איך וואלדער אין וואלד

[היכי דמי]

טיף איך טראכט
איך פרוביר לאגיש
מיין הארץ פארדאכט
עס בלייבט טראגיש

מיט אים געוואקסן
און זיך אנגעלאנט
צו הויכע קלימאקסן
האב איך געשיינט

ווען א מינוט געהאט
צום שאפע געגאנגען
פאר א לאנגע צייט
האט זיין ווערק מיר געפאנגען

מיין רבי, מיין שטאלץ
מיין אמונה גייסט
ווי צוהאקטע האלץ
זוך איך טרייסט

מיין הארץ עס קלאפט
ווען מיין אויערן טוט הערן
מיין מח פארכאפט
ווען איך טוה אריינקלערן

מיין הארץ מיר זאגט
פון חלום זיך ערוועק
עס איז שווער די פלאג
צו שלעפן אזעלכע זעק

איך שפיר וויי
איך פיל דרוק
געפילן פאר זיי
מיט א ברודערליכע בליק

פארנעפעלט אין וואלד
אן א וועג ארויס
איך האף אז באלד
וועט ליכטיג זיין בלויז
אבער דערווייל:
טוה איך ארומוואלדער'ן אין וואלד

[ברוינשטיין]

די שרייבסט עפעס הערליך, ייש"כ.

[ברוינשטיין]

.

[קהל'ס נער]

אינז זעמער אויף איין בלעטל?
אדער די רעדסט פון עפעס אנדערש?
אויב נישט וועל איך דאס אראפנעמען און אריינשטעלן אין א באזונדערע אשכול.

Sent from my SM-A125F using Tapatalk

מה ענין ולדר אצל רוקח, אלא כדאמר הקהל'ס, בגלל ששתיהם נרדפו על לא דבר, הכא נמי שתיהם נרדפו על לא דבר.