קאווע שטיבל

קאווע טרינקער האט געשריבן:דערפאר ליינט מען דאס פאר ראש השנה, כלומר, כאטש דער עולם פארט צום רבי'ן (ראשיכם), זאל מען אבער וויסען נישט צו ווערן בטל, נאר זיך האלטן פאר א יחיד!

big joe האט געשריבן:ד״ת לפרשת נצבים

אתם נצבים היום כלכם לפני ד׳ אלוקיכם ראשיכם שבטיכם זקניכם ושטריכם כל איש ישראל. טפכם נשיכם ...

עס ווערט שווער ווען מ׳לערנט די פסוקים, כידוע איז נישט דא קיין איבעריג ווארט אין די תורה, אויב אזוי פארוואס שטייט נישט אתם נצבים היום... כל בית ישראל? פארוואס רעכנט מען אויס יעדער באזונדער?

נאר פאר מ׳גייט אריין אין מלחמה וויל די תורה אינז לאזן וויסן די דרך פון אידישקייט. רוב רעליגיעס גלייבן אין א ׳קאלעקטיוו׳ דאס הייסט אז איך בין נאר א חלק פון א גרעסערע זאך, פארדעם קען א אראבער זיך אויפבלאזן פאר א צוועק, ווייל ער איז נאר א חלק פון א גרויסע סיסטעם. אבער ביי אינז אידן איז יעדער מענטש א עולם ומלואו, ווי די גמ׳ זאגט אין סנהדרין ״לפיכך נברא אדם יחידי ללמדך שכל המאבד נפש אחת מעלה עליו הכתוב כאילו איבד עולם מלא וכל המקים נפש אחת מעלה עליו הכתוב כאילו קיים עולם מלא״ ממילא פאר מ׳גייט אין מלחמה, אין ווען מ׳ענדיגט די תורה שבכתב וויל די אויבערשטער אינז דערמאנען אז יעדער איז א באזונדערע וועלט וועגן דעם רופט די תורה אויס יעדער פרעזענליך.

big joe האט געשריבן:ד״ת לפרשת נצבים

אתם נצבים היום כלכם לפני ד׳ אלוקיכם ראשיכם שבטיכם זקניכם ושטריכם כל איש ישראל. טפכם נשיכם ...

עס ווערט שווער ווען מ׳לערנט די פסוקים, כידוע איז נישט דא קיין איבעריג ווארט אין די תורה, אויב אזוי פארוואס שטייט נישט אתם נצבים היום... כל בית ישראל? פארוואס רעכנט מען אויס יעדער באזונדער?

נאר פאר מ׳גייט אריין אין מלחמה וויל די תורה אינז לאזן וויסן די דרך פון אידישקייט. רוב רעליגיעס גלייבן אין א ׳קאלעקטיוו׳ דאס הייסט אז איך בין נאר א חלק פון א גרעסערע זאך, פארדעם קען א אראבער זיך אויפבלאזן פאר א צוועק, ווייל ער איז נאר א חלק פון א גרויסע סיסטעם. אבער ביי אינז אידן איז יעדער מענטש א עולם ומלואו, ווי די גמ׳ זאגט אין סנהדרין ״לפיכך נברא אדם יחידי ללמדך שכל המאבד נפש אחת מעלה עליו הכתוב כאילו איבד עולם מלא וכל המקים נפש אחת מעלה עליו הכתוב כאילו קיים עולם מלא״ ממילא פאר מ׳גייט אין מלחמה, אין ווען מ׳ענדיגט די תורה שבכתב וויל די אויבערשטער אינז דערמאנען אז יעדער איז א באזונדערע וועלט וועגן דעם רופט די תורה אויס יעדער פרעזענליך.

The idea so frequently stressed in Holy Scripture for the purpose of elevating the lowly and humbling the mighty, the idea that God does not respect the status of persons, this idea the apostle wants to bring to life in the single individual for application in his life. [...] In the hallowed places, in every upbuilding view of life, the thought arises in a person’s soul that help him to fight the good fight with flesh and blood, with principalities and powers, and in the fight to free himself for equality before God, whether this battle is more a war of aggression against the differences that want to encumber him with worldly favoritism or a defensive war against the differences that want to make him anxious in worldly perdition. Only in this way is equality the divine law, only in this way is the struggle the truth, only in this way does the victory have validity- only when the single individual fights for himself with himself within himself and does not unseasonably presume to help the whole world to obtain external equality, which is of very little benefit, all the less so because it never existed, if for no other reason than that everyone would come to thank him and become unequal before him, only in this way is .equality the divine law

Are you now living in such a way that you are aware as a single individual, that in every relationship in which you relate yourself outwardly you are aware that you are also relating yourself to yourself as a single individual, that even in the relationship we human beings so beautifully call the most intimate (marriage) you recollect that you have an even more intimate relationship, the relationship in which you as a single individual relate yourself to yourself before God?