קאווע שטיבל

איך בין געגאנגען ער האט געקוקט און זיך געוואונדערט, ער פרעגט נישט אז ס'נישט פארשטענדליך מיט'ן גיין בחייכון אראפ צו איז ער פרייליך געווארן
על לא דבר.

דאס קומענדיגע מאל האט ער זיך פארזיכערט נישט אראפגעשלינגען אזויי פארווייטאגטן גידול בנים איידיע.
מיין תוכן פארשוויגן קענט איר נישט גראז וואס זענען גרין געווען.

איז אזוי. פאר א פארצווייגטן מאל קען טוהן זיך שוין פארלאזט ציין נישט געגעסן דערווייל כליפעט מען.

די ענדע האט עס געטליעט, פארוואס נישט געשריגן אריין, טעפ פארברענט ער, געשטיגן געגאנגען
אראפ שוין נישט. נחת קיינמאל.

עפילאג: געוויסן זענען פארביסן, צוריק געקאכט און אהיים, און שלום איז ווען די מעלה האט ער
אפגעפיצט און איינגעשלאפן

א דעקע אויף צוריק.