קאווע שטיבל

ריכטיג האט געשריבן:

שמערל האט געשריבן:ואלה המשפטים פון די... [emoji6]

Sent from my SM-G900T using Tapatalk

חוקי חמורבי. (איך פאטש מיך אויפן מויל, כ'האב נאר געוואלט אויסכאפן מושב זקנים)

שייגעץ איינער, פאר אביסל עטענטשן זאגסטו ארויס דאס וואס די משכילים שונאי התורה והדת האבן געפאמפט מיט גרויס פרייד כדי צו ווייזן א תורה לא מן השמים הוא. פאר א תשובת המשקל ווייז כאטשיג אויף ווי ווייט די חוקי חמרבי זענען פון די חוקי התורה. (אפשר איז שוין דאס אויסגעשמועסט געווארן ערגעץ אין די טיפענישן פון קאווע שטיבל).

#איךיאדונישט

די נושא אינטרעסירט מיר נישט, מיר איז גענוג הרב קוק'ס תירוץ אז אפילו אויב דאס האט שייכות מיט די תורה קומט דאס מבית מדרשם של שם ועבר.

טאמער קומט ער מיר מיט אזעלעכע תירוצים מיט א ישיבת שם ועבר לעגענדע איז שוין בעסער אז ער האט נישט קיין קשיה בכלל, אזוי ווי אלע אנדערע גדולים האבן נישט געהאט די קשיה.

ירא שמים האט געשריבן:אין ווען זיי לערנען עס ווען נישט ארויס פון פסוקים נאר זיי זאגן עס ע״פ קבלתם אדער ע״פ רוח קדשם וואלט אנדערש געווען ?

וואלט נישט געווען כופר בתורה

moshav zekeinim האט געשריבן:@געוואלדיג: אזוי פיל זעט מען קלאר אז דבריים סגיליים איז געווען אנגענומען צו לייגן אויפן שטערן.

ואל יתמה הדבר בעיניך איך צווה לנו תרתינו לעשות כפי חוקי הגויים המזהמים, ווייל עס איז זייער פארשטענדליך און נאטורליך אז א סימבאלישער זאך ווערט געלייגט ביים שטערן און ביים הארץ (וואו דען, אויף די פיס? אויף די רוקן? אויף די מחי...?), און עס איז לאוו דווקא געווען א מצרישער מנהג, נאר ענדעשער א נאטורליכער מנהג ביי יעדן אומה ולשון, אריין גערעכנט די בעדואינער איזראליטן פון כנען און גושן.

אז מיר דרוקן היינטיגע טעג דברי תורה אין בענדער, מיינט אז מיר האבן "נאכגעמאכט" די גוים ווייל די גוים דרוקן שוין יארן לאנג זייערע זאכן? אז דער פייערדיגער בעל דרשן ובעל תפילה ניצט דער מייק כמנהג ימינו צו זאגן דעם דבר השם אדער הושענות מיינט עס נאכגעמאכט די גוים? (ביידע זענען טאקע נישט אזוי לייכט אנגענומען געווארן ביי חסידים ואנשי מעשה, אבער צום סוף היתירם לבוא בקהל מיט א אידישער שינוי, וואס מעגליך איז דאס אויך געווען די מעשה מיט די תפילין).
נאר וואס דען? יעדער פארשטייט אז היינט ניצן מיר די היינטיגע טאלס פאר עבודת השם, און אמאל בימי המקרא האט מען געניצט די אמאליגע טאלס כמנהג ימיהם פאר עבודת אלקים.

סא ווען דו זאגסט אז די שטערן האט אין זיך עפעס ווי מען זעהט אזדי תורה האט געהייסן לייגן דארט די תפילין און אויך אין אנדערע אלטע רעליגיעס טרעפט מען אזוי אקעי, אבער ווען דו שרייבסט אז די תורה האט געזעהן אז די מצריים לייגן דברים סגוליים אויפן שטערן האט די תורה מחליט געווען אקעי דאס איז דאך א גוטע זאך קום לאמיר אויך לייגן עפעס א דבר סגולי אויפן שטערן, דאס איז שוין נישט ריכטיג.

chaims האט געשריבן:

ירא שמים האט געשריבן:

moshav zekeinim האט געשריבן:קרבנות פון די כנענים, תפילין פון די פרעונים, שבת און דער רעיון השבוע פון די בבלישע אכדים. די תורה האט טראנסארמירט די מנהגי זמנם צו דינען דעם אויבירשטן דערמיט, אנשטאט די עבודה זרות, גלייך ווי מיר זינגען פוילישע סטיל וואלסן צו זינגען קל אדון אנשטאט שטילע נאכט, און די בארוק און רענעסאנס סטיל דראמאס צו אפשפילן א פורים שפיל ווי מכירת יוסף און אנדערע מעשיות מיט א אידישער מוסר השכל בשלחנם של אדמורי"ם וצדיקים.

