קאווע שטיבל

berlbalaguleh האט געשריבן:כמו שאמרתי כמה פעמים: דער חילוק פון אן אפיקורס און א לץ איז, אז דער אפיקורס איז אידעאלאגיש א כופר בעיקר. צו ווייל ער איז א בעל תאווה און ער ווילל נאכגיין זיינע תאוות בשרירות ליבו. און רעדט זיך און אנדערע איין אז ער איז אן אפיקורס בשיטה. אידעאלאגיש. אדער ווייל ער וויל זיך נוקם זיין אין באשעפער, (וואס עקזיסטירט נישט, כביכול), ווייל ער האט איהם געגעבן א שווער לעבן. אזוי ווי שאולי גראסמאן.

קורקלענד האט געשריבן:אבער פאר אונז היימישע וואס קענען נישט פארנעמען אז די רמב''ם זאל זיך פארעכענען מאכט עס נישט קיין סענס.....

קורקלענד האט געשריבן:מען דארף קודם אפטייטשן די ריכטיגע דעפיניציע פון די ווארט אפיקורס, ס'איז א לויז באניצטע טערמין.

אויב די נאמען אפיקורס שטאמט נאך די נאמען פונעם פיליזאף Epicurus דאן וואלט א בעל תאווה לכאורה זיך יא פארדינט די נאמען. אויב אויב ווערט עס דעפינירט אלס Heresy דאן איז עס מער אזויווי [tag]וואלווי[/tag] שרייבט.

איך האב אמאל געליינט ערגעץ אז די רמב''ם אין יד האט עס אויסגעטייטשט הערעטיש, אבער שפעטער אין אן אנדערע חיבור אדער איגרת האט ער עס באצויגן אויף עפיקורוס. יענע חוקרים האבן געשריבן אז בשעת ער האט געשריבן די יד האט ער נאכנישט געוויסט די אמת'ע דעפיניציע, און שפעטער האט ער געטוישט זיין מיינונג.

אבער פאר אונז היימישע וואס קענען נישט פארנעמען אז די רמב''ם זאל זיך פארעכענען מאכט עס נישט קיין סענס.....

קורקלענד האט געשריבן:זעהט אויס ס'איז שוין געווען א לויז באניצטע טערמין מזמן הבית.

אין יד האט ער דן געווען לויט די קלאסיפיקאציע פון חכמנו ז''ל להלכה. אין די אנדערע פלאץ האט ער מעגליך גערעדט פון די היסטאריע פונעם טערמין אין באנוץ. מעגליך...... איך האב נאר געלערנט וואס ער שרייבט אין יד

וואלווי האט געשריבן:.

לויט די צווי חילוקים וואס די שרייבסט, וואלט אפשר א להכעיס נישט געדארפט זיין אזוי חמור, ענדערש דער לתיאבון,

וואלווי האט געשריבן:איך מיין צו זאגען סברה'דיג אז דער טרייבעניש פון תיאבון איז א טיפערער חשבון אפשר ווי א להכעיס'ניק. ווייל וואס איז דער אמת'ער זאך וואס טרייבט א להכעיס? חוץ אז להכעיס איז נאר א יודע את רבונו ומכון למרוד בו במלא מובן המילא, כגון איינער וואס ליגט טיף אין אידיאלאגיע, אבער נישט א פראסטער להכעיס.

וואלווי האט געשריבן:

berlbalaguleh האט געשריבן:כמו שאמרתי כמה פעמים: דער חילוק פון אן אפיקורס און א לץ איז, אז דער אפיקורס איז אידעאלאגיש א כופר בעיקר. צו ווייל ער איז א בעל תאווה און ער ווילל נאכגיין זיינע תאוות בשרירות ליבו. און רעדט זיך און אנדערע איין אז ער איז אן אפיקורס בשיטה. אידעאלאגיש. אדער ווייל ער וויל זיך נוקם זיין אין באשעפער, (וואס עקזיסטירט נישט, כביכול), ווייל ער האט איהם געגעבן א שווער לעבן. אזוי ווי שאולי גראסמאן.

קיין איינע פון די דערמאנטע זענען נישט עכטע אפיקורסים. דער בעל תאוה איז סתם א בעל תאוה, און דער מיט א שווער לעבען איז א רחמנות, אזוי ווי די שרייבסט אז ער איז נאך ברוגז אויפ'ן בורא וואס עקסעסטירט אויך.

זייער ווייניג זענען עכטע אפיקורסים וואס זענען פשוטע כופרים אידילאגיש, וואס זאל נישט קומען פון צרות אדער שווערע אפברינגינג אדער פארפלאנטערטע תאוות.

דער פיאסעצנער הי"ד שרייבט אז היינט איז נישט דא כמעט אזא זאך ווייל יצרא דעבודה זרה האט מען מבטל געווען און איינער וואס גלייבט נישט איז פשוט ווייל ער איז אזוי פארנידערט אין גלות אז האט נישט קיין טעם און יודישקייט.

