קאווע שטיבל

ריכטיג האט געשריבן:

מאטי האט געשריבן:

ריכטיג האט געשריבן:

מאטי האט געשריבן:און וואס איז מיטן מניעות מצות עשה פון הכנסת כלה ווען ס'קומט אן דאס עת פקודה. דאס איז דאך אויך אויסגערעכנט אין אלו דברים.

ריכטיג האט געשריבן:ושננתם איז נאר ווען דער בן איז שוין דא

ווער ווייסט צו די אנדערע זייט לעבט שוין אפשר

כוונתי היתה אז מ'האלט נאך פאר די הכרזה,
דזשאסט קידינג, הכנסת כלה איז נאר שייך ביי א לעבעדיגער מענטש.

קודם כל, אויב די אנדערע זייט לעבט שוין איז שוין זיכער געווען אן הכרזה ביים אנדערן. איינמאהל ס'איז שוין דא א לעבעדיגער צד, ביסטו מונע די מצוה פונעם לעבעדיגן ביים אפהאלטן איר/זיין פאהר אראפצוקומען

מ'קען זיי פארלאובן א חודש פריער

אנלעס דו ביסט אויפן "פארלוירענם איילענד " וואס גייסטו זאגן פארן שדכן, "רוף מיר א חודש צוריק?"

ריכטיג האט געשריבן:.

יאיר האט געשריבן:

ריכטיג האט געשריבן:מהיכי תיתי?

קודם כל למה לי קרא סברא הוא, משיח איז דאך דער תיקון השלם תכלית כל התכליתים, פיל וויכטיגער ווי האבן א קינד ביי די פופציג יאר אויף וועם צו קענען אויסלאזן די נערוועזקייט אויף די עלטערע יארן. צווייטנס, א קל וחומר פון איינעם וואס איז נישט מחכה אויף משיח, וואס איז פון די י"ג עקרים און איז אודאי פיל הארבער ווי א חצי אגדתא חצי דרבנן.

מיין סברא זאגט מיר אנדערש.
לערב אל תנח האט עס געמאכט אין שו"ע.
פון וואסערע ק"ו רעדסטו?

קום לאמיר צוזאמען מאכן דעם קל וחומר, והן מי שאינו מחכה על ביאת המשיח במחשבתו, אבל לא עושה שום מעשה למנוע ביאתו, נחרץ גזר דינו לכופר שאינו מאמין באחד מעקרי יהדות, קל וחומר בן בנו של קל וחומר שמי שלא רק שאינו מחכה לביאת המשיח, אלא גם עושה מעשה בפועל ברוח זדון למנוע ביאתו.

בקיצור, איך זע דא א קאכעדיגער פלפול, וואס לדעתי האט נאך קיין איין דיין נישט עומד געווען דערויף ביים דן זיין אויב ער זאל מתיר זיין בירט קאנטראל אדער נישט. איז דאס נישט א בושה?

יאיר, ווער זאגט אז די עסענץ פון משיח ליגט יעצט בזרע פונעם בעל דין. אפשר ליגט דאס אינעם נשמה וואס קען בהרף עין אריינגעלייגט ווערן אין אן אנדערן זרע איינמאל דער בעל דין איז בוחר מונע צו זיין. חוץ אויב די מניעה שטאמט פונעם מדרש "אין בן דוד בא עד שתכלה כל נשמות שבגוף" אדער גאר "פרוטה מן הכיס "

למעשה וועט משיח געבוירן ווערן א חודש שפעטער.

וויצן אין א זייט געלייגט, עס איז שוין העכסט צייט צו אנערקענען אז מיט הלכה קען מען אנקומען ווי מען וויל, מען דארף נאר שטעלן א דירעקציע און נוצן אביסל גירסא דינקותא. לאמיר ביטע לאזן הלכה'דיגע דיסקוסיעס ביי גרופה וקטומה און עונת אור זרוע, און אנהייבן דן זיין ווי נארמאלע מענטשן אויף זאכן וואס זענען וויכטיג אין לעבן.

דאס האבן דאך די משכילים געזאגט!

ריכטיג האט געשריבן:1-עובר זיין אויף ד"ס איז א לעגעטימע איסור

לשון הרמב"ן במלחמות "משום מצווה דרבנן דלאו תקנתא היא, אלא כעין ישוב דרך ארץ לא מחמירין עליו כל כך"
ערוך השולחן אה"ע א, ח. "וכן צוו חכמים שאם מכיר בעצמו שעדיין ראוי להוליד – ישא אשה בת בנים, אם מעמדו מספיק לפרנסם."

