שכוח בעינאר

[Accountant]

שלום עליכם טייערע פריינט. לעצטענס בין איך נישט אויף קאווע שטיבל צוליב'ן זיין פארנומען יומם ולילה. איך ווייס אז איך בין נאך שולדיג אפאר ארטיקלען וואס כ'האב צוגעזאגט, ועוד חזון למועד ווען די צייט וועט ערלויבן. כ'וויל מיך אבער אפרעדן דאס הארץ איבער אן אומרעכט וואס ווערט געטוען.

א אינגערמאן שיקט מיר פריער אריין א בריוועל וואס ער האט באקומען פון די גאווערמענט איבער פוד סטעמפס. דער בריוועל מעלדט אים, אז אין נאוועמבער וועט זיין פוד סטעמפס ווערן געשניטן מיט אריבער הונדערט דאלער א חודש.

דער אינגערמאן איז אויסער זיך. ער איז א שווערער ארבעטער, טרוד על המחיה ועל הכלכלה, אבער ער קומט נישט אויס מיט זיין וועידזש אויסצוהאלטאן זיין קינדער-געבענטשטע משפחה. ער איז אנגעוויזן אויף הילף ווי פוד סטעמפס און סעקשאן 8 צו קענען באצאלען דעם יקרות'דיגן לעבן. ער איז לעגאל בארעכטיגט צו באקומען יעדען דאלער וואס ער באקומט.

דעם אינגערמאן'ס מצב טוט מיר זייער וויי. צוליב דעם נעם איך אפיר דעם פעדער (בעסער געזאגט, דעם קיבארד). נישט ווייל איך האלט אז איך וועל עפעס אויפטוען, נאר פשוט אז ס'טוט וויי שרייט מען.

אין די לעצטערע יארן ווערט דער היימישער עולם מער און מער רעפובליקן געשטימט. די היימישע געגענטער אין ברוקלין זענען געווארן ווי אן אינזל פון רעפובליקאנער אין א ים פון ניו יארק סיטי דעמעקראטן. איך גיי נישט יעצט אריין פארוואס ס'איז אזוי, ווען ס'האט זיך געטוישט דער מציאות אז היימישע אידן זאלן אפלאזן דעם דעמאקראטישן פארטיי ווי אונזערע עלטערן זענען געווען און מ'זאלן ווערן קאנסערוואטיוו געשטימט. אבער איך שטיי און איך וואונדער מיך: ווי אזוי קענען מענטשן זיין אזוי בלינד אקעגן די אייגענע אינטערעסן?

די סיבה פון דעם פוד סטעמפס רעדוקציע איז צו פארדאנקען די רעפובליקאנער, ובראשם זייער פירער בעינאר. זיי שטייען על המשמר זיכער צו מאכן אז די פוד סטעמפס שניטן גייען אריין אין קראפט.

ס'קומט זיך פאר די רעפובליקאנע פארטיי קרעדיט. זיי האבן מצליח געווען צו טאן דאס אומגלויבליכע, זיי האבן מסביר געווען פאר ארעמע מענטשן אז רייכע דארפן שטייער-שניטן. עניים ואביונים פארשטיין אז זיי דארפן אוועקגעבן זייער לחם לאכול כדי די רייכע זאלן האבן מער געלט.

נישט אז די שטייערן זענען הויעך. א נעכטיגן טאג. יא, פאר מיר און דיר, פשוטע עמך מענטשן וואס מ'רופט אן מיטל-קלאס, זענען די שטייערן הויך (אבער נאך אלץ פון די נידריגסטע וואס מ'האט נאר אמאל געצאלט!) אבער פאר די רייכע, זיי לעבן זיך א חיים טובים און דארפן נישט קיין רחמנות.

נעמט אזא איינעם ווי מיט ראמני. א רייכער געוועליר, ווערד הונדערטער מיליאנען דאלארן. וואס מיינט איר? וויפיל האט ער געצאלט אינקאם שטייער? כ'מיין, די העכסטע ראטע איז דאך עטליכע און דרייסיג פראצענט (היצטערט, איז עס ניין און דרייסיג. ביז היי יאר, פינף און דרייסיג). לכאורה דארף דער רייכער באצאלן דעם העכסטן ראטע. אבערווייז. ראמני האט אין די יארן פון 2000 ביז 2010 געצאלט אן ערך פון דרייצן (נישט קיין טייפא) פראצענט!

דער ריזיגער קאמפעני עפל. וויפיל האבן זיי באצאלט? עממממ, כ'ווייס נישט פונקטליך. ס'איז א מחלוקת ה'חשבונאים. ס'דא וואס זאגן אן ערך פון צען פראצענט, ויש אומרים אכצען פראצענט. ס'ווענדט זיך ווי אזוי מ'רעכענט... ס'איז נישט קיין הלצה. איך און דו האבן איין וועג פון רעכענען: מ'האמיר געמאכט געלט, דארפן מיר באצאלן וויפיל אנקעל סעם פארלאנגט. עפל און אנדערע רייכע זענען אנדערש. זיי האבן זייער קאמפליצירטע חשבונות וואס ס'הייסט געמאכט געלט און וואס ס'מיינט באצאלט. ס'איז א לאנגער שמועס פאר זיך אלע דריידלעך וואס זיי נוצן. און ס'איז לעגאל! די טעקס קאוד איז לכתחילה אזוי געשריבן אז די רייכע זאלן האבן אויסוועגן. נאך אלעם, זיי געבן געלטער פאר פאליטישע קאמפיינס (וואס זענען מסביר פאר'ן ארעמען ארבעטער אז רייכע דארפן שטייער-שניטן) בשעת מיר פלאגן זיך צו קענען אויסקומען דעם טאג.

