די פירצה און אונזער סאסייעטי
נשלח: מיטוואך יוני 21, 2017 10:42 am
נעכטען האט מען אריינגעשטאכען א שפיז אין די רוקענעס פון היימישע חסידישע בעלי שמחות-חובות, די זייפען באבעל פון 'דער און יענער' איז צוקראכט געווארען אויפן הארטען צומענעטענם באדען פון 'אן אמת'ע יידישע שמחה' יא סאיז שייך! סאיז שייך צו חתונה מאכען אויף א רואיגען און פרייליכען אופן!
ווען ביי מיר אינדערהיים קען איך מיר נישט פארגינען קיין פענסי דישעס -נישטא ווער סזאל עס וואשען- און איך באנוץ מיר מיט דיספאזעבל סטרייפאום געשיר, פארוואס ''מוז'' איך אהערשטעלן פאר די גאנצע שטאט א סעודה אין פערצעלאן דישעס, פיין סוועט מיר שמעקן זיך אהערשטעלן? ערלעדיגט כוועל שוין פארשאפען פון וועמען צו בארגען/ גנב'ען נאך א טויזענטער צוויי, אבער פארוואס איז עס אזא 'על כרחך'? און דאס איז איין משל מיני אלף פון אלע פארשווענדעריי און ארויסברענגעריי וואס סאיז געווארען ביי אונז א מאסט, פונקט ווי געבוירען ווערן און שטארבען אאו''וו
און דאס אלעס איז נעכטען אויפגעוויזען -מיט די חתונה אין די היכל הקודש- אז יא מיר קענען! מען מוז נישט אראפטאנצען פון דאך ווייל יעדער איינער טאנצט! איך ספענד וויפיל כקען מיך ערלויבען און לויט מיין מצב, איך דארף נישט כאפען קיין (עושר'דיגע) הארץ אטאק ווען איך פיר א פשוטע לעבן, ווייל פאר איין נאכט מוז איך מיר אהערשטעלן, מען קען נאך אסאך אויסשמועסן די גוטע פונקטען וואס אזא צווילע חתונה און ביהמ''ד ברענגט מיט זיך אבער כוועל עס איבערלאזען פאר די גוטע שרייבערס בתוכינו ( און אזוי אויך די זמנים סאיז געווען באקוועם פאר יעדן קיינער איז נישט געווען נערוועז וועגן די קומענדיגע טאג ואכמ''ל)
אבער מקען זיך נישט פארהוילען פון די גאנצע פיקטשער יא סאיז געווען א שיינע ערפארדעבל חתונה, אבער איך טראכט אז פארן עמך איד האט אזא חתונה נישט ממשות'דיג דורכגעבראכען אז ער זאל עס קענען נאכמאכען,
איינס, ווייל מהאט עס גענומען אויף צו אן עקסטרעמען לעוויל נישט קיין באקוועמע/ ספעציעלע טישען, טישטוך, דישעס, און נאך, אז סאיז אזא גרויסע ליסט און מרחק פונעם סטאנדארט אז כוואונדער זיך צו סאיז נישט 'שפשת מרובה לא שפשת'
2) די גאנצע עולם זאל חתונה מאכען אין בית המדרש כמיין? וואו גייט מען לערנען-דאווענען? בקיצור סאיז אפשר א דורכברוך אבער סאיז נישט קיין סעלושאן פארן ציבור
3) אפי' מיט אונזער טייערען סטאנדארט זענען דא וואס רעדן זיך אפ אז צוליב די רובי העם קע''ה האבען די חתונות עפעס אזא אפגעקילטען טעם פון א יידישע שמחה און סווערט עפעס אזא מצוות אנשים מלומדה, נו? קענסט דיך פארשטעלן וויאזוי א חתונה נאכט וועט אויסקוקען ווען סוועט זיין בערך אין די שטאפעל פון א וואכנאכט? ווי נישט ווי איז עס א מעמעד וואס שפילט זיך אפ איינמאל אין לעבן (האפענטליך..) וויאזוי זאלן זיך שפירען די צוויי ערוואקסענע בעלי דעת ווען זייערס א הויכפונקט איז געפראוועט געווארען כעין א טועמי' וועטשערע? ( פאר די דאזיגע חתונה מילא, די וועלט איז דאך אויפגעווען מיט דעם אבער די פערטע צו די צענטע וועלן דאך נישט האבן קיין אטענשאן אויך נישט)
אבער ווי פריער דערמאנט סנעמט נישט אוועק פון די גוטע חלקים פון די הנהגה טובה לכולי עלמא איז א געוואלדיגע טובה פאר יעדעם איינעם: דאס דורכברעכן די צוים און חומה אז מען מוז טון וואס יעדער טוט אפי' סהאט נישט קיין שום זין ( און אפי' ווען יא..)
