קאווע שטיבל

דער באן אזוי שיין געפארן,
פאר גאנצע פיהר יארן,
קומט יעצט אהן דער צארן,
און יעדער ווערט פארלארן,

הערליכע גערטנער דורך גערייזט,
צווישן שיינע בנינים געשפרייזט,
שוין געמיינט אז מ'האט שוין א טרייסט,
ניין, מיר זענען ווייט פון אויסגעלייזט,

חכמה מיט בינה זיך געגאסן,
אויפגעעפנט פון די שאכטלעך די שלאסן,
פון הערליכע ווערק גענאסן,
פלוצלינג קומט א בשורה, יעדער'ס צושאסן,

אזוי פיהל יגיעה אזויפיל פלאג,
געווען דאס שיינקייט פונעם טאג,
יעצט דאס איינציגסטע וואס כ'פארמאג,
אז א געזעגענונגס ווארט כ'זאג,

כמה יעברון וכמה יבראון,
פארמאכט איינס, לאמיר עפענען א נייען,
וואו מיר וועלן זיך ווייטער מיטפרייען,
זיך אויסגעבן די בויך ווייען.

צום ווידערזעהן!

אויב אבער וועט אזוי וויטער גיין
אז יעדע פאר טאג וועט מען דארפן עפענען נאך איין
ווי אזוי וועלן מיר קענען אנגיין
פרעג איך מיט א געווין