טבילת מקוה בכל יום

[ארכיוויסט]

[center]טבילת מקוה בכל יום
פארוואס איז וויכטיג צו גיין יעדן טאג אין מקוה און וואס איז דער מקור דערויף?[/center]

מקוואות איז שטארק איינגעפירט ביי חסיד'ישע אידן, און דאס האט זיך נישט אנגעהויבן אין אמעריקע וואו ס'איז דא ווארימע פיינע מקוואות, נאר אין דער אלטער היים ווי א מקוה איז געווען אסאך מאל געגרעניצט מיט מסירת נפש ממש. ווען א איד האט נישט פארפאסט קיין איין טאג א מקוה, איז ער געווען א מסירת נפש איד, און מיט דעם אלעם זענען בכל עיר ועיר וכרך וכרך געווען אידן וואס האבען זיך מוסר נפש געווען אויף יעדן טאג גיין מקוה.

מ'געפינט שוין אין פוסקים, ווי אין ערוגת הבושם סי' י"ט, אז אלץ הכנה צום דאווענען טאג-טעגליך דארף מען א מקווה. ענליך שטייט און ספר משמרת שלום, און ער ברענגט דערויף א מקור פון גמרא אז טבילה איז א מצוה פאר דאווענען פשוט לטהרה.

ביי חסידים פלעגט זיין שטארק אנגענומען דאס ווארט, אז אויב קען מען אויסרייניגן די שארפסטע מיני טמאה ווי עס שטייט אין דער תוה"ק, איז עס א קל וחומר אז איינער וואס איז נישט ח"ו טמא, נאר מזוהם פון דיבורי לשה"ר, ופאליטיק אד"ג, אויף וואס עס שטייט נישט בפירוש טמא אין תוה"ק, אבער עס ברענגט זוהמא, איז זיכער אז א מקוה איז מטהר. לויט דעם קען א מקוה גאר שטארק העלפן להתקדש ולהטהר.

הגה"ק מהר"י מסאטמאר זי"ע האט נאכגעזאגט פון הייליגן סטרעליסקער זי"ע אז אפי' אויף א מחשבה פסולה העלפט א מקוה. אזוי אויך שטייט און של"ה הקדוש שער האותיות אות ט', עיי"ש.

חוץ מזה, איז באקאנט פון הגה"ק מהרי"ד מבעלזא זי"ע, אז ער האט געענטפערט פאר אן אשכנז'ישן רב אמאל, וויבאלד עס שטייט שוב יום אחד לפני מיתתך, און ערב יום כיפור איז מען מחוייב צו גיין אין מקוה, דארף מען יעדן טאג גיין אין מקוה, ווייל מי יודע וואס דער מארגן וועט ברענגען.

אינטערעסאנט איז וואס דער הייליגער ייטב לב זי"ע האט געזאגט, אז זיין איינציגע עולם הזה אין טאלטשעווע, וואו ער האט געוואוינט בראשית ימיו בצל חותנו, איז געווען גייענדיג צום טייך יעדן אינדערפרי זיך טובל'ען, און דארט איז שוין געווען אויפגעקראכט די אייז פון פריער פון דער טבילה פון זיין גרויסן שווער זי"ע.

אז מ'טראכט אריין, נישט לאנג צוריק זענען געווען אידן אפי' דא אין אמעריקע, אזוי ווי דער ריבניצער רבי זי"ע, וואס אין די רוסישע קעלטן האט ער יעדן טאג געקראכט די אייז כדי זיך מטהר צו זיין. און נישט איינמאל א טאג, נאר סיי ווען ער האט מרגיש געווען אז ער וויל מוסיף זיין טהרה על טהרתו האט ער זיך מטהר געווען מיט די מי הדעת. אדער גאר דער סקווערער רבי זצ"ל, וועלכער האט זיך מוסר נפש געווען צו גיין אין מקוה וכו'.

אמאל, אינדערהיים אין די שטאט סאטמאר, האט א איד געזאגט אז ווער ס'גייט היינט אין מקוה קען באקומען א לונגען (לינקען) פעלער. דער סאטמאר רבי זי"ע האט מגיב געווען דערויף און אויב מ'גייט נישט אין מקוה קען מען האבן א רעכטע פעלער, איז לכן זייט אייך מחזק און ווייסט אז מיט דאס ביסל עגמת נפש איז מען זוכה צו טהרה וקדושה, און וואס שווערער, איז שכרך הרבה מאוד, וכט"ס.