"ובכלל הענין לישא בת בנים, כתב הרמב"ן ז"ל דאין כופין אותו לכל הדעות, דלאו תקנה היא אלא כעין ישוב דרך ארץ, ואין מחמירין עליו כל כך (בית שמואל). וכן משמע מדברי הרמב"ם שכתב שם: לא ישא אדם עקרה, וזקנה, ואילונית, וקטנה שאינה ראויה לילד, אלא אם כן קיים מצות פריה ורביה... ...לא דזהו כעין הידור מצוה ומנהג דרך ארץ, כמו שכתבתי."

ריכטיג האט געשריבן:2-דיין צושטעל שבת צו פו"ר איז נישט ריכטיג

פון דעם אז די גמרא אין יבמות מוז צוקומען צו לערב אל תנח ידך, און נוצט נישט די פסוק פון שבת זעט מען אז שבת איז מען יוצא ווען מ'איז יוצא פו"ר, נאר ס'מאכט עס א מצוה מד"ס פאר'ן פרוי. וגם אמרתי את זה בדרך לא זו אף זו.

ריכטיג האט געשריבן:3-דיין פשט אין לערב אל תנח איז מיר א חידוש ביטע אויב דו קענסט עס מבסס זיין

"משום מצוות לערב, סגי (די) לעיתים רחוקות... קרא הני כתיב: לערב אל תנח ידיך - שלא יניח לגמרי, וכל שישנה פקידה באשה בין הפרקים, אפילו רחוקים, אל תנח קרינן בה, ומקיים מצווה מדברי סופרים" (ברכי יוסף, אה"ע א ב).

ריכטיג האט געשריבן:4-איך געדענק א מחלוקת צו סירוס אשה איז מדאורייתא אדער מדרבנן עכ"פ אין שו"ע געדענק איך ווערט גע'פסק'נט אז ס'איז אסור

דארט רעדט זיך פון סירוס בידיים. איך ווייס נישט וועגן דיין שולחן ערוך, אבער אין מיינס שטייט לגבי סירוס ע"י סם "ואשה מותרת לשתות עיקרין כדי לסרסה עד שלא תלד" (אה"ע ה י"ב) און דאס רעדט זיך פון סירוס לצמיתות.

ריכטיג האט געשריבן:5-דיין חילוק פון סם און בידים קען מען דן זיין, איך ווייס נישט

גיי לערן! ס'ווערט ברייט ארומגערעדט אין די פוסקים, וויאזוי צו פארענטפערן די סתירת הרמב"ם.

ריכטיג האט געשריבן:6-הרב שלום'ס פאל איז נישט קיין צער לידה

מה לי צער חבלי לידה ומה לי צער העדרות משמחת כלולת אחותה?

ריכטיג האט געשריבן:7-כ'האף אז דו פארשטייסט אז ב"ק איז א שינוי בסדרי הגוף, און איז ווייט נישט קיין צושטעל צו א חיצונית'דיגע אפהאלט

נישט אלע ב"ק איז א שינוי בסדרי הגוף, ומה לי בין חסימת הדרך לזרע וחסימת הדרך לביצה?



לענין דיחוי עשה מובא בחזו"א יו"ד קנג ה שלצורך רב מותר לדחות אפילו בלא קיים מצות פו"ר.

פאר מער אין דעם ענין קענסטו זען דא און דא. (לייען דורך די גאנצע אשכול, ס'גאנץ אינטערעסאנט.)

סיי מיין פינאנציעלע מצב און סיי מיין ווייב'ס כוחות ערלויבען איהר צו ווערן טראגעדיג מיין שאלה איז בלויז צו זי איז בארעכטיג צוליב דעם אז זי זאל נישט פארפאסען א שוועסטערס חתונה צו נעמן בורט קאנטראל
כהאב שוין עטליכע מאל געזעהן אויפן שמחה צעטל "שלום זכר אצל שבע ברכות של אביו" אדער "של חמיו"
יעצט וועגן ביטול מצות עשה וויל איך לאזן וויסען אז ווען מיינע אדער מיין ווייבס געשוויסטער האבן א חתונה בין איך עובר אויף אסאך מצות עשה'ס מיין שיעור האב איך נישט, איך דאווען נישט מיט מנין די נעקסטע טאג און יעדע פארשטייט אליין אז אויב דארף איך פארן מיט א באס צו די חתונה און אויפן וועג טרעף איך א יוד שלעפן א שווערע פעקל קען איך עובר זיין אויף עזוב תעזוב אבי נישט צו פארפאסען די באס און אנטייל נעמן אין די חתונה

לענין דיחוי עשה מובא בחזו"א יו"ד קנג ה שלצורך רב מותר לדחות אפילו בלא קיים מצות פו"ר, ומכש"כ בקיים כבר. אבער מחליט צו זיין צו דאס הייסט א צורך רב קענען נאר דו און דיין ווייב, די החלטה באלאנגט נישט פאר קיין רב.

