קאווע שטיבל

לבי איז אויף א קירוב מיסיע.

שטיסל 2 - פרק 10
"הסימפוניה הטראגית" - ליבי ועקיבא מאורסים באושר, אבל איומיו של קאופמן מעכירים את שמחתם. נוחעם נקלע לקשיים כלכליים ומנסה להיעזר בשולם. עליזה מגיעה למשרדו של שולם ועוזרת לו להתגבר על געגועיו לאמו.

נחום איז נאך שארפער ווי שלום

קיקט אויס ווי גיטי האט שוין חרטה פון די גאנטצע געשעפט וואס זי האט געשיקט איהר מאן קיין צפת...

די מינסקער ניגון איז גראדע נישט שלעכט...

איך האב באמערקט א אינטרעסאנטע זאך אז א מיניט פאר ער טרעפט די תפילין אין שאנק זעהט מען עס אויפן בעט

סביב העולם האט געשריבן:איך האב באמערקט א אינטרעסאנטע זאך אז א מיניט פאר ער טרעפט די תפילין אין שאנק זעהט מען עס אויפן בעט[

מסתם מיינט דאס ארויסצוברענגען אז די מעשה פין די תפילין ליגט איהם נאך אויפן הארץ( פאר זיינע אויגען) אין פינקט דעמאלצט טרעפט ער די זיידעס תפילין "מוזר"

באשטעטיגט האט געשריבן:באדערט מיך אז זיי האבן אביסל אוועק גענימען ליבי'ס חן ,ביז יעצט איז זי געוועהן פארשטענדליך ,ווארעם ,קליג ,זי איז דער וואס האט איהם אריינגעברענג צירוק צו זיין א מצייר "אם אני הייתי מקבל כזה מתנה מהקב"ה הייתי משתדלת מאוד לא לבזבז את זה" וכו'..אין יעצט האט זי נישט געהאט שכל נישט צו פארציילן וועגען די תפילין ,איך פארשטיי אז זי מיט איהר טאטע האבען זיך אסאך געטאנעט ער האט זי געזאגט ביסט משוגע ער איז א ליידיגייער וכו' אין זי האט געזאגט ער איז נישט -אדער ער קען זיך טוישען (איך וועל איהם טוישען ) אין איך פארשטיי אז ער האט געמאכט די אלע תנאים ,אבער די זיסע ליבי וואלט געדארפט עפעס איהם מער מחזק זיין ,אין זיכער נישט צווינגען אויפצוגעבען אינגאנצען פין זיין א מצייר

בקיצור -ביז יעצט האט אויסגעזעהן אז ליבי איז זיין ישועה יעצט זעהט עס אויס אז ס'נישט אזוי פשוט ,אז זי וויל חתונה האבען מיט איהם דארף זי איהם מקבל זיין לויט וואס ער איז ,אין נאך די חתונה קען זי איהם מחזק זיין צו תורה און תפילה במניין וכו'

חוץ אויב מ'זאל זאגען אז ליבי איז נישט באזיך צילוב איהר טאטעס manipulation אין איהר הנהגה איז א תוצאה וואס זי האט מיטגעמאכט מיט איהר טאטע(אין דאס ווילן זיי ארויסברענגען -וואס א טאטע קען פארדרייען די זאדענקייט פין זיין טאכטער)

נאך אלעם איז נחום א ברודער פאר שולעם אין קען אויך פיין מאניפולירען
גראדע מיר זעהט אויס ווי ממש פאר זיי גייען אריין פון די מרפסת גיבט ליבי אזא בלינק מיט די אויגען אין קיווע׳ס ריכטונג


Sent from my iPhone using Tapatalk

ראוונע האט געשריבן:נאך אלעם איז נחום א ברודער פאר שולעם אין קען אויך פיין מאניפולירען
גראדע מיר זעהט אויס ווי ממש פאר זיי גייען אריין פון די מרפסת גיבט ליבי אזא בלינק מיט די אויגען אין קיווע׳ס ריכטונג

