קאווע שטיבל

איך וויל זיך באציען אויף א פענאמען וואס די מוסדות האבן לעצטנס אנגעהויבן זיך באנוצן דערמיט אין גרויסן, נעמליך, אז די עלטערן דארפן זעהן זיך צוצושטעלן צו אלע תקנות המוסדות, סיי לגבי השקפה, טעכנאלאגיע, לבוש, אויספלוגן, יו נעים איט. ווייל אויב דאס קינד וועט זעהן א קאנפליקט צווישן די מוסדות און די עלטערן וועט דאס יונג אומרייפע קעפעלע ווערן צעמישט, און חלילה נישט זיין קלאר מיט די יסודות היהדות.

נניח אז דאס האט אין זיך א נקודה של אמת, זענען זיך די מוסדות מיט דעם מורה היתר ארויפצוצווינגען כל מיני חומרות, צומאל איז עס אקעגן געוויסע לייען מאטעריאל, זינגערס, חנוכה פארטיס, אקעגן וואקאציעס, שבתונ'ס, און נאך און נאך, און מען פאדערט כסדר אויף די עלטערן אז מען זאל זיך צושטעלן א הונדערט פראצענט צו די פארלאנגען פון די מוסדות, אלעס "לטובת בנינו וזרעינו", זיי זאלן נישט ווערן צעמישט.

איך האלט אז עס איז א פארברעך מצד די מוסדות צו טון אזעלכע שטיקעס. מען מאכט גזירות שאין רוב הציבור יכולים לעמוד בהם, אבער אנשטאט צו רעדן צו די עלטערן דירעקט, רעדט מען צו די קינדער אין חדר, יעדער מלמד און מנהל האקט אריין וואס ער מיינט אז עס איז יסוד אין אידישקייט, און נאכדעם קומט מען נאר צו די עלטערן ביי א חינוך דרשה 'אויפמערקזאם מאכן' אז מען זאל נישט סותר זיין די ווערטער פונעם מלמד.. גאנץ כיטרע.

מען וואלט געדארפט קלוגע געלערנטע מלמדים אדער פסיכאלאגן מסביר צו זיין פאר די קינדער אז נישט אלעס איז אזוי שווארץ און ווייס. אבער דער פראבלעם איז אז פסיכאלאגן זענען מוקצה מחמת מיאוס, מיר קענען און ווייסן בעסער פון זיי, מיר האבן דאך דעם חכמת התורה/תורא...

א חודש צוריק איז פארגעקומען א מסיבה אין סאטמאר בארא פארק, האבענדיג א געוויסע שייכות האב איך אדורכגעלייענט די פראפאגאנדע אין דער איד, און עס האט מיר פארדראסן ווי מען האט ווידעראמאל גע'דרש'ענט פאר די טאטעס כנ"ל, און זיי באשרייבן עס נאך אזוי שיין...

דא בין איך מעתיק צוויי שטיקלעך, פון דעם זעלביגן ענין.

.

קבלה קבלנו, אז ווען מ'רעדט אויף קינדער, מיינט מען זיך.

"קינדער האבען נישט קיין כח הבחנה" מיינט 'איך האב נישט קיין כח הבחנה'.

אריגינעלן באדייט פון חינוך. איך זוך שוין לאנג דעם: אריגינעלן; און דעם: באדייט, פון חינוך. אפשר זאל דער זך הרעיון מסביר זיין, זיין באדייט. און נאכדעם וועמיר זען אויב די 'קינדער' אדער די 'מחנכים' פארמאגן נישט די כח הבחנה.

אזוי גייט עס ליידער. ווען מ'האט אינגע קינדער פייניגט מען די עלטערן אז אלעס ברויך מען למען השם טוהן בלויז פארן וואוילזיין פון די קינדער. איינמאל די קינדער וואקסן אינטער, באָכעט מען אריין אין זיי אז זיי מוזן זיך אויפפירן גוט ווייל ווי קענען זיי טוהן אזאנס צו מצער זיין די עלטערן...

