קאווע שטיבל

נשלח: **מאנטאג פעברואר 24, 2014 10:56 pm**

סאו וואט האט געשריבן:פרשת פקודי

מיר געפונען גאר אן אונטרעסאנטע זאך און דער פרשה, אז מיר טרעפן נישט דעם טיטל "טהור" ביי קיין שום כלי המקדש נאר ביים מנורה און שלחן.
זאגט דער הייליגע חזקוני (שמות ל"א ח') דער טעם פארוואס טאקע? ענטפערט ער מורא'דיגע ווערטער: לפי שלא היה עליהם שום מתן דמים.

מנחות כט.
א"ר שמואל בר נחמני אמר ר' יונתן מאי דכתיב (ויקרא כד, ד) על המנורה הטהורה שירדו מעשיה ממקום טהרה אלא מעתה (ויקרא כד, ו) על השלחן הטהור שירדו מעשיו ממקום טהור אלא טהור מכלל שהוא טמא הכא נמי טהורה מכלל שהיא טמאה בשלמא התם כדריש לקיש דאמר ריש לקיש מאי דכתיב על השולחן הטהור מכלל שהוא טמא כלי עץ העשוי לנחת הוא וכל כלי עץ העשוי לנחת אינו מקבל טומאה אלא מלמד שמגביהין אותו לעולי רגלים ומראים להם לחם הפנים ואומר להם ראו חיבתכם לפני המקום מאי חיבתכם כדריב"ל דא"ר יהושע בן לוי נס גדול נעשה בלחם הפנים סילוקו כסידורו שנאמר (שמואל א כא, ז) לשום לחם חם ביום הלקחו אלא הכא טהורה מכלל שהיא טמאה פשיטא כלי מתכות נינהו וכלי מתכות מקבלין טומאה אלא שירדו מעשיה ממקום טהרה.

נשלח: **דינסטאג פעברואר 25, 2014 7:09 am**

למעשה האט מען ערשט געבויעט די משכן נאך די כלים זענען געווען פערטיג, נו? וואס איז די גאנצע נידון וואס צו בויען בעפאר?

**
צוריק א רגע צו פ' כי תשא, א ליטוואק קומט צו א חסיד: די ! אלעס זענט איר שולדיג ווען נישט מען איז אזוי פאר'חלש'ט פאר א רבי וואלטען אידען נישט געמאכט קיין עגל,
זאגט דער חסיד [tag]ליטוואק פון בודאפעסט[/tag] ווען נישט אייער יעקישקייט מיטען 'פונקטליכען' זייגער וואלטען אידען אויסגעהאלטען צו ווארטען א שעה צוויי פאר'ן רבין.

נשלח: **דינסטאג פעברואר 25, 2014 8:34 am**

על טהרת הקודש האט געשריבן:למעשה האט מען ערשט געבויעט די משכן נאך די כלים זענען געווען פערטיג, נו? וואס איז די גאנצע נידון וואס צו בויען בעפאר?

**
צוריק א רגע צו פ' כי תשא, א ליטוואק קומט צו א חסיד: די ! אלעס זענט איר שולדיג ווען נישט מען איז אזוי פאר'חלש'ט פאר א רבי וואלטען אידען נישט געמאכט קיין עגל,
זאגט דער חסיד [tag]ליטוואק פון בודאפעסט[/tag] ווען נישט אייער יעקישקייט מיטען 'פונקטליכען' זייגער וואלטען אידען אויסגעהאלטען צו ווארטען א שעה צוויי פאר'ן רבין.

טייערע גאסט
אזא מין תגובה געהערט אין שמייכעל
ציביסלעך וועסטו דיך אויסלערנען
DONT WORRY

נשלח: **דינסטאג פעברואר 25, 2014 11:45 am**

דער ערשטער שורה איז געווען דער עיקר, דאס איבריגע איז נאר נ.ב.

