אשכול פארשפארט

[שעפטאל]

כ'האב אויפגעפרישט דעם אשכול אנצוהייבן דעם נייעם יאהר מיט שמחה.

אפאר מינוט שפעהטער זעה איך ס'איז געווארן אפגעשפארט.
כ'בין כידוע א וואנערבול נשמה.. כ'פיהל זיך אביסל אפגעפאטשט.

ווער שפארט עס אפ, און פארוואס? כ'וויל וויסן פאר די קומעדיגע מאל וואס צו פאררעכטן.

כ'האב גע'אישי'ט דעם פותח אנפרעגן, ער האט עס נאכנישט געליינט, כנראה ס'האט נישט מיט עם. עמער אנפרעגן ביי די חשובע גבאים. ביטע געבט מיך א קלארקייט.

יישר כחכם

[שעפטאל]

יישר כח פאר די אחראים פארן מסביר זיין ב'אישי בטוב טעם ודעת!!

[מר. קלונימוס]

מעג איך אויך פארשטיין

[שעפטאל]

ביטע הערץ אויף צו פרעגן דא אדער ב'אישי.
ווען ס'וואלט געוועהן פאבליק נאלידש וואלטעך עס געשריבן.

כ'האב געלייגט מיין שאלה ברבים ווייל ק"ש איז נישט קיין חדר ווי מ'מעג נישט פרעגן. ווען כ'ווייס די סיבה וואלטעך געפרעגט פריוואט...
אבער אלס מענטשליך'קייט האבעך מודיע געוועהן בשער בת רבים אז ס'איז ב"ה קלאר, בצדק וביושר.
--

אבער דאך לאמיר צולייגן א ביינדל.. די מעשה הייבט זיך אהן מיט בערך אכט יאהר צוריק ס'געוועהן א מיטינג.. פון קעלנער אליין מיט די גרעסטע פיליסופן. מ'האט דאן אפגעמאכט אז ווען שעפטי וועקט אויף אשכולות גייט מען עס פארשפארן. למעשה האט מען זיך יעצט צוריק געזעצט און אפגעמאכט אז מ'וועט מער נישט פארשפארן.. אקעי ס'איבריגע איז שוין קלאסיפאצירטע דאקומענטן..

[צוזאמגעדרייט]

דעם אשכול רוף איך מיטן צונאמען "שעפטאל'ס פּאדקעסט"

[טמיר]

כ'האב מיך אויך געוואנדערט אויף דעם. כ'האב שוין געמיינט אז עמעזאן האט יעצט שלעסער אויף סעיל

געשריבן לזכות א גוטע חבר וואס זיכט א חברותא אין ווילי http://www.kaveshtiebel.com/viewtopic.p ... 8&start=25

[שעפטאל]

גלייבסט מיר, קיין שום אומרעכט איז נישט באגאנגען געווארן.

ס'האט נישט קיין פאליטיק נישט קיין ווארע.
מ'האט מיך גענטפערט אין אישי פאר א פארשטענדליכע סיבה.

די סיבה איז אזוי נישט אינטרעסאנט און ניטאמאל ווערד די טינט פונעם צינג. (אדער שעם איך זיך פשוט צו זאגן..)

און כדי אויפצוהערן דעי שטותים העל'עך זאפארט פארשפארן דעם אשכול. פארוואס? מן הסתם האט מיך קעלנער גע'אישי'ט, געסטראשעט שעפטי גייט טאנצן פונעם פענסטער.. העכסטענ'ס וועט ענק די הנהלה ענטפערען אין אישי...

בּיי בּיי צום פארשפארט'ן אשכול, און מיט דעם ווערט געשלאסן שעפטי'ס פאדקעסט..

געשריבן לזכות א חברותא פאר אונזער באליבטער טמיר