moshav zekeinim האט געשריבן:קאליש לדעתי איז נישט ווערט אראפ געריסן צו ווערן, ער האט גענומען ערנסטע שימוש און לעקציעס. דער פראבלעם איז נאר אז דער בחור קען נישט איין זיצן אויף איין פלאץ, און האט א מענטאליטעט וואס איז פאר טייל אומפארליידליך.
moshav zekeinim האט געשריבן:מיין קרייטעריע איז אז מען לייגט זיך ערנסט אריין אינעם נושא וואס מען טוט, שטודירנדיג עס בכל נפשו לעומקה ולרחבה מיט א געוואלדיגער רעספעקט צום נושא, און צו יוצרי מוזיק מדור הקודם.
moshav zekeinim האט געשריבן:עס איז נישט מעגליך צו וויסן צו ער האט עס טאקע נישט אנגענומען, ווייל דאס קען מען מאכן בשתיקה אויך.
יחיאל יעקבזון האט געשריבן:moshav zekeinim האט געשריבן:עס איז נישט מעגליך צו וויסן צו ער האט עס טאקע נישט אנגענומען, ווייל דאס קען מען מאכן בשתיקה אויך.
אויב אמת, איז אט דער פאקט אז מ׳זוכט זיין סטיל אין די סעקולארע וועלט, מעיד אויף מיין טענה אז זיינע קאמפאזיציעס פארמאגן נישט אידישליכע תנועות.
יחיאל יעקבזון האט געשריבן:ודי למבין האט געשריבן:אן איטערסאנטע קרייטעריע. מונה האט א "גושפאנקא"? האט מאצערט געהאט די גושפאנקא? ווי ווייט איך וייס האט מרדכי סובל א גושפנקא.
סובול (מרדכי) האט עפעס א צעטעלע פון א חזנים פארבאנד ותו לא. ר׳קען זיך דערמיט אונטערווישן. ר׳איז א שארלאטאן און א שווינדלער דערצו.
יוסי גרין האט טאקע פארפאסט עטליכע לייטישע ניגונים אבער היפש אנדערע האבן אנדערטאונס פון גוי׳אישקייט. אז דו גלייכסט זיינע קאמפאזיציעס, גוד פאר יו. אז ס׳געפעלט דיר זיין מגושמ׳דיגע אנגעפרעסענע פארגרעבטע שטימע, בעוואקאשא! כ׳פארגין דיר אויך דאס בחפץ לב.
אגב, פארוואס ביסטו אזוי בייז?
אגב דאגב, כ׳וואלט נישט שטאלצירט מיט דיין ניק ״ודי למבין״. לדעתי ברויך מען אויסראטן די צוויי פארטנערס-אין-קריים ווערטער פון אונזערע לעקסיקאן. יעדער-נָאר וואס איז פויל צו ענדיגן א געדאנק אדער איז אליין נישט קלאהר אין דעם פונקט וואס ער פרובירט ארויסצוברענגען, נעמט אפיהר אט דעם שווינדלערישע פאהרל און שטעלט זיי צו טוהן דעם דזשאב פון באצוואונגן דיר און מיר צו ברעכן קאפ..
moshav zekeinim האט געשריבן:ווי איך פארשטיי איז נגינה ביי יחיאל'ן א דבר קדוש, און פאדערט פולע ערנסקייט, הארעוואניע, און ענוה, אזויווי א רבי אדער רב, און קען נישט געניצט ווערן להתהדר בו, (סיידן ער איז אויסנאמליך גרויס דערין אין כמעט אלע הינזיכטן, וואס דאן האט זיין התהדרות דערמיט כאטש א פשט אויב טרייבט ער נישט איבער), און אוודאי איז עס נישט געמאכט אויף צו געבן עדיטוד אדער גאר שטויסן דערמיט. דאס הייסט פארשוועכט א דבר קדוש.
moshav zekeinim האט געשריבן:ווי איך פארשטיי איז נגינה ביי יחיאל'ן א דבר קדוש, און פאדערט פולע ערנסקייט, הארעוואניע, און ענוה, אזויווי א רבי אדער רב, און קען נישט געניצט ווערן להתהדר בו, (סיידן ער איז אויסנאמליך גרויס דערין אין כמעט אלע הינזיכטן, וואס דאן האט זיין התהדרות דערמיט כאטש א פשט אויב טרייבט ער נישט איבער), און אוודאי איז עס נישט געמאכט אויף צו געבן עדיטוד אדער גאר שטויסן דערמיט. דאס הייסט פארשוועכט א דבר קדוש.