קאווע שטיבל

געשען בטעות, שוין צורוקגעטוישט לכבודך,
(ב.ד.וו. איך נעם געווענליך נישט אחריות אויף מיינע שיטות אויף מער ווי 24 שעה...)

געטראפן גאנץ א זיסע שמועס פון די לעיקוואד צייטן

פון די הקדמה פון די ארטיקל/שטודיע. זיי ברענגן ארויס אז דאס אנאנימע חלק וואס שרייבן אויף די אינטערנעט פארמאגט טוט facilitate׳ן דאס ארויסברענגען דעם (פסיכאלאגישן) true self.

ולאידך גיסא, http://repository.bilkent.edu.tr/bitstr ... sequence=1, ברענגט ארויס הוגה׳ס פונקט בנוגע accountability.


Sent from my iPhone using Tapatalk

מ׳קען דאס מעלה פון ״ארויסקומען״ אפשר באטראכטן פון א געים טעארעטישן ענגל און צושטעלן צו דעם געדאנק דערין פון (מער) קאמפליט אינפארמאציע לגבי די נוכחים מיט וועם מ׳האלט דעם שמועס. דהיינו, אז לגבי דער מענטש וואס נעמט אנטייל אינ׳ם דייאלאג איז אים/איר גרינגער צו ארויסברענגען זיינע/אירע געפילן, געדאנקען וכו׳, דורך דעם וואס ער/האט מער אינפארמאציע האט אויף דעם פערזאן מיט וועמען ער/זי פירט דעם דייאלאג [ס׳איז מער שייך אז ער/זי וועט דאך מער וויסן די יוטיליטיס פון די וואס זענען אינוואלווד אינ׳ם שמועס: געפילן, דעות אד״ג].

אלס ווען איך זעה א אלטער אשכול ארויפשווימען ווייס איך ווער עס איז פאראנטווארטליך...

שכח @מי אני

עס איז אינטרעסאנט אנצומערקן אז סורען קירקעגארד האט געזאגט אז ער שרייבט (א גרויס חלק פון) זיין פילאזאפיע אונטער א פסודענים, ווייל אזוי איז גרינגער אויפצוווייזן (פילאזאפיש) דער וואס איז זיך טועה און איז אין/אונטער אן אילוזיע (בפרט בעניני אמונות).

קען זיין אז דאס איז אויך נוגע להשטיבל.

לאידך גיסא האב איך געטראכט אז ס׳איז ל״ד בעסער ארויסצוקומען אין די עפענטליכקייט. דאס איז בפרט שייך פאר די וואס שרייבן טיפזיניגע מאמרים.

להסביר, לא׳מיר אנכאפן א משל פון אונזער אלעמען באקאנטע [tag]קטלא קניא[/tag]. עט דיס פּוֺינט איז ״קטלא קניא״ מער ווי א פּסוּעדענים, מער ווי א פּערסאָנע, און אפילו מער ווי דער מענטש וואס ליגט אונטער דעם. ״קטלא קניא״ איז אן אינטעלעקטואלן ״ענטיטי״. דהיינו, ״דאס קטלא קניא״ איז א מושג פאר זיך, עכ״כ אז עס איז אפגעזונדערט און אומאפהענגיג פון דעם פיזישן מענטש וואס ליגט אונטער דעם. דער נאמען און מושג פון ״קטלא קניא״ האט טראנסענדעד דער מענטש וואס איז אונטער דעם ומקושר לזה. פארשטייט זיך אז איך מיין נישט צו פארמינערן פונ׳ם כבוד און פונ׳ם אויפטוה וואס קומט זיך פאר׳ן מענטש וואס איז אונטער דעם. פארקערט, עס איז א געוואלדיגע מעלה אז ער האט ״באשאפן״ עפעס וואס איז אנגעקומען דורך אים צו די סארט טראנסענדענט מדריגה פון ״ענטיטי״.

דאס קומט צושטאנד ווייל די חומר/ווערק/מאטעריאל וואס קומט ארויס פון דעם נאמען וכו׳ איז עפעס וואס מ׳פּילעוועט (אדער עכ״פ וואס מ׳קען פּילעווען) אין דעם. דאס איז ענליך צו, למשל, די געדאנק אז רעק״א איז אן אפגעזונדערטן מושג פון א מענטש וואס הייסט (רבי) עקיבא איגר. דאס קען בפרט גיין צוזאמען מיט׳ן גאנצן שמועס פון ״העכערע ענינים״ ודוק.

