מאמישע געפילן

[מונטסורי]

[tag]בת קול[/tag] מיין לייק איז פאר די גראמען, נישט פאר די לעצטע שורה. איך פערזענליך וואלט זייער געוואלט דו זאלסט דא בלייבען.

[[NAMELESS]]

אפשר איז נישט באשערט
דעם געפיל פון ווערן דערהערט
צו ווערן אנגענומען מיט מיין אנוועזנהייט
דערפאר נעם איך א פאזע פונעם וועבזייט.

צום ווידערזעהן.

הער אויף... האיש אחד יחטא ועל כל העדה תקצוף?

[מהיכי תיתי]

דער יעניגער איז באגאנגען אן אומרעכט, כ'פארשטיי דיין ווייטאג. וואס זענען מיר אבער שולדיג?

בדרך צחות, מען זעהט ביזט טאקע אן אשה כשירה, ווערסט באליידיגט און באבלאזן...

[מי אני]

דער צווישנשייד איז אזוי ברייט
מיין מח פשוט נישט פארשטייט
פארוואס מען פארט צוזאם בכלל
ס׳איז גרינגער אליין דעם שיקזאל.

געוויסע זענען טאקע נישט נאריש
ערווארטן קיין פארשטענדעניש
פון א ליידיג פיסטן ארט
ווען עס געפינט זיך בכלל נישט דארט.

די פאעזיע וויל אפשר אויך ארויסברענגען אז טאמער נעמען מענער אן די גמרא׳ס הנחה פון טב למיתב טן דו (קידושין ז.), דארפ׳ן די מענער אויך אננעמען די גמרא׳ס הנחה אז ס׳איז יא דא בינה יתירה באשה יותר מבאיש (נדה מה:). (ואל תשיבני מדעתן קלה (קידושין פ:).)

[mevakesh]

דער יעניגער איז באגאנגען אן אומרעכט, כ'פארשטיי דיין ווייטאג. וואס זענען מיר אבער שולדיג?

בדרך צחות, מען זעהט ביזט טאקע אן אשה כשירה, ווערסט באליידיגט און באבלאזן...

איך האב שוין געוואלט מגיב זיין צו בת קול אז איך זעה נישט מען זאל גרינגשעצן פרויען אבער דעמאלק האב איך געזעהן דעם צחות זעה איך אז יש דברים בגו

[מהיכי תיתי]

דער יעניגער איז באגאנגען אן אומרעכט, כ'פארשטיי דיין ווייטאג. וואס זענען מיר אבער שולדיג?

בדרך צחות, מען זעהט ביזט טאקע אן אשה כשירה, ווערסט באליידיגט און באבלאזן...

איך האב שוין געוואלט מגיב זיין צו בת קול אז איך זעה נישט מען זאל גרינגשעצן פרויען אבער דעמאלק האב איך געזעהן דעם צחות זעה איך אז יש דברים בגו

אנטשולדיגט מיר זייער, אבער די נאטור פון א פרוי בלייבט די נאטור. די גמרא זאגט נשים דמעתן מצוייה. דאס הייסט נישט גרינגשעצן לדעתי.

ובאם פגעתי חלילה הריני מוסר מודעה ומתוודה. בת קול דו ביזט אן עסעט צום געמיינדע, בלייבזשע מיט אונז!

[[NAMELESS]]

און איך האב געמיינט אז דו האסט עס טאקע געזאגט בדרך צחות... זעה איך אבער אז דו מיינסט עס גאר ערנסט.

[real fake news]

אפשר אז סוועט זיין מער פרויען אויף קאווע שטיבל, וועלן מענטשן אזוי ווי @מהיכי תיתי אביסל קליגער ווערן., און זיך איבערצייגן אין זייער דיסקרימינאציע.

[[NAMELESS]]

אפשר אז סוועט זיין מער פרויען אויף קאווע שטיבל, וועלן מענטשן אזוי ווי @מהיכי תיתי אביסל קליגער ווערן., און זיך איבערצייגן אין זייער דיסקרימינאציע.

דו ווערסט דיסקרימינירט ווען מען זאגט עפעס א נאטור אויף מענער? ס'איז גארנישט ראנג אויב מען שמועסט אויס א פעמעניסטישע נאטור, האק נישט אין טשייניק.

