הרואה סוטה בקלקולה יזיר עצמו מן היין - 'אנעים זמירות'

[זר זהב]

איך בין נתעורר געווארען צו שרייבען דעם מאמר (עטליכע חלקים) נאכען שמועה לא טובה אז איינער פון אונזערע חבורה הקדיח תבשילו ברבים ויצא לתרבות רעות רח"ל. ער איז ליידער געוועהן הציץ ונפגע אין פארשידענע ערטער אויפען אינטערנעט, און פון כהן לא-ל עליון נעבעך געווארען כהן מדין.
איך וויל מקדים זיין דער מאמר אז דער יעניגער איז טאקע דער וואס האט מיר לכתחילה פארציילט וועגן אייוועלט, און אדאנק איהם האב איך געטראפען דעם ארט. ער האט מיר אויך פארציילט וועגן דעם אנדערען אזוי-גערופענעם היימישע פארום, וואו איך האב תחילת דרכי אנגעהויבען שרייבען, נאר ווען איך האב מיר איבערצייגט אז מען רעדט דארט דברי כפירה ומינות האב איך מיר אויסגעשפארט פון דארט.
אצינד קען איך שוין מגלה זיין אז דער מערסטע טייל שטופ צו עפענען דעם גאנצען אשכול און ארויסברענגען די סכנה פון באזוכען אין מקומות האסורים, איז טאקע געוועהן א תוכחת מגולה צו מיין געוועזענע חבר. איך האב געוואוסט ער דרייט זיך אין פלעצער וואס טויגען נישט, נאר איך האב נישט געוואלט בפירוש מוסר'ן בדרך מוסר אויס מורא ער וועט זיך בלויז פראבירען צו פארטיידיגען און נישט וועלן אננעמען וואס איך שרייב. דערפאר האב איך געשריבען א מאמר כללי פאר יעדן (און פארשטייט זיך אויך איך בתוך עמי אנכי ישבת), אפשר אזוי וועלן מיינע ווערטער ווערן אויפגענומען.
[איך וויל עס זאל זיין קלאר דאס כאטש מיינע ווערטער אין דעם יעצטיגען מאמר זענען מער געצילט אקעגן א געוויסען באקאנטען וועבסייט, מיין איך נישט נאר יענע פלאץ, נאר אומעטום ווי מען שרייבט ליצנות און מינות. ווי אויך זאג איך נישט אז דארט איז בלויז ליצנות, מינות און ניבול פה, און אז יעדער וואס שרייבט דארט איז מנוגע מכף רגליו ועד ראשו, ווייל געוויס איז דא פון אלעס און פון אלעמען. איך וויל נישט מער ווי ארויסברענגען קלאר די געפאר אונעם חורבן פון באזוכען און ליינען אויפען אן ארט וואו מען רעדט דברים האסורים.
ווייטער בין איך מבהיר אז די מטרה פון דעם ארטיקעל איז נישט צו באשולדיגען דעם אדער יענעם וועבסייט, ווי כאילו וועגן זיי איז פלוני אפגעפארען. אדרבה, איך גיי אינגאנצען נישט אריין אין קיין סברות פארוואס און פארווען, ווייל זיי זענען סתם הבל ורעות רוח. ואחרון פון די הבהרות אז איך וויל מיר נישט פאטשען אין בייכעל ווי כאילו מיר זענען בתכלית השלימות און אלעס טויג ביי אונז, ווייל דאס איז אויך נישט ריכטיג. מיין גאנצע מטרה איז טאקע ווי אינעם קעפל – הרואה סוטה בקלקולה מוזען מיר זיך מחזק זיין אין די ענינים פון אמונה, און מוסף זיין גדרים נישט צו פארקריכען.]

