קאווע שטיבל

מאטי האט געשריבן:די שאלה איז, אויב האט דאס סייווי געברענט מנס, האט ער דאך נישט געמאכט קיין עכטע מעשה הבערה מיטן מוסיף זיין שמן.
די גאנצע טעם פארוואס מ'איז חייב משום מבעיר איז נאר ווייל ער מאכט די נר זאל ברענען לענגער.
וכי תימא אז אויב האט ער צוגעלייגט און מיט דעם געגעבן פאטענציאל אז ס'זאל קענען ברענען לענגער גייט מיר נישט אן אז א נס האט זיך אריינגעמישט און דאס געגעבן כח צו ברענען.
איז דאס נישט פונקט ווי הדביק פת בתנור און איינער נעמט דאס ארויס פארן אפבאקן, וואס דאן איז ער נישט חייב כאטש ער האט געמאכט א מעשה אפייה, ווייל סוף כל סוף איז דאס ברויט נישט געווארן אפגעבאקן. די זעלבע זאך דא, כאטש מ'האט געמאכט א מעשה הדלקה אבער וויבאלד ס'האט זיך ארויסגעשטעלט אז בדרך נס האט דאס סייווי געברענט, האט זיין הוספה פאקטיש נישט מוסף געווען זמן דליקה.

פלעין יודיש האט געשריבן:נא וואס וועט זיין מיט עפעס א גיטע טשיקאווע אויף פרשת תצוה
איך בין דארשטעריג

לשוא הכיתי האט געשריבן:פרשת כי תשא

כיון שראה אותו סרחון שסרחו במעשה העגל, אמר היאך אני נותן להם את הלוחות, מזקיקני אותן למצות חמורות ומחייבני אותם מיתה לשמים, שכן כתוב בהן לא יהיה לך אלהים אחרים על פני, וחזר לאחוריו, וראו אותו שבעים זקנים ורצו אחריו, הוא אחז בראש הלוח והן אחזו בראש הלוח, חזק כחו של משה מכולן, שנאמר (דברים ל"ד) ולכל היד החזקה ולכל המורא הגדול אשר עשה משה לעיני כל ישראל....

פלעין יודיש האט געשריבן:

לשוא הכיתי האט געשריבן:פרשת כי תשא

כיון שראה אותו סרחון שסרחו במעשה העגל, אמר היאך אני נותן להם את הלוחות, מזקיקני אותן למצות חמורות ומחייבני אותם מיתה לשמים, שכן כתוב בהן לא יהיה לך אלהים אחרים על פני, וחזר לאחוריו, וראו אותו שבעים זקנים ורצו אחריו, הוא אחז בראש הלוח והן אחזו בראש הלוח, חזק כחו של משה מכולן, שנאמר (דברים ל"ד) ולכל היד החזקה ולכל המורא הגדול אשר עשה משה לעיני כל ישראל....

האסט פארגעסן ציצישרייבן פון ווי די ברענגסט דאס נאך

אפטעמיסט האט געשריבן:און דורך א שפיגעל איז הסתכלות יא מותר?

אפטעמיסט האט געשריבן:און דורך א שפיגעל איז הסתכלות יא מותר?

מצטמק ויפה האט געשריבן:פרשת ויקהל

ביי די כיור טרעפט מען אז עס איז געווען געמאכט פון מראות הצובאות, און ווי רש"י איז מסביר אז מען רעדט פון שפיגלעך ממש.
איז לכאורה צו וואס האט מען דאס געדארפט? נאר עס ווערט געברענגט פון ריקאנטי ז"ל, אז די סיבה דערצו איז געווען, ווייל בשעת די זריקת הדם פון א קרבן דארף די כהן קוקען אויף דער וואס ווערט מכפר, און אויב איז דער וואס ברענגט די קרבן א פרוי, וועט ער דאך נישט קענען קוקען ווייל אסור להסתכל בצורת אשה, איז וועגען דעם האט מען געדארפט די שפיגלען אז די כהן זאל איר קענען זען דורך די שפיגלען.