[מיינונגזאגער]

די הויז פליעט
כ'בין אזוי מיד
קיין כח נישט
אראפצופאקן פון טיש

די נעכטיגע קנישעס
וואשן אלטע דישעס
די הויט ברענט
אפילו שמוציג מיינע ווענט

פארוואס? זאג מיר ביטע
קען איך נאר איינמאל א שמיטה
אויף רוימען מיין הויז
די בושה איז גרויס

פונקט דריי מינוט פארביי
ווען געמיינט אז זיך אויסשטרעקן איך גיי
ווייל מיט שמחה מיין שוויגער רופט מיך

"איך קום יעצט ארויף פאר א באזוך"!

[emoji1]

Sent from my SM-T867V using Tapatalk

[בת קול]

ווייסט
סאיז שפעט אויך פאר מיר
און איך האב
שוין נישט קיין כח

הערסט
זיך קיינמאל נישט צו
אפילו ווען איך
רעדט הויעך

דיין אייגענע
העמדער ביגל פליז
און זאג מיר נישט
זיי צו שיקן

צו די
קלינערס
ווייל די בוסט
פויל זיי צו דריקן

כגיי זיי פארברענען
ניין פארדארבן
אראפ ווארפן
אלע שטיגן

ביי די קעצלעך
וועלן זיי לאנדן
ארויס אויפן porch
מיט אלע פליגן

פאר א
גוט יאר
ביגל
זיי

פאר א
שווארץ יאר
א גאנצע וואך
זיי

נערווירן

איך וויל
שוין נישט
זעהן

איך וויל
שוין נישט הערן
פון דעם

ווי לאנג
וועט געדוירן ביז
וועסט ביגלען
איין דעמן העמד

אויב גייסטו
שלאפן איידער סאיז
געביגלט
וועט זיין די ענד

———

ס׳קומט טאקע נישט יעצט אריין
אבער איך האב עס אין די ארכיוון געטראפן
אויסגעפלאצט אין א געלעכטער
און תיקף געמוזט דא אראפ דראפן.

#overtiredbrainalert

[בת קול]

איז מעגליך צו זיין הויעך
אן וויין אן ברוינפן
אן צוקער אן דויפן
אן דראגן אן זויפן

איז מעגליך צו זיין הויעך
אן תורה אן לערנען
אן גאוה אן עפעס ווערן
אן רעדן אן הערן

איז מעגליך צו זיין הויעך
אן שלאף אן עסן
אן מוזיק אן אינטרעסן
אן געדענקען אן פארגעסן

איז מעגליך צו זיין הויעך
אן מענטל העלט פראבלעמען
אן סטיגמע אן זיך שעמען
אן מיטיילן (ווייל סנישט דא מיט וועמען)

[בת קול]

ווער דארף שלאף
ווען סדא לבנה און שטערן
פארוואס די צייט פארשפילן
ווען אין די צייט קען מען קלערן

טיפע געדאנקען איבער זיך
וואס וועט פון מיר ווערן
פון אנדערע אין מיין לעבן
יעצט קען איך אלעס הערן

אויב סאיז דא א גאט
און אויב עס מאכט מיר אויס
וועל איך טוישן מיין לעבנס גאנג
אויב איך האב די זאך ארויס

בין איך צופרידן פון מיין פירונג
זאל איך זיין מארגן ערגער אדער בעסער
זאל איך פאלגן די פארשריפטן
אדער וואוילער לויטן אנגעצייכנטע מעסטער

זאל איך זיין זיסער אדער שטייפער
מיט מיין באנעמונג צו די וואס איך האב ליב
בין איך בארעכטיגט אלעס צו לאזן פליען
ווייל איך האלט נישט ביים נעמען קאנטראל פון די גאנצע שטוב

זאל איך בלאזן אדער שלינגען
איגנארירן ווען איך פיל זיך געשטאכן
אפשר מיינט קיינער מיר נישט צו טשעפען
און כפיל סתם אזוי צובראכן

הערט כאטש איינער מיינע געדאנקען
וואס פלעגט מיר זיין געפערליך שווער צו 'שערן'
ווען יעצט רעדט איך אן אויפהער
ווי א געבעט מזאל מיר אויסהערן

איך ווייס שוין אליינס נישט
איך רעדט שוין צאם אזויפיל שטותים
איך פרעג סתם אבי קשיות
אבער וויל די ענטפערס נישט וויסן

[בת קול]

Sleep my dear
So peacefully
As the rain
Pitter patters
Down the pane

Down the sukkah walls
Drowning the aunts
And all our sorrows

While I am up
And full of life
Feeling in control
Like the take charge wife

When it is probably just
Another manic episode
Unchecked left alone

Until dawn rises
When tiredness
Will overcome

And prevail
Above all else

Sweet dreams
While you create
A better
Tomorrow

[moneyminded]

