און אונז געלאכט אין די פויסטן. נאכ'ן גרינדן פון דער מדינה מוזן אַפילו די שלעכטסטע לענדער נעמען אין באַטראַכט די אַקטיוויטעטן פון מדינת ישראל אויב הייבן זיי א האנט אויף די ארטיגע יודן. אפילו דער קאמוניסטישער רעזשים האָט געדאַרפט זיין פלעקסיבל און לאָזן די יודן אַרויסקומען פון הינטערן אײזערנעם פאָרהאַנג, עפעס וואָס איז געווען נישט צו באַטראַכט נעמען פאַרן גרינדונג פון דער מדינה.

אויך גייסטיש ברוחניות איז דאס יודישע פאלק געראטעוועט געווארן דורך דער גרינדונג פון דער מדינה. א גרויסער רוחניות'דיגע קריזיס איז דורכגעגאנגען איבערן יודישן פאלק אין דער מאדערנער צייט. די מעגליכקײט האט זיך געעפנט פאר די יודן צו אינטעגרעטן און אסימילירן צווישן די ציווילע און נאציאנאלע פעלקער פון די אנטװיקלטע לענדער, דאס האט געשאפן א שרעקליכע חלל, און א גאר גרויסע נסיון פאר אסימילאציע וואס האט אפגע'שמד'ט און אויפגעגעסן טויזענטער יודן בכל מקומות מושבותיהם רח"ל.

נישט דא איז דער פלאץ צו פארברייטערן די אורזאכן פון דעם קריזיס, ווייל עס פאדערט זיך דערפאר א לענגערע אפהאנדלונג. למעשה איז אין יעדע לאנד וואס איז דורכגעגאנגען א פראצעס פון מאדערנער אנטוויקלונג, געווארן געפערליך דער פּראָצעס פון יודן וואס האבן געטון פאַרלאָזן רעליגיע און אריינגעלייגט די עקזיסטענץ פון די יודישע קהילות אין די גלות אין א טיפע רוחניות'דיגע סכנה. גאר אסאך פון די יונגווארג האבן זיך ארויסגעלאזט חתונה האבן מיט נישט-יודן, אין בלויז מיט דעם פאַקט, האבן די אידישע קהילות אין די תפוצות אנגעהויבן צו שרינקען.

די אסימילאציע האט זיך אנגעהויבן מיט בערך צוויי הונדערט יאר צוריק אין מערב אייראפע, און האט זיך ביסלעכווייז פארשפרייט אין מזרח אייראפע און אויך אין די שטעט פון די אראבישע לענדער. אין דער גרויסער יודישער קהילה אין אַמעריקע, האָבן רוב יונגע יודן חתונה געהאַט מיט גויים. אפילו די װאס האבן יא חתונה געהאט מיט יודן האבן אנגעהויבן האבן װײניגער קינדער. אזוי צו אזוי, האבן די אידישע קהלות אין די תפוצות זיך פארמינערט און געגאנגען בארג אראפ. בלויז אין מדינת ישראל איז די אידישע באפעלקערונג געוואקסן, און די דערשיינונג פון אַסימילאַציע איז פאַרהאלטניסמעסיג קליין. דערצו, איז דער פּראָצענט אידן וואָס זענען פאַרבונדן מיט דער תורה און מצוה אין מדינת ישראל העכער ווי סיי וועלכע אנדערע יודישע קהלה אין דער וועלט. די רוחניות'דיגע הצלה איז אויך געמאכט געװארן א דאנק דער גרינדונג פון די מדינה, װעלכער האט ערמעגליכט דעם שטארקן קיבוץ גליות פון דער גוי'אישע אטמאספערע, און אזוי פארהיטן די נסיונות פון אסימילאציע און געראטעוועט דעם עקזיסטענץ פון הונדערטער קהילות און טויזענטער מיליאנען יודן.

עס געפינט זיך דעריבער, אַז יום העצמאות איז באַצירט מיט דריי הייליגע פייערונגען, קדושת מצוות השבת הארץ, קידוש השם לעיני העמים, און א ישועה משמד פאר די הייליגע נשמות פון עם ישראל.