נשלח: **מאנטאג מערץ 03, 2014 9:25 am**

פרשת ויקרא

זכר תמים יקריבנו (א, ג.) אין ספר דרוש שמואל ברענגט ער א מדרש רבה אז עס איז געווען אמאהל א שור וואס האט נישט געוואלט גיין להקרבה בשום אופן, און למעשה האט מען געטראפן א נאדל און זיין בני מעיים וואס דאס מאכט איהם טריפה, און עס איז געווען מן השמים אז די שור זאל זיך נישט לאזן, פירט ער אויס אז דאס איז פשט זכר "תמים" יקריבנו, אז די זאלסט נישט מורא האבן אז אפשר איז די בהמה טריפה, נאר וויבאלד ער לאזט זיך שיין גיין מקריב זיין איז זיכער אז דאס איז א כשר'ע בהמה.

נשלח: **מאנטאג מערץ 03, 2014 10:28 am**

א מעשה שלא היה.

א בהמה ווערט נישט טריפה אויב האט עס א נאדל אין די בני מעיים, און ווי אזוי האט מען געטראפען די נאדל?

די מקור איז אזוי

(2) מדרש רבה ויקרא פרשה ג פסקה ה
מעשה בשור אחד שהיו מושכין לקרבן ולא נמשך בא עני ובידו אגודה אחת של טרוקסימא והושיט לו ואכלה וגעש השור והוציא מחט ונמשך לקרבן נראה לבעל השור בחלומו קרבנו של עני קדמך.

נשלח: **פרייטאג מערץ 28, 2014 2:43 pm**

אין ספר חיי אברהם, שטייט א טעם פארוואס מען איז מל א קינד פונקט אין די אכטע טאג. אז די גמרא זאגט אין נדה (ל ע"ב), אז ווען א קינד איז במעי אמו לערנט מען מיט איהם כל התורה, און פאר'ן ארויסגיין בא מלאך וסטרו על פיו, און ער פארגעסט די גאנצע תורה. ממילא איז ער די ערשטע זיבען טעג אזוי ווי א אבל, פאר'ן פארלירען אזא מתנה, ממילא ווארט מען ביז'ן אכטען טאג.

נשלח: **פרייטאג מערץ 28, 2014 2:52 pm**

אגב, אין טו"ז (יו"ד סימן רסה) ווערט געברענגט אז דאס איז די טעם פארוואס מען מאכט א שלום זכר, כדי מנחם צו זיין דעם קינד פאר'ן פארגעסן די תורה.
לויט דעם טעם, גיי פארשטיי פארוואס דער עולם מאכט על פי רוב דעם שלום זכר אין ביהמ"ד שלא במקום התינוק?

נשלח: **פרייטאג מערץ 28, 2014 5:47 pm**

אין די גמרא שטייט די טעם פארוואס מען מאכט די ברית די אכטע טאג, שלא יהיו הכל שמחים ואביו ואמו עצבים. פשט איז ווייל מן התורה איז א יולדות טמא זיבן טעג זענען די עלטערן נישט בשמחה.

נשלח: **פרייטאג מערץ 28, 2014 5:50 pm**

פרשת תזריע הייבט מען אן ביי שני
פרעגט דאס קינד "פארוואס "?
נו פארוואס טאקע?
בכלל איז עס געווען א טשיקאווע זאך די נגעים
ביסט א שיינער איד? איא? נאדער א נגע!

נשלח: **פרייטאג מערץ 28, 2014 5:53 pm**

א שאד היינט איז דאס נישט פארהאן

שטעלט אייך פאר אז אין בחצר הקודש וועט מען מעלדען אז דער צאדיק זיצט מחוץ למחנה ווייל ער האט געפלאפעלט

צי אין. כל העולם כולו איז דא בילדער ווי רעביס שרייען טמא טמא
אוי וואלט דאס געווען זיסלעך

