קאווע שטיבל

וואס איז די סיבה אז אין חסידישע שטיבלעך זאגט מען געווענליך נישט אבינו מלכנו אויף א תענית ציבור?

אן אויבערלענדער איד האט מיר פארציילט אז די מנהג ביי זיי איז אז אבינו מלכנו איז נאר פאר עשרת ימי תשובה, עס איז מתוקן פאר דעם. איך האב עס נישט געפארשט

אין די גמרא שטייט מפירש אז מ'זאגט עס אויך ביי א ת''צ.

ס'שטייט אין אלע נוסח ספרד סידורים מיט אַ באזונדערער נוסח זכרינו פאר א תענית, אבער למעשה האב איך נאר געהערט זאגן אין נוסח אשכנז שולן.

אין די שוהל ווי איך דאווען האט מען געזאגט אבינו מלכינו דורכאויס די גאנצע קאראנע אפאכע מיט די זכרינו ווערסיע

איך וואלט נישט גענומען קיין ראי' פון מיין שוהל זינט דער רב איז קיין ראוו ניט

וועלכער שול, אדער כאטש סארט שול, ווי די עדה, חסידות, נוסח וכדומה?

ביי אלגעמיינע אשכנז שולן זאגט מען עס אוודאי יא, אויף יעדער תענית, זאגאר בה"ב אויך. איך האב נאר אזוי געהערט פון אן אויבערלענדער איד, א שטייגער ווי וויען (ב"פ), דעברעצין, נייטרא, 69 אין לאנדאן און פרעשבורג אין ירושלים. אלע אשכנז שולן וואס זענען ליטווישע, פוילישע, רוסישע, יעקישע ועוד, זאגן עס נאך כנ"ל.

אין אשכנז האט מען געזאגט אבינו מלכנו נאר עשרת ימי תשובה. אין ליטא בימי די נושאי כלים אויף שו"ע, האט מען אנגעהויבן זאגן אויך אין א תענית.

אין סאטמאר ווייס איך אז מ'זאגט יא.
אגב איז אינטרעסאנט צו פארשטיין אז סדא פלעצער ווי מ'זאגט תחנון פאר סליחות אזויווי יעדן טאג, אין אנדערע פלעצער זאגט מען קודם סליחות און נאכדעם תחנון אזוי ווי בימי הסליחות.
ווער ווייסט אפשר האבן די 2 זאכן א שייכות.