קאווע שטיבל

שמערל האט געשריבן:שש כ'דענק יעצט נישט דעם תוכן אבער דאכט זיך אז דער דרך פיקודיך איז מתיר בשופי דער דעמאלטס'דיגער אנגענומענער פארקער מיט פרויען.
בנוגע די אמאליגע טענץ בתערובת, פילע מקורות זענען דא אויף די מנהגים אן קיין שום התמרמרות אויף א שמץ איסור, כ'האב יעצט נישט קיין צייט עס נאכצוקוקן, אבער אזא היסטאריקער ווי דו וואלט ווען געמעגט טוהן די האומווארק אליין.

בן אדם האט געשריבן:

שמערל האט געשריבן:

אדנירם האט געשריבן:ווען איז געווען אזא זאך אז פרויען זאלן זיין מער נאנט מיטן מענער שול?

אפשר פאר עס איז באשאפן געווארן אזא מושג ווי א מענער שול? היסטאריש איז די אפטיילונג פון מענער און פרויען מיט מחיצות אינגאנצן זיבן הינדערט יאר אלט. אין גמרא און אין רמב"ם זעט מען נישט דערפון קיין זכר.

אין ביהמ"ק איז געווען א עזרת נשים (אפשר נישט קיין מחיצה? אבער זיכער גענוג אפגעטיילט).

שמערל האט געשריבן:
מקור השם 'עזרת נשים' בעזרת הנשים שהייתה בבית המקדש, אף כי שם לא מדובר באזור המיוחד לנשים, אלא בתיאור המקום שאחריו אסור היה לנשים להיכנס פנימה, לתוך עזרת ישראל וההיכל.

שמערל האט געשריבן:גערעכט, נישט פארגעסן נאר במזיד ארויסגעשניטן "ולכל איש את אשתו", א מין חוצפה אויסצומעקן א אלטער מנהג ישראל וואס יסודתם בהררי קודש, אוי לעינים שכך רואות.

געוואלדיג האט געשריבן:

אבטולמוס האט געשריבן:

געוואלדיג האט געשריבן:עס איז ריכטיג אז אין אפיציעלע לעבן איז היינט דא מער פארקער און שייכות מיט פרויען, אבער אין די אינוועדועלן לעבן פונען המון עם איז היינט ערגער, דאס מיינט אין שוהל און ביי פאזיציעס, שיעורים, אד"ג איז טאקע דא היינט א סאך מער פרויען ווי אמאל, אבער מצד שני איז אמאל געווען נארמאל צו שמועסן מט א ערשטע קאזין א מיידל, אדער צו גריסן א עלטערע באקאנטע פרוי, מען האט געקענט און געשפילט מיט די שכנים'ס מיידלעך ביז מען איז אין ישיבה געגאנגען, מען האט געקענט רעדן צום שכן'ס פרוי וכדו', אבער היינט קיין שייכות מיט מיידלעך אפי' אין די פערזענליכע לעבן.

די עלטערע אידן וועלכע מיר זעען באגריסן עלטערע פרויען וועלכע זיי קענען נאך פון אייראפע פאר'ן חורבן, זענען אמאל געווען יונגעלייט וועלכע האבן באגריסט די זעלבע פרויען ווען זיי זענען נאך געווען יונג...

איך האב דאס געמיינט, מען האט אמאל מיט א באקוועמהייט געקענט גריסן א באקאנטע, לכה"פ מיט א שאקל מיטן קאפ, עפעס וואס איז שוין היינט מעט לא יראה ולא ימצא.

אדנירם האט געשריבן:דיין צווייטע האלב איז א זיסע מליצה, אבער דיין טענה פאר זיך אז טאקע עולה עד לשמים.
טיפישע חרד'ישע צענזור.
מלך שפירא דארף עס אריינלייגן אינעם פרישן מהדורא פונעם בוך וועגן זעלבסט צענזור.

שמערל האט געשריבן:שש כ'דענק יעצט נישט דעם תוכן אבער דאכט זיך אז דער דרך פיקודיך איז מתיר בשופי דער דעמאלטס'דיגער אנגענומענער פארקער מיט פרויען.
בנוגע די אמאליגע טענץ בתערובת, פילע מקורות זענען דא אויף די מנהגים אן קיין שום התמרמרות אויף א שמץ איסור, כ'האב יעצט נישט קיין צייט עס נאכצוקוקן, אבער אזא היסטאריקער ווי דו וואלט ווען געמעגט טוהן די האומווארק אליין.

שמעקעדיג האט געשריבן:סתם קוקן שלא לשם תענוג איז מותר להלכה, רוב נארמאלע און אפילו ערליכע מענטשן וועלן קוקן אויף א פרוי בשעת מען שמועסט; דער כל המסתכל באצבע קטנה מיינט מען נאר אז ער סטערט אויף איר צוליב עפעס א סיבה

ירא שמים האט געשריבן:

שמערל האט געשריבן:שש כ'דענק יעצט נישט דעם תוכן אבער דאכט זיך אז דער דרך פיקודיך איז מתיר בשופי דער דעמאלטס'דיגער אנגענומענער פארקער מיט פרויען.

איינער ווייסט פון אזא דרך פיקודיך?