קען מען שוין איינמאל קלארשטעלן ווער ברויך זיך צושטעלן צו וועמען? די עלטערן צו די קינדער, אדער די קינדער צו די עלטערן?

דוכטזיך אז דאס פאסירט נאר אין סאטמאר אדער אין וויליאמסבורג. אין מער מעסיגע מקומות וואו באבוב, בעלזא, גור, און אנדערע נישט-אוגערישע מוסדות איז פיל בעסער.

דאס איז וואס מ'רופט ערמה אין לשון הקודש. אזוי שטייט אויפן יצר הרע אז ער נארט אריין אין זאק אריין. די בלוט קומט ארויף אין קאפ ווען מען זעהט די שווינדלערישע טאקטיקן פון דעם סיסטעם. קודם מאכט מען דיר חתונה, מען מאכט דיר האבן עטליכע קינדער, מען מאכט דיר שיקן אין היימשע מוסדות, און יעצט איז פשוט נישט מער ווי מענטשליך אז דו זאלסט פאלגן די מלמדים ומנהלים צוליב דיינע קינדערס טובה.

ווען זיי זעען אז די עלטערן האלטן זיך נישט ביים לאזן -קאנטראלירן דורך די עסטעבלישמענט מיט די "חינוך" אויסרייד, דאן אדאפטירן זיי פלוצלינג דער סעקולארער וואליו פון "קאנפיוזן די קינדער", אזוי איז מען שוין געדעקט אפילו לעגאל. והרבה משפחת הרסו בעלילה זו. גיי זיי מסביר איסור קאנפיוזן היכי דמי? ווען עלטערן האבן געהאט דעם אויסוואהל בעפאר, און נישט ווען דאס ווערט געניצט ווי א שטעקן צו קאנטראלירן.

איך מיין אז דאס ווערט אנגערופן מיניפולאציע.

ומכאן הכרוז יוצא, "עלטערן זענען נישט מחויב נאכצוטאנצן יעדער קאפריז פון די מוסדות אשר אין רוב הצבור יכולים לעמוד בהן צוליב טובת הילד, אז עס איז שווער פארן קינד איז עס חלילה נישט די שילד פון געטרייע עלטערן, נאר פון די סיסטעם וואס מאכט אומראציאנאלע תקנות, ועליהם העוון!

דאס זעלבע איז געזאגט געווארן ווען מען נעמט צו א קינד פון א טאטע אדער מאמע. איך האב געהערט פון עטליכע אזעלעכע עלטערן (הורים מנותקים) אז זיי וואלטן געוואלט טוישן לעבנסשטייגער נאר זיי ווייסן נישט צו זיי זאלן "וועגן די קינדער", און אפילו "סאושל ווארקערס" זאגן אז עס קען מאכן שאדן פאר די "קינדער".

אויך מאכט זיך אמאל אזא מאדנע סיטואציע, וואס מען לאזט צו די קינדער נאר ביי א שמחה וכדו' און דער הורה מנותק דארף יעצט אלעס נאכטאנצן "וועגן די קינדער". א שידוך מאכט מען אן דעם הורה מנותק'ס רשות, און דארף פלוצלינג זיין הלל אדער משה עניו מכל אדם, און נאכטאנצן אנדערנס קאפריזן "וועגן די קינדער". און טאמער ווערט דער הורה נישט אזוי איבערגענומען פון די הייליגער ערך פון טובת ה"קינדער, טימלט מען אים אז דאס וועט שאטן פאר די קשר אין די עתיד, "דאס קינד וועט עס דיר קיינמאל נישט מוחל זיין!".

תורה ומדע האט געשריבן:דוכטזיך אז דאס פאסירט נאר אין סאטמאר אדער אין וויליאמסבורג. אין מער מעסיגע מקומות וואו באבוב, בעלזא, גור, און אנדערע נישט-אוגערישע מוסדות איז פיל בעסער.