נ.ב. פארשטייט זיך אז אין ארץ ישראל אליינס זענען אסאך יודן אפגעפארן פונעם וועג, און דוקא אלץ א רעזולטאט פונעם ממשלה, איבעהויפט בראשית הדרך. מען דארף אבער אינאכט נעמען 3 הויפט פונקטן. איינס, הויפזעכטליך איז די רדיפת הדת דורך די לינקע פרייע סאציאליסטע ציונים געווען א המשך פונעם שמד פון אסימילאציע אין אייראפע, אזא טויש נעמט צייט, ווי א יעדער וואס איז אפן צו פאקטן קען זעהן ווי היינט צוטאגס זענען מער און מער אפן פאר השי"ת. צווייטנס, מיט אלע פראבלעמען באדארף מען קוקן אויפן גרויסן בילד, פראצענטואל, אין די חילוק פון עזיבת הדת אין ארץ הקודש איז שמים וארץ ווען מ'באטראכט עס לגבי די תפוצות. און צום לעצט, אלע יודן וואס זיצן בתפוצות און רעדן זיך אפ, האבן פארשטייט זיך די מעגליכקייט או חוב קדוש ארויפגיין צום הייליג לאנד און פאררעכטן די פראבלעמען, נישט סתם זיצן אין חו"ל און און וויינען כתרנגול הנגזל על דא ועל הא. שטעל זיך פאר ווען אפאר הונדערט טויזענט פרומע יודן גייען ארויף, די גאנצע מצב וואלט זיך גערוקט פאראויס לטובה מיט הונדערטער ליכט יארן, קל ישראל הוא נותן עוז ותעצומות לעם.

פארשטייט זיך אז די ניווא פון שמירת הדת תורה ומצוות, איז אויך אויף גאר אסאך א העכערן פארנעם אין ארץ ישראל לעומת התפוצות סיי ביי די פרייע און סיי ביי די פרומע, די פנימיות און הארץ פאר דברים שבקדושה איז פי אלף ווי אין גלות, מען קען נאך אסאך מאריך זיין אין דעם ועוד ידינו נטויה בעזר השי"ת.

[מר. קלונימוס]

1.
ה׳ אייר איז מען באפרייט געווארען פון די בריטישע, און געווארען אליינס א מדינה, דוגמת יציאת מצרים.
וועסטו וועלן מיינען גלייך אויף גלייך, ניין זאג איך דיר

2.
ה׳ אייר נאכן ליינען די מגילת העצמאות איז מען געווארען אנערקענט דורך די וועלט אלץ א מדינה, א מדינה וואס קיינער אנערקענט נישט איז נישט ציפיל ווערט,דוגמת עזה.
יא יא אן א.ג. מדינה וואס די די וועלט האט די מערסטע אין די וועלט נייעס....

3.
ה׳ אייר איז א טאג פון רווח והצלה יעמוד ליהודים ממקום אחר, אז עני איד פון די גאנצע וועלט זאל האבן א פלאץ צו אנטלויפן, אין פאל פון אנטעסעמיטיזם.
זאג עס נאכאמאל, מ'זאל קענען אנטלויפן צו וואו? צו די כמעט אומפארזיכערסטע מדינה, ווי ס'איז דא כסדרדיגע סכנות פון די שכנים, און פאר ערליכע אידן פון די מדינה אליינס...

4.
ה׳ אייר איז א טאג פון אויסרופן ״ניין צו כצאן לטבח״
מיר בעטן 'נאר' פון 'השי"ת' 'נקום לעינינו'

5.
ה׳ אייר איז א טאג פון הן עם לבדד ישכון, און מיר וועלן זיך מער נישט פארלאזן אויף די גוי׳אישע שכנים.
ובגוים לא יתחשב... לאמיר זעהן ווער איז מער אפגעשיידט פון די תהלכות און לעבנסטייגער פון די גוים עמי הארץ?