דער חינוך אין מצוה שפ"ו (סוף פרשת שלח) – שלא לתור אחרי מחשבת הלב וראיית העיניים, שרייבט ווי פאלגענד:
ענין לאו זה שנמנענו שלא ניחד מחשבותינו לחשוב בדעות שהם היפך הדעת שהתורה בנויה עליו, לפי שאפשר לבוא מתוך כך למינות.
דער חינוך שרייבט נישט אז מען טאר זיך נישט אוועקשטעלן טראכטען בדברי כפירה, נאר אפילו אזעלכע זאכען וועלכע זענען פארקערט פונעם תורה'דיגען זין. מען טאר נישט טראכטען אנדערש ווי די תורה הקדושה! מען טאר נישט האבען קיין מחשבות פיגול פון ענינים וואס די תוה"ק האט פארווערט! יעדע זאך וואס איז היפך הדעת שהתורה בנויה עליו איז אסור בלאו, שאפשר לבוא מתוך כך למינות.
איך האב נאר געברענגט איין שורה, אבער עס איז ראוי ונכון פאר יעדן דורכצולערנען דעם חינוך און כסדר חזר'ן ווייל יעדע ווארט פון א ראשון איז קודש קדשים, און עס ליגט דערין גאר אסאך. עמוק עמוק מי ימצאנו.

עס איז דא א געוויסע פאלשע דעה ביי מאנכע, בפרט ביי אזעלכע וואס האבען שוין טועם געוועהן מים גנובים און זוכען צו שטילען זייער דארשט און געוויסען, אז מען מעג אלעס אויסשמועסען און פרעגן. היינטיגע צייטען איז דאס איבערהויפט נפרץ געווארען אויך ביי די גוים, מיטען freedom of information act, וואס דייט אז יעדער מעג וויסען אלעס. נישט נאר יעדער מעג וויסען אלעס נאר עס איז פאסענד פאר סיי וועמען צו רעדן און דיסקוטירען אלעס. די שיטה איז היפך דעת תורתינו הקדושה און איז א געפערליכע סכנה מען זאל נישט פארכאפט ווערן במחשבת מינות חלילה.
די משנה אין חגיגה (ב' א') לערנט אונז אין דורשין...ולא במעשה בראשית בשנים ולא במרכבה ביחיד – מעשה בראשית מעג נאר ווערן איבערגעגעבן פון א רבי צו א תלמיד one to one, אבער נישט פאר א חבורה, און אודאי נישט אין א שיעור ברבים אדער א שמועס אויפען נעץ. מעשה מרכבה איז נאך העכער (עיי"ש כמה פירושים וואס יעדע זאך באדייט), און דאס טאר מען בכלל נישט אויסלערנען ברחל בתך הקטנה, נאר אויב א רבי זעהט אז זיין תלמיד איז דעתו רחבה און ער איז א בר הכי צו קענען משיג זיין די הויכע ענינים, קען ער איהם איבערגעבן די ראשי פרקים און דער תלמיד טוט פון זיך אליין אויסברייטערען דער זאך.
דא האט מען שוין די נקודה אז עס זענען פארהאנען אזוינע זאכען וואס מען טאר נישט לערנען ברבים. כאטש געוויס איז דאס תורה וללמוד אני צריך, אומגעקערט, עס איז גאר פון די סודות עליונים פונעם תוה"ק, מוז מען אבער וויסען וואו אויס און וואו איין, און מען לערנט דאס נאר מיטען פולען ערנסטקייט אהנע שום distractions.
עס גייט אבער ווייטער. די זעלבע משנה טוט אנבאטען אז טייל זאכען האט א יוד נישט קיין רשות צו פרעגן און נאך קלערן. כל המסתכל בארבעה דברים ראוי לו כאילו לא בא לעולם. מה למעלה, מה למטה, מה לפנים מה לאחור. מען האט בפירוש נישט קיין רעכט אלעס צו פרעגן און פארשטיין. געוויסע זאכען דארף מען שטייט ווייט פון זיי, און בכלל נישט אריינגיין. ווען איינער האט קשיות צ.ב.ש. וועגן גיל העולם דארף ער וויסען דאס לכאורה גייט עס אריין בגדר מה לפנים וואס איז גענצליך אסור צו פרעגן, און עכ"פ איז עס נכלל אין מעשה בראשית וואס מען טאר נישט אויסשמועסען ברבים.
צו באזוכען אין מקומות וואו אזעלכע סארט פראגעס קענען יא אויסגעשמועסט ווערן ברבים איז היפך הדעת שהתורה בנויה עליו, און אחריתם רעה וכדי בזיון וקצף. עס קען טאקע זיין א גרויס נסיון אבער לכך נוצרנו.
המשך יבא בעזה"י.

