הרג'ענען קאווע שטיבל מיטן ציל אויפצובויען מאחורי

[מורינו הרב]

[center]הרג'ענען קאווע שטיבל מיטן ציל אויפצובויען מאחורי
[/center]
רעדט זיך מיר אפ א ידיד, אז קאווע שטיבל שלאפט אביסל לעצטע שטיק צייט, מען זעט שוין נישט די מעכטיגע זאפטיגע שטיקלעך אזוי ווי אמאל, און אויסער מנשה לוסטיג וואס הרג'עט זיך ארום מיטן גאנצן ציבור און האלט יעדן איינעם אונטער מיט זיינע מיינונגען, איז שוואכליך דא... איך קוק יענעם אן און איך זאג יענעם "וואס עפעס? - קאווע שטיבל לעבט, ס'טוט זיך דארט, יעדן טאג נייע אשכולות און נייע געדאנקען"

נאכן איבערקוקן אביסל גרינטליכער איז מיר אלעס פארענטפערט געווארן... דער עולם זיצט אין מאחורי, דארט ווערט נתחדש חידושים יעדן טאג חדשים לבקרים, אבער אין די אנדערע ערטער אין שטיבל, דארט ווי דער ידיד מיינער האט צוטריט, איז שוואכער... הגם, מען קען נישט אוועקמאכן, ס'איז נישט ממש ווי יענער לייגט עס אראפ, כ'מיין סאטמאר האט פארט געהאט 500,000 אידן ביי די הדלקה און דא און דארט עפענען זיך נאך אשכולות, אבער רעכענענדיג דאס קעגן מאחורי איז עס הימל און ערד.

אריינטראכטנדיג גרינטליכער אין די מציאות בין איך געקומען צו די מסקנא, אז יא... דאס איז א מענטש... ס'איז טאקע א בושה (און אפשר נישט), אבער פארפאלן - איין מאל דו גייסט דורך דעם פארהער און דו באקומסט צוטריט דערצו, גייט עס אריין אין די זאכן וואס נפשו של אדם מחמדתו. עס איז נישט קיין חילוק ווי כשר ס'איז און אויף דער אויסגעהאלטענער איידעלער אופן ווי אזוי עס ווערט געשריבן (וכאן המקום אפצוגעבן א באזונדערע דאנק פאר די הנהלה, אויפן אופן ווי אזוי זיי פירן דעם פלאץ און מאכן זיכער אז עס זאל פארבלייבן א ריינעם וואונקל אויף א געוואלדיגן פקחות'דיגע וועג, וקצרתי במקום שאמרו להאריך), נישט קיין חילוק ווי איידל ס'איז, אבער א מענטש איז א מענטש. ווען ער עפנט קאווע שטיבל, וועט עס אים אהינציען. דער מענטש ווערט פארלוירן, לאזט אפ אלע אנדערע וואונקלען אין שטיבל און נעמט זיך דערצו.

ס'איז שווער צו שטיין פנים אל פנים מיטן מציאות און קוקן דער ריאליטעט אין פרצוף, אבער פארט איז דאס די סיבה ווי אזוי אונזער וועלטל האט זיך אזוי שיין צעוואקסן, בשעת יעדע בעל חי מערט זיך און וואקסט. נאר אזוי ווערט געבויט זאכן, ואולי גם קאווע שטיבל בכללם. וואס קען מען טון?

ווי אזוי שרייבט דער רמב"ם? - חוש המישוש חרפה הוא לנו!