קאווע שטיבל

שנלב"ע א' שבט ה'תשע"ח.

געהערט א זיסע מעשה וואס ער האט דערציילט עטליכע יאהרן צוריק.

וכך אמר:
לעצטנ'ס, קומען זיינע חברים צו עם בחלום הלילה און זיי בעטן זיך ביי עם אז זיי האבן ניט וואס צו טאהן אויבן אין הימל
און זאל ער ביטע מוחל זיין זאל ער אויכעט ארויפקומען פארברענגען מיט זיי אביסעלען,

האט ער זיי געפרעגט
וואס דארפט איהר מיר האבן, איהר האט דאך ר' מענדלען (פוטערפאס) ר' שלמה-חיים'ן (קעסעלמאן) ר' ניסן (נאמנוב) ר' סעדיה (ליברוב) און נאך.

האבן זיינע חברים עם מסביר געוועהן:
מענדעלע, פארשטייסטו נישט, די אלע אויבן-דערמאנטע זיצן זיך אין גן-עדן, מיר דארפן איינעם אין גיהנם זאל זיצן מיט אונז.

האט זיך ר' מענדל אויסגעפירט מיט זיינע שטענדיגער שמייכעל...

א זיסקייט פון אן אינטערוויו:
אויף יוטיוב

כדרכו האט ר' מענדל ע"ה פלעגט כסדר חוזק מאכן פון זיך,

אין די לעצאע 20 יאהר פון זיין לעבן האט זיך געדרייט פון איהם בעיקר ווערטליך ארום זקנים והמסתעף.

תחת אחד השיחים האט ער אמאהל זיך אנגערופן:

"ווייסט איהר דער חילוק צווישען אן אכציגער צו א ניינציגער?
אז ער פארגעסט צו פארמאכן (דער זיפפער פונעם הויזן נאכן קטן'ן, נ.א.) איז ער אן אכציגער,
אז ער האט פארגעסן צו עפענען (דער זיפפער פארן קטן'ן, נ.א.) איז ער שוין א ניינציגער".


מ'דארף זיך לערנען פון איהם זיך משמח זיין אויף יעדער מצב נאר.

עוד מששמעתי בשמו:

א יאהר-צוויי צוריק האבן עטליכע חסידישע יונגערלייט האבן געזעצן און פארברענגט ביי איהם אין שטוב ביז גאר שפעט אין די נאכט שעה'ן,

זיין מחברתו הצדקת תבלחט"א איז אריין אין צימער און זיי אנגעשריגן אז מענדל איז שוין נישט יונג און ער דארף מארגן אויפשטיין פרי, און זי האט אוועק גענומען די פלעשל פון טיש,
ר' מענדל האט זיך געבעטן ביי איהר זאל זי צוריק ברענגען די באטל משקה, אבער זי האט בשום-אין-אופן נישט מסכים געוועהן,
האט ר' מענדל געוויזן פאר איינער פון די יונגעלייט אז ער האט שוין אוועק געלייגט אין זייט פון פאראויס אן אנדערער באטל און געהייסן ער זאל דאס ארויפברענגען אויפן טיש.
וכן עשה הנ"ל.
ר' מענדל האט באמערקט אז די חבריא זיצן דארטן אויף שפילקעס און ס'איז זיי אומבאטאמט מיט-צו-האלטן זיינע שלום-בית-פראבלעמען,
האט ער זיך צושמייכלט און געזאגט:
"זארגט אייך נישט, זי וועט זיך שוין נישט גט'ן פון מיר..."