[זר זהב]

די צווייטע נקודה וואס איך האב געוואלט ארויסברענגען האט שוין באמת ר' עקבי הצאן דערמאנט אין בלויז געציילטע שורות פונעם הייליגען חינוך (מצוה תס"ז), עכ"ז דאכט זיך עס איז כדאי אויסצושמועסען באריכות.

איינע פון די כלי זין וואס די מסכילים נוצען כדי אריינצושלעפן אין אמונה שמועסן אויף אופנים אדער ענינים וואס טויגען נישט (וכנ"ל), איז צו פרעגן מיט ביטול, "איז דיין אמונה דען אזוי שוואך אז טאמער קלערסטו אריין אין עפעס גייסטו שוין ווערן אן אפיקורוס?"

פארן געפרעגטען פאסט נישט צו זאגען אז ער האט טאקע מורא פון ספיקות אין אמונה, ע"כ לאזט ער זיך ווערן אריינגעשלעפט, און אויף מינות זאגען חז"ל כל באיה לא ישובון. מען דארף אבער וויסען ווי דער חינוך שרייבט לפי שהטעות נמצא אצל בני אדם תמיד ושכלם איננו בריא לבוא עד תכלית האמת בדברים. נישט אונזערע אמונה איז 'אזוי שוואך', נישט אונזערע חינוך איז פעלערהאפטיג (אין דעם פרט), און נישט דער סיסטעם טויג נישט ווייל מען לערנט אויס אמונה פשוטה.

אין ווארהייט זענען אונז אליין שוואך און אונזערע מוחות זענען קנאפ. מיר האבען נישט דער מעגליכטקייט זיך אריינצולאזען אין קיין חקירה אהן עס זאל חלילה שאטען. אפשר אחד מני אלף קען גריבלען און חוקר זיין פארשידענע ענינים (אויך נישט ברבים, און אודאי נישט מה לפנים וכו'), אבער פאר רוב מענטשען איז עס א סכנה רוחנית.

דער פראבלעם איז אבער אז רוב מענטשען באטראכטען זיך אליין ווי וועלט'ס חכמים. יעדער פאר זיך מיינט אז ער איז דער חכם בעיניו וואס קען יא פרעגן און דורכטוהן אלערליי ענינים. בכגון דא האבען אונז חז"ל געלערנט מוטב שיהא שוטה כל ימיו – ענדערש דורכצוגיין דעם גאנצען לעבן מיטען מהלך אז מען איז טאקע נישט גענוג קלוג עוסק צו זיין אין חקירה, און אזוי ארום נישט חלילה אנקומען צו הייסען א רשע אפילו שעה אחת.


כל זה כתבתי בנוגע לערנען צ.ב.ש. דער מורה נבוּכים א.ד.ג., וואס בד"א אינעם נאמען אליין ליגט שוין די אדרעסע פאר וועמען עס איז געצילט – פאר נבוכים, בלאנדזשענדע. דער וואס גייט אינעם דרך המלך, אויסגעטרויטען דורך אבותיו ורבותיו, דער בלאנדזשעט נישט, און דער דארף נישט צוקומען צו קיין מורה.

