קאווע שטיבל

קל וחומר האט געשריבן:אויב עס באדערט דיר מדינה, זאל דיך באדערן קרית יואל וואס זייעט אן די גרעסטע חילול ה' מאז הייתה ישראל לגוי.

ממש דער גרעסטער חילול ה׳?
די חילול ה׳ אין מאנסי איז נישט גרעסער?
די חילול ה׳ פון די שטיינמאן אויערבאך מלחמה וואס גרייכט די מידיע נעצן איז נישט גרעסער?

נאדיר
די צווייטע מערסטע טרענדינג סירטש אויף ספר פנים! נישט שטיינמאן, נישט מאנסי.

קודם כל ווער זאגט עס באדערט מיך נישט.
אבער בכלל איז דאס טענו בחטים והודו לו בשעורים, אנשטאט צו זיך האלטן צו די פוינט, שרייסטו אריין טול קורה מבין עיניך, דאס מיינט בכלל נישט פארענטפערט מיין אפפרעג צו דיין תגובה, און א פרייליכן ערב קראצמעך

ווער זאגט עס באדערט מיך נישט מדינה?

קל וחומר האט געשריבן:ווער זאגט עס באדערט מיך נישט מדינה?

אקעי דאס האב איך געוואלט הערן... איך קען שוין גיין שלאפן א גיטע נאכט

כ'האב נישט געזאגט אז ס'באדערט מיך, כ'האב אבער אויך נישט געזאגט אז נישט.

סאו ליין נאכאמאל איבער מיין ערשטע הערה

וואס האט איינס מיט'ן צווייטען? מ'מאכט אן עסק פון שטותים. ווען א איד טוט אן עבירה טויג נישט, און ווען ער טוט א מצוה טויג יא. ס'איז נישט דא קיין זאך ווי א 'מדינה' לגבי דעם. און ווען א סאטמארער איז מחליט צו זאגען תחנון אין א מנין וואס האט דארט א סנדק, האט ער פונקט אזוי אנגעפיפען א הלכה ווי דער ציוניסט ווען ער עסט וואס מ'טאר נישט צו וואס.
נאר דער סאטמארער איז א צבוע, נישט סתם א חוטא ווייל ער טוט עס אונטער א שלייער פון כלומרשט אידישקייט

Sent from my HTC Desire 510 using Tapatalk

איך האב געהערט פון א יוד א טעם נכון מאד פארוואס איז מען מקפיד אין סאטמער צו זאגן ה אייר תחנון ווייל אגאנץ יאר זאגן זיי אז מעשיהם גרמו און ווען נישט די ציונים וואלט דאך משיח געקומען וועיגן דעים זאגן זיי האנט אשמנו בגדנו זיי זענען זיך מודה אז מעשי ידיהם עצמו איז מעכב די גאולה.

אאה! די הנאה וואס האט זיך באוויזן אויפ'ן פנים פונעם יונגערמאן היינט ווען די חזן האט אויסגעלאזט המברך את עמו ישראל בשלום און ער האט אנגעהויבן אלקינו ואלקי אבותינו מיט א פרישקייט, פארזיכערענדיג אז די בעל תפילה זאגט נישט בטעות קדיש. קוים געקענט ווארטן פאר די געלעגענהייט אריינצופליקן פאר די ציונים אין זיבעטן ריפ.
א נקמה אין הרצל ימ"ש

עוד כלל לימד הגר"א שנמסר בספר "מעשה רוקח" (ע' קל"ח) לר' אלעזר רוקח (אב"ד אמסטרדם שנה-לא ידוע) שיש משמעות למספר בסדר הפסוקים בתורה. למשל, התיבה "שלום" נזכרת לראשונה בפסוק 376 מתחילת התורה: " וְאַתָּה תָּבוֹא אֶל-אֲבֹתֶיךָ בְּשָׁלוֹם " (בר' טו:טו). ואכן ערך התיבה שלום = 376.

ואשר לשיבת ציון השלישית – הפסוק ה-5,700 הוא " וַיִּחַר -אַף ה' בָּאָרֶץ הַהִוא לְהָבִיא עָלֶיהָ אֶת-כָּל-הַקְּלָלָה הַכְּתוּבָה בַּסֵּפֶר הַזֶּה " (דב' כט: כו). ואכן שנת ה'ת"ש היא שנת תחילת השואה – 1940. והגר"א ברוח קודשו אמר שלפני הגאולה יהיה חורבן נורא בגלות וציין את הפסוק "וּבְהַר צִיּוֹן תִּהְיֶה פְלֵיטָה וְהָיָה קֹדֶשׁ" ( עוב' א:יז) . פסוק זה צוטט ע"י הרב כהנמן, ראש ישיבת פוניבז', בשם ה"חפץ חיים" (שציטט את הגר"א), ועל הרקע שלו הוסבר נס הבלימה של רומל באל-עלמיין קודם הגיעו לארץ. פסוק זה נכתב גם על חזית הבניין של ישיבת פוניבז'.

הירושלמי מלמד כי "אבותיכם אף על פי שנגאלו חזרו ונשתעבדו, אבל אתם משאתם נגאלים שוב אינכם משתעבדים" (שביעית ו, א), ומביא ראיה מן הפסוק "וֶהֱבִיאֲךָ ה' אֱ‑לֹהֶיךָ אֶל-הָאָרֶץ אֲשֶׁר-יָרְשׁוּ אֲבֹתֶיךָ וִירִשְׁתָּהּ וְהֵיטִבְךָ וְהִרְבְּךָ מֵאֲבֹתֶיךָ" (דב' ל:ה).

פסוק זה הוא הפסוק ה-5,708 בתורה, והמספר הזה הוא שנת תש"ח, שבו זכינו בהקמת המדינה ויכולנו לחוקק את חוק שיבת ציון שעליו אמרו חז"ל: "גדול יום קיבוץ גלויות כיום שנבראו בו שמים וארץ" (פסחים פח, ע"א).
מפה