שמערל האט געשריבן:כ'מיין אז דיין גאנצע הלכה'דיגע פערספעקטיוו איז נפל בבירא

https://books.google.com/books?id=BqAtA ... =PT136&dq=דרך+פקודיך+אל+תרבה+שיחה+עם+האשה&source=bl&ots=AUQGhX95GE&sig=-jCkvShB11rmgGoojKtrABjXGg4&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwiYyMy8jY_KAhXH9h4KHY8QBCcQ6AEIGjAA#v=onepage&q=%D7%93%D7%A8%D7%9A%20%D7%A4%D7%A7%D7%95%D7%93%D7%99%D7%9A%20%D7%90%D7%9C%20%D7%AA%D7%A8%D7%91%D7%94%20%D7%A9%D7%99%D7%97%D7%94%20%D7%A2%D7%9D%20%D7%94%D7%90%D7%A9%D7%94&f=false

אדנירם האט געשריבן:קודם כל, ייש"כ פארן טרעפן דעם שטיקל דרך פיקודיך.
לגוף הענין, נאכן דורכלערנען גרונטליך זיין שטיקל, זע איך בכלל נישט די ראי' להיפוך, און אויב עפעס וועל איך אים אויך איינשפאנען לצדד לאיסור... אוודאי איז נישט נפל בבירא מיין פרעספעקטיוו, ואפרש:

קודם כל, דאס וואס ער זאגט איז ממש צוגעפאסט היסטאריש גערעדט, צום יסוד פון קאפקע'ן, אז אין קלענערע שטעטלעך איז יא געווען מער נאנטקייט, פרויען האבן פארקויפט וכו'. אין גרויסע שטעט איז אזא זאך נישט געווען. ווען דער דרך פיקודיך איז זיך מתייחס דערצו, רעדט ער פון די מקומות וואו פרויען פלעגן יא פארקויפן, און דארטן איז טאקע געווען א גרינגערע זאך צו רעדן מיט א פרוי אן הרהורים. משא"כ דארט וואו ס'איז נישט מצוי, ווי אין גרויסע שטעט, און בזמנינו איז עס אויך שייך [דהיינו, א פרוי רעדט נישט אזויווי צוויי מענער רעדן אין ביזנעס], איז טאקע יא דא די פראבלעם פון הרהור. דאס איז ממש כדברינו אז ס'קען ברענגען הרהורים, וכו' [איך האלט נאר אז די פראבלעם איז נישט די הרהור אליינס].

ווייטער פון זיין שפראך וועגן אל תרבה שיחה עם אשה, זעט מען מלכתחילה א קיצוניות'דיגן צוגאנג צו מעסטן ממש יעדעס ווארט, און נישט ווי די גרינגע נארמאלע וועג צו פארשטיין אז מ'זאל נישט שמועסן צו היימיש [וכדברינו], ער נעמט אן די מעשה מיט יענע אמורא אלס דרך המלך, אנשטאט אננעמען אז ס'געווען א טענה כלפי א גדול וואס פארלאנג באזונדערע זהירות [און דערפאר האב איך עס נישט געברענגט אלס ראי']. הכלל, ער איז גאר מער מחמיר ווי מיר, ווייל לפי דבריו קומט אויס אז אין א פלאץ וואו מ'איז נישט רגיל צו פירן עסקים מיט פרויען אויף א געהעריגע פארנעם, איז די אלטע פראבלעם פון אל תרבה שיחה ווייטער שייך, און טאקע אויף א שארפע פארנעם פון מדייק זיין יעדע ווארט.

שוין אפגערעדט פון דעם, אז דאס נוצט ער נאר כלפי זוכן א היתר פארוואס ערליכע אידן זענען נישט מדייק יעדע ווארט וואס קומט ארויס פון מויל צו ס'איז נישט איבריג - און ממילא נכלל אינעם 'אל תרבה שיחה' [וכנ"ל, לויט זיין שארפע הגדרה והבנה בכוונת המאמר חז"ל], אבער ער שרייבט קלאר אז סתם שמועסערייען איז אוודאי אסור, אפילו דארט וואו די פרויען זענען מצוי בשוק וכו' עד דדמי כקאקי חיוורי, עייש"ה.

שמערל האט געשריבן:בקיצור, אין א פלאץ ווי ניו יארק, ווי עס, איז די סדר פון יעדן ביזנעסמאן צו שמועסן און פארהאנדלן אגאנצן טאג מיט נאקעטע נקיבות, איז זיכער אז די סאטמערע שפיצלעך און פאלם טייטס דמיי עלן קקאקי חיורא, און כ'ווייס נישט וואס עס איז נאך דא זיך צו מתעקש צו זיין.

אדנירם האט געשריבן:ניטאמאל געטראכט פון דעם דירעקציע, ביזט גערעכט אז דער וואס ארבעט מיט גוי'טעס אויך איז דמיין כקאקי חיורא.

פארט איז דאס נישט א שמועס לגבי 'שמועסן' מיט פרויען, נאר לגבי נישט מקפיד זיין אויף די מספר ווערטער וואס קומען ארויס פון זיין מויל, וכמש"כ בדרך פיקודיך בעצמו, וכמש"כ לעיל.

שמערל האט געשריבן:ער שרייבט אז אפי' לגבי 'מרבית השיחה' אין כאן בית מיחוש. נאר א ירא את דבר השם זאל אוועקקוקען וכו'

אדנירם האט געשריבן:די מרבית שיחה מיינט דארט נישט מדקדק צו זיין יעדע ווארט, אזויווי מ'זעט קלאר זיין דאגה בתחילת דבריו, אביסל שפעטער זאגט ער קלאר אז סתם רעדן לא קאמרינן. מרבית השיחה מיינט נישט שמועסן לשם שמועסן, דו"ק בדבריו.

שמערל האט געשריבן:

אדנירם האט געשריבן:ווען איז געווען אזא זאך אז פרויען זאלן זיין מער נאנט מיטן מענער שול?

אפשר פאר עס איז באשאפן געווארן אזא מושג ווי א מענער שול? היסטאריש איז די אפטיילונג פון מענער און פרויען מיט מחיצות אינגאנצן זיבן הינדערט יאר אלט. אין גמרא און אין רמב"ם זעט מען נישט דערפון קיין זכר.