ווען מען דרייווט אינעם גראדען, גלייכען וועג, אין וועלכע מען איז צוגעוואוינט צו דרייווען שוין יארען, מוז מען נישט נוצען קיין דזשי.פי.עס. נעוויגעיטאר. און טאמער ברענט יא פאר איינעם זיך מדבק צו זיין אינעם קודש הקדשים דער הייליגע רמב"ם זצ"ל, האט ער אונז ב"ה מזכה געוועהן מיטען י"ד החזקה. ברוך המקום ברוך הוא אז ער האט אונז געשענקט דעם הייךליגען רמב"ם, און ער ווידעראום האט איבערגעלאזט א מתנה טובה פאר יודישע קינדער, דער משנה תורה, איבער וועלכע מען קען הארעווען יארען און נאך אלץ נישט פארטיג ווערן.

ווען מען רעדט אבער לגבי באזוכען אין מקומות ווי היינטיגע קלים ורקים זענען דן אין חמורות שבחמורות, ווי דער פרעגט, דער צווייטע לייגט צו א ליצנות און דער דריטע פראבירט צו מאכען פשרות (עס פאסט איהם דאך נישט צו זאגען 'איך ווייס נישט און איך פארשטיי נישט אבער איך גלייב פארט באמונה שלימה'), דאס איז שוין סם המות ממש, און פון בלויז איין ווארט און איין באזוך קען מען חלילה ווערן פארשלעפט אינעם טיפסטען תהום.

די קשיות און ליצנות דרינגען אריין כארס שלח עכנאי און לאזען נישט נאך ביז דער יצה"ר הוא המלאך המות ערפילט זיין ציהל פון אראפשלעפן דעם יוד אין שאול תחתית רח"ל. אפשר קען מען זאגען בדרך צחות פארוואס חז"ל באנוצען זיך כסדר מיטען לשון 'נזרקה' בו מינות, ווייל עס איז ווי אן איינשפריץ – א lethal injection, און בלויז עטליכע ml (מילין – שלעכטע רייד), קענען חלילה גורם זיין דעם טויט – רשעים בחייהם קרואים מתים.

ע"כ שומר נפשו ירחק מהם, פון אלערליי מקומות וואו מען שרייבט מינות אדער זאגאר 'נאר' ליצנות אויף כל הקודש, ווייל חושבנא דדין כחושבנא דדין. הצד השוה פון חקירה, כפירה און ליצנות איז דרכם להזיק.

[בפרט ביי די מעשה וואס האט פאסירט דארף מען זיין געווארענט נישט צו באזוכען אויף סיי וועלכע פלאץ וואו דער יעניגער געבט ארויס זיין גיפט, ווייל יעדער ווארט מאכט א רושם. מיר האבען שוין דערמאנט דעם ווארט אויפען פסוק אין פרשת נצבים, אז אין אנהייב איז די ע"ז טאקע שיקוציהם וגלליהם, פירש"י מאוסים כשקצים וגללים, אבער ווען עס גייט פארביי א צייט וואס מען באקענט זיך פון דער נאנט ווערט עס שוין 'עץ ואבן' – נאריש אבער נישט עקלדיג. א צייט ארום, טאמער דרייט מען זיך ווייטער צוזאמען מיט די ע"ז, ווערן זיי פארוואנדעלט אין 'כסף וזהב', און מען מוז שוין פירען א מלחמת היצר נישט צו ווערן נאכגעשלעפט.]

