דארף מען טאקע לויפן צו פאליציי ווען איינער רירט אהן א בחור?
נשלח: דאנערשטאג מערץ 20, 2014 4:25 pm
איך וויל זאגן אפאר ווערטער וואס וועט ווארשיינליך אויפרעגן אסאך פון די חכמי השטיבל, און איך זאג נישט קבלו דעתי, אדרבא לאמיר הערן וואס דער עולם האלט.
עס איז עפעס זייער אין סטייל אז ווי נאר מען הערט פון א מאלעסטער ווערט יעדער העפפי און ס'איז הותר דמו לגמרי, און גלייכצייטיג די בלוט פון די משפחה וכל הנלוים אליו, יעדער שטייגט איבער דעם צווייטן מיט היציגע רעטאריק איבער די עונשים חמורים וואס מען דארף אים צוטיילן, און ווער עס זאגט נאר א גוט ווארט אויף אים ווערט באטראכט ווי אלטמאדיש און איינער וואס געהערט צום פינסטערע פארגאנגענהייט ווען מען האט מאלעסטערט קינדער תחת כל עץ רענן ואין פוצה פה ומצפצף.
די זעלבע וואס אין אנדערע פעלער וועלן האבן א ליבעראלע חמלה'דיגע צוגאנג ווען א עוולה ווערט באגאנגען ווערן עפעס ביי אזאנע זאכן אינגאנצן צושפילט און ווי נאר עס איז דא א האלבע קלאנג אויף עמיצין [און ווער רעדט נאך א איש מכובד] טאנצט מען גלייך אויף כגבור שש לקרב און מען מאכט א כאראקטער מארד אויף דעם באטרעפנדער, און מען חתמ'ט אים אפ לאלתר למיתה חטופה.
די אנגענומענע תירוץ איז אז היות ביי אונז איז דא א מגיפה פון מאלעסטערס דארף מען אומגיין בחומר הדין און טיילן פעטש רעכטס און לינקס למען ישמעו ויראו, אבער איך האלט נישט אז דאס איז א תירוץ מען דארף דן זיין יעדע אינדעוועדועל לגופו מען קען נישט מקריב זיין קיין קרבנות ציבור ווען ס'שמעקט אונז.
איז קודם לאמיר זעהן איז טאקע דא ביי אונז א איבערפלוס פון מאלעסטערס? איך בין נישט זיכער דערין, עס קען זיין אז ביי אונז איז פשוט דא מער געלעגנהייטן צו טשעפען קינדער ממילא האבן די מאלעסטער'ס א פרייע האנט, די וואס שרייען אז מען דארף ארעסטירן יעדער וואס האט נאר געקוקט הייס אויף א בחור זאל אפשר מאכן א שטורעם אז מען זאל מאכן נארמאלע מקוואות ווי ס... הונגעריג עדאלטס זאלן נישט קענען זעהן בחורים בקישוי אבר [סארי פאר מיין שפראך]
מען דארף נעמען אין באטראכט אז די געזעץ וואס לייגט ארויף אזאנע הארבע שטראפן רעדט זיך פון א געמיינדע וואס טאמער איינער איז נישט צופרידן פון זיין ווייב קען ער נעמען א צווייטן, אז סשמעקט אים א זכר קען ער דאס אויך האבן, און עס איז נישט מעגליך אז א יונגער זאל עס ברצון טוהן מיט א ערוואקסענע מענטש,
און אזוי ווייטער, ביי אונז איז אמאהל דער מאלעסטערער א צובראכענע איד וואס גלייכט נישט זיין אשת נעורים און ער איז נעבעך הונגעריג אויף אביסל בשר תאווה, און טיילמאהל טוען די בחורים אויך זייער חלק און סשמעקט זיי די מעשה [נישט אז ס'איז א תירוץ אבער סגיט אביסל א אנדער בליק]
מען דארף אויך מחלק זיין ווען איינער טוט עס מיט א אומשולדיג אינגל, צו מען טוט עס מיט א בחור וואס איז בנוי לתלפיות, אזוי אויך צו עס האט אים איינמאהל געכאפט א חולשה אויף א געוויסע בחור אדער ער איז א סעריעל מאלעסטערער, און אזוי אויך צו ער רירט נאר צו אדער ער צווינגט אויף מעשים מגונים און אזוי ווייטער