6.
ה׳ אייר איז די התחלת הניצחון פון מלחמת העצמאות וואס איז געוועהן רבים ביד מעטים, זעקס הונדרעט טויזענט אידן האבן געוואונען אפאר מיליאן אראבערס.
עשרים לעומר א טאג פון צער השכינה, נצחו עצת היצר עם הנסיון של רשע וטוב לו, מעכב הגאולה שלמה בב"א

[אייזיק שפירא]

ימ״ש די ציונים
ווען נישט זיי וואלט שוין משיח שוין לאנג דא געוועזן אין א״י וואלט באלאנגט פאר יר״ש און די שכונה הקדושה וואלט גערוהט דא בארה״ק,

צינוזים מיט זייער רעגירונג איז ליידער א קליפה וואס איז מעקב ביאת משיח ווי ברייט באקאנט

טאקע ברייט באקאנט ....

[אשרי העם]

https://www.mysatmar.com/docs/shite_hak ... _moshe.pdf

https://mysatmar.com/docs/shite_hakdoshe/al-hagileh.pdf

א שאד די עמי הארצים דא קענען נישט ליינען לשון הקודש און לערנען אביסל ווען יא וואלט יעדער גערעדט דא די זעלבע שפראך ווי מיר

[שאלתיאל]

ימ״ש די ציונים
ווען נישט זיי וואלט שוין משיח שוין לאנג דא געוועזן אין א״י וואלט באלאנגט פאר יר״ש און די שכונה הקדושה וואלט גערוהט דא בארה״ק,

צינוזים מיט זייער רעגירונג איז ליידער א קליפה וואס איז מעקב ביאת משיח ווי ברייט באקאנט

פארוואס איז משיח נישט געקומען פאר די ציונים האבן זיך אנגערוקט?

[שאלתיאל]

@אייניקעל אויב די מעכטיגע מדינה האט נישט געקענט אפהיטן אירע אייגענע גרעניצן און אפהאלטן א באנדע פרימיטיווע באבערדלטע איסלאמיסטן וואס לעבן בשכנות אונטער איר נאז פון צו דורכפירן א שעות-לאנגע פאגראם אינערהאלב מד"י באין מפריע בין איך גארנישט זיכער צו זיי וואלטן באמת געקענט אויסגעמאכן עפעס ביים שואה

[אייניקעל]

אוודאי האבן זיי יא געקענט!

נישט נאר האבן זיי געקענט, נאר זיי זענען גאר געווען די וואס האבן במשך די לעצטע 19 יאר זייט גירוש גוש קטיף מטפח און מגדל געווען חאמאס.

זיי האבן זיי געשטיצט און באגאסן מיט געלט פאר אלע זייערע פארשטינקענע לינקע פראגרעסיווע חשבונות.
זיי האבן פיין געזעהן וואס קומט, נאר די קראנקייט פון "מיר וועלן זיך לעקן צו זיי און אזוי וועט זיין שלום" האט זיי דיסעבלט פון נעמען שריט, ביז די לעקטער האבן זיך אנגעצינדן אין פנים אריין.

(אגב די זעלבע קראנקייט פון וואס פרומע יודן ליידן, מיינענדיג אז זייער קליין ווינקל וואס זיי בויען זיך אויף אין סיי ווי אין גלות וועט שוין פארבלייבן א גן עדן ביז משיח'ס טאג, זיי פארגעסן אז אין יודישע היסטאריע איז נישט אזא מציאות ווי דער משך חכמה ערווענט אין פרשת בחוקותי, איעדע 150~200 יאר פאלט צוזאם די נייע ירושלים ד_____ און מען דארף גיין זוכן א נייע גן עדן, אביסל עפענען די אויגן דארפן מען נאר צו זעהן וואו די ווינטן אין אמעריקא בלאזן יעצט צו זעהן וואו עס גייט, אבער מיר זענען נאר קלוגע צו פארשטיין יענעמס פראבלעמען, מיר זענען מסודר.)