המשך יבוא בעזה"י

[זר זהב]

http://www.ivelt.com/forum/viewtopic.ph ... 13#p710313

[קאווע טרינקער]

איך בין נתעורר געווארען צו שרייבען דעם מאמר (עטליכע חלקים) נאכען שמועה לא טובה אז איינער פון אונזערע חבורה הקדיח תבשילו ברבים ויצא לתרבות רעות רח"ל. ער איז ליידער געוועהן הציץ ונפגע אין פארשידענע ערטער אויפען אינטערנעט, און פון כהן לא-ל עליון נעבעך געווארען כהן מדין.
איך וויל מקדים זיין דער מאמר אז דער יעניגער איז טאקע דער וואס האט מיר לכתחילה פארציילט וועגן אייוועלט, און אדאנק איהם האב איך געטראפען דעם ארט. ער האט מיר אויך פארציילט וועגן דעם אנדערען אזוי-גערופענעם היימישע פארום, וואו איך האב תחילת דרכי אנגעהויבען שרייבען, נאר ווען איך האב מיר איבערצייגט אז מען רעדט דארט דברי כפירה ומינות האב איך מיר אויסגעשפארט פון דארט.

איר זעהט ווי ס'הייב זיך אן?? אייוועלט!
זאלן די צוויי רבנים וואס האבן געגעבן אן הכשר אויף אייוועלט (זעה מי מנוחות חלק ב', אינטערוויא מיט הישיש קרעמער) דאס נעמען אין באטראכט!

[סאשי פיש]

אז די הונט בילט איז א סימן אז די קאווע איז געלונגען!!!!......!!!

[אבי גערעדט]

גערעכטע רייד, און נאך ווי.

הלוואי זאל קאווע שטיבל האבן א עקסטערע פארום עין ערך מאחורי, וואס דארט זאל זיך יעדער קענען אויסגעבן זיינע בויך דרוקענישן, און לאזן די איבעריגע פארומס פריי

[לאליפאפ]

אז די הונט בילט איז א סימן אז די קאווע איז געלונגען!!!!......!!!

ממש א רחמנות אויף די שרייבער און ליינער דארט, אזוי אנגעגעסן צו זיין...
מ׳שפירט די האס אין יעדעס ווארט. איך בין שטאלץ אז איך האב נישט קיין ניק דארט ביי די ״ערליכע״ בלוג!

[לכבוד שבת קודש]

איך געדענק נאך ווען א געוויסע פארום האט געסטראשעט געוויסע ניקס אז מען וועט זיי פארשפארן ווייל זיי שרייבן אין היימישע קרעטשמע... איינער געדענקט דאס נאך? - דעמאלס האט קרעמער, יענטאש און אנדערע פון זיי געוויינט און געשריגן אז עס איז נישט קיין יושר. מען טאר נישט אראפקוקן אויף זיי ווייל זיי זענען ווייניגער פרום און ערלויבן זיך צו שרייבן אנדערע סארט זאכן...

איינער געדענקט נאך ווען היימישע קרעטשמע איז געווען אין הייד-פארק? - איינער געדענקט נאך ווען עס איז געווען אונטער אן אנדערע קאטעגאריע, נאך איידער עס איז געווען אין אקטואליה וחדשות? - געדענקט איינער זייער פריעדיגע נאמען, איידער עס האט געהייסן 'היימישע קרעטשמע'?

וואו קומען זיי בכלל צו בארעדן קאווע שטיבל?

[ידען]

וואס הייסט?

וואס איז געווען?

איך געדענק נישט וואס דן מיינסט

[לאליפאפ]

כ׳ווייס נישט פארוואס אבער יענער אשכול אין אייוועלט רעגט מיר אויף

[טעפל]

כ׳ווייס נישט פארוואס אבער יענער אשכול אין אייוועלט רעגט מיר אויף

אז די הונט בילט איז א סימן אז די שטיין איז געלונגען דזאשסט קידינג..

[מאנדלבאום]

כ׳ווייס נישט פארוואס אבער יענער אשכול אין אייוועלט רעגט מיר אויף

אז די הונט בילט איז א סימן אז די שטיין איז געלונגען דזאשסט קידינג..

און ווען איינער 'וואגט זיך חלילה' שרייבן פאקטן וואס שמעקט נישט, ווייל ס'קומט אויס קעגן "קאווע שטיבל" ווערט זיין מויל פארמאכט, און זיינע ווערטער פארמעקט. (ליגנט! נאר אייוועלט טוו אזאנס!)

