די ספרים-שאנק געבעט

[[NAMELESS]]

יאר יערליך אין די צייט בין גאולה לגאולה,
ווען צו ארבעטן ווי א חמור ווערט א לכתחילה,
באקום איך פון די אשת חיל א געבעט,
די ספרים-שאנק ביטע, לאז נישט פאר שפעט,

כאטש די שער התירוצים איז גאר גרויס,
בהלכה ובסברא גרינג צו טרעפן די וועג ארויס,
דאך זעענדיג ווי ערענסט זי טוט מיינען און וועלן,
בין איך זיך מכניע, אויך מיין חלק צוצישטעלן,

באוואפענט מיטן שמאטע אריין אין שטוב פון ספרים,
דאן האט מיר עפעס א מאדנע געפיל באנימען,
דער שאנק האט באקימען א שטרענגן צורה,
און אויף מיר אויפגעהויבן די פינגער מיט א גערה,

מיט וואספארא חוצפה קימסטו אויף אונז קלאפן,
כאילו מען דארף אונז פון חמץ ברעקלעך אויסטאפן,
ווען די געבסט אונז ווען איבערן יאר עטליכע שעה'ן,
וואלט געהאט א פשט מיט די רייניגונגס-געצייג צו קומען,

דער רויטער חומש האט ווי א מויל באקימען,
און צו מיינע ביינער זיך שארף גענימען,
פארוואס איבער'ן יאר ביסטו נישט געקומען לערנען,
וואס גאט אין די וואכענדיגע פרשה לאזט הערן,

אונטער אים דער ווילנא תלמוד בבלי שטייט,
מיט זיינע צוואנציג סאלדאטן צום שלאכט גרייט,
די האלסט דיר פאר א תלמוד חכם א בעל סברא,
איז דאס מעגליך אן זיין ציגעשמידט צו די גמרא?

דער שולחן ערוך מיט זיינע שמאלע הויכע בענדער,
טענה'ט, איז דען הלכה געמאכט נאר פאר קינדער?
דער משנה און שו''ע הרב פרעגן שטרענגליך,
אן הארעווען, זיך צו היטן פון חילול שבת ווי איז מעגליך,

רשב''א ריטב''א ר' עקיבא איגר קצות החושן,
מאנען, ווי איז די חשק צו אינז וואס די פלעגסט פארמאגן,
ר' חיים בריסקער שטייט הויעך שווארץ א שטאלצער,
זאמלען שטויב קען איך אויך ביים ספרים פארקויפער,

זייער אפצווייג פון באסטאן'ס ספר איש ההלכה,
און זיין שותף פון ירושלים'ס אורות התחיה,
געשאפט ווען איך האב מיר געהאלטן אויפגעקלערט,
לאכן זיי, פון ספרים וואס שימלען, קיין חכם מען ווערט,

כוזרי מורה נבוכים עיקרים, רואיג זיי בעטן,
דארפסט דאך וויסן וואס אידישקייט טוט פארטרעטן,
נועם אלימלך מאור ושמש ליקוטי מוהר''ן שמייכלן דאך,
אפילו אין א שוואכע מינוט דיינע פריינט זענען מיר נאך,

איך שטיי געפלעפט, עס קלאפן מיר די ציינער,
ווער נאך וועט זיך נעמען צי מיינע ביינער,
וויי איז מיר, וואס וועט מיר קומען,
אויב דער חובת הלבבות וועט זיך פאר זיין כבוד אננעמען,

פארגאסן אין שווייס צוטרייסלט איך שטיי,
איך שפיר און ווייס אז איר זענט באמת גערעכט געטריי,
איך האף אז שמחת תורה צו דער צייט,
זאל איך מיך פרייען באמת מיט אייך אויף איין זייט,

מיט די האנט אויפן חומש'ל זעץ איך זיך אנידער,
אין מיין מח טוט זיך א טומל א גערידער,
א שטיק צייט גייט דורך ביז מיין פנים איז צוריק געהעריג,
איך גיי ארויס, 'מיין ספרים ארבעט איז שוין פארענדיגט',

[petergrifin]

הערליך און יא עס כאפט א ציפ. א שאד איך קען נישט װאטען פאר דעם.