וכיון שיסוד חברתנו הוא שלא לגעור ולגזור סתם על האיש עשה כך וכך כי או שלא ישמע לנו או שיראה את עצמו לאמור שיש לו מחשבה טובה והתעוררות ואין לו. כי באמת גם כולם רוצים להיות טהורי לב ובני עליה רק שאי אפשר להם להתעלות מן רפשם כנ"ל. וכל יסוד חברתנו הוא להרכין את הכתף למקום נמיכיות החברים עד כפות רגלי נפשם וגופם, ומשם להעלותם באמצעים מתאימים להם, לכן נראה נא גם להם תקנה ועצה איך להרגילם כפי מצבם. לכן במצב כזה בראשית גידול והתרחבות מחשבתו יסמוך עצמו על הראב"ד ז"ל שמשיב על הרמב"ם ז"ל פרק ג' מהלכות תשובה הלכה ז' וזה לשונו: "א"א ולמה קרא לזה מין כמה גדולים וטובים וכו' הלכו בזו המחשבה וכו'." ועל פי פשוט קשה להבין את דברי הראב"ד ז"ל הלא מקרא מלא הוא, "כי לא ראיתם כל תמונה" וכדומה. ועיין בכסף משנה שם קושייתו, ולפי הנ"ל לא שאמר הראב"ד ז"ל שיטעה האיש לאמור שיש ח"ו למעלה שום תמונה, חס מלהזכיר, אבל כנ"ל באמת ידע האיש שהשם יתברך אינו בעל שום תמונה ח"ו רק הוא הקרוץ מחומר איש מגושם בעל תמונה מצייר לו זאת, כדי שתוכל מחשבתו להאחז ולהתגדל ולהתרחב, וכאשר יעזור לו ד' ותתחזק מחשבתו ותוכל לחשוב בד' מחשבה חזקה ונקיה, ודמיון ניצוץ נבואה יתגלה לו, אז התמונה הציור גופני הזה ממילא יתבטלו, ויוכל לצייר לו בעת תפילתו שעומד לפני ד' ית' ולפני כסא כבודו ענין כדי לשבר את האוזן וכדי לשבר את המחשבה מה שיכולה לחשוב ולדמות. וגם אתה חבר בחברייא בשעת הדחק צייר לך שאתה עומד לפני כסא כבודו ואתה מתפלל ומבקש ממנו ית' פשוט כבן שעומד ומתחנן מאביו רחם נא עלי אבי, כבר אי אפשר לסבול נדודי הגוף ועזיבת הרוח, ומן העת אשר השלכתני ממך והסתרת פניך מאיתנו, מגור מסביב, ומי הוא האיש אף בלב אבן שלא ימס בשעה שמצייר במחשבתו את הדמות הזאת, איך הוא עומד לפני כסא כבודו אש אוכלה ןמתחנן על עצמו ועל בני ביתו ועל כל ישראל.

קורקלענד האט געשריבן:איך ווייס נישט צו איך בין גערעכט אבער מיט מיין קליינע שכל פארשטיי איך אז אויב ס'זאל איינער זיך פאטאגראפירן מיט תפילין אויף די פיס, און דערנאך עס מפרסם זיין. קוואליפיצירט לכאורה אלס להכעיס אפגעזען וואס זיין מיינונג איז....... אפי'מ'קען איינזעצן אז אטענשאן איז לתיאבון....... דאך איז לכאורה די שורש פראבלעם פון להכעיס אויך געוואנדן אין די פערסעפשאן פון אנדערע.

berlbalaguleh האט געשריבן:

קורקלענד האט געשריבן:איך ווייס נישט צו איך בין גערעכט אבער מיט מיין קליינע שכל פארשטיי איך אז אויב ס'זאל איינער זיך פאטאגראפירן מיט תפילין אויף די פיס, און דערנאך עס מפרסם זיין. קוואליפיצירט לכאורה אלס להכעיס אפגעזען וואס זיין מיינונג איז....... אפי'מ'קען איינזעצן אז אטענשאן איז לתיאבון....... דאך איז לכאורה די שורש פראבלעם פון להכעיס אויך געוואנדן אין די פערסעפשאן פון אנדערע.

קורקלענד: אזוי ווי דו, וועל איך נישט דערמאנען קיין נאמען ווייל ס'איז דא קלאנגען אז די חשוב'ע אשה האט שוין תשובה געטון.(ס'זענען דא שמועות אז זי גרייט זיך גאר אין קורצן אויפצוטרעטן אין א סעריע פון תשובה פארזאמלונגען וואס זי וועט אפהאלטן. מסתמא אין די מאנסי געגנט. די אסיפות חיזוק האבן די שטארקע שטיצע פו די רעבעצין קלוגהויפט שליט"א. ס'איז דא נאך א סאך צו שרייבן איבער די סוגיא אבער ואין כאן המקום להאריך.). אבער בשעת זי האט אנגעטון א טלית אויפ'ן (הוילן) גוף און בשעת זי האט אנגעטון תפילן אויף די פוס, האט זי דאס געטון ווייל זי איז געווען אויפגערעגט אויפ'ן באשעפער, פאר סאם ריעזאן. אבער יעצט האטצי זיך שוין ב"ה איבערגעבעטן מיט'ן באשעפער, כביכול. און אלץ איז פיין און וואויל...!