פאר 50 צו 70 יאר צוריק זענען די לינקע געווען פון די וואס האבן זיך צוריסן פאר יודן'ס וועגן, זייער עיקר ציל איז געווען צו ראטעווען יודן פון עת צרה און מיד צר, דערפאר האט זיי השי"ת געהאלפן מנצח זיין בעת מלחמה.

צוביסלעך במשך די יארן און איבערהויפט פון תקופת אסלו און ווייטער, האבן זיך די לינקע חברה אוועקגעריקט מער און מער פון זיין שטאלצע יודן און אנגעהויבן זיך פרעגן ווער בין איך דען? א ביטערע מחלה וואס נעמט ארום פראגרעסיווע ליבעראלע מענטשן ארום די וועלט. און ווען ס'איז דא ספק קומט עמלק, דאס איז געווען די ביטערע פראסק אום שמיני עצרת ווען רוב יודן וואס זענען נאך שפוי בדעתם האבן זיך אויפגעוועקט פון זייער טיפן שלאף און געלאפן צוריק זיין שטאלצע יודן און צוריקפייטן דעם שונא.

מען דארף נאר אביסל נוצן דעם שכל און זעהן די פאקטן.
דאס לאנד באשטייט נישט דוקא פון יודן יראים ושלמים (די אלע פרומע יודן וואס זענען נאך נישט דארטן זענען א חלק פון די פראבלעם), און נישט דוקא פון רעכטע און שטאלצע יודן, עס איז אויך דא א מיעוט עליטע וואס ציעט די פלייצעס פון די לאנד נאך מקדמת דנא, און זיי וועלן טוען אלעס זיך צו בוקן צום גוי און געפעלן פאר איהם, אפילו דאס וועט פארגיסן צום סוף יודיש בלוט, אבער כי לא אלמן בישראל, די חברה גייען מער און מער ארויס פון סטייל, זיי ווערן מער און מער ארויסגעשטיפט פון פירן דאס לאנד, און די ישועה איז אויפן וועג, מען דארף האבן געדולד און סבלנות.

מען נישט עקספעקטן אז 2000 יאר פון א גלות מיינט-סעט צו געפעלן פארן פריץ זאל זיך טוישן אין אפאר מינוט (אין היסטאריע איז 75 יאר אפאר מינוט) עס איז אסאך גרינגער און שנעלער ארויסצונעמען דעם יוד פונעם גלות ווי דעם גלות פון דעם יוד, עיין ערך אבן עזרא פארוואס דוקא משה רבינו נאר ער האט געקענט אויסלייזן די יודן אויפוואקסנדיג אין פרעה'ס פאלאץ, וכן אויך פארוואס די יוצאי מצרים האבן געדארפט אויסשטארבן אין מדבר - וויפיל מאל חזר'ט די תורה איבער פאר משה ויהושע די ווערטער חזק ואמץ אל ירך לבבכם אל תירא ואל תחת - עס איז נישט פשוט און נישט גרינג, און איבער אלעם טויש נעמט צייט, קמעא קמעא.

וויפיל יודן זענען גע'הרג'עט געווארן בימי השופטים? בימי בית ראשון? בימי בית שני? אלא מאי? סוקסעס איז אז דאס לאנד בליהט און יודן דינען דעם באשעפער דארט מיט שמחה און שלוות הנפש מער ווי סיי וואו אימער אויפן כדור הארץ דיספייט אלע שוועריקייטן. מענטשן פארגעסן אז מיר זענען נאכנישט אנגעקומען אין גן עדן, מיר האבן נאכנישט קיין בית המקדש, קיין סנהדרין, קיין נביא, משיח איז נאכנישט געקומען, אבער צו דאנקט מען נאר ווען אלעם איז פערפעקט? ווען א קינד ווערט געבוירן פרייעט זיך די גאנצע משפחה ביז גאר, איי דאס קינד האט נישט קיין ציין? דאס קינד קען נישט גיין? ער קען אפילו נישט רעדן? די שמחה איז אבער נאך אלץ דא, ווייל א בר דעת פארשטייט אז זאכן מוזן נישט זיין קאמפלעט און מען קען שוין זינגען און לויבן השי"ת.