די נקודה איז נישט אז מען זאל אנקוקן מאלעסטערס אלס לעגיטים חס ושלום, יעדער מאלעסטערער דארף מען אפירנעמען און טאמער עס העלפט נישט דארף מען גיין צו פאליציי אבער מען דארף נאך נישט פארדעם קוקן אויף יעדער וואס האט געהאט עפעס א מעשה מיט א בחור אין מקווה ווי א סכנה פאר די מענטשהייט וואס מען דארף הענגן אינמיטן שטאהט, מען דארף נעמען אין באטראכט אז מיר לעבן אין א שווערע סאסייעטי און אמאהל איז דער מאלעסטער אויך א שטיקל קרבן
זיכער אז מיר לעבן אין א לאנד ווי עס איז דא יושר'דיגע חוקים וואס מען דארף מכבד זיין און אז די געזעץ זאגט אז מען דארף באריכטן א מאלעסטערער איז זיכער אז מ'דארף אזוי טוהן, אבער ווי לאנג מיר פארשטייען אז לצורך פודסטעמפס וסקול פראגראמ'ס מעג מען פארקוקן אויף דינא דמלכותא, מעג מען אויך גוט איבערטראכטן פאר מען ארעסטירט א איד אויף א גאנץ לעבן און מען מאכט א כאראקטער מארד אויף אים און אויף זיין פאמיליע.
איך פארשטיי אז מיין שטעלונג איז העכסט אומפאפולער אבער זה דעתי לעת עתה, [עס קען זיך טוישן אין אפאהר מינוט ארום]
די עיקר נקודה איז אז אוודאי איינער וואס איז שוין געווארנט געווארן דארף מען גיין בחומר הדין, אבער איינער וואס איז דורכגעפאלן דארף מען באהאנדלען מיט איידלקייט און שיקן צו העלפ.
אונזער סאסייעטי האט אסאך פראבלעמען אבער דאס וואס מען האלט זיך אפ פון באריכטען פאר די פאליציי איז נישט איינע פון זיי, עס איז זייער נארמאל אז ווילאנג מיר האבן אזא צודרייטע לעבנס-שטייגער זאל אונזער פראבלעמען אויך באהאנדלט ווערן צווישן אונז...
יעצט רבותי נעמטס ענק האקן....
עס איז עפעס זייער אין סטייל אז ווי נאר מען הערט פון א מאלעסטער ווערט יעדער העפפי און ס'איז הותר דמו לגמרי, און גלייכצייטיג די בלוט פון די משפחה וכל הנלוים אליו, יעדער שטייגט איבער דעם צווייטן מיט היציגע רעטאריק איבער די עונשים חמורים וואס מען דארף אים צוטיילן, און ווער עס זאגט נאר א גוט ווארט אויף אים ווערט באטראכט ווי אלטמאדיש און איינער וואס געהערט צום פינסטערע פארגאנגענהייט ווען מען האט מאלעסטערט קינדער תחת כל עץ רענן ואין פוצה פה ומצפצף.
די זעלבע וואס אין אנדערע פעלער וועלן האבן א ליבעראלע חמלה'דיגע צוגאנג ווען א עוולה ווערט באגאנגען ווערן עפעס ביי אזאנע זאכן אינגאנצן צושפילט און ווי נאר עס איז דא א האלבע קלאנג אויף עמיצין [און ווער רעדט נאך א איש מכובד] טאנצט מען גלייך אויף כגבור שש לקרב און מען מאכט א כאראקטער מארד אויף דעם באטרעפנדער, און מען חתמ'ט אים אפ לאלתר למיתה חטופה.
די אנגענומענע תירוץ איז אז היות ביי אונז איז דא א מגיפה פון מאלעסטערס דארף מען אומגיין בחומר הדין און טיילן פעטש רעכטס און לינקס למען ישמעו ויראו, אבער איך האלט נישט אז דאס איז א תירוץ מען דארף דן זיין יעדע אינדעוועדועל לגופו מען קען נישט מקריב זיין קיין קרבנות ציבור ווען ס'שמעקט אונז.
