על כל פנים, איך האב היינט געזען א גאר אינטערעסאנטע ארטיקל אין די ני טיימס. איך וועל אראפברענגן דעם בילד, כדי אויפצוטרייבן אינטערעסע צו ליינען די גאנצע זאך.
עס ווייזט די קאנטענט פון אנטי אקסידענטס און אנטאסייניען - ביידע ווערן באטראכט צו זיין זייער פאטענט אקעגן הארץ פראבלעמען, קענסער, צוקער און דימענשיע - אין מאדערענע מאכלים לעומת זייערע ווילדע עלטערן
ער שרייבט אז די ווילדע פארגייער פון אונזערע היינטיגע עסן זענען פי כמה געזונטער, נאר מענטשן האבן אויסגעוועלט צו האדעווען די עסן וואס איז די בעסטע און זיסטע אין טעם, און אזוי פארלוירן כמעט יעדע נאטורליכע בענעפיט.
די אינטערעסאנטסטע נקודה איז, ווי כ'האב געשריבן, אז עס הייבט זיך נישט אן פון מאדערענע צייטן, בעלי בחירה וועלן על פי רוב זיך צוכאפן צום את הטוב ואת המות ווי צום רע ואת החיים.
די טענה איז אבער מער אויף אונזער דור, בעת אמאל זענען מענטשן געווען אומוויסענד, איז פארשטענדליך אז מען האט געזוכט דאס בעסטע פאר די גומען, אבער היינטיגע צייטן איז דאך עס ממש א סקאנדאל, ווי ער שרייבט אין איינס פאר די לעצטע פאראגראף
The United States Department of Agriculture exerts far more effort developing disease-resistant fruits and vegetables than creating new varieties to enhance the disease resistance of consumers. In fact, I’ve interviewed U.S.D.A. plant breeders who have spent a decade or more developing a new variety of pear or carrot without once measuring its nutritional content.
http://www.nytimes.com/2013/05/26/opini ... ral&src=me