איז לסיכום, פראבלעמען בלוט און ווייטאג איז נאך דא גענוג און נאך, אבער די זעלבע צייט דארפן פרומע יודן אויך האבן הכרת הטוב צום רבש"ע פארן ראטעווען זיין פאלק בעת צרה, נאכאמאל און נאכאמאל, ווען מען זעהט די גאנצע וואלד מיט פייגל-אויגן פערספעקטיוו זעהט מען שוין איינמאל די חסד ה'.

[עמרם]

https://www.mysatmar.com/docs/shite_hak ... _moshe.pdf

https://mysatmar.com/docs/shite_hakdoshe/al-hagileh.pdf

א שאד די עמי הארצים דא קענען נישט ליינען לשון הקודש און לערנען אביסל ווען יא וואלט יעדער גערעדט דא די זעלבע שפראך ווי מיר

דארט אין ויואל משה, מאמר לשון הקודש, שרייבט דאך די רבי קעגן לערנען די שפראך לשון קודש, סא וואס ווילסטו .....

לגופא של ענין, ס'איז מן הסתם נאכנישט דא קיין איד וואס איז נישט קיין סאטמארער, און האט נאכן לערנען די ספר ויואל משה, מסכים געווען מיטן רבי'ן
איך האב שוין געלערנט א חלק סיי ויואל משה און סיי על הגאולה, די רבי בויעט אזעלכע בנינים, אז ס'איז זייער שווער אנצונעמען אז ס'איז טאקע אזוי
אזוי ווי ר' משה פיינשטיין ז''ל האט געזאגט "איך האב דארעך געלערנט דעם גאנצן ספר ויואל משה, ס'איז א ספר מלא סברות, יעדע סברא האט א סברא פארקערט"

שוין דא א אשכול דא אין ק''ש, ווי רעדט ארום דעם ספר, און מ'ברענגט אלע שוועריקייטן אויף דעם, ס'איז גארנישט אזוי פשוט צו זאגן אז נאכן לערנען קומט מען צו צי זיינע מסקנות
(פארשטייט זיך אז אויב מ'לערנט עס, באופן אז וואס ס'שטייט איז אזוי, אפגעזעהן צו מ'פארשטייט צו נישט, קריגט מען זיך נישט, אבער אויב לערענט מען עס מיט א דרויסענדיגע בליק, איז זעלטן אז מ'זאל מסכים זיין אינגאנצן מיט אים)

[אלע צוזאמען]

ימ״ש די ציונים
ווען נישט זיי וואלט שוין משיח שוין לאנג דא געוועזן אין א״י וואלט באלאנגט פאר יר״ש און די שכונה הקדושה וואלט גערוהט דא בארה״ק,

צינוזים מיט זייער רעגירונג איז ליידער א קליפה וואס איז מעקב ביאת משיח ווי ברייט באקאנט

אפגעשאלטן און אנטלאפן.

[אייניקעל]

א שאד די עמי הארצים דא קענען נישט ליינען לשון הקודש און לערנען אביסל ווען יא וואלט יעדער גערעדט דא די זעלבע שפראך ווי מיר

שוין דא א אשכול דא אין ק''ש, ווי רעדט ארום דעם ספר, און מ'ברענגט אלע שוועריקייטן אויף דעם, ס'איז גארנישט אזוי פשוט צו זאגן אז נאכן לערנען קומט מען צו צי זיינע מסקנות

דא איז לעצטנס ארויסגעקומען א ספר (פאר די וואס ליינען יא לשון הקודש) וואס גייט אדורך אלע שוועריקייטן אין ויואל משה ושיטתו

עד שתחפץ: דיון מעמיק בנושאי ארץ ישראל וגאולה ומשמעות תקופתנו
amazon.com/dp/B0BXMX14DH