איז קודם לאמיר זעהן איז טאקע דא ביי אונז א איבערפלוס פון מאלעסטערס? איך בין נישט זיכער דערין, עס קען זיין אז ביי אונז איז פשוט דא מער געלעגנהייטן צו טשעפען קינדער ממילא האבן די מאלעסטער'ס א פרייע האנט, די וואס שרייען אז מען דארף ארעסטירן יעדער וואס האט נאר געקוקט הייס אויף א בחור זאל אפשר מאכן א שטורעם אז מען זאל מאכן נארמאלע מקוואות ווי ס... הונגעריג עדאלטס זאלן נישט קענען זעהן בחורים בקישוי אבר [סארי פאר מיין שפראך]
מען דארף נעמען אין באטראכט אז די געזעץ וואס לייגט ארויף אזאנע הארבע שטראפן רעדט זיך פון א געמיינדע וואס טאמער איינער איז נישט צופרידן פון זיין ווייב קען ער נעמען א צווייטן, אז סשמעקט אים א זכר קען ער דאס אויך האבן, און עס איז נישט מעגליך אז א יונגער זאל עס ברצון טוהן מיט א ערוואקסענע מענטש,
און אזוי ווייטער, ביי אונז איז אמאהל דער מאלעסטערער א צובראכענע איד וואס גלייכט נישט זיין אשת נעורים און ער איז נעבעך הונגעריג אויף אביסל בשר תאווה, און טיילמאהל טוען די בחורים אויך זייער חלק און סשמעקט זיי די מעשה [נישט אז ס'איז א תירוץ אבער סגיט אביסל א אנדער בליק]
מען דארף אויך מחלק זיין ווען איינער טוט עס מיט א אומשולדיג אינגל, צו מען טוט עס מיט א בחור וואס איז בנוי לתלפיות, אזוי אויך צו עס האט אים איינמאהל געכאפט א חולשה אויף א געוויסע בחור אדער ער איז א סעריעל מאלעסטערער, און אזוי אויך צו ער רירט נאר צו אדער ער צווינגט אויף מעשים מגונים און אזוי ווייטער
די נקודה איז נישט אז מען זאל אנקוקן מאלעסטערס אלס לעגיטים חס ושלום, יעדער מאלעסטערער דארף מען אפירנעמען און טאמער עס העלפט נישט דארף מען גיין צו פאליציי אבער מען דארף נאך נישט פארדעם קוקן אויף יעדער וואס האט געהאט עפעס א מעשה מיט א בחור אין מקווה ווי א סכנה פאר די מענטשהייט וואס מען דארף הענגן אינמיטן שטאהט, מען דארף נעמען אין באטראכט אז מיר לעבן אין א שווערע סאסייעטי און אמאהל איז דער מאלעסטער אויך א שטיקל קרבן
זיכער אז מיר לעבן אין א לאנד ווי עס איז דא יושר'דיגע חוקים וואס מען דארף מכבד זיין און אז די געזעץ זאגט אז מען דארף באריכטן א מאלעסטערער איז זיכער אז מ'דארף אזוי טוהן, אבער ווי לאנג מיר פארשטייען אז לצורך פודסטעמפס וסקול פראגראמ'ס מעג מען פארקוקן אויף דינא דמלכותא, מעג מען אויך גוט איבערטראכטן פאר מען ארעסטירט א איד אויף א גאנץ לעבן און מען מאכט א כאראקטער מארד אויף אים און אויף זיין פאמיליע.
איך פארשטיי אז מיין שטעלונג איז העכסט אומפאפולער אבער זה דעתי לעת עתה, [עס קען זיך טוישן אין אפאהר מינוט ארום]
די עיקר נקודה איז אז אוודאי איינער וואס איז שוין געווארנט געווארן דארף מען גיין בחומר הדין, אבער איינער וואס איז דורכגעפאלן דארף מען באהאנדלען מיט איידלקייט און שיקן צו העלפ.
אונזער סאסייעטי האט אסאך פראבלעמען אבער דאס וואס מען האלט זיך אפ פון באריכטען פאר די פאליציי איז נישט איינע פון זיי, עס איז זייער נארמאל אז ווילאנג מיר האבן אזא צודרייטע לעבנס-שטייגער זאל אונזער פראבלעמען אויך באהאנדלט ווערן צווישן אונז...
יעצט רבותי נעמטס ענק האקן....