איך בין טאקע נישט קלאר וואס פינקליך האט דא פאסירט
מצד אחד זעהט אויס אז ליבי איז מסקים צו וואס איהר טאטע זאגט ,זי איז געלאפען דערציילען וועגען די תפילין אין וועגען פארען קיין ניו יארק, אויכעט איז זי געוועהן שאקירט ווען קיווע האט פארציילט אז ער פארט ,אבער זי וויל נאך אלטס חתונה האבען נאר מיט איהם האבען זיי מחליט געוועהן צו שטעלען תנאים
מצד שני האט ער געזאגט די תנאים אין געזאגט טראכטס ביידע וועגען דעם ביז מוצ"ש ,אין טוישטס נישט קיין ווארט ביז דעמאלטס (ער האט מורא געהאט אז זיי וועלען אויסארבעטען צווישען זיך אנדערע תנאים ?) איז משמע כאילו דאס זענען זיין אייגענע תנאים וואס ביידע דארפען מסקים זיין ?

וואס איז דא געשעהן -האט ליבי געוואלט די תנאים , וואס דארף זי נאך טראכטען ? ,אדער אפשר האט ליבי סתם זיך אויסגרעדט צו איהר טאטע וועגען די תפילין אין דאס פארען קיין ניו יארק(נישט וויסענדיג וואס צו טיהן ) אין נוחעם -וויסענדיג אז סוף סוף איז ליביס הארץ געשלאסען אויף איהם האט ער זי בארוהיגט מיט די תנאים אין ממילא האט זי אויך געדארפט מחליט זיין לאור די תנאים אז אלעס איז טאקע בסדר ?

מיר קוקט אויס ווי די תנאים זענען ריין נוחעמ׳ס אין ליבי האט נישט קיין ברירה אין מוז צושטימען צו זיינע קאפריזען


Sent from my iPhone using Tapatalk

איך זעה אז גיטי גאווה איז שויט צושטויסען שוין די צווייטע מאל וואס זי איז מודה על האמת אין ציהט צירוק ,יעצט דארפ זי זיך אויסלערנען נישט זיין אזוי פחז כמים ,אביסל מער ישוב הדעת ,אדורך רעדען מיט די מאן וכו'

ראוונע האט געשריבן:מיר קוקט אויס ווי די תנאים זענען ריין נוחעמ׳ס אין ליבי האט נישט קיין ברירה אין מוז צושטימען צו זיינע קאפריזען

פארוואס איז זי געלאפען אין א בהלה פארציילען אז ער פארט קיין ניו יארק אין וועגען די תפילין ? זעהט אויס אז זי שמעקט נישט דע מהות (אזויווי זי האט געזאגט "לא חשבתי שזה מה שאתה רוצה -ליהכנס ממש לתוך כל העולם הזה של האמנות,לנסוע לחו"ל "-כאילו זי ווייסט שוין נישט אפשר איז זי זיך טועה מיט איהם ) אין זי האט שוין נישט געוויסט וואס צו טיהן ?

חוץ אויב זי האט געמיינט אז ער פארט שוין (באמת האט ער געזאלט פארען בעוד חודש וחצי)אין זי האט געוואלט אריינכאפען פאר דעם

שטיסל: בחירתו של קיווע

כשסדרה שלמה מתנקזת לרגע אחד מאושר, אי אפשר שלא להתרגש. חגית כהן ממשיכה לעקוב אחר העונה השניה
מאת חגית כהן

אז אם בפרק הקודם התרגשתי, הפרק הזה היווה שיא שכל כך הרבה כוון אליו. מה זה כל כך הרבה. הכל כוון אליו. סוף סוף. ברוך ה'! קיווע וליבי שטיסל. מזל טוב ומזל טוב!


זבוב על הקיר – זה מה שהייתי רוצה להיות ברגע המכונן הזה שבו נוחעם הודיע על אירוסיהם של קיווע וליבי. זה היה הרגע שסדרה שלמה, למעשה עונה ראשונה שלמה ו-3/4 עונה שניה, מכווננת אליה – מסתובבת סביב קיווע ורווקותו, תלאותיו כבחור חרדי שלא נישא, וכבר עבר מזמן את פרקו ואת "גיל 18 לחופה", ומראה איך חייו הולכים ומתפרקים במובנים כאלו ואחרים ואיך אפילו אביו זכה להתארס פעם נוספת ואיך הוא כבר שכח להניח תפילין אחרי שהיה בביתה של הדסה ואיך הוא תיכף נוסע לחו"ל ואפילו לא עולה לו בראש שצריך לטפל בכל ענייני הקשר עם הקדוש ברוך הוא.