ספר עד שתחפץ


א באַשרייַבונג וועגן דעם ספר (גענומען פון אמעזאן און איבערגעטיישט אויף יודיש פאר די וואס קענען נישט לשון קודש):
דער ספר איז געשריבן געווארן דורך א סאטמארער חסיד וואס האט אויסגעוועלט אויסצופארשן די שיטה פונעם סאטמארער רבי'ן און די שיטה פון די וואס זענען נישט מסכים מיט אים. מיר לעבן אינדערמיט פון א תקופה וואָס ברענגט מיט זיך פון אַ באדייטענדע רעוואָלוציע אין דער געשיכטע פון ​​אונזער פאָלק, אבער גלייכצייטיק איז פארהאן א אומזיכערקייט וואס איז די באדייט פון דער תקופה, עם ישראל איז דורכגעגאנגען א חורבן ביי די שואה, אין וועלכע מיליאנען אידן זענען דערמארדעט געווארן אויפן ערגסטן אופן, עס זענען פארביי עטליכע יאר זינט דעמאלט, און מיליאנען יודן וואוינען אין ארץ ישראל, יונגלעך און מיידלעך שפילן זיך אין אירע גאסן, תורה און עבודה בליעט דארטן אויף א געוואלדיגע פארנעם, פירות, תבואה, וויין און טייטלן האבן ווידער אנגעהויבן אנפילן אונזער לאנד. פון דער צווייטער זייט זענען נאך אלס און טויזנטער ישראלים נישט פארבונדן מיט אירע ווארצלען, און פירן זיך נישט בדרך התורה, און טייל זענען אפילו מסיתים קעגן די תורה רח"ל, און עס איז א פאקט אז די מדינה איז געגרינדעט געווארן מערסטנס דורך די דאזיקע מענטשן וואס האבן פארלאזט די תורה, און די קשיא קומט, וואָס איז אונזער תקופה, און וויאזוי זאָל זיין אונזער מיינונג פון אַלעס וואָס איז האט פאסירט? וואָס מיינט אונזער תקופה? זענען מיר אין די גאולה, און פאר די אויגן הייבט אן קומען צו אמת דאס וואס די נביאים האבן אונז צוגעזאגט אדער וואוינען מיר אין גלות צווישן די פרייע אין אונזער לאנד? זענען מיר מחויב צוריקקומען צו אונזער לאַנד? און אויב נישט, איז אונז בכלל ערלויבט צוריקקומען צו אונזער לאַנד, אָדער איז עס פאַרבאָטן צו אמיגרירן ארויף צו אונזער לאַנד צוזאַמען? איז עס אסור פאר אונז ארויפצוגיין ווי א מויער מיט א שטארקער האנט, אדער איז פאראן א מצב , װאס מיר זײנען דוקא יא מחויב ארויפגיין צוזאמען כחומה? זענען די דריי שבועות א שטרענגער איסור ווי דער סאטמארער רבי זאגט, אדער איז עס נאר א ווארענונג אז ס'איז נישט שטענדיק נויטיק און פאסיג לויט די מצב צו אויפוועקן די ליבשאפט נאר ענדערש זאל מען ווארטן אויף די ריכטיגע געלעגנהייט? קען מען זאגן אז דער סאטמארער רבי האלט אז עס איז נישטא קיין איסור פון דריי שבועות? דארפן מיר ביזדערווייל װארטן מיט צוזאמענגעלייגטע הענט , ביז די ישועה װעט קומען דורך משיח? אדער איז דא א פלאץ צו זאגן אז מ'דארף טון מעשים לגאולה פון אונזער פאלק, פונקט אזויווי מיר טוען אלע אנדערע זאכן וואס מיר דארפן פאר אונזער לעבן, די פרטים ווי פרנסה וחינוך ושידוכים, ווען מיר מאכן אלערליי השתדלות אויפן נאטורליכן אופן צו קענען מצליח זיין? צו איז די גאולה אפהענינג בלויז אויף תשובה אָדער אפילו אויב עם ישראל האט נישט תשובה טאן טוט אונז הקב"ה אויסלייזן?