וואס דארפט איר מער פון דאס פאלגענדע: ווארען באפעט, פון די רייכסטע מענטשן אויף די וועלט, שרייעט אז ס'איז נישט יושר אז ער באצאלט א קלענערן ראטע פון זיין סעקראטאר!

איך בין נישט דא אייך מסביר זיין שיטת הדעמאקראטן. איך וויל נאר פארשטיין ווי אזוי קענען מענטשן וואס דארפן הילף פון די גאווערמענט שרייען אז מ'דארף שטייער-שניטן און מ'זאל שניידן די פראגראמען אויף וואס די דאזיגע מענטשן לעבן כדי צו באצאלן די שטייער-שניטן?! ס'גייט מיר נישט אריין אין קאפ.

איז דא עפעס וואס איך פארזעה?


ידעתי בני, ידעתי. נישט אלעס איז געלט. ס'זענען דא אנדערע וויכטיגע אישוס וואס די רעפאבליקאנער זענען גערעכט און די דעמאקראטן זענען ממש נישט צו פארשטיין.

ס'איז דאך דא א סעקאנד אמענדמעמט. יעדער מעג האבן גאנס!

ס'איז אפשר נישט אזוי איידל, אבער חתונה האבן, נו, דו ווילסט טאקע אז... שוין...

עובר במעי אמו/ה. ממש רציחה.

מחלמות. מיר דארפן באמבארדירן אן אנדערן לאנד יעדע שטיק צייט (חוץ סיריע פארשטייט זיך), מ'דארף ווייזן ווי מעכטיג מיר זענען!

אבאמא קעיר. ממש א קאטאסטראפע. אונז דארף מיר אנשטאט דעם דעם אפארדעבאל קעיר אקט!

וכולי וכולי וכולי,

אלעס טאקע זייער חשוב און וויכטיג. אבער מתי אעשה גם אנוכי לביתי? זענען דאס אלעס וויכטיגער פון קענען אויסלעבן דעם טאג?


אקעי. דער מיסטער אקאונטענט עשה את עצמו כאילו לא ידע. ער איז דאך דער וואס דארף דאס פארשטיין! אמעריקא איז דאך פארזינקען אין חובות, ממש צענדליגער טריליאנען דאלארען, מ'מוז דאך עפעס טוען דערוועגן!

פיין. אבער אפשר קען מען העכערן שטייער אויף די רייכע? נישט חלילה אז מ'זאל העכערן די שטייער ראטעס, נאר פשוט זיכער מאכן אז די רייכע באצאלן דעם זעלבן ראטע פון מיטל-קלאס מענטשן. איז דאס נישט יושר? אפשר קען מען זיך שפארן אביסל געלט מיט'ן אויפהערן איבערבויען אנדערע לענדער ווי איראק וכדומה? אולי ואולי זאל מען אויפהערן פינאנצירן פראיעקטן פאר'ן מיליטער וואס קיינער דארף נישט?

וכהנה רבות ווי אזוי מ'קען אראפברענגן די אויסטערלישע חובות. פארוואס דארף מען שניידן פונעם ארעמען שיכט פונעם פאלק?


לאמיר גיין א טריט ווייטער. לאמיר שוין זאגען אז נאר דורך שניידן פוד סטעמפס קען מען אראפנידערן אמעריקא'ס חובות. דארפן דווקא מיר - וואס זענען נהנה פון די אלע פראגראמען - זיין די וואס פארלאנגען דאס צו שניידן? איך ווייס נישט איבער דיר, אבער איך שלאף גאנץ רואיג ביינאכט בשעת אמעריקא זינקט אין חובות.

איך זארג מיך מער איבער באצאלען מיינע חובות.

משל למה הדבר דומה: א פרישער אינגערמאן נאך די חתונה האט געמאכט א דיעל מיט זיין ווייב. ער איז דאך דער מאן, וועט ער קעיר נעמען פון די גרויסע זאכן בשעת די פרוי וועט קעיר נעמען פון די קליינע זאכן. זי וועט קאכן, באקן, קלינען, מחנך זיין די קינדער, און ברענגן פרנסה. ער וועט זיין פארנומען מיט די גרויסע זאכן, ער וועט קעיר נעמען פון אמעריקא, רוסלאנד, איראן, איזראעל, וכדומה...

אזוי זעהט אויס איינער וואס זארגט זיך איבער אמעריקא'ס חובות מער ווי פון זיינע.

צום שלוס: געלויבט גאט אז איך האב נישט קיין פראגראמען און כ'קום אויס פון מיין פרנסה. פון מיר גייט גארנישט געשניטן ווערן. ס'טוט מיר נאר וויי איבער'ן מצב פון מיינע פריינט און באליבטע וואס פאר זיי קומט שווערע יארן. כ'בין שוין נישט געווען שטימען פאר לאנגע יארן פשוט ווייל כ'האב בעסערס וואס צו טוען און כ'בין נישט געווענליך פאר איין פארטיי מער ווי דעם צווייטן. אין די קומענדיגע וואלן וועל איך מיך אי"ה יא באטייליגן כדי אויסצודריקן מיין אויפברויז איבער דעם אומרעכט וואס די רעפאבליקאנער טוען.