אבן נגולה

מה מרגיש אבא שולם באותם רגעים? חצי מבט הצלחתי לראות שם. ואני יכולה לדמיין. אבן עצומה נגולה. כזאת שהקדוש ברוך הוא ברא וכמי שברא אותה יכול גם יכול להרים אותה. כפי שעשה לקיווע וליבי. האמת היא שכשנוחעם אמר לקיווע את התנאים, יותר מחששתי שקיווע יוותר על הנס הזה שמתנפץ עליו בהפתעה גמורה. פחדתי שהחיים שהוא התחיל לבנות ושהלכו ונקרמו להם סביבו כאלטרנטיבה לחייו כרווק במאה שערים שעולמו מידלדל, יכריעו את הכף וברגע המכריע הזה של חייו הוא יבחר בהם ולא בליבי.

אולם כל כך שמחתי שקיווע נשאר קיווע, ושמתחת לכל התחביבים החדשים והתכניות יוצאות הדופן שהוא נבעט אליהן, הוא נשאר אותו קיווע בדיוק. רוצה להינשא. רוצה את ליבי. מוכן לוותר על כל הקליפות והעטיפות. מוכן. סוף סוף. לבנות את חייו שלו כאיש נשוי לאישה שהוא אוהב. ליבי. כי זה מה שהיה כל העולם החדש שהוא נבעט אליו על שלל תסמיניו: אלטרנטיבה של אין ברירה, ולא שום דבר מעבר. כל הכבוד לו שבכלל מצא כוחות לבנות אלטרנטיבה, או יותר נכון להתמסר אליה צעד אחר צעד במקום לשקוע.

והרגשתי, שלמרות כל מה שהוא עבר עד כה בעונה הזאת שאנחנו עדיין בשיאה, דווקא יחסית הצעת הנישואין ההפוכה (ליבי לקיווע דרך נוחעם, ולא להפך) הגיעה יחסית בקלות. יחסית. מצד שני, מעצם זה שבגלל שליבי יצאה מחייו של קיווע, חזרה להתגורר בחו"ל וביקשה ממנו שלא יבוא עד כי קיווע החליט להתמסר כמעט לגמרי לחייו החדשים, יתכן שטעיתי במחשבתי הראשונה על הקלות, ודווקא גודל ההתמסרות והוויתור מצביע על גודל הייאוש והכאב והצער שהוא חווה. הן על ליבי והן על חייו כרווק, בתוספת מכאיבה במיוחד עם כל מה שקרה לו בפרקים האחרונים מאז שגם אביו התארס.

המונולוג שנוחעם נושא מול קיווע בהצעת הנישואין הוא אחד המונולוגים המשעשעים והחזקים ביותר שנראו על המסך. רשימת התכונות שנוחעם מייחס לקיווע, ובל נשכח, מדובר באחיין שלו, ואיך שהיא נאמרת, השאירה אותי צוחקת ובוכה גם יחד, במיוחד לאור ההקשר שבה הכל נאמר, הצעת נישואין מליבי לקיווע.

רציתי להיות שם זבוב על הקיר כיוון שזה אחד הרגעים שהלב כמה לחוות אותם לאחר שהוא חווה כל כך בחוזקה את ההפך הגמור כל כך הרבה זמן. בחיים, לפעמים אנחנו שומעים על זוגות שהתארסו ואנחנו שואלים מה לו ולה ומה לה ולו. במקרה הזה, בסדרה, ליבי וקיווע היו מההתחלה כמו שני חלקים בפאזל, שזה שכל כך הרבה זמן לקח להם להתארס היה כמעט בלתי נסבל, במיוחד כשכל הסיכויים היו נגדם. או כמעט כולם. ועליהם נאמר: " ענבי הגפן בענבי הגפן דבר נאה ומתקבל".