געפילטע ווי ביסטו געווען צען יאר ציריק, מיין דיין האט מיר געגעבען א היתר פון דריי חדשים ביי מיין אכטע קינד.

נולד מאוחר האט געשריבן:געפילטע ווי ביסטו געווען צען יאר ציריק, מיין דיין האט מיר געגעבען א היתר פון דריי חדשים ביי מיין אכטע קינד.

[tag]נולד מאוחר[/tag]
שמך קא גרים

לאמיר אביסל אריינבליקן אין תשו' חתם סופר, אה"ע סי' כ.


קודם כל זעט מען אז ער האט געהאלטן אז כדי מתיר צו זיין כוס של עקרין, שבת, ולערב אל תנח פאר'ן פרוי עכ"פ פעלט אפילו נישט אויס קיין צער לידה.



זעט מען אז די שבת יצרה, (און כ'האב געזען וואס זאכן די זעלבע לגבי פרו ורבו) מיינט אז ס'זאל זיין נארמאלע מענטשען מיישב צו זיין די וועלט, מ'דארף זיך נישט איבערציען, משוגע ווערן, ווערן אנגעצויגן, ווייל טוט דאס די פארקערטע פון לשבת.





פון דא זעט מען קלאר אז לערב אל תנח איז א שיינע הידור, אבער נישט מער ווי דעם, ווען נישט וואלט דער מאן נישט געקענט מוחל זיין אויב ער וואלט געווען מחוייב דערמיט. נאך זעט מען אז אפילו אויב ער איז נישט מוחל, טאמער וויל זי נישט דורכגיין נאכאמאל די צער לידה איז זי נישט משועבד צום מאן אדער צו זיין לערב אל תנח, נאר זי מעג נעמען א כוס של עקרין, ועל אחת כמה וכמה אז זי מעג נעמען בירט קאנטראל.

יאפ, פון דעם חת"ס האב איך אויבן גערעדט.
ייש"כ פארן צוברענגען.

מה שזכינו לשמוע מפה קדשו של כ״ק אדמו״ר הקוה״ט שליט״א - ( הרמ״מ מויזניץ) בחג השבועות העל״ט

כאשר הקב״ה חיזר עם התורה אצל אומות העולם שאלו אותו מה כתוב בה?
אמר להם:לא תגנובו, לא תנאפו, לא תחמדו וכו׳.
אמרו לו-לא, תודה!.
בא אל בני ישראל.
שאלו אותו מה המצווה הראשונה בתורה? אמר להם: פרו ורבו.
אמרו לו, אוקיי, דבר ראשון "נעשה" ואת היתר "נשמע" אחר כך...

קרעדיט

וואו!! איך האב קיינמאהל נישט געוואוסט וויפיל זאכן מ'קען אלס אריינלייגן אין א שטיקל "געפילטע פיש"...

יין שרף האט געשריבן:מה שזכינו לשמוע מפה קדשו של כ״ק אדמו״ר הקוה״ט שליט״א - ( הרמ״מ מויזניץ) בחג השבועות העל״ט

כאשר הקב״ה חיזר עם התורה אצל אומות העולם שאלו אותו מה כתוב בה?
אמר להם:לא תגנובו, לא תנאפו, לא תחמדו וכו׳.
אמרו לו-לא, תודה!.
בא אל בני ישראל.
שאלו אותו מה המצווה הראשונה בתורה? אמר להם: פרו ורבו.
אמרו לו, אוקיי, דבר ראשון "נעשה" ואת היתר "נשמע" אחר כך...

קרעדיט

כ'זעה נאך נישט מען זאל מתיר זיין דער "נעשה" אזוי פיל......... הלוואי

וואס איז די הלכה אויב מען פלאנירט א וואקאציע, און א וואקאציע איז דאך געמאכט אויף קירוב לבבות, מעג מען נעמען אזעלכע כדורים צונמאכען זיכער אז זי וועט זיין ריין בשעת די וואקאציע?