ווען ביי מיר אינדערהיים קען איך מיר נישט פארגינען קיין פענסי דישעס -נישטא ווער סזאל עס וואשען- און איך באנוץ מיר מיט דיספאזעבל סטרייפאום געשיר, פארוואס ''מוז'' איך אהערשטעלן פאר די גאנצע שטאט א סעודה אין פערצעלאן דישעס, פיין סוועט מיר שמעקן זיך אהערשטעלן? ערלעדיגט כוועל שוין פארשאפען פון וועמען צו בארגען/ גנב'ען נאך א טויזענטער צוויי, אבער פארוואס איז עס אזא 'על כרחך'? און דאס איז איין משל מיני אלף פון אלע פארשווענדעריי און ארויסברענגעריי וואס סאיז געווארען ביי אונז א מאסט, פונקט ווי געבוירען ווערן און שטארבען אאו''וו
און דאס אלעס איז נעכטען אויפגעוויזען -מיט די חתונה אין די היכל הקודש- אז יא מיר קענען! מען מוז נישט אראפטאנצען פון דאך ווייל יעדער איינער טאנצט! איך ספענד וויפיל כקען מיך ערלויבען און לויט מיין מצב, איך דארף נישט כאפען קיין (עושר'דיגע) הארץ אטאק ווען איך פיר א פשוטע לעבן, ווייל פאר איין נאכט מוז איך מיר אהערשטעלן, מען קען נאך אסאך אויסשמועסן די גוטע פונקטען וואס אזא צווילע חתונה און ביהמ''ד ברענגט מיט זיך אבער כוועל עס איבערלאזען פאר די גוטע שרייבערס בתוכינו ( און אזוי אויך די זמנים סאיז געווען באקוועם פאר יעדן קיינער איז נישט געווען נערוועז וועגן די קומענדיגע טאג ואכמ''ל)
אבער מקען זיך נישט פארהוילען פון די גאנצע פיקטשער יא סאיז געווען א שיינע ערפארדעבל חתונה, אבער איך טראכט אז פארן עמך איד האט אזא חתונה נישט ממשות'דיג דורכגעבראכען אז ער זאל עס קענען נאכמאכען,
איינס, ווייל מהאט עס גענומען אויף צו אן עקסטרעמען לעוויל נישט קיין באקוועמע/ ספעציעלע טישען, טישטוך, דישעס, און נאך, אז סאיז אזא גרויסע ליסט און מרחק פונעם סטאנדארט אז כוואונדער זיך צו סאיז נישט 'שפשת מרובה לא שפשת'
2) די גאנצע עולם זאל חתונה מאכען אין בית המדרש כמיין? וואו גייט מען לערנען-דאווענען? בקיצור סאיז אפשר א דורכברוך אבער סאיז נישט קיין סעלושאן פארן ציבור
3) אפי' מיט אונזער טייערען סטאנדארט זענען דא וואס רעדן זיך אפ אז צוליב די רובי העם קע''ה האבען די חתונות עפעס אזא אפגעקילטען טעם פון א יידישע שמחה און סווערט עפעס אזא מצוות אנשים מלומדה, נו? קענסט דיך פארשטעלן וויאזוי א חתונה נאכט וועט אויסקוקען ווען סוועט זיין בערך אין די שטאפעל פון א וואכנאכט? ווי נישט ווי איז עס א מעמעד וואס שפילט זיך אפ איינמאל אין לעבן (האפענטליך..) וויאזוי זאלן זיך שפירען די צוויי ערוואקסענע בעלי דעת ווען זייערס א הויכפונקט איז געפראוועט געווארען כעין א טועמי' וועטשערע? ( פאר די דאזיגע חתונה מילא, די וועלט איז דאך אויפגעווען מיט דעם אבער די פערטע צו די צענטע וועלן דאך נישט האבן קיין אטענשאן אויך נישט)
אבער ווי פריער דערמאנט סנעמט נישט אוועק פון די גוטע חלקים פון די הנהגה טובה לכולי עלמא איז א געוואלדיגע טובה פאר יעדעם איינעם: דאס דורכברעכן די צוים און חומה אז מען מוז טון וואס יעדער טוט אפי' סהאט נישט קיין שום זין ( און אפי' ווען יא..)