קאווע שטיבל

עמרם האט געשריבן: ↑פרייטאג מערץ 08, 2024 2:32 am דעס אז די רבי האט גענומען א אגדתא גמ' (וואס ווערט נישט געברענגט להלכה) און געמאכט פאר א הלכה קען מען נאך פארשטיין,
און אז עס איז גאר פון די ג' חמירות און כפירה ממש, איז שוין שווער צו פארשטיין
אבער למען השם, זאגן אז אויב איינער קריגט איז גאר יענער א אפיקורס?¿? וויאזוי איז מען צודעם אנגעקומען ???

berlbalaguleh האט געשריבן: ↑פרייטאג מערץ 08, 2024 12:41 pm אייניקל: ס'איז זייער פשוט. די (גאנצע) וועלט האט געהאלטן אז די מאמרי חז"ל וועלכע רעדן איבער די עניינים פון גלות און גאולה זענען נאר דברי אגדה און נישט נוגע להלכה ולמעשה. און סאטמאר רב האט געהאלטן אז די זאכן זענען יא נוגע להלכה און למעשה. און די עונשים פאר די וועלכע זענען עובר אויף דעם זענען זייער הארב. כמבואר בפנים הספר.

אייניקעל האט געשריבן: ↑פרייטאג מערץ 08, 2024 12:25 pm quote]

כי כבר נתבאר שאין באלו השבועות ענין של הלכה (ויואל משה מאמר ג' שבועות סימן פ’)

והנה ודאי שאלו השבועות המה הלכות קבועות בלי שום חולק... אלא כולי עלמא מודי בהו דהלכתא רבתא נינהו בעונש חמור ומר רח"ל, מה שלא מצינו עונש קשה כזה בשום עבירה שבכל התורה כולה (ויואל משה הקדמה דף יא)

איך בין צומישט?!

נקודות טובות האט געשריבן: ↑זונטאג מאי 19, 2024 4:30 pm אין מאמר שלש שבועות סימן כ' ברענגט די רבי אראפ א מהר''ל אין נצח ישראל פרק כ''ד, וואס לויט ווי די רבי לייגט עס אראפ זעהן מיר פון מהר''ל אז די איסור פון די שלש שבועות איז ביהרוג ועל יעבר.
די רבי ברענגט דארט פון מהר''ל אז אפי' אויב זאלן די אומות העולם צווינגען דאס אידישע פאלק צו עובר זיין די שבועות, און אפי' אויב גייען זיי אזוי ווייט און סטראשענען אז ווער עס איז נישט עובר איז נידון למיתה ח''ו, עכ''ז איז דאס ביהרוג ועל יעבר און מען טאר אויף די שלש שבועות נישט עובר זיין.
די רבי ברענגט דאס אויך אין סימן ע''ו וואו ער שרייבט זייער קלאר אז לויט די מהר''ל איז די איסור שלש שבועות ביהרוג ועל יעבור. און אזוי אויך שפעטער אין סימן פ''ג, און סימן פ''ח.

אין סימן ל''ג מיטשעט זיך די רבי צו פארשטיין וואו די מקור לדברי המהר''ל איז, און ווי אויך וואס איז די טעם הדברים. די רבי שרייבט דארט אז פון מדרש אליינס איז נישט משמע אז שהשביען בדורו של שמד מיינט צו זאגן אז די הארבקייט פון העברה על השבועות איז כשמד ווואס אויף דעם איז יהרוג ועל יעבור. און ווי אויך האבן מיר דאך דעם כלל אז נאר אויף די דריי עבירות איז די פסק אז יהרוג ועל יעבור, משא''כ בכל התורה כולה איז יעבור ועל יהרוג איז מה נשתנה השבועות.

אין סימן ע''ז איז די רבי מבאר אז די סיבה פארוואס די מהר''ל שרייבט אז די שלש שבועות איז ביהרוג ועל יעבור, איז וויבאלד דאס איז א כפירה און כפירה איז ביהרוג ועל יעבור. שפעטער אין סימן ע''ח מיטשעט זיך די רבי פארוואס מען דארף בכלל האבן די שבועות, אויב איז עס ממילא א כפירה גמורה. און די רבי שרייבט דארט אז דאס איז אלץ די חומר העונש פון אני מתיר ר''ל.

למעשה ווען מען קוקט אריין אין מהר''ל אין נצח ישראל זעהט מען אז דער מהר''ל זאגט אינגאנצען עפעס אנדערש, און האט נישט קיין שייכות צו דאס וואס די רבי זעהט פון זיינע ווערטער. און באמת אז די רבי אליינס מערקט דאס שוין אן בין הדברים אין סימן ל''ג.


דער מהר''ל איז מסביר דארט כדרכו בקודש אז די סיבה פארוואס דער אויבערשטער האט געדארפט משביע זיין כלל ישראל מיט די שלש שבועות איז וויבאלד אין די טבע הבריאה איז נישטא אזא זאך אז אידישע קינדער זאלן זיין אין גלות. און דערפאר האט דער אויבערשטער געדאפרט משביע זיין א גלות.
דער מהר''ל איז מבאר די פארשינדענע שבועות אין וואס חז''ל קריגען זיך דארט ארום, און וואס יעדער לייגט צו מער פונעם פאריגען.

