דולה ומשקה האט געשריבן:דער מונקאטשער איז שוין פארנומען מיט דעם ספר 'פאר יצחק' שעשה אפר תחת פאר.
דער ספר פאר יצחק שרייבט בשם הה"ק מזידיטשוב אז די גאנצע ענין אז די בכורים דארפן פאסטן ערב פסח, דאס שטאמט פון א טעות,
דאס וואס שטייט (בטור ושו"ע או"ח סימן ת"ע א') "שהבכורים צריכים להתענות בערב פסח, הוא טעות סופר, וצריך לומר להתענג".
דער מנחת אלעזר שרייבט דערויף (מהדורא חמישאה אות ט): "ובדברי תועבות כאלו יכולים לעקור ח"ו כלומר לעבור על כל התורה כולה ולומר על הכל שהוא טעות סופר".
דאס גייט ביידע וועגן הן לחומרא והן לקולא
דאס איז עפעס אנדערש, דער זידיטשובער האט דאס געזאגט מדעת עצמו מכח סברא (המכונה רוח הקודש), האט דער מנחת אלעזר געזאגט אז מיט אזעלכע סברות קען מען זאגן אויף יעדן דריטן ווארט אז עס איז א טעות סופר. (אגב, ער האט מגיה געווען דעם אריגינעלער מקור אין מסכת סופרים, אויף דעם שולחן ערוך וואלט מען עס געקענט גאר גרינג אפפרעגן אדער מברר זיין)
לגבי דעם חזון איש, איך מיין אז עס איז נישט נוגע צו דעם ענין וז"ל אגרות ח"א לב:
חזון איש האט געשריבן:ואם אמנם לפעמים נהנים מהכת"י לנקות השיבושים המתהוים במשך הזמן, אבל דבר שיצא מיד כל רבותינו בלי שום פקפוק, חלילה להרוס כמעט שלא ראיתי תועלת להגיע אל האמת ע"י הגירסאות שמחפשים מהגניזות, רק כולם תועלת לעוות משפט ולעקם את האמת, וראוי היה לגונזם, שההפסד יתר על השכר'
מ'זעט קלאר פון זיינע ווערטער אז ער האט נישט געהאלטן פון כתבי ידות אין א פאל וואס, א. אלע ראשונים ואחרונים האבן אזוי אנגענומען בלי שום פקפוק, און מ'קען נישט גיין משנה זיין סדרי בראשית, ב. ווען מ'קראצט אפיר א פארווארפענע גירסא וואס איז בכלל נישט ברור אז דאס איז די ריכטיגע. ביידע אופנים זענען כמובן נישט נוגע אין דעם פאל פון אן אפענע טעות סופר אין אן אחרון וואס גראדע האט דאס דער משנה ברורה מעתיק געווען. אנטשולדיגט, כ'האב פארגעסן, אויך עלים לתרופה האט עס געדרוקט.
(נא נוטריקון אינטענדעד...)