קאווע שטיבל

לעיקוואד האט געשריבן:ר' ברזילי
שתסלח לי אבל כנראה הנך עוד מהזמן שלא דברו עברית באופן שאנו מדברים היום, וקשה עלי להבין מה כבוד תורך רוצה לבטא במילים שלו. אולי ינסה כ"ת לאמן יותר את לשונו בשפה העברית איך שהיא מדוברת היום ונוכל להידבר יותר. או שמא חפצך להתאמן בשפה האשכנזית המכונה יודיש, שמדברים בה אחינו האשכנזים זה כמה דורות במקומות כמו אירופה, וויליאמסבורג, ומאה שערים. עכ"פ הדיאלקט שלך כרגע קשה עלי להבין.

אתה צודק שהראי"ה כותב שזה רעה חולי להיות מסופק, אבל בזה הוא מדבר על אנשים חילוניים לגמרי, שהוא פוטר אותם מטענות כופרים בגלל שכפירתם אינה בוודאות אלא בספק. אנחנו מדברים על יהודים שומרי תורה, ואכן לדעתי אין זה רעה חולה להכיר שיש ספקות, אדרבה זו רעה חולה וטפשות (אולי אכן לא אסור, ותליא במחלוקת האם יש ענין לא להיות טיפש לפי התורה..) לחשוב שיש ידיעה מוחלטת לבן אדם בשום נושא, וכל שכן בנושאים התלויים באמונה.

שאר דבריך לא הבנתי כאמור.

יאיר האט געשריבן:ווען לעיקוואוד גיבט ארויס זיין חקירה ספר (אונטער א פאלשע נאמען, פארשטייט זיך) בין איך דער ערשטער צו געבן מעות קדימה.

יאיר האט געשריבן:יש לדון אז אויב ער גלייבט אינגאנצן נישט און ער טוט די מצוות כמעשה קוף בעלמא, איז זיינע מצוות סתם א שפיל, עס וועט נישט האבן קיין קיום, און ער וועט עס זיכער נישט קענען איבערגעבן פאר א צווייטן. דערפאר איז דא א תנאי קודם למעשה אז מען זאל וויסן אנכי ה' אלקיך און מען זאל דאס אינזין האבן ביים מקיים זיין די מצוות, אבער פונקטליך ווי אזוי און וויפיל איז נישט קיין גרויסע חילוק לגבי די מצוות התורה.

רבי אביגדור מיללער שרייבט אז די אבות האבן געהיטן די תורה מכח זייערע אייגענע שכל, מרוב חכמתם האבן זיי פארשטאנען אז דאס איז די ריכטיגע וועג צו לעבן, האבן זיי נישט געדארפט צוקומען צו מתן תורה. איינער וואס פארשטייט אויך אז די תורה לעבן איז די בעסטע וועג - לאו דוקא מכח אמונה, איז אויף די מדריגה פון די אבות.

מאיר האט געשריבן:די שכל (לאגיק) וועט קיינמאל נישט זיין זיכער 100% אויף די אמונה (ביז ביאת המשיח). די וועלט איז נישט אזוי אויסגשטעלט (כדי ס'זאל זיין א בחירה). אמונה קימט בעיקר דורך אן אינערליכע כח וואס מאכט א מענטש גלייבן. מאנכע ריפען דאס נשמה קדושה, אדער GOD GENE.

בריסקער רב ז"ל האט געזאגט דארט ווי די שכל ענדיגט זיך (ד.ה. אז מאיז "נוטה" צי אמונה דורך לאגיק) פאנגט זיך אן אמונה וואס ברענגט עם צי אננעמען די זאך.

אויך האט שוין איינער פריער דערמאט אז אמונה מיינט מ'נעמט אן אויף אזויפיל אז ס'איז מחייב די מענטש. למשל, ווען די גייסט קויפען מילך ציפרי גייסטו נישט קיקען אויב ס'איז פריש, די נעמסט אן אז ס'איז פריש אפילו די ביזט נישט 100% זעכער. (אויב נישט ביסטו פערענאויד)

איך ווייסט נישט אויב ד.ה אמונה שלמה, דאס הייסט לכאורה 'מקטני אמונה' (אפשר איז דאס גענוג פאר אן התחלה) ואין הקב"ה מקפח שכר מכל בריה.

ברזלי הגלעדי האט געשריבן:

מאיר האט געשריבן:די שכל (לאגיק) וועט קיינמאל נישט זיין זיכער 100% אויף די אמונה (ביז ביאת המשיח). די וועלט איז נישט אזוי אויסגשטעלט (כדי ס'זאל זיין א בחירה). אמונה קימט בעיקר דורך אן אינערליכע כח וואס מאכט א מענטש גלייבן. מאנכע ריפען דאס נשמה קדושה, אדער GOD GENE.

בריסקער רב ז"ל האט געזאגט דארט ווי די שכל ענדיגט זיך (ד.ה. אז מאיז "נוטה" צי אמונה דורך לאגיק) פאנגט זיך אן אמונה וואס ברענגט עם צי אננעמען די זאך.

אויך האט שוין איינער פריער דערמאט אז אמונה מיינט מ'נעמט אן אויף אזויפיל אז ס'איז מחייב די מענטש. למשל, ווען די גייסט קויפען מילך ציפרי גייסטו נישט קיקען אויב ס'איז פריש, די נעמסט אן אז ס'איז פריש אפילו די ביזט נישט 100% זעכער. (אויב נישט ביסטו פערענאויד)

איך ווייסט נישט אויב ד.ה אמונה שלמה, דאס הייסט לכאורה 'מקטני אמונה' (אפשר איז דאס גענוג פאר אן התחלה) ואין הקב"ה מקפח שכר מכל בריה.

פארוואס זאל איך דיר גלייבען אס עס דא אזא זאך ווי א GOD GENE

[left]The explanation for this phenomenon lies in the fact that the Jewish religion, as it developed, came to be based primarily on the mizvot ma'asiot - the commandments regarding specific actions or abstentions to which its adherents are obligated. The halakhah is the legal apparatus for determining how these commandments are to be kept and for ensuring that they are indeed fulfilled properly. By its very nature, halakhah was not designed as a means for investigating or overseeing the quality of one's faith. The prevailing assumption, rather, as expressed in the sixteenth-century work Sefer ha-Hinukh, was that a man's motivations are determined by his actions; that is, if children and adults kept to and were continually educated toward a rigorous day-to-day observance, the unity and omnipotence of God would naturally become fixed in their consciousness. The Jewish Sages believed that this experience of unwavering observance maintained a state of affairs in which there was no need for tiresome and useless inquiry into the essential nature of faith and how to instill it[/left]

יאיר האט געשריבן:האומר אין תורה מן השמים ווערט צוגעשטעלט צו הקורא בספרים חיצונים אדער לוחש על המכה, און פון לשון 'האומר' איז משמע איינער וואס טרומפייטערט דערמיט, ער איז זיכער מיט זיך און ער פארשפרייט עס נאך ביי אנדערע.

ברזלי הגלעדי האט געשריבן:קען איינער עקלערין פארוואס זאל א חכם גלייבען באמונה שלמה אויב ער האט נישט absolute proof איך קען פארשטיין אז ליבו איז נוטה און ער נעמט עס אן אלס אן אמת אבער אפילו נישט זיין מסופק, פארוואס?