נשלח: **פרייטאג מערץ 28, 2014 6:56 pm**

פרשת תזריע

viewtopic.php?p=172999#p172999
viewtopic.php?p=162313#p162313

נשלח: **מוצ"ש מערץ 29, 2014 11:27 pm**

כ'דערמאן מיך יעצט א טייטש וואס איך געדענק נישט בשם וועמען מ'האט עס נאכגעזאגט.
אשה כי תזריע - אויב די ווייב ארבעט, דעמאלטס וילדה זכר - זאל די מאן געבוירן די קינדער

נשלח: **זונטאג מערץ 30, 2014 1:24 pm**

אזויווי די וואכעדיגע פרשה רעדט וועגן עניני נידה וזבה, האב איך געקלערט אז איך זאל עס אהערשטעלן. קודם, פאר די וואס ווערן עקסיידעט וויל איך זאגן אז ניין, דאס איז נישט קיין מאחורי שמועס.

איך האב דאס געזעהן לאנג צוריק אין א ספר און איך זיך עס שוין פאר יארן אבער קען עס נישט טרעפן, ולמצוה גדולה יחשב פאר דער וואס קען אנצייכענען די מקור.

שטייט דארט אז דם נידות איז דאך איינע פון די קללות וואס חוה איז געשאלטן געווארן פאר'ן חטא עץ הדעת. די גמרא אין מס' סנהדרין דף ק"א זאגט אז א טייל פון די דור הפלגה זענען געווארן מאנקיס. איז זייער אינטערעסאנט אז א טייל מאנקיס ווי טשימפענזינס און גארילעס האבן אויך דם נידות, אנדערש ווי אלע אנדערע בעלי חיים. דאס איז שלא יהא חוטא נשכר - די אנשי דור הפלגה וואס זענען געווארן מאנקיס האבן מיטגענומען די קללה וואס איז געיארשענט פון די באבע חוה.

נאכאמאל, ווער עס קען צושטעלן די מקור איז ווערי עפרישיעטעד

נשלח: **זונטאג מערץ 30, 2014 1:43 pm**

מצטמק ויפה האט געשריבן:אין ספר חיי אברהם, שטייט א טעם פארוואס מען איז מל א קינד פונקט אין די אכטע טאג. אז די גמרא זאגט אין נדה (ל ע"ב), אז ווען א קינד איז במעי אמו לערנט מען מיט איהם כל התורה, און פאר'ן ארויסגיין בא מלאך וסטרו על פיו, און ער פארגעסט די גאנצע תורה. ממילא איז ער די ערשטע זיבען טעג אזוי ווי א אבל, פאר'ן פארלירען אזא מתנה, ממילא ווארט מען ביז'ן אכטען טאג.

איך פארשטיי נישט פארוואס מען דארף א טעם ! ווייל די תורה האט געזאגט ןביום השמיני ימול בשר ערלתו !!!!!!

נשלח: **זונטאג מערץ 30, 2014 2:24 pm**

ר' שמעון דרש טעמא דקרא

נשלח: **זונטאג מערץ 30, 2014 2:58 pm**

דריידל האט געשריבן:אזויווי די וואכעדיגע פרשה רעדט וועגן עניני נידה וזבה, האב איך געקלערט אז איך זאל עס אהערשטעלן. קודם, פאר די וואס ווערן עקסיידעט וויל איך זאגן אז ניין, דאס איז נישט קיין מאחורי שמועס.

איך האב דאס געזעהן לאנג צוריק אין א ספר און איך זיך עס שוין פאר יארן אבער קען עס נישט טרעפן, ולמצוה גדולה יחשב פאר דער וואס קען אנצייכענען די מקור.

שטייט דארט אז דם נידות איז דאך איינע פון די קללות וואס חוה איז געשאלטן געווארן פאר'ן חטא עץ הדעת. די גמרא אין מס' סנהדרין דף ק"א זאגט אז א טייל פון די דור הפלגה זענען געווארן מאנקיס. איז זייער אינטערעסאנט אז א טייל מאנקיס ווי טשימפענזינס און גארילעס האבן אויך דם נידות, אנדערש ווי אלע אנדערע בעלי חיים. דאס איז שלא יהא חוטא נשכר - די אנשי דור הפלגה וואס זענען געווארן מאנקיס האבן מיטגענומען די קללה וואס איז געיארשענט פון די באבע חוה.

