קאווע שטיבל

איך בין זייער נייגעריג ווער איז דער וואס האט ממציא געווען די טעם העליון וואס מען לייגט צו ביי געוויסע אותיות וואס דאס טוישט די אות ווי צום ביישפיל צ אויב לייגט מען צו ' צום אות צ' זאגט מען עס אזוי ווי די ענגלישע CH אדער ביי ג אויב לייגט מען צו א ' (כזה ג') ווערט דאס אזוי ווי די ענגלישע G
עס ווערט געניצט ביי די העברעאישע שפראך איז מיין שאלה יעצט האבן זיי דאס ממציא געווען אדער עס האט שוין עפעס א פריערדיגע מקור

ווי אזוי מען האט אמאהל געזאגט צ אדער ג קענסטו איבערלאזן פאר די בעלי דמיון, אין אמאליגער לשון קודש איז דער איינציגסטער וועג געוועהן דורך א דגוש, דער שטרעכעל איז א עברית מהלך.

די תימנער אידן האבן בקבלה אויף ווערטער אין די תורה וויאזוי צו לייענען, אפילו עס שטייט נישט. מיט אן אנדערע ג צו און אנדערע צ אדער אנדערע אותיות.

דאס וואס אונז אמעריקאנער יודען שרייבען ביי א קיצור מיט א שטרעכעלע, כגון ס'איז, איז אויך א פרישע המצאה, נאר וואס דען, מ'קומט כסדר אויף מיט נייע המצאות פאר פרארטישקייט, ס'האט גארנישט מיט עברית.

אישתישבי האט געשריבן:ווי אזוי מען האט אמאהל געזאגט צ אדער ג קענסטו איבערלאזן פאר די בעלי דמיון, אין אמאליגער לשון קודש איז דער איינציגסטער וועג געוועהן דורך א דגוש, דער שטרעכעל איז א עברית מהלך.

די תימנער אידן האבן בקבלה אויף ווערטער אין די תורה וויאזוי צו לייענען, אפילו עס שטייט נישט. מיט אן אנדערע ג צו און אנדערע צ אדער אנדערע אותיות.

די הברה פונעם ג' איז נאך היינט דא אין געוויסע מסורות.

די הברה פונעם צ' איז לכאורה א חידוש פון עברית. פארוואס פונקט א צ'? לכאורה ווייל אזוי זאגן די אלטע ליטוואקעס א צ'.

די שטרעכל פון אויבן אנשטאט א דגוש ווערט שוין גענוצט אין לאדינו, און איז נישט קיין חידוש פון עברית.