[מאנדלבאום]

כ׳ווייס נישט פארוואס אבער יענער אשכול אין אייוועלט רעגט מיר אויף

אז די הונט בילט איז א סימן אז די שטיין איז געלונגען דזאשסט קידינג..

און אז די מאמע שאף וויינט איז א סימן אז דאס שעפעלע איז פארצוקט געווארן.

[ידען]

כ׳ווייס נישט פארוואס אבער יענער אשכול אין אייוועלט רעגט מיר אויף

אז די הונט בילט איז א סימן אז די שטיין איז געלונגען דזאשסט קידינג..

און ווען איינער 'וואגט זיך חלילה' שרייבן פאקטן וואס שמעקט נישט, ווייל ס'קומט אויס קעגן "קאווע שטיבל" ווערט זיין מויל פארמאכט, און זיינע ווערטער פארמעקט. (ליגנט! נאר אייוועלט טוו אזאנס!)

ווער פארמעקט?

[מאנדלבאום]

די פארוואלטונג

[וועפערייזער]

איך הער וואס דו זאגסט,
אן אינטרעסאנטע פשט האט מיסטער אנעים זמירות מחדש געווען, הרואה סוטה בקלקולה = ווער עס זעהט זאכען וואס זענען עם נישט אנגענעם, וואס פרעגן אפ זיינע דעות, יזיר עצמו מן היין = זאל ער שרייען הויך שייגעץ ארויס מ'טאר נישט וויסען מטאר נישט זעהן מטאר נישט הערן. א הערליך טייטש!

[ידען]

די פארוואלטונג

קאווע שטיבל איז טאקע פאר אפענקייט און מע זאל ווי ווייניגער מעקען אבער יעדער וועט האלטען און יעדער וועט וועלען אז ווען סע קומט איינער דא וואס האט געשריבען א פאר נארישע תגובות און רוב פון עס איז צו האקען אויף די פלאץ וואס געט איהם אזא שיינע מעגלעכקייט צו שרייבען און צו לייענען זאכן וואס ער קען נישט טרעפען ביי אידישע פלעצער און ער האקט קעגען די מנהלים אדער קעגען זאכן פון דא אז מע דארף איהם מעקען ווייל אויב מע וויל עפעס פרעגען קען מען עס טוהן ביי די קנעפעל וואס איז דא העכער יעדע תגובה און ווען מע טוהט אזוי נעמען עס די מנהלים זייער זייער ערענסט.

ווען איינער פרעגט עפעס אויף א שיינע נארמאלע וועג וועט מען עס קיינמאל נישט מעקען.

[מאנדלבאום]

האב איך א טענה? עטפערט! וואס איז דער פארשטאפן מיילער?
איז קאווע שטיבל הייליגער ווי דאס הייליגסטע, וואס [נאר] ביי איר שטעלט זיך אלעס אפ?
שמעק אייך נישט קריטיק? זייט ווען איז אן אפאזיציע שטעללונג נישט אין ארדענונג?

[סאשי פיש]

איך האב אזוי הנאה אז קיינער מאכט זיך נישט וואוסינדיג פון מאנדעלבוים קוק ווי ער בעט זיך מען זאל עם ענטפערען

[מאנדלבאום]

איך האב אזוי הנאה אז קיינער מאכט זיך נישט וואוסינדיג פון מאנדעלבוים קוק ווי ער בעט זיך מען זאל עם ענטפערען

פון אייך בין עניוועי נישט איטערעסאנט צו הערן אייערע דברי חכמה.
איר קענט מיר 'לאזן פלאצן' וויפיל איר ווילט נאר...

[איחוד פעלד]

פין וועם רעדט וואס איז קאליע געווארען א דאנק קאווע שטיבעל?

טאמער עפעס ווערט מען קאליע ווען מען זעהט די היפאקריסי פין די "פרומע" משוגעים שרייבערס אין אייוועלט.