גם על גיטי, ומה שהיא וליפא עשו לרוחמי ולחנינא חשבתי הרבה, בהתחלה שהם עשו את הדבר הנורא מכל על שלל השלכותיו, אולם אחר כך חשבתי שיתכן שהם יותר מצודקים, ודווקא מדובר במעשה הורי אחראי ונכון. פעם ראשונה אולי. אבל לא ידעתי להכריע. מה שכן תהיתי איך הם כהורים יכולים לעמוד מול הבת שלהם לאחר שזה מה שהם עשו. וכמה חזקה גיטי. וכמה אפשר דרך גיטי להבין מאיפה החוזק של רוחמי. וגם כדאי לזכור ש"הכל בעצם בגללם", שהרי אם חייהם היו נכונים ורגילים ולא עם כל מה שקרה בהם כל זה לא היה קורה, כנראה. כנראה, כי לעולם אין לדעת כשמדובר בילדה עם כאלו עוצמות ואש כמו רוחמי. ואם אסור "להאשים" את ההורים, לפחות אפשר לדבר על אחריות הורית, כי כזאת ממש לא היתה שם לאורך כל הדרך. ומה שבטוח ואסור לשכח שהכל הכל התחיל באותו שידוך עקום ולא מבורך בין גיטי וליפא, שאם גיטי היתה שומעת בקול הוריה הוא לא היה מתרחש בכלל.

שני זוגות יש בפרק הזה: זוג אחד, קיווע וליבי, שהוריהם עוזרים להם לבנות את ביתם; וזוג שני, רוחמי וחנינא, שההורים מפרקים את ביתם. מזבח אחד נבנה, והשני מזיל דמעות.

אין יעדע פרק קומט צושטאנד איין שידוך און אין די זעלבע צייט צופאלט א צווייטע...
כ'וואונדער ווער ס'נעקסט

אגב, פארוואס ווער איך צודרייט פאר דעם נוחעם?

נחום איז דאך אזוי זיס, איך ווער משוגע פאר אים ער פאקט איין שלום.

די שטיסל סעריעס געבט אונז א געלעגענהייט זיך ארויסצוריקן פון די הויט און זיך זען פון אינדרויסן אן קיין שפיגל. נעמט למשל די תנאים פון די שידוך פון קיווע, מען וואלט קיינמאל נישט געקענט משיג זיין על בריו די גיעול הנפש פון אזא שידוך סיידן מען האט דאס געזען אויף שטיסל. אומגלויבליך!

פון די בעסטע פרקים לענ"ד. די ניחום אבלים סצענעס זענען עפעס משוגע אויטענטיש. דער מינסקער ניגון גייט מיר עפעס נישט ארויס פון קאפ.

א חתן ווערן צו א כלה וואס האט דיר ערשט נעכטען פאר'מסר'ט פאר איר טאטע / דיין פעטער וועגן אן איינמאליגע שגגה פון פארגעסן לייגן תפילין... און מוותר זיין אויף די איינציגסטע פאך / פעלד וואו מ'געבט אים אביסל ריקעגנאציע... איי איי ייא... וואס די סיסטעם טוט אלץ מיט א מענטש... רח"ל.
און שלום, נעבעך שלום, וואס א מענטש גייט אלץ דורך. ה"י.

קאווע טרינקער האט געשריבן:א חתן ווערן צו א כלה וואס האט דיר ערשט נעכטען פאר'מסר'ט פאר איר טאטע / דיין פעטער וועגן אן איינמאליגע שגגה פון פארגעסן לייגן תפילין... און מוותר זיין אויף די איינציגסטע פאך / פעלד וואו מ'געבט אים אביסל ריקעגנאציע... איי איי ייא... וואס די סיסטעם טוט אלץ מיט א מענטש... רח"ל.
און שלום, נעבעך שלום, וואס א מענטש גייט אלץ דורך. ה"י.

וואס רעדסטו. דאס איז דאך געווען קיווע׳ס חלום צו חתונה האבען מיט ליבי אין פון איר האט ער געטראכט טאג אין נאכט
דאס הייסט נישט פאר׳מסר׳ט פארקערט זי האט אזוי שטארק געוואלט די שידוך אבער עס זענען געווען אפאר זאכען וואס האבען איר געבאדערט אין זי האט עס געוואלט אויסקלארען בעפאר


Sent from my iPhone using Tapatalk

שוין געווען דא אפאר מאל.

חנינא טוניק דער מתמיד פון צפת יצא לתרבות רעה ל״ע

Sent from my GT-I9192 using Tapatalk

Sent from my GT-I9192 using Tapatalk