ווייסט
סאיז שפעט אויך פאר מיר
און איך האב
שוין נישט קיין כח

הערסט
זיך קיינמאל נישט צו
אפילו ווען איך
רעדט הויעך

דיין אייגענע
העמדער ביגל פליז
און זאג מיר נישט
זיי צו שיקן

צו די
קלינערס
ווייל די בוסט
פויל זיי צו דריקן

כגיי זיי פארברענען
ניין פארדארבן
אראפ ווארפן
אלע שטיגן

ביי די קעצלעך
וועלן זיי לאנדן
ארויס אויפן porch
מיט אלע פליגן

פאר א
גוט יאר
ביגל
זיי

פאר א
שווארץ יאר
א גאנצע וואך
זיי

נערווירן

איך וויל
שוין נישט
זעהן

איך וויל
שוין נישט הערן
פון דעם

ווי לאנג
וועט געדוירן ביז
וועסט ביגלען
איין דעמן העמד

אויב גייסטו
שלאפן איידער סאיז
געביגלט
וועט זיין די ענד

———

ס׳קומט טאקע נישט יעצט אריין
אבער איך האב עס אין די ארכיוון געטראפן
אויסגעפלאצט אין א געלעכטער
און תיקף געמוזט דא אראפ דראפן.

#overtiredbrainalert

היינט איז דא די
No iron shirts
ווער ביגעלט נאך העמעדער

אבער די איידיע איז זיס ווי צוקער

[בת קול]

[center]Choices

To love or to exist
To numb or to grieve
To remember or forget
To stay or to leave

To take the risk
Or to let go
To fool myself
Or let them know

Tear the others
Or myself
Or both
Or get help

I can’t give up
On my dream
I need to take
Responsibility

Will I choose
Or will it choose me
If I give up
?Can I ever be free[/center]

[יעקב מעקסוועל]

באקומען אין אישי, געשריבן דורך א פרוי.

[center]Like a bird
let loose
from
its cage
leaving the home
of my origin
unlatched the door
of entrapment
and the spirit in me
was released
from
confinement

,Six weeks later
the nausea
the fatigue
and the shocking
realization
that a life
was
developing
in the
holy of holies
of
my womb

The sense
of invasion
intrusion
defeat
protest
the shock
and horror
of returning
to entrapment

The impact
of the news
and the chains
it draped
over
the dreams
of my
fledgling
life

The angst
has
lived
inside me
for
twenty years
still

Yet day
after day
week
after week
month
after month
I'd recommit
to hanging in
to remaining
by his side
joyfully
supporting him
in living
an
inner-directed
life

And
each day
a grief
of dreams
,left dangling
each day
a longing
of a life
,unexplored
of a fuller
life
unlived

Each day
tripping
over oceans
of resentment
of entrapment
of being tethered
to a child

Each day
a longing
to fly
as a bird
uncaged
unconstrained
by a child
.to care for

And today
the matchmaker
she calls
she's friendly
she says my son is a wonderful boy
and she knows of a wonderful girl
and she thinks it's a match
to be considered

A familiar
horror
that's
kept
me company
for
,twenty years still
it rests
beside my heart
its silence
louder than
words

It's
contemplating
this fork
in the
road

Will I
be
a party
to
draping
this cloak
of entrapment
upon my son's
fledgling life

or not[/center]

[בת קול]

Give your son the choices
You never had.

Knowledge is power.

[בת קול]

איין טאג יא
איין טאג ניין
געלאזט די לעבן זאל
אנגיין

יעדע אקט
האט א פרייז
איך בין נישט שאקט
אז דאס איז מיינס

איך טרוים
אויב יעצט געבויט ווייטער
נאך א צוים
אדער א לייטער

נישט דא קיין ברירה
איך אקצעפטיר
דאס איז מיין גזירה
ס'דא א צייכן פון לעבן אין מיר.

[בת קול]

פלאטערט מיין געוויסן
אדער דרייען זיך מיינע קישקעס?
איך פרוביר זיך אויסרוהען אביסל
אבער שטויס נאך שטויס איך פיל עס.

נערווירענד אז מיין גוף
נישט נאר צו מיר געהערט,
אבער בארוהיגט אויך דעם געמיט
אז אלץ איז בסדר איז עס ווערט.

[מפיל קינד]

בשעה טובה ומוצלחת!

געדענק מיר צו לאדענען צום קידוש.

[תרמב]

’’מפיל קינד’’ שטיי נישט דא

[רביה''ק זי''ע]

ביזטו אפשר...? עה, כ׳גלייב נישט א זי איז עס.