אינטרעסאנט, ווייל איך קען גראדע טאקע איינער וואס נאך שרייבען אין אייוועלט האט ער זיך מיישב געוועהן, גענוג געוועהן מיט דער בלאף, און איז נעבעך אראפ פין וועג, און האט צוריק געשריבען אז אלעס וואס ער האט געשריבען אויף אייוועלט אין הבל וריק, און האט נאר געשריבען למען "האמת".

[ידען]

האב איך א טענה? עטפערט! וואס איז דער פארשטאפן מיילער?
איז קאווע שטיבל הייליגער ווי דאס הייליגסטע, וואס [נאר] ביי איר שטעלט זיך אלעס אפ?
שמעק אייך נישט קריטיק? זייט ווען איז אן אפאזיציע שטעללונג נישט אין ארדענונג?

איך בין א שוואכע קאפ. וועגען דעם כאפ איך נישט וואס דיין טענה איז. קענסט מיך עס מער מסביר זיין?

איך ענפער דיך יא ווייל כאב ליעב מאנדלעך..

[מאנדלבאום]

ידען,
מיין פראגע איז פשוט, אבער פריער נאט אייך אפאר מאנדעלעך און זעצט אייך אוועק נעבן מיר און הערט.

איך האב א מיינונוג איבער דעם מהלך פון קאווע שטיבל, און יא, אויך אויף די אחראים פארוואס זיי לאזן צו אזא מהלך.
לענ"ד איז דער פארום א גרויסער מזיק בעיקר פאר די שוועכע כאראקטערס, אבער אויך פאר געזונטע קען דאס באזוכן דא שאטן.

איך האב מיר דירעקט, יא , דירעקט איינגעסיינט כדי צו קענען שרייבן דא ככל העולה על דעתי בנוגע די אלע ענינים וואס ווערן באהאנדלט.
איך, נאיווע שעפעלע זעהענדיג די ענינים וואס ווערן באהאנדלט, ווי אזוי, און מיט וואס פאר א שפראך, האב געקלערט אז דא איז אן אפן פלאץ מ'לאזט רעדן א שטייגער ריעל היידפארק, און קיינער וועט נישט זיין ברוגז.
אדרבא ברוגז איז מען אויף אייוועלט וואס מלאזט נישט דאס און יענץ און בכלל (ועי' בתגובה שמעל ראשך באיזה אהבת ישראל ופתיחות הוא מדבר על מי שאינו סבור כמותו)

ס'האט זיך אויסגעוויזן אינגאנצן אן אנדער בילד, מ'טאר נישט שרייבן דאס און יענץ נאך די שאלה וועלכע זאך איז די רויטע ליניע, און אין אנדערע ווערטער וואס באדערט באמת.
זענט איר געזונטע מעטשן? שרייבט איינער קריטיק? פארטרייבט אים נישט מיט אויסמעקן אדער סטראשונקעס (פארוואלטונג), פארטרייבט אים נישט מיט זייטיגע שרייעכצער (חברים), האט איר צו זאגן? האקט אריין וויפיל עס גייט! אבער לגופו של ענין! אפילו שארף און בייסיק אבער צום זאך, און נישט מאכן אבי קולות אדער קרומען... (גייט מיר כלל נישט אן, אבער לדידכם קושיא)
אזא פירערץ ווייזט אויף שוין איינמאל שוואכקייט!

תכלית, אויב געפעלט אייך נישט אז מ'זעצט זיך אריין ביי אייך גופא און מ'הייב אן צו זאגן אין פנים אריין, (און נישט נאר אז ווען איינער וועט זאגן ערגעץ אנדערש וועט מען לאכן "הונט בילט" וכו')
דעמאלט איי העוו ריטשט א ראנג נאמבער, און גיי מיר שוין אוועק פון דאנעט, קיין פראבלעם, ס'וועט מיר גארנישט פעלן.