[היימלינד]

ביטע דורך ליינען די גאנצע פארן מגיב זיין, תודה.

איך פראביר צו פארשטיין די משמעות פון די טאג פון א אידישע פרעספעקטיוו, די סעקולארע איז פשוט וועגען לאומיות, נאר מיט א לאנד זענען מיר א פאלק וכו', אבער וואס איז פשט אז רעליגיעזער אידן האבן זיך אזוי געפרייט אין דעם טאג, מה יום מיומיים?

ה' אייר איז ארץ ישראל צוריק געקומען אונטער די הערשאפט-ריבונות פון עם ישראל. לעגאל אפשר, במציאות האט מען געוואונען - הסכם שלום ערשט שפעטער, אויב גייט מען פון אנהייב מלחמה איז עס שוין געווען פריער

די עיקר מצוה פון יישוב הארץ איז אז דאס לאנד זאל זיין אונטער דעם הערשאפט-ריבונות פון עם ישראל. ווי שטייט ? כיבוש און ישוב איז צוויי אנדערע מצוות, ישוב איז יעדער מודה, כיבוש בזמה"ז איז נאר לשיטת הרמב"ן מה"ת וע"ע באבני נזר אבער עכ"פ זעהט מען אז ס'איז צוויי אנדערע מצוות
איך זעה יעצט אז איר האט געצייכענט די רמב"ן

די מצוה פאר יעדן יחיד צו וואוינען אין ארץ ישראל איז שוין אן ענף א פרט פון דער אלגעמיינער מצוה וואס איז געלייגט אויף עם ישראל. מהיכא תיתי? לענ"ד איז עס א מצווה אויף יעדעם עקסטער

דאס איז אויך די עיקר שמחה פון חנוכה ווי דער רמב"ם דריקט זיך אויס א הלכות מגילה וחנוכה פרק ו'
"וחזרה מלכות לישראל יתר על מאתים שנים, עד החורבן השני"
דאס האב איך שוין געברענגט פריער פון שו"ת קול מבשר, יביע אומר ועוד לינקים

דאס וואס עס שטייט (במדבר לג, נג): "וְהוֹרַשְׁתֶּם אֶת הָאָרֶץ וִישַׁבְתֶּם בָּהּ, כִּי לָכֶם נָתַתִּי אֶת הָאָרֶץ לָרֶשֶׁת אֹתָהּ". 'הורשתם' מיינט אייננעמען און הערשאפט כיבוש וריבונות, 'וישבתם' מיינט צו באזעצן דאס לאנד עס זאל נישט זיין וויסט. אזוי שטייט אויך (דברים יא, לא): "וִירִשְׁתֶּם אֹתָהּ וִישַׁבְתֶּם בָּהּ". דער רמב"ן טוט אנווייזן די עיקר מצווה מיט די פאלגענדע ווערטער: "נצטווינו לרשת את הארץ אשר נתן האל יתעלה לאבותינו לאברהם ליצחק וליעקב, ולא נעזבנה ביד זולתנו מן האומות או לשממה" (הוספותיו למצוות עשה ד).

קומט אויס אז די מינוט וואס דאס לאנד איז צוריק אונטער אונזער הערשאפט האבן מיר מקיים געווען ולא נעזבנה ביד זולתינו.

היינו טעמא דהלל בחנוכה והיינו טעמא דהלל ביום העצמאות.

ענליך זעהט מען לגבי די הלכה פון רייסן קריעה ווען מען זעהט די ערי יהודה "בחורבנן" שולחן ערוך או"ח תקס"א, איז דוקא ווען די גוים געוועלטיגן אפילו יודן וואוינען דארטן, עיין מגן אברהם און משנה ברורה דארט.