סתם אזוי פון וואו בוסטו דאס אלס געוואר געווארן ? האסט געכאפט א שמועס מיטן באשעפער ?

קרבנות פוי די כנענים איז א בפירושער רמבם דער רמבן דינגט זיך שטארק אויף דעם אנהויב ויקרא

I can't believe I just said that...

די אבות האבן שוין מקריב געווען קרבנות און ארץ כנען. אפשר האבן זיך די כנעניים אויס געלערנט פון זיי. און אויך נח און אפילו הבל. דאס מיינט אז די אידן האבן זיך פון קיינעם נישט געדארפט אויס לערנען ווייל ס'איז געווען אן אנגענומענע זאך און די גאנצע וועלט.

בן אדם האט געשריבן:די אבות האבן שוין מקריב געווען קרבנות און ארץ כנען. אפשר האבן זיך די כנעניים אויס געלערנט פון זיי. און אויך נח און אפילו הבל. דאס מיינט אז די אידן האבן זיך פון קיינעם נישט געדארפט אויס לערנען ווייל ס'איז געווען אן אנגענומענע זאך און די גאנצע וועלט.

ברוך שכיוונת לדברי ר' שמשון רפאל הירש. עי' בפירושו עה"ת בפרשת קין והבל.

די רמב״ן אנהייב ויקרא זאגט אויך כעי״ז

''בן גריון ז"ל'' באטרעפט ''משיח''.

אז מען הייבט אן מיט גימטריאות, איז עס אויך גימאטריא "ולחשך" און אויך "או רעה מלבי" אבער אויך "וגם בך יאמינו לעולם".

געוואלדיג האט געשריבן:

moshav zekeinim האט געשריבן:@געוואלדיג: אזוי פיל זעט מען קלאר אז דבריים סגיליים איז געווען אנגענומען צו לייגן אויפן שטערן.

ואל יתמה הדבר בעיניך איך צווה לנו תרתינו לעשות כפי חוקי הגויים המזהמים, ווייל עס איז זייער פארשטענדליך און נאטורליך אז א סימבאלישער זאך ווערט געלייגט ביים שטערן און ביים הארץ (וואו דען, אויף די פיס? אויף די רוקן? אויף די מחי...?), און עס איז לאוו דווקא געווען א מצרישער מנהג, נאר ענדעשער א נאטורליכער מנהג ביי יעדן אומה ולשון, אריין גערעכנט די בעדואינער איזראליטן פון כנען און גושן.

אז מיר דרוקן היינטיגע טעג דברי תורה אין בענדער, מיינט אז מיר האבן "נאכגעמאכט" די גוים ווייל די גוים דרוקן שוין יארן לאנג זייערע זאכן? אז דער פייערדיגער בעל דרשן ובעל תפילה ניצט דער מייק כמנהג ימינו צו זאגן דעם דבר השם אדער הושענות מיינט עס נאכגעמאכט די גוים? (ביידע זענען טאקע נישט אזוי לייכט אנגענומען געווארן ביי חסידים ואנשי מעשה, אבער צום סוף היתירם לבוא בקהל מיט א אידישער שינוי, וואס מעגליך איז דאס אויך געווען די מעשה מיט די תפילין).
נאר וואס דען? יעדער פארשטייט אז היינט ניצן מיר די היינטיגע טאלס פאר עבודת השם, און אמאל בימי המקרא האט מען געניצט די אמאליגע טאלס כמנהג ימיהם פאר עבודת אלקים.

סא ווען דו זאגסט אז די שטערן האט אין זיך עפעס ווי מען זעהט אזדי תורה האט געהייסן לייגן דארט די תפילין און אויך אין אנדערע אלטע רעליגיעס טרעפט מען אזוי אקעי, אבער ווען דו שרייבסט אז די תורה האט געזעהן אז די מצריים לייגן דברים סגוליים אויפן שטערן האט די תורה מחליט געווען אקעי דאס איז דאך א גוטע זאך קום לאמיר אויך לייגן עפעס א דבר סגולי אויפן שטערן, דאס איז שוין נישט ריכטיג.

איך האב דירעקט מדגיש געווען אז עס איז לאוו דווקא א מצרישע ערפינדונג צן לייגן סגולה'שע און סימבאלישע אביעקטן אויף די הארץ און שטערן, ואדרבא עס איז ווארשיינליך געווען א נאטורליכער נטיה ביי אלע בני אנוש צו לייגן אזעלעכע אביעקטן דווקא ביי די מקומות. און אזוי ווי די תורה ומצוות זענען געגעבן געווארן צו טון מיט געווענליכע אנגענומענע נאטורליכע אקטן, תנועות און אויסדרוקן, און נישט טון דווקא די פארקערטע (אזוי ווי די חוריים האבן געטון), זענען רוב אנגענומענע אקטן אריין גענומען געווארן בעבודת אלקים ודרך החיים.

