קאווע שטיבל

פון אלס קינד ווערן מיר געפרעדיגט אז דעם יוד'ס תורה'דיג לעבן איז אזוי שיין לעומת דעם גוי'ס ווייל וואס פאר א טעם האט דען דער גוי'איש לעבן, ער האט נישט קיין שבת קיין יום טוב, נישט קיין תורה ומצות, פרעסט און פאפט אן קיין שום ערהאבענער ציל אין לעבן וכו'. ווען מיר ווערן עלטער הערן מיר נאך מער, אז ביי זיי איז דא א סך גיטין, מלא הפקרות וכו'

אלזא, איך וועל נישט מאריך זיין, נאר איך וועל הערן וואס איר האט צוזאגן איבער דעם ענין?