ריכטיג האט געשריבן:אז מען רעדט שוין פון דעם פיאסעצנער מיט אפיקורסות... דערמאן איך זיך אז איך האב אמאל געזעהן פון קלויזנבורגע רב זצ"ל - כ'געדענק נישט איצט אויב דאס איז געווען מכתבו אדער א נאכגעדרוקטע דרשה - זייער שארף אויף דעם חיבור "בני מחשבה טובה" פונעם פיאסעצנער אז עס איז דא דארטן אפיקורסות. ער האט זיך באצויגן צו די פאלגענדע שטיקל:

וכיון שיסוד חברתנו הוא שלא לגעור ולגזור סתם על האיש עשה כך וכך כי או שלא ישמע לנו או שיראה את עצמו לאמור שיש לו מחשבה טובה והתעוררות ואין לו. כי באמת גם כולם רוצים להיות טהורי לב ובני עליה רק שאי אפשר להם להתעלות מן רפשם כנ"ל. וכל יסוד חברתנו הוא להרכין את הכתף למקום נמיכיות החברים עד כפות רגלי נפשם וגופם, ומשם להעלותם באמצעים מתאימים להם, לכן נראה נא גם להם תקנה ועצה איך להרגילם כפי מצבם. לכן במצב כזה בראשית גידול והתרחבות מחשבתו יסמוך עצמו על הראב"ד ז"ל שמשיב על הרמב"ם ז"ל פרק ג' מהלכות תשובה הלכה ז' וזה לשונו: "א"א ולמה קרא לזה מין כמה גדולים וטובים וכו' הלכו בזו המחשבה וכו'." ועל פי פשוט קשה להבין את דברי הראב"ד ז"ל הלא מקרא מלא הוא, "כי לא ראיתם כל תמונה" וכדומה. ועיין בכסף משנה שם קושייתו, ולפי הנ"ל לא שאמר הראב"ד ז"ל שיטעה האיש לאמור שיש ח"ו למעלה שום תמונה, חס מלהזכיר, אבל כנ"ל באמת ידע האיש שהשם יתברך אינו בעל שום תמונה ח"ו רק הוא הקרוץ מחומר איש מגושם בעל תמונה מצייר לו זאת, כדי שתוכל מחשבתו להאחז ולהתגדל ולהתרחב, וכאשר יעזור לו ד' ותתחזק מחשבתו ותוכל לחשוב בד' מחשבה חזקה ונקיה, ודמיון ניצוץ נבואה יתגלה לו, אז התמונה הציור גופני הזה ממילא יתבטלו, ויוכל לצייר לו בעת תפילתו שעומד לפני ד' ית' ולפני כסא כבודו ענין כדי לשבר את האוזן וכדי לשבר את המחשבה מה שיכולה לחשוב ולדמות. וגם אתה חבר בחברייא בשעת הדחק צייר לך שאתה עומד לפני כסא כבודו ואתה מתפלל ומבקש ממנו ית' פשוט כבן שעומד ומתחנן מאביו רחם נא עלי אבי, כבר אי אפשר לסבול נדודי הגוף ועזיבת הרוח, ומן העת אשר השלכתני ממך והסתרת פניך מאיתנו, מגור מסביב, ומי הוא האיש אף בלב אבן שלא ימס בשעה שמצייר במחשבתו את הדמות הזאת, איך הוא עומד לפני כסא כבודו אש אוכלה ןמתחנן על עצמו ועל בני ביתו ועל כל ישראל.

קאך_לעפל האט געשריבן:טז [ח] שלושה הן הנקראין אפיקורוסים:
א') האומר שאין שם נבואה כלל, ואין שם מדע שמגיע מהבורא ללב בני האדם;
ב') והמכחיש נבואתו של משה רבנו;
ג') והאומר שאין הבורא יודע מעשה בני האדם.
כל אחד משלושה אלו אפיקורוס.

berlbalaguleh האט געשריבן:

קאך_לעפל האט געשריבן:טז [ח] שלושה הן הנקראין אפיקורוסים:
א') האומר שאין שם נבואה כלל, ואין שם מדע שמגיע מהבורא ללב בני האדם;
ב') והמכחיש נבואתו של משה רבנו;
ג') והאומר שאין הבורא יודע מעשה בני האדם.
כל אחד משלושה אלו אפיקורוס.

און ווען איינער איז א ציוני...?! וואס איז זיין דין. לויט'ן רמב"ם...!
איך האב גאנץ א גוט פורים פשעט'ל אויף דעים. אבער ס'פאסט דאך נישט ארויפצוברענגען די שטותים על הכתב. אשר על כן עמיר עס לאזן פאר א צווייטע געלעגנהייט. אפשר פורים...!