שקר החן והבל היופי?

[פידלער]

די מאגאזין וועניטי פעיר (Vanity Fair) האט דעם חודש געלייגט אויף זייער דעקל א בילד פון דזשאכער טשארנאעוו, די פארדעכטיגטע באסטאן באמבער. אויב דזשאכער וואלט געווען אלט, מיאוס, אדער גראב וואלט דאס לכאורה נישט געווען א פראבלעם. אבער דזשאכער איז יונג און זיין אויסזען איז בא'טעמ'ט. ער קוקט אויס ענליך צו פיל פון די ראק סטארס און יונגע סעלעבריטיס וואס וועניטי פעיר לייגט געווענליך אויף זייערע דעקלעך. ממילא איז געווארן אן אויפרידעריי. מענטשן מיט מאראלישע געפילן און איבערהויפט מענטשן און משפחות וואס זענען געשעדיגט געווארן אין די אטאקע, זענען גאר אויפגעברויזט. היתכן, מ'מאכט פון א מערדער א ראק סטאר!

פסיכעלאגן האבן שוין לאנג שטודירט די שייכות צווישן פיזיקאלע אטראקטיוונעס און הצלחה אין אלגעמיין לעבן און באזונדערס, אין די ארבעט פלאץ. אלע עקספערימענטן (ווי ווייט איך ווייס) האבן באוויזן אז "שענערע" מענטשן פארדינען מער געלט און זענען בעצם מער מצליח ווי די וואס זענען גערעכנט אלס ווייניגער שיין לויט אונזער געזעלשאפט'ס אפשאץ.

ווי באוואוסט, האט דזשאכער טשארנאעוו א סטאדע פון מיידלעך וואס האבן קראשעס אויף אים און שרייבן פעטיציעס און טוען אנדערע שתדלנות מיטלען פאר זיין פרייהייט. וואס זאגט דאס וועגן אונזער געזעלשאפט אז אזא לעכערלעך זאך ווי אויסזען זאל האבן אזא השפעה אויף אונז?

פאר מער אינפארמאציע איבער די פסיכאלאגישע עקספערימעטן, זע:

ארטיקל ארויסגעגעבן דורך האפסטרע יוניווערסיטעט: "Physical Attractiveness Bias in Hiring: What is Beautiful is Good" דורך Comila Shahani-Denning

אדער

"THE EFFECTS OF PHYSICAL ATTRACTIVENESS ON JOB‐RELATED OUTCOMES: A META‐ANALYSIS OF EXPERIMENTAL STUDIES" דורך MEGUMI HOSODA, EUGENE F. STONE-GWEN COAT