די אידישע שבת-קיך (וועקער 16)
נשלח: פרייטאג סעפטעמבער 27, 2019 2:42 pm
אן עונג און קורת רוח איז מיר געווען צו ליינען דעם רייכן ארומנעמנדער ארטיקל "די אידישע שבת-קיך" דער מקור און אפשטאם פון מאכלי שבת, פון יהושע כהנא.
כדרכו האט ער געמאכט א שיינעם אינהאלטסרייכן מייסטער ווערק, אבער, איין הערה האב איך אויפן עצם טעזע פונעם ארטיקל, וואס ווארפט א טשיקל קעקעץ אינעם ארטיקל זעלבסט.
דער שרייבער הרב כהנא שרייבט מיט דעם ארטיקל מיט א הנחה, און ווי ערווענט דא מער פום עטליכע מאל אינעם ארטיקל, אז "אלס אידישער קאך איז צום זיך פארשטעלן אז אלע אידישע מאכלי שבת זאלן ציען א מסורה-קייט ביז די צייטן פון די נביאים פון וועמען מיר דערוויסן זיך פון דעם עונג שבת געבאט".
ווי נאר דער שרייבער לייגט אראפ דעם יסוד, ווארשיינליך מדעתא דעצמי' אז "עס איז זיך צום פארשטעלן אז די מאכלי שבת זאלן ציען א מסורה קייט ביז די צייטן פון נביאים", הייבט ער אן זיך צו פארטיפן און כמעט יעדן מאכל באזונדער, און מיט א זיגרייכן טאן פירט ער אויס אין יעדע עטליכע פאראגראפן ווי: איין זאך איז אבער קלאראן ספק, אז דער אזוי אידישליכער מאכל האבן די נביאים זיכער נישט געגעסן". אט די עטליכע ווערטער ווערן אסאך מאל אויסגעפירט און מיט דעם בויעט דער שרייבער זין ארטיקל און ראיות אז אלע עסנס וואס מיר עסן האבן די נביאים נישט געגעסן. פיין.
אבער טאטע אין הימל, ווער זאגט בכלל אז די עסן וואס מיר עסן דארף זיין מאכלים וואס איז געגעסן געווארן דורך די נביאים אדער טרעפן שטיין דערוועגן אין זייערע צייטן? ווער זאגט דאס און וואו שטייט דאס?
און נאכמער, פארוואס זיך אפשטעלן ביי די נביאים, מעגליך זאל מען גיין עטליכע שטאפלען ווייטער ביז אדם הראשון?
דער שרייבער לייגט אראפ א יסוד מדעת עצמו, אן קיין איין איינציגער מקור אדער זכר לדבריו, און פון דארט פארט דער ארטיקל לויט'ן אייגענעם יסוד און אייגענע החלטות און מסקנות ווערן אויסגעפירט.
דאס אז אן אומאויסגעהאלטענער שריט לדעתי, סיי מצד הרוחניות שבו (וואס דאס אגב איז נישט וואס עגבערט יעצט בעיקר), און סיי אלס דער טעכנישער טייל.
און אז דער מאכל צימעס אדער לעבער שטאמט פונעם חוזה אדער סטרעליסקער מיינט דאס אז וואס?
כ'הייב נישט אן כאפן דעם קאנצעפט און יסוד פון ארטיקל.
כדרכו האט ער געמאכט א שיינעם אינהאלטסרייכן מייסטער ווערק, אבער, איין הערה האב איך אויפן עצם טעזע פונעם ארטיקל, וואס ווארפט א טשיקל קעקעץ אינעם ארטיקל זעלבסט.
דער שרייבער הרב כהנא שרייבט מיט דעם ארטיקל מיט א הנחה, און ווי ערווענט דא מער פום עטליכע מאל אינעם ארטיקל, אז "אלס אידישער קאך איז צום זיך פארשטעלן אז אלע אידישע מאכלי שבת זאלן ציען א מסורה-קייט ביז די צייטן פון די נביאים פון וועמען מיר דערוויסן זיך פון דעם עונג שבת געבאט".
ווי נאר דער שרייבער לייגט אראפ דעם יסוד, ווארשיינליך מדעתא דעצמי' אז "עס איז זיך צום פארשטעלן אז די מאכלי שבת זאלן ציען א מסורה קייט ביז די צייטן פון נביאים", הייבט ער אן זיך צו פארטיפן און כמעט יעדן מאכל באזונדער, און מיט א זיגרייכן טאן פירט ער אויס אין יעדע עטליכע פאראגראפן ווי: איין זאך איז אבער קלאראן ספק, אז דער אזוי אידישליכער מאכל האבן די נביאים זיכער נישט געגעסן". אט די עטליכע ווערטער ווערן אסאך מאל אויסגעפירט און מיט דעם בויעט דער שרייבער זין ארטיקל און ראיות אז אלע עסנס וואס מיר עסן האבן די נביאים נישט געגעסן. פיין.
אבער טאטע אין הימל, ווער זאגט בכלל אז די עסן וואס מיר עסן דארף זיין מאכלים וואס איז געגעסן געווארן דורך די נביאים אדער טרעפן שטיין דערוועגן אין זייערע צייטן? ווער זאגט דאס און וואו שטייט דאס?
און נאכמער, פארוואס זיך אפשטעלן ביי די נביאים, מעגליך זאל מען גיין עטליכע שטאפלען ווייטער ביז אדם הראשון?
דער שרייבער לייגט אראפ א יסוד מדעת עצמו, אן קיין איין איינציגער מקור אדער זכר לדבריו, און פון דארט פארט דער ארטיקל לויט'ן אייגענעם יסוד און אייגענע החלטות און מסקנות ווערן אויסגעפירט.
דאס אז אן אומאויסגעהאלטענער שריט לדעתי, סיי מצד הרוחניות שבו (וואס דאס אגב איז נישט וואס עגבערט יעצט בעיקר), און סיי אלס דער טעכנישער טייל.
און אז דער מאכל צימעס אדער לעבער שטאמט פונעם חוזה אדער סטרעליסקער מיינט דאס אז וואס?
כ'הייב נישט אן כאפן דעם קאנצעפט און יסוד פון ארטיקל.