און לויט דעם איז נישט קיין פראבלעם אפילו דאס (די הנחת קמעות על המצח ועל הלב) זאל האבן געווען א ספעציפישער מצרישער נארמע, און נישט קיין אלוועלטליכע, ווייל כאמור האט די תורה אלס נאטורליכע רעליגיע נישט אינזינען געהאט משנה צו זיין פון די נאטורליכע נארמאלע נארמעס.

מבקר האט געשריבן:

בן אדם האט געשריבן:די אבות האבן שוין מקריב געווען קרבנות און ארץ כנען. אפשר האבן זיך די כנעניים אויס געלערנט פון זיי. און אויך נח און אפילו הבל. דאס מיינט אז די אידן האבן זיך פון קיינעם נישט געדארפט אויס לערנען ווייל ס'איז געווען אן אנגענומענע זאך און די גאנצע וועלט.

ברוך שכיוונת לדברי ר' שמשון רפאל הירש. עי' בפירושו עה"ת בפרשת קין והבל.

איך ווייס נישט פארוואס דו דארפסט צו קומען צו קין והבל, אויף אויפצי ווייזן אז די תורה האט נישט גענומען איידיעס פון די ארומיגע פעלקער, איינמאל דו האסט אפגעמאכט אז אלע איידיעס אין די וועלט קומט סייווי פון באשעפער, דאן וואס איז מיר א חילוק צו דער באשעפער האט קודם נאטורליך איינגעפלאנצט די הנהגות ביי די גוים, און דערנאך עס אנגעבאטן פאר די אידן (בשינוי), אדער פארקערט, קודם פארגעשלאגן די איידיע פאר די אידן וואס פון זיי וועלן זיך עס די גוים אויסלערנען.

זייער א שיינע מהלך.אבער מה אעשה אז דער רמב"ן האט יא געהאלטן אז קין און הבל איז א סתירה צום רמב"ם. און מה אעשה אז דער רמב"ם האט געהאלטן אז גאט האט עס נישט געברויכט קיינמאל און ער וואלט לאנג מוחל געווען דאס פיטערן אים אבער האט נישט געוואלט דיסעפאוינטן די איינגעוואינטע קינדער וועלכע האבן זיך אזוי איינגעוואוינט פון די שכנים, אן א געטליכע ציווי.

הוספה צו מיין פריערדיגער תגובה: אונז זעמער אבער דאך צוגעוואוינט צו טראכטן אלע אונזערע מצוות און באגריפן פון די תורה האט דער אייבישטער קודם אנגעבאטן פאר אונז פון וואס די גוים האבן עס דערנאך אדאפטירט אויף זייערע אופנים. דעריבער זעען מיר אין די גמרא אזא פארשלאג אויף די פארהייליגטע שמות החדשים ואותיות העבריות אויף וואס חז"ל האבן געוואוסט בלי ספק אז זיי שטאמען פון בבל, אז באמת זענען זיי מסיני, נאר זיי זענען פארגעסן געווארן פון די אידן אן געבליבן ביי די גוים, און בימי גלות בבל האבן עס די אידן צוריק אפגענומען און עס אנגעהויבן ניצן פונגאסניי.

דער פלפול קען לכאורה געניצט ווערן אויף אלע אנדערע תורה'דיגע מצוות ומשגים וואס זעננען אנדעקט געווארן אלס אלטע גוי'אישע מנהגים מימי קדם. אבער ווי געזאגט איז נאר נוגע צו דער אייבישטער האט אונז געגעבן א "פרישער" מצווה, אדער "סעקנד העענד" ותו לא.

יואליש: קומט אויס אז לויטן רמב"ן זענען די קרבנות קין והבל א געטליכע הוראה און לויטן רמב"ם בלויז א א נאטורליכער איסטינקט. און נאר בדיעבד האט גאט מסכים געווען אז די אידן זאלן אימיטעטן דעם אינסטינגט וואס איז פאפולער געוורן ביי די עמי הארצות.

יואליש האט געשריבן:זייער א שיינע מהלך.אבער מה אעשה אז דער רמב"ן האט יא געהאלטן אז קין און הבל איז א סתירה צום רמב"ם. און מה אעשה אז דער רמב"ם האט געהאלטן אז גאט האט עס נישט געברויכט קיינמאל און ער וואלט לאנג מוחל געווען דאס פיטערן אים אבער האט נישט געוואלט דיסעפאוינטן די איינגעוואינטע קינדער וועלכע האבן זיך אזוי איינגעוואוינט פון די שכנים, אן א געטליכע ציווי.