[פליקער]

איינץ פון די סיבות וואס איך היפ איבער דעם ספרים שראנק

[פישלע העררינג]

אזוי רייך און הערליך.

[געוואלדיג]

נאר דער ליקוטי מוהר"ן
גיבט מיר נישט אריין
ער פארשטייט מיר גוט
און פילט מיט מיר מיט
ער שמייכלט ווייעך
איך ווייס עס איז נישט שייך
זאלסט אין אונז לערנען אפט
כאטש אויף דעם האסטו געהאפט
אין שול לערנסטו זיכער
און דו קוקסט נישט אין פרעמדע ביכער
אין קאווע שטיבל כסדר
ווי א אינגל אין חדר
לערנסטו מיט התמדה
הרבה יותר משעה חדא
מחול לך מחול לך
וישמחו כל חוסי בך

[פלאוויוס]

גראדמעכעלע, דו האסט ארויסגעזאגט דעם פיין מיט די שענסטע ווערטער. ס'איז יסורים!!

[שמעקעדיג]

גראדע מעכעלע...!!!! עס שניידט..!!

נאר עפעס דיין אוואטאר איז א מעשה לסתור....

[[NAMELESS]]

זייער ארגינאל און געשמאק, ונכרין דברים מן הלב,

בדרך אגב צולייגט ער די אויפגעקלערטע חסיד וויאזוי ער דרייט זיך צווישען די ספרים יעדע סארט צו זיין צייט, פונעם רויטען חומש ביז די איש ההלכה מבוסטון און אלעס אינצווישען, זייער זיס און געשמאק.

די שותפות פון הרב מבוסטון צו רבה דירושלים כאפ איך נישט גענוי מחמת חוסר ידיעתי, עס וואלט ווען כדי געווען אן אשכול מיוחד דערויף ווען דיין צייט ערלויבט,

וואס גאט, און די וואכענדיגע פרשה לאזט הערן,

געמיינט האב איך אז דאס איז א טעות, די שטרעכל שרייט אבער לאפוקי, פארשטיי איך נישט די כוונה לכאורה קוב''ה ואורייתא חד, ויש ליישב

ותודה רבה לך, זה לא פעם הראשונה שנהנתי ממך.

[[NAMELESS]]

צילייגן לייג איך בעיקר נאר מיר,
די שותפות איז נישט מדיוק ממש כאטש זיי האבן געהאט געוויסע מיינוגען צוזאמען, עס איז בעיקר ליופי הפיוט...

#3 איז געווען א פשוטע טעות פארטוישט 'אין ' מיט 'און, וכבר הרעיש עולמות אין א אנדערע אשכול בזה, ישר כח פארן אויפמערקזאם מאכן,

[[NAMELESS]]

און איך האב שוין א ויש ליישב...
למעשה די שטרעכל נאך גאט האט מיר נערוועז געמאכט, מאכענדיג די רושם אלס מפסיק.

[לית דין בר נש]

אוי איך קרעכץ און קרעכץ נאכאמאל
זייער תוכן'דיג שניידט שטיקער

[[NAMELESS]]

גראדעמעכעלע,
קוק ווי יעדער איינער ווערט משוגע פאר דיר און דו פרעגסט מיר נאך אזוי איידל מיט א רויטן געזיכט וואס איך האב שוין איינגעזעהן אין דיר...
איך זאג דיר נאכאמאל: דו ביסט מיין פעיווארייט ניק!

[[NAMELESS]]

איך מוז דאס אויפוועקן, דער אשכול איז מיין "אלול" פון ערב פסח.
ציפעדיגע טרערן.