קאווע שטיבל

צום אלעם ערשט האסטו גאנץ גוט צושניטן די נושא. איך וואלט עס אבער איינגעטיילט אין אנדערע קאטעגאריעס אזוי אז די פראגע אויף הרב גאטליב הי״ו זאל ניטאמאל ברויכן געפרעגט ווערן.

די ערשטע קאטעגאריע זענען די וואנזיניגע טיילונג שטופער. די סארט וואס האבן נאך קיינמאל נישט געארבעט שווערער ווי זיין א שטעלפארטרעטער אין כיתה ב׳ אדער א באס רבי. די סארט זענען איבערצייגט אז דער אינטערנעט איז אן אנשיקעניש פונעם שטן דירעקט, און זיי האלטן קלאר אז זיי ווייסן וואס דער עולם טוט דארט. זיי זענען זיכער אז עבירות ווארטן ביים ווינקל און מען דארף בלויז דעם אינטערנעט עס צו עררייכן. זיי קוועטשן און קרעכצן איבערן חורבן הדור, זיצן א גאנצע נאכט אין ביהמ״ד און הערן זיך אן איבער די האר אויפשטעלנדע תעלולים וואס די היימישע אינטערנעט באנוצער טוען, און זיי גלייבן אז די רבנים זענען אנגעשלאסן אין א דיפסטעיט פארבאנד מיט די ראשי הקהילה, און דערפאר גרינדט מען נישט א פלאנעט וואס זאל בויקאטירן דעם אינטערנעט.

דער סארט איז געווענליך אומשעדליך, מאכן אסאך גערודער און הענגען אסאך צעטלעך, אבער גלייכצייטיג זענען זיי אויך פארנומען מיט רויטע געפאסטע קליידער און פרעס טראקס, אזוי אז זיי זענען פארנומען דורכאויסן טאג מיט נאך פירצות אויסערן אינטערנעט.

די צווייטע קאטעגאריע זענען די זאמד אין אויגן ווארפער. די סארט אינגעלייט וועלכע האבן שוין געעפנט א שטיקל ביזנעס, דרייען זיך ארום מיט כשר׳ע טעלעפאנען אין טאש און דינגען גרויסע טאבלעטן פאר נסיעות צו מקומות הקדושים. זיי האבן אינטערנעט מיט די שטרענגסטע פילטערס, און זיי שפירן זיך געראטן ווען זיי קענען לאזן וויסן טריאומפירנדיג נאך א זיצונג אז ״איך האב ב״ה נישט קיין וואצעפ, נאר אימעיל!״. דער סארט עלעמענט וועט זיך באטייליגן ביי קהל פארזאמלונגען, און וועט ברענגען ערשטהאנטיגע עדות איבער סוקסעסן וואס מען קען האבן אנע אינטערנעט באנוץ. פארשטייט זיך אז אייוועלט איז ביי אים אפן, און אזוי אויך באקומט ער אלע וואצעפ קליפס אויף אימעיל, אבער ער שפירט באמת דעם אשר בחר בנו מכל עם זייענדיג אפגעשיידט פון (יענעמס) נסיונות.

דער סארט איז שעדליך, וויבאלד זיי לעבן אין איינרעדעניש אז פאר זיי איז בעסער און גליקליכער. זיי האלטן באמת אז דער גרעניץ איז פונקטליך ביי וואס זיי שטעלן זיך אפ. זיי וועלן אויף קיין פאל נישט מודה זיין אז ווען נישט דער אינטערנעט וואלטן זיי נישט מצליח געווען, און אזוי אויך שטרעבן זיי צו באקומען אנערקענונג פון אלעמען. זיי זעטיגן זיך אן פון די גליונות וואס די אויבנדערמאנטע קאטעגאריע גיבט ארויס. טיילמאל וועלן זיי דאס אפילו פאנדן לע״נ אדער לרפואת א נאנטער.

די דריטע קאטעגאריע זענען די עושה מעשי זמרי. די סארט אקטיוויסטן וואס האבן באהאלטענע דעווייסעס און פעיסבוק אקאונטס געווידמעט נאכצופאלגן פונדערנאנט היימישע אינגעלייט און פרויען. אפיציעל טוען זיי דאס לשם מצוה, אבער זיי האבן שטארק הנאה פון דעם פאקט אז זיי קענען זיך האלטן פארבינדן צו די טריפה׳נע וועלט דורך א כשר׳ע פענסטערל. זיי זענען די וואס לויפן און מסר׳ן צו די רבנים ווען זיי געפינען אויס איבער א אינגערמאן וועמענס ביזנעס האט געעפנט אינסטעגראם, און אויך גלייכן זיי צו קוקן פונדערזייט ווי יענער פלאגט זיך מיט מוסדות.

דער סארט איז געפארפול און שרעקליך, ווייל זיי ווייסן קלאר אז זיי זענען צבועים אבער עס אינטערסירט זיי נישט. כל זמן זיי וועלן קענען זיין אויפן אינטערנעט און געניסן פון ראיות אסורות און כל דבר אסור אינטערסירט זיי נישט אינאיינוועגס צו היטן אויף די חומות הדת, און פון זיי זענען פארהאנען א מערהייט. נישט אלעמאל האבן זיי א גרויסע השפעה, אבער געווענליך וועלן זיך זייערע מעשים נישט ענדיגן בעפאר זיי ווערן געבלעקמעילט דורך א היימישע פרוי וואס קריגט פון זיי א צעהארנטע די.עם. (ביודעי ומכירי קאמינא).

איצטער. די טעג ארבעטער זענען ע״פ רוב פונעם צווייטן סארט. די זענען די וואס וואקסן מיט מיטן אינטערנעט. אויב איז אמאל דער שפראך געווען אז דער אינטערנעט איז אסור בתכלית האיסור, און מען איז ארומגעהאנגען מיט א פסק פון הרב וואזנער זצ״ל און שארפע דיבורים פון סקולענער רבי זצ״ל, האט זיך עס איצטער געטוישט צו ״מען מוז אבער מען דארף כשר״.

וואס האט אריינגעברענגט דעם טויש? עס איז נישט שווער צו פארשטיין.

טעג האט אויפגעראכטן די כינוס כלל ישראל עסקנים. עס איז נישטא קיין בעסערע סטארט-אפ ביזנעס ווי א סערוויס וואס ווערט געצווינגען דורך די רבנים און אויסגעפירט דורך מוסדות סטראשונקעס (היינו טעמא דכשר׳ע קינדער קליידונג). משומר און גדר זענען בליענדע ביזנעסער וועלכע קומען נישט בארגן ביים המון עם אויף שבת צו מאכן. טעג האט גראדע יא די חוצפה צו שנארן וויבאלד זיי שטעלן זיך אהער ווי אן ארגאניזאציע, אבער דאך איז קיינער פון די אנפירער נישט אפגעפאלן קיין פונט זינט עס האט זיך געגרינדעט, און לאקאציעס האבן זיי כפליים כיוצאי מצרים.