סליחה אז איך פארקריך פונעם אשכול. די פאנאמענען אונגערישע/פולישע איז א פארגאנגענהייט. מיר זענען שוין דריי גענעראציעס אין אמעריקע. עס איז מעגליך אז מיר האבן אונגערישע די-ען-עי, אבער איך ווייס נישט וויפיל די אונגערישע/פולישע העביטס האט א שיכות מיט אונז אין אמעריקע. מיר זענען שוין אלע אויפגעקאכט געווארן אין איין טאפ.

אין די ספרדישע אויכעט?

דו קענסט נישט לייקענען אז עס עקזיסטירן פארשידענע קולטורן צווישן אידן. סאטמאר גייט אויפן אונגארישן מהלך אשר בדוי מלבם, און גער אויף עפעס א סארט פוילישער מהלך אשר בדוי מלבם. דאס קען אנהאלטן פאר א סך דורות, פונקט ווי די ספרדים אין האלאנד זענען הונדעטער יארן געבליבן ספרדים, ווייל ווי לאנג מען איז שומר על הגחלת בלייבט דער שורש פונם קולטור.
אבער לאמיר נישט פארקריכן פונעם נושא האשכול.

איך בין שטארק מחולק מיט אייך. דער וואס קוקט גוט וועט זעהן ריזיגע קולטורישע און רעליגעזע חילורים ציווישען די יוצאי הונגריא און אנדערע אידען. דאס שפיגעלט זיך אפ איבערהויפט אויפען דגוש פון פרומקייט און קאנטראל. טייל זענען דאס מייחס צום חת"ס וואס האט געשאפען א רוח אין אונגארען פון א טיילונג און א אטמאספערע פון "אונז ווס. זיי". אין אנדערע מקומות איז א איד א איד נישט קיין חילוק וויאזוי זיין אידענע קליידעט זיך אדער צו זי גאלט זיך איהר קאפ אדער נישט. וד"ל
הנשמע אכזריות כזה נישט צו בערדיגען א פרוי וואס גאלט נישט איהר קאפ? נאר ביי די פאר'תם'טע אונגערישער באטשיס אשר לא קראו ולא שנו..

תורה ומדע האט געשריבן:איך בין שטארק מחולק מיט אייך. דער וואס קוקט גוט וועט זעהן ריזיגע קולטורישע און רעליגעזע חילורים ציווישען די יוצאי הונגריא און אנדערע אידען. דאס שפיגעלט זיך אפ איבערהויפט אויפען דגוש פון פרומקייט און קאנטראל. טייל זענען דאס מייחס צום חת"ס וואס האט געשאפען א רוח אין אונגארען פון א טיילונג און א אטמאספערע פון "אונז ווס. זיי". אין אנדערע מקומות איז א איד א איד נישט קיין חילוק וויאזוי זיין אידענע קליידעט זיך אדער צו זי גאלט זיך איהר קאפ אדער נישט. וד"ל
הנשמע אכזריות כזה נישט צו בערדיגען א פרוי וואס גאלט נישט איהר קאפ? נאר ביי די פאר'תם'טע אונגערישער באטשיס אשר לא קראו ולא שנו..

וויפיל איך געדענק האט חרדי'שקייט גארנישט נישט צו טון מיט הונגריה.

דאס האט גארנישט מיט מדינות. ווי מ׳גייט אריין אין פארטיי, נעמען זיי אלס איבער. און וואס שטערקער די פארטיי, וואס מער רעדען זיי די שפראך.

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

קומט צו לאכן דער שמועס דא. כאפ א שמועס מיט א פוילישן גערער און ווער געוואויר דער מצב דארט.

אז די עלטערן זענען קאנפיוזד, אוודאי כאפט זיי די קדחת מפחד צו 'קאנפיוזן די קינדער', וחזקה אז די תוחלת נכזבה וועט נאך מקוים ווערן.

ביסטו א שטרוי זאק, איז נישט מער ווי גערעכט איבערצונעמען די קאנטראל פון דיר.