יעצט, אזעלכע ניקים ווי (פותחין בכבוד אכסניא) [tag]הוגה[/tag], [tag]יאיר[/tag], [tag]יידל[/tag], [tag]ונבנתה העיר[/tag], [tag]לעיקוואד[/tag], [tag]העניך[/tag], [tag]יואב[/tag], [tag]כעלעם׳ער מגיד[/tag], [tag]יואליש[/tag], [tag]פארוואס?[/tag], [tag]נהורא נפישא[/tag], [tag]קול דודי[/tag], [tag]מיימון[/tag], [tag]שליח[/tag], [tag]בענדזשאמין פרענקלין[/tag], [tag]הבל וריק[/tag], און אסאך אסאך אסאך אנדערע דא קענען אויך אריינגיין אין די כלל, כל אחד לפי מדריגתו. ובפרט איז דאס נוגע פאר [tag]אבטולמוס[/tag], [tag]אדנירם[/tag], און [tag]כוכב[/tag] (צווישן אנדערע) וואס גייען אריין אין דעם כלל. דאס איז ווייל אחוץ דעם פון זייערע אייגענע טיפזיניגע מאמרים, איז עס נאך מער שייך ביי זיי זייענדיג די ארויסגעבערס פונ׳ם וועקער וואס איז אן אוצר פון אט דאס. אין אנדערע ווערטער, זייערע ניקים זענען ״ענטיטיס״ (נאכאמאל, כל אחד לפי דעגרי מדריגתו) און אפגעזונדערט פון די פיזישע ברואים תחתיהם.

יעצט, אם כנים אנחנו בזה קען מען דאס נוצן אלס אן ארגומענט אויף נישט צו מגלה זיין די אידענטיטעט (עכ״פ ברבים) פון דער מענטש וואס ליגט אונטער די ניק (עכ״פ ביי אזא סארט טיפזיניגע ניק וואס איז טאקע אנגעקומען למדריגת ״ענטיטי״). דאס איז ווייל דעמאלטס טוהט מען (ווי נישט) צאמשטעלן דאס ניק מיט׳ן מענטש וואס האט דאס ״באשאפן״, ווען אין אמת׳ן איז עס (און עס דארף) שוין זיין אן אפגעזונדערטן ענטיטי פאר זיך.

שטארק ווארט! מיינסט צו זאגן ווען מען ווערט געוואר די אמת'ע איידענטיטי פון דעם חושבן ניק קען געשעהן אז די גאנצע חשיבות פאלט 3 סטעפס! אה ער איז עס נעה...

ס׳איז ל״ד אז די ענטיטי איז ״חשוב׳ער״ פונ׳ם מענטש אונטער דעם און וועגן דעם איז בעסער צו האלטן די אידענטיטעט פונ׳ם מענטש דערונטער אין געהיים. נאר אפילו אין א פאל וואס די אמת׳ע אידענטיטעט איז יא באמת חשוב׳ער פונ׳ם געשאפענעם ענטיטי (אשר בא לכלל ענטיטי וכנ״ל), קען מען נאך אלס זאגן אז דאס דארף ווערן געהאלטן עקסטער און אפגעזונדערט פונ׳ם אידענטיטעט, ווייל עס איז באמת א דבר נפרד פונ׳ם אידענטיטעט (הגם מ׳קען טאקע נישט זאגן אז עס איז לגמרי לגמרי אפגעטיילט, אבער עס איז דאך גענוג נפרד פונ׳ם אידענטיטעט פונ׳ם מענטש, וויבאלד עס איז אן ענטיטי בפני עצמו וכנ״ל).

ואגב, אין אזא פאל קען עס אויך פארענטפערן [tag]הוגה[/tag]’ס טענה קעגן אזעלכע מענטשן וואס האבן מער ווי איין ניק. דהיינו, אויב זענען זיי צוויי אנדערע דיסטינקט תוכנ׳דיגע ענטיטיס (אשר באו לכלל זה וככל הנ״ל), איז דאך נישט שייך צו טענה׳ן אז ״זיי זענען דאך איין מענטש״, ווייל די ניקס זענען דאך נפרד פונ׳ם מענטש אונטער זיי.