נאכאמאל, ווער עס קען צושטעלן די מקור איז ווערי עפרישיעטעד

און פארוואס האבן קיען, בערן, און זעברא'ס אויך דם נידות, אזויווי אלע Mammals?

נשלח: **זונטאג מערץ 30, 2014 3:44 pm**

קען זיין איך זאג א אמעראצעס,
אבער איך האב מיך אזוי מעיין געווען אין פרשת החודש די וואך, כאניש געזעהן אין ערגעץ וואו מ'זאל ארויסנעמען אז דער "החודש" הזה לכם איז חודש "ניסן", כאב דורכגעקוקט יעדן איינציגן פסוק כאנישט געזעהן ווי דער הכרח איז אז יציאת מצרים איז געווען אין חודש ניסן, ער זאגט החודש "הזה", וואס "הזה"? אפשר איז עס חודש תמוז צו ווען?

למעשה שפעטער אין משנה תורה פ' ראה זאגט אבער יא דער פסוק ארויס מפורש "...כי בחדש "האביב" הוציאך ה' אלהיך ממצרים..." וואס דאס איז טאקע קלאר חודש ניסן, פרילינג, וואס הייבט זיך אן תקופות ניסן,
אבער ביז פ' ראה איז טאקע נישטא קיין שום הכרח?

נשלח: **זונטאג מערץ 30, 2014 3:49 pm**

מכילתא שמות י"ב:

נשלח: **זונטאג מערץ 30, 2014 3:58 pm**

גאלד האט געשריבן:קען זיין איך זאג א אמעראצעס,

ווי קומט עס צו אזא גאלד'ענע שרייבער צו פארזעהן א מכילתא?

נשלח: **זונטאג מערץ 30, 2014 4:18 pm**

שכוח ברסלבער,

דער מכילתא באשטעטיגט טאקע מיין אבזערוואציע אז פונעם גאנצן פרשת החודש איז נישטא קיין שום קלארע הכרח אז יציאת מצרים איז געווען בחודש ניסן,
כאב נאכגעקוקט אינעווייניג אין ילקוט שמעוני, ווייל כאניש געכאפט וואס דער אע"פ שאין ראי' לדבר איז, שטעלט זיך ארויס אז דער מדרש באציעט זיך אויף א פסוק אין מגילת אסתר "בחדש הראשון הוא חדש ניסן בשנת שתים עשרה למלך אחשורוש" נו וואס ברויך מען מער ווי דעם?

נשלח: **זונטאג מערץ 30, 2014 4:21 pm**

גאלד האט געשריבן:שכוח ברסלבער,

דער מכילתא באשטעטיגט טאקע מיין אבזערוואציע אז פונעם גאנצן פרשת החודש איז נישטא קיין שום קלארע הכרח אז יציאת מצרים איז געווען בחודש ניסן,
כאב נאכגעקוקט אינעווייניג אין ילקוט שמעוני, ווייל כאניש געכאפט וואס דער אע"פ שאין ראי' לדבר איז, שטעלט זיך ארויס אז דער מדרש באציעט זיך אויף א פסוק אין מגילת אסתר "בחדש הראשון הוא חדש ניסן בשנת שתים עשרה למלך אחשורוש" נו וואס ברויך מען מער ווי דעם?

איך האב פארשטאנען אז עס איז נישט סתם אן אמעראצעס.

נשלח: **זונטאג מערץ 30, 2014 5:29 pm**

איך געדענק עפעס א גמרא, אפשר אין מסכת ראש השנה וואס איז דן איבער דעם און איז מברר אז יצי"מ איז געווען אין ניסן.
עמער נאכקוקן שפעטער אין בית מדרש

קאווע שטיבל

טשיקאווע ענינים אויף די סדרה

פרשת תזריע