1) דאס וואס ר' אלעזר זאגט אז השביעם בשמים וארץ. וואס דאס איז א שבועה לגלות בדרך הטבע.
2) איז די שיטה פון ר' יהודה בר סימון וואס ער זאגט השביעם באבות. און דאס מיינט אז אפי' שלא כדרך הטבע פונקט ווי די אבות הקדושים האבן געדינט דעם אויבערשטען קעגן די טבע. און ווי די מהר''ל איז מבאר איז נישטא קיין גלות אויב איז נישטא קיין שבועה אויף שלא כטבע.
3) די שבועה פון ר' חנינא און דאס איז השביעם במילה. דאס מיינט אז די גלות זאל זיין אפי' אויף אן אופן וואס די אומות העולם וועלן פארגיסען אידיש בלוט זאל די גלות זיין פונקט ווי די מצות מילה וואס פארגיסט בלוט.
4) איז די שבועה פון די רבנן אז השביעם בדורו של שמד. דאס מיינט אז די גלות זאל זיין אפי' אויב מען וועט הרג'ענען און פייניגען מיט יסוריים ועניום קשים זאל אויך די גלות זיין גלות.

קיין ווארט זאגט נישט די מהר''ל אז אויב וועלן די אומות העולם צווינגען דאס אידישע פאלק צו עובר זיין אויף די שבועות איז דאס ביהרוג ועל יעבור. בסך הכל זאגט ער אז די גזירות הגלות איז אפי' ווען גוים הרג'ענען אידן מיט מיתות משונות ר''ל, דארף די גלות ווייטער אנגיין. עס איז אבער נישט אויסגעשלאסען מדברי מהר''ל אז אויב זאלן די אומות העולם בכפיה הייסען די אידן גיין אויף א''י איז דאס אויך יעבור ועל יהרוג כשאר המצות לאפוקי פון די שלש החמורות.

דארף מען פארשטיין צוויי זאכן. 1) וואו האט די רבי געזעהן בדברי מהר''ל אז די שלש שבועות איז ביהרוג ועל יעבור. 2) וואו האט די רבי געזעהן אז די איסור שלש שבועות איז א כפירה בתורה.

יאסל ראקאווער האט געשריבן: ↑מאנטאג מאי 20, 2024 10:19 pm איך פארשטיין נישט ווי אזוי ס'קען זיין א געצוויגענע מרידה באומות דורך די אומות? ס'איז א oxymoron. ס'איז אזוי ווי איינער וועט זאגן אז מ'טאר זיין קיין מחוצף צו א טאטע אפילו אויב צווינגט ער דיך צו זיין א מחוצף. 1) אז ער צווינגט דיר איז עס נישט קיין חוצפה (אפשר מראית עין פון חוצפה) 2) אז די פאלגסט אים נישט ביזטו דעמאלט א מחוצף!!

אז די אומות צווינגט דיר צו נעמען די לאנד איז דאס נישט נעמען א מרידה באומות און די יא נעמען נישט קיין מרידה.

געדאנקן האט געשריבן: ↑דינסטאג מאי 21, 2024 12:44 am

יאסל ראקאווער האט געשריבן: ↑מאנטאג מאי 20, 2024 10:19 pm איך פארשטיין נישט ווי אזוי ס'קען זיין א געצוויגענע מרידה באומות דורך די אומות? ס'איז א oxymoron. ס'איז אזוי ווי איינער וועט זאגן אז מ'טאר זיין קיין מחוצף צו א טאטע אפילו אויב צווינגט ער דיך צו זיין א מחוצף. 1) אז ער צווינגט דיר איז עס נישט קיין חוצפה (אפשר מראית עין פון חוצפה) 2) אז די פאלגסט אים נישט ביזטו דעמאלט א מחוצף!!

אז די אומות צווינגט דיר צו נעמען די לאנד איז דאס נישט נעמען א מרידה באומות און די יא נעמען נישט קיין מרידה.

א מרידה באומות מיינט די אומות וואס וואוינען אויף יענע מקום, און זיי האבן דאך נישט מסכים געווען.

יאסל ראקאווער האט געשריבן: ↑מאנטאג מאי 20, 2024 10:19 pm איך פארשטיין נישט ווי אזוי ס'קען זיין א געצוויגענע מרידה באומות דורך די אומות? ס'איז א oxymoron. ס'איז אזוי ווי איינער וועט זאגן אז מ'טאר זיין קיין מחוצף צו א טאטע אפילו אויב צווינגט ער דיך צו זיין א מחוצף. 1) אז ער צווינגט דיר איז עס נישט קיין חוצפה (אפשר מראית עין פון חוצפה) 2) אז די פאלגסט אים נישט ביזטו דעמאלט א מחוצף!!

אז די אומות צווינגט דיר צו נעמען די לאנד איז דאס נישט נעמען א מרידה באומות און די יא נעמען נישט קיין מרידה.