[שפילער]

שוין דא א אשכול דא אין ק''ש ווי מ'רעדט ארום דעם ספר, און מ'ברענגט אלע שוועריקייטן אויף דעם, ס'איז גארנישט אזוי פשוט צו זאגן אז נאכן לערנען קומט מען צו צי זיינע מסקנות
(פארשטייט זיך אז אויב מ'לערנט עס, באופן אז וואס ס'שטייט איז אזוי, אפגעזעהן צו מ'פארשטייט צו נישט, קריגט מען זיך נישט, אבער אויב לערענט מען עס מיט א דרויסענדיגע בליק, איז זעלטן אז מ'זאל מסכים זיין אינגאנצן מיט אים)

Link צו דעם אשכול?

[ים רויבער]

@אייניקעל אויב די מעכטיגע מדינה האט נישט געקענט אפהיטן אירע אייגענע גרעניצן און אפהאלטן א באנדע פרימיטיווע באבערדלטע איסלאמיסטן וואס לעבן בשכנות אונטער איר נאז פון צו דורכפירן א שעות-לאנגע פאגראם אינערהאלב מד"י באין מפריע בין איך גארנישט זיכער צו זיי וואלטן באמת געקענט אויסגעמאכן עפעס ביים שואה

מסתמא קען אמעריקא אויך נישט בייקימען אל-קייאידא וואס האט באוויזן אראפצוווארפן די צווילינג געביידעס, און אין פאל אל-קייאידא גייט באשליסן צו דורכפירן א פעלקער מארד אין אמעריקא קעגן די אינפידעלס, גייט אמעריקע זיך נישט קענען קעגנשטעלן...

[מילך טראק]

https://www.mysatmar.com/docs/shite_hak ... _moshe.pdf

https://mysatmar.com/docs/shite_hakdoshe/al-hagileh.pdf

א שאד די עמי הארצים דא קענען נישט ליינען לשון הקודש און לערנען אביסל ווען יא וואלט יעדער גערעדט דא די זעלבע שפראך ווי מיר

דארט אין ויואל משה, מאמר לשון הקודש, שרייבט דאך די רבי קעגן לערנען די שפראך לשון קודש, סא וואס ווילסטו .....

לגופא של ענין, ס'איז מן הסתם נאכנישט דא קיין איד וואס איז נישט קיין סאטמארער, און האט נאכן לערנען די ספר ויואל משה, מסכים געווען מיטן רבי'ן
איך האב שוין געלערנט א חלק סיי ויואל משה און סיי על הגאולה, די רבי בויעט אזעלכע בנינים, אז ס'איז זייער שווער אנצונעמען אז ס'איז טאקע אזוי
אזוי ווי ר' משה פיינשטיין ז''ל האט געזאגט "איך האב דארעך געלערנט דעם גאנצן ספר ויואל משה, ס'איז א ספר מלא סברות, יעדע סברא האט א סברא פארקערט"

שוין דא א אשכול דא אין ק''ש, ווי רעדט ארום דעם ספר, און מ'ברענגט אלע שוועריקייטן אויף דעם, ס'איז גארנישט אזוי פשוט צו זאגן אז נאכן לערנען קומט מען צו צי זיינע מסקנות
(פארשטייט זיך אז אויב מ'לערנט עס, באופן אז וואס ס'שטייט איז אזוי, אפגעזעהן צו מ'פארשטייט צו נישט, קריגט מען זיך נישט, אבער אויב לערענט מען עס מיט א דרויסענדיגע בליק, איז זעלטן אז מ'זאל מסכים זיין אינגאנצן מיט אים)

רוב סאטמאר'ע וואס איך האב געטראפן האבן נישט קיין אנוג וואס שטייט אין ויואל משה אבער זיי ווייסן צו זאגן אז קיינער האט עס נאכנישט אפגעפרעגט....

למעשה איינער וואס קען ויואל משה ווייסט אז סאיז א פשטל איך נעם נישט אוועק אז סאטמאר רב האט אזוי געהאלטן להלכה פיין אבער איינער וואס ווייסט וואס שטייט דארט וועט יא פארשטיין פארוואס אנדערע האבן עס נישט אנגענומען