לשוא הכיתי האט געשריבן:

מצטמק ויפה האט געשריבן:פרשת ויקהל

ביי די כיור טרעפט מען אז עס איז געווען געמאכט פון מראות הצובאות, און ווי רש"י איז מסביר אז מען רעדט פון שפיגלעך ממש.
איז לכאורה צו וואס האט מען דאס געדארפט? נאר עס ווערט געברענגט פון ריקאנטי ז"ל, אז די סיבה דערצו איז געווען, ווייל בשעת די זריקת הדם פון א קרבן דארף די כהן קוקען אויף דער וואס ווערט מכפר, און אויב איז דער וואס ברענגט די קרבן א פרוי, וועט ער דאך נישט קענען קוקען ווייל אסור להסתכל בצורת אשה, איז וועגען דעם האט מען געדארפט די שפיגלען אז די כהן זאל איר קענען זען דורך די שפיגלען.

צ"ע מהא דאמרינן במסכת ברכות דף כ"ה ע"ב א"ר צואה בעששית מותר לקרא ק"ש כנגדה. ערוה בעששית אסור לקרא ק"ש כנגדה וכו´ ערוה לא יראה בך ערות דבר אמר רחמנא והא קא מחזיא.
ולד' הרב יהוסף שווארץ א"ש וד' הריקאנטי לכאו' ראי' לדבריו.

מצטמק ויפה האט געשריבן:אין לדמות דיני ק"ש לכאן, דשם הוא משום בזיון וכאן מיירי באיסור הסתכלות שהוא משום הרהורים.

מצטמק ויפה האט געשריבן:פרשת ויקהל

ביי די כיור טרעפט מען אז עס איז געווען געמאכט פון מראות הצובאות, און ווי רש"י איז מסביר אז מען רעדט פון שפיגלעך ממש.
איז לכאורה צו וואס האט מען דאס געדארפט? נאר עס ווערט געברענגט פון ריקאנטי ז"ל, אז די סיבה דערצו איז געווען, ווייל בשעת די זריקת הדם פון א קרבן דארף די כהן קוקען אויף דער וואס ווערט מכפר, און אויב איז דער וואס ברענגט די קרבן א פרוי, וועט ער דאך נישט קענען קוקען ווייל אסור להסתכל בצורת אשה, איז וועגען דעם האט מען געדארפט די שפיגלען אז די כהן זאל איר קענען זען דורך די שפיגלען.

מצטמק ויפה האט געשריבן:

אפטעמיסט האט געשריבן:און דורך א שפיגעל איז הסתכלות יא מותר?

א פיינע שאלה, ווייל אין הלכות נדה ווערט געברענגט אז הסתכלות איז אסור אפילו דורך א שפיגעל.

ונבנתה העיר האט געשריבן:אולי איז הסתכלות א איסור עצמי, משא”כ ביי א נדה איז עס א גדר הרחקה, ונפק”מ הסתכלות בשטיקל גלאז הנקרא שפיגל.

לשוא הכיתי האט געשריבן:ויל"ע בין איסור הסתכלות שמביא לידי הרהור, ובין ההרהור בעצמיותו.

סאו וואט האט געשריבן:פרשת פקודי

מיר געפונען גאר אן אונטרעסאנטע זאך און דער פרשה, אז מיר טרעפן נישט דעם טיטל "טהור" ביי קיין שום כלי המקדש נאר ביים מנורה און שלחן.
זאגט דער הייליגע חזקוני (שמות ל"א ח') דער טעם פארוואס טאקע? ענטפערט ער מורא'דיגע ווערטער: לפי שלא היה עליהם שום מתן דמים.

שטעלט זיך א מורא'דיגע קשיא. ווי קען מען אנרופען דו אלע אזוי באקרוינטע גערופענע "הקדוש והטהור", ווען און דער זעלבע צייט, פארגיסען זיי אידיש בלוט, מיט זיירע גזירות איסורים תקנות?