לויט ווי די רמב״ן ברענגט די רמב״ם איז עס נישט קיין געוואוינהייט נאר כדי אויסצורייסען די עבודה זרה פון די מצרים.

מסתמא רעדט יואליש פון אן אנדער פלאץ אין מורא נבוכים ווי דער רמב"ם זאגט אז די קרבנות זענען צוליב די אמאליגע נארמעס.

און באמת, מה כל הרעש מיט מצוות לויט בדיעבדיגע נארמעס גענומען פון די גוים? וואס איז מיט שום תשום אליך מלך באזירט אויף די פארלאנג פון נהיה ככל הגוים.

פארוואס פארשטייט מען אז דער מצווה פון א מלך ישראל אויף דער הייליגער מלכות בית דוד אריין גערעכנט דעם מלך המשיח איז באזירט, איז נישט פראבלעמאטיש אז עס איז גענומען פון די גוים, און ביי מצוות הקרבנות, תפילין, מזוזה, און כרובים ווערט א געוואלד אז מען באציט דער איידיע צו די גוים?

אין הכי נמי, דא זאגט עס די תורה ארויס, און דא נישט. אבער אזוי פיל זעעט מען פון דעם אז א מצווה, אפילו אזא פונדאמענטאלער מצווה אויף וואס דער גאולה העתידה איז באגרינדעט, קען דירעקט גענומען ווערן פון די גוים, ממילה ווער נישט אזוי דערשראקן ווען דו הערסט עס אויף אנדערע מצוות.

פארשטייט זיך אבער אז עס איז אסאך גרינגער צו פארשטיין אז גאט האט באפוילן צו טון א געוויסער פעולה צוליב וואס עס איז די אנגענומענע נארמע ביי די ארומיגע פעלקער, ווי צו פארשטיין אז גאט האט געהייסן גלייבן אין משיח, שכר ועונש, יום הדין, גוג ומגוג וכו' פשוט ווייל עס איז די ארומיגע נארמע צו גלייבן דערין, און אודאי איז שווער צו זאגן אז גאט האט געמאכט די אלע פערסישע לעגענדעס פאר א מציאות ביי אידן, וויבאלד דאס איז געווען די נארמע איו וואס די אידן האבן געוואלט גלייבן ככל הגוים.

די סיבה איז ווייל מיר (עכ"פ איך) גלייבן אז די מצוות האבן העכערע באדייטן מיט סודות נשגבות וואס בויעט עולמות, און די תורה מיט אירע מצוות איז באשאפן געווארן נאך איידער די וועלט און אלע גויים, ממילא מאכט נישט קיין סענס צו זאגן אז השי"ת האט גענומען די מצוות פון די גויים.

.

דער אשכול איז בליץ שנעל געפארן מענין לענין וואס יעדער פון זיי דארף א באזונדערע באהאנדלונג באופן הראוי לו, נאר just א פאר מראי מקומות בענינים שדברו מהם.

בנוגע צי אידישקייט האט אריינגענומען מנהגים פון די אומות העולם עיין בפי' ר''א בן הרמב''ם בעניין יהודה ותמר לגבי יבום, ועי' מ''ש ר''י קאפח בפי' רס''ג עה''ת שמות יט כג, ער ברענגט דארט דברי הרמב''ם במו''נ ח''ג פמ''ג לגבי חג האסיף שהיה מנהג עתיק בין עמי המזרח.

דברי הרמב''ם לגבי קרבנות הם במו''נ ח''ג פל''ב עיי''ש היטב ודוק.

לגבי עיקר השלישי שלא ישיגוהו משיגי הגוף איז דאס נישט דער אויפטו פונעם רמב''ם נאר אלע וואס האבן עוסק געווען בפילוסופיה היוונית והערבית אנגעהויבן פון רס''ג, און אה''נ די חכמי צרפת האבן אדער נישט גערעדט דערוועגן (און בפשטות אפגעלערנט אגדות חז''ל כפשוטם ווי דער רמב''ם איז זיך מתרעם), אדער האבן זיי געהאלטן אז דער באשעפער איז א אור ועי' מלחמות ה' לר''א בן הרמב''ם וכבר האריך בזה הרב סליפקין בשעתו, (עי' כאן און די נאכפאלגענדע posts). (ובנוגע אם כתוב בתורה כבר ידוע מה שאמר שפינוזה שלא מצא כן בתורה ועי' בהג' יעב''ץ הנדמ''ח על הק' הרמב''ם לפ' חלק).

ובעצם הענין של האשכול עי' בס' אוצר השמות ערך משיח שמסכם הענין יפה, ויש להאריך עוד כיל''ח.