א גאנץ יאר קאנטרי!
נשלח: מיטוואך יולי 17, 2013 1:59 am
ר' בערל דער דיין,
א גאנץ יאר אנגעצויגן טוט זיין,
ח"ו קיין שמייכל אויפן געזיכט,
די קהילה אים נאך רופן צו געריכט,
חיים טראץ פראסט זיך געפירט,
ביים דאווענען א קופקע גראפירט,
דאך א ר' זיך לעצטענס באצירט,
אנטקעגען די ליידאקעס פארפירט,
חאצקל דער באס דרייווער,
נערוועז איז ער זייער,
די טראפיק איז אין לשער,
די היץ ברענט ווי פייער,
ברוך א חסיד ווי פון ביך,
אלטס הערה'ס פון זיך,
יעדער זאל שעצן מיך,
ער איז דאך דער גרויסער ר' איך,
...........................
א געשמאק קרעמל טיט זיצן,
הויך אויף די בערג מען האקט וויצן,
ר' בערל דער דיין זיצט און פארברענגט,
רוהיג געשמאק גארנישט אים קרענקט,
חיים פאפיטעס קייט מיט די צאן,
אין קאנטרי וועם גייט דאס אן,
אויף די בערג א פאקסי ער לעקט,
און ער טוט וואס אים שמעקט,
חאצקל דער באס דרייווער נישט נערוועז,
רוהיג און געמיטלעך ער פארבייסט קעז,
א נייער באשעפעניש געווארן,
אויף זיין געזיכט קיין צייכן פון צארן,
ברוך פיצא טוט קייען,
אויף די בערג די מאגן טוט עס יא פארדייען,
נישט קיין גערודער נישט קיין געשרייען,
די וועלט זאל זיך איבערדרייען,
...........................
וכאן הבן שואל דער זוהן פרעגן טוט,
מה נשתנה? פארוואס דא אלעס גוט?
ווי ניי באשאפענע יעדער אויסקוקט,
גארנישט קוועטשט אויפ'ן געמיט,
איז דאס נאר צייטווייליג?
אין שטאט צוריק הייליג?
נאר דא מען לעבט אביסל פרייווייליג?
אבער די ריכטיגע דרך איז שמייליג?
וויאזוי דאס אים צו געבן פארשטיין?
דער פון אויבן מישט זיך נישט אריין?
ח"ו דאס איז נישט ריין!
מלא כל הארץ כבודו, אוודאי ער טוט דא זיין!
אלא מאי מוז מען א ענטפער געבן,
א גאנץ יאר אין שאטן מען טוט לעבן,
פאלטשע פרומקייט מען טוט זיך באקלעבן,
נערוועז און אנגעצויגן בעכ"ח מען מיז שטרעבן,
טראץ אין הארץ שמייכלען,
אויפ'ן געזיכט מען זאל נישט באמערקען,
מיטן נאז מען וועט דאך אים פארקרומען,
ווי א פראסטאק אים באשטומען,
פארוואס ברידעלעך לעבן פארקוועטשט אזוי,
יענער אין קאנטרי האט דאך אין דיר צוטרוי,
אין שטאט ווי אין קאנטרי פיר זיך גענוי!
לעב פאר זיך צופרידן און אינדזשוי!
א גאנץ יאר אנגעצויגן טוט זיין,
ח"ו קיין שמייכל אויפן געזיכט,
די קהילה אים נאך רופן צו געריכט,
חיים טראץ פראסט זיך געפירט,
ביים דאווענען א קופקע גראפירט,
דאך א ר' זיך לעצטענס באצירט,
אנטקעגען די ליידאקעס פארפירט,
חאצקל דער באס דרייווער,
נערוועז איז ער זייער,
די טראפיק איז אין לשער,
די היץ ברענט ווי פייער,
ברוך א חסיד ווי פון ביך,
אלטס הערה'ס פון זיך,
יעדער זאל שעצן מיך,
ער איז דאך דער גרויסער ר' איך,
...........................
א געשמאק קרעמל טיט זיצן,
הויך אויף די בערג מען האקט וויצן,
ר' בערל דער דיין זיצט און פארברענגט,
רוהיג געשמאק גארנישט אים קרענקט,
חיים פאפיטעס קייט מיט די צאן,
אין קאנטרי וועם גייט דאס אן,
אויף די בערג א פאקסי ער לעקט,
און ער טוט וואס אים שמעקט,
חאצקל דער באס דרייווער נישט נערוועז,
רוהיג און געמיטלעך ער פארבייסט קעז,
א נייער באשעפעניש געווארן,
אויף זיין געזיכט קיין צייכן פון צארן,
ברוך פיצא טוט קייען,
אויף די בערג די מאגן טוט עס יא פארדייען,
נישט קיין גערודער נישט קיין געשרייען,
די וועלט זאל זיך איבערדרייען,
...........................
וכאן הבן שואל דער זוהן פרעגן טוט,
מה נשתנה? פארוואס דא אלעס גוט?
ווי ניי באשאפענע יעדער אויסקוקט,
גארנישט קוועטשט אויפ'ן געמיט,
איז דאס נאר צייטווייליג?
אין שטאט צוריק הייליג?
נאר דא מען לעבט אביסל פרייווייליג?
אבער די ריכטיגע דרך איז שמייליג?
וויאזוי דאס אים צו געבן פארשטיין?
דער פון אויבן מישט זיך נישט אריין?
ח"ו דאס איז נישט ריין!
מלא כל הארץ כבודו, אוודאי ער טוט דא זיין!
אלא מאי מוז מען א ענטפער געבן,
א גאנץ יאר אין שאטן מען טוט לעבן,
פאלטשע פרומקייט מען טוט זיך באקלעבן,
נערוועז און אנגעצויגן בעכ"ח מען מיז שטרעבן,
טראץ אין הארץ שמייכלען,
אויפ'ן געזיכט מען זאל נישט באמערקען,
מיטן נאז מען וועט דאך אים פארקרומען,
ווי א פראסטאק אים באשטומען,
פארוואס ברידעלעך לעבן פארקוועטשט אזוי,
יענער אין קאנטרי האט דאך אין דיר צוטרוי,
אין שטאט ווי אין קאנטרי פיר זיך גענוי!
לעב